Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Ακυρότητα απόλυτη, Νόμου εφαρμογή και ερμηνεία, Δυσφήμηση συκοφαντική.
Περίληψη:
Συκοφαντική δυσφήμηση κατ' εξακολούθηση. Καταδικαστική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου. Αίτηση αναιρέσεως του καταδικασθέντος για την άνω πράξη. Απορρίπτονται οι λόγοι αναιρέσεως διότι οι αιτιάσεις που προβάλλονται δεν δύναται να εκτιμηθεί ότι αφορούν σε έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας είτε σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικών ποινικών διατάξεων είτε σε απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο. Η πράξη για την οποία καταδικάσθηκε ο αναιρεσείων ήταν πλημμέλημα και ως εκ του χρόνου τελέσεως δεν είχε παραγραφεί κατά την εκδίκαση της υποθέσεως σε δεύτερο βαθμό για να είναι υποχρεωμένο το δικαστήριο της ουσίας να επεκταθεί κατά την αιτιολόγηση σε περιστατικά σχετικά με την έναρξη και τη συμπλήρωση του χρόνου παραγραφής της πράξεως που αναστέλλεται κατά τη διάρκεια της κύριας διαδικασίας μέχρι τρία έτη. Κατά την επί της αιτήσεως αναιρέσεως διαδικασία ο Άρειος Πάγος κρίνει τα έγγραφα που αναφέρονται στην προσβαλλόμενη απόφαση ότι αποτελούσαν το σώμα ή τη βάση του εγκλήματος και όσα αναγνώσθηκαν στο ακροατήριο και αυτά που υποβλήθηκαν κατά τη συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου της ουσίας και λήφθηκαν υπόψη και δεν επιδρά επί της διαδικασίας η τυχόν ακυρότητα των εκθέσεων και εγγράφων που αναγνώσθηκαν χωρίς εναντίωση και των οποίων δεν αμφισβητήθηκε η γνησιότητα κατά την αποδεικτική διαδικασία και δεν είναι απαραίτητη η παράθεση ειδικής αιτιολογίας ούτε ιδρύεται λόγος αναιρέσεως από την ανάγνωση τέτοιων εγγράφων. Είναι απαράδεκτοι ως κατατείνοντες σε διαφορετική εκτίμηση και αξιολόγηση των αποδεικτικών μέσων και αφορώντες στην αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας οι λόγοι που αφορούν στο ότι ήταν αναληθή όσα ανέφερε ο μηνυτής και ότι ήταν αληθή όσα διέλαβε ο ίδιος ο αναιρεσείων στις υποβληθείσες αναφορές του και ισχυρίσθηκε όπως προέκυπταν από τα έγγραφα που αναγνώσθηκαν στο ακροατήριο. Απορρίπτει αίτηση.
Αριθμός 1194/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Θεοδώρα Γκοΐνη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο, Ιωάννη Παπαδόπουλο, Ιωάννη Γιαννακόπουλο και Ανδρέα Ξένο-Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 21 Απριλίου 2010, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νικόλαου Παντελή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση
του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ, κατοίκου ..., που παρέστη με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Νικόλαο Ανδρικόπουλο, περί αναιρέσεως της 9355/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών.
Με πολιτικώς ενάγοντα τον Ψ, κάτοικο ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ιωάννη Καραγκούνη. Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 8 Δεκεμβρίου 2009 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 351/2010.
Αφού άκουσε Τους πληρεξούσιους δικηγόρους των διαδίκων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά, καθώς και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναιρέσεως.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Aπό το συνδυασμό των διατάξεων 148 έως 153, 473 παρ. 2, 474, 476 παρ. 1, 484 παρ. 1, 509 παρ. 1 και 510 Κ.Ποιν.Δ. προκύπτει ότι για το κύρος και κατ' ακολουθία για το παραδεκτό της αιτήσεως αναιρέσεως κατ' αποφάσεων και βουλευμάτων πρέπει στην έκθεση ή τη δήλωση ασκήσεώς της να περιέχονται κατά τρόπο σαφής και ορισμένο οι λόγοι για τους οποίους ασκείται. Αν δεν περιέχεται ένας τουλάχιστον ορισμένος λόγος από τους αναφερομένους περιοριστικώς στα άρθρα 510 και 484 Κ.Ποιν.Δ. λόγους αναιρέσεως η αίτηση είναι απαράδεκτη και ως τοιαύτη απορριπτέα (άρθρα 476 και 513 Κ.Ποιν.Δ.). Δεν είναι αρκετή η παράθεση του κειμένου της σχετικής διατάξεως, που προβλέπει τον λόγο αναιρέσεως, χωρίς αναφορά περιστατικών που θεμελιώνουν την επικαλουμένη πλημμέλεια. Οι αόριστοι και ασαφείς λόγοι αναιρέσεως είναι ανεπίδεκτοι δικαστικής εκτιμήσεως και δεν μπορούν να συμπληρωθούν με παραπομπή σε στοιχεία που βρίσκονται, σε άλλα έγγραφα ή με την άσκηση προσθέτων λόγων που κατατίθενται εγγράφως στο γραμματέα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου κατ' άρθρο 509 παρ. 2 Κ.Ποιν.Δ. και προϋπόθεση του παραδεκτούς των οποίων είναι η ύπαρξη ενός τουλάχιστον παραδεκτού κυρίου λόγου αναιρέσεως (Ολ. ΑΠ 2/2002). Ειδικότερα για το ορισμένο του από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' Κ.Ποιν.Δ. λόγου αναιρέσεως της ελλείψεως από την απόφαση της ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας που επιβάλλεται από το άρθρο 93 παρ. 3 του Συντάγματος και το άρθρο 139 του Κ.Ποιν.Δ., και δεδομένου ότι ο λόγος αυτός δεν διαφοροποιείται ως προς το παραδεκτό του από τους άλλους λόγους αναιρέσεως πρέπει, αν ελλείπει παντελώς η αιτιολογία να προτείνεται με την αίτηση αναιρέσεως η ανυπαρξία αυτής σε σχέση με συγκεκριμένο ή συγκεκριμένα κεφάλαια της προσβαλλομένης αποφάσεως, στα οποία αναφέρεται η σχετική αιτίαση, αν δε υπάρχει αιτιολογία αλλά δεν είναι ειδική και εμπεριστατωμένη να προσδιορίζεται επιπλέον σε τι ακριβώς συνίσταται η έλλειψη αυτή, αναφορικά με το συγκεκριμένο ή τα συγκεκριμένα πληττόμενα κεφάλαια της αποφάσεως ή ποιες οι τυχόν ελλείψεις ή ασάφειες στην αιτιολογία αυτής ή οι αντιφατικές αιτιολογίες ή ποια αποδεικτικά μέσα δεν έχουν ληφθεί υπόψη ή δεν εξετιμήθησαν από το δικαστήριο της ουσίας. Περαιτέρω για το ορισμένο του από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε' Κ.Ποιν.Δ. λόγου αναιρέσεως για εσφαλμένη εφαρμογή ή ερμηνεία ουσιαστικής ποινικής διατάξεως πρέπει στην έκθεση να διαλαμβάνονται συγκεκριμένα η ουσιαστική ποινική διάταξη που φέρεται ότι παρεβιάσθη, η μορφή της παραβιάσεώς της, εάν δηλαδή, έλαβε χώρα εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή της, η έννοια που εδόθη σ' αυτήν από το δικαστήριο κατά την ερμηνεία της ή τα σχετικά πραγματικά περιστατικά που εδέχθη το δικαστήριο ότι απεδείχθησαν κατά την γενομένη υπαγωγή τους σ' αυτή. Επίσης η αίτηση αναιρέσεως για σχετική ακυρότητα που συνέβη κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο (αρθρ. 171 παρ. 1) καθώς και για έλλειψη ακροάσεως πρέπει, (για να είναι παραδεκτός ο σχετικός από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Β' λόγος) να περιέχει κάποια από τις ακυρότητες που διαλαμβάνονται στο άρθρο αυτό και δεν καλύφθηκαν ή ποιο δικαίωμα από αυτά που παρέχονται ρητώς από το νόμο στον κατηγορούμενο ή τον συνήγορό του ζήτησε να ασκήσει και το δικαστήριο του αρνήθηκε τούτο ή παρέλειψε να αποφανθεί επί της σχετικής αιτήσεως, έτσι ώστε να υπάρχει έλλειψη ακροάσεως, διαφορετικά ο σχετικός λόγος είναι απορριπτέος ως αόριστος. Περαιτέρω μεταξύ των λόγων αναιρέσεως δεν περιλαμβάνεται η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων δοθέντος ότι ο Άρειος Πάγος δεν υπεισέρχεται στην εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών για το οποία κρίνει ανελέγκτως το δικαστήριο της ουσίας. Ομοίως, όταν πρόκειται για απόλυτη ακυρότητα που συνέβη στο ακροατήριο (άρθρο 171) και ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α' λόγο αναιρέσεως, πρέπει να προσδιορίζεται ποια είναι η απόλυτη ακυρότητα και ποιες οι παραβιασθείσες διατάξεις που την επέφεραν και αν αφορά την παραβίαση δικαιώματος προς εμφάνιση, υπεράσπιση του κατηγορουμένου, σε τι συνίσταται αυτή.
Στην προκειμένη περίπτωση με την κρινομένη από 8/12/2009 αίτηση αναιρέσεως πλήττεται η 9355/2009 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών (Πλημμελημάτων) με την οποία ο ήδη αναιρεσείων που εκπροσωπήθηκε από την εξουσιοδοτημένο προς τούτο συνήγορό του καταδικάσθηκε σε ποινή φυλακίσεως τριών (3) μηνών, ανασταλείσα επί τριετία, για συκοφαντική δυσφήμηση κατ' εξακολούθηση που έγινε δεκτό ότι τελέσθηκε στην Αθηνά στις ... με όσα ψευδή γεγονότα ισχυρίσθηκε ενώπιον τρίτων που μπορούσαν να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη του παθόντος εν γνώσει της αναληθείας των. Προς θεμελίωση της αιτήσεως του αυτής ο ήδη αναιρεσείων επικαλείται (κατ' αντιγραφή από την υπ' αριθμό 511/2009 έκθεση αναιρέσεως) ότι ασκεί αναίρεση κατά της άνω αποφάσεως για τους παρακάτω λόγους, " 1) Το δικαστήριο έσφαλε διότι με καταδίκασε με ποινή φυλακίσεως τριών (3) μηνών ευρισκόμενος άρρωστος σε δημόσιο νοσοκομείο που τόσο μάρτυρες όσο και επίσημες γνωματεύσεις το βεβαιώνουν, 2) Το δικαστήριο έσφαλε που βάσει νόμου παραγράφονται λόγω πενταετίας. 3) Το δικαστήριο έσφαλε διότι άπαντα αναφορές κλπ. καμία δεν ήσαν επικυρωμένη και δικαστικά βάσει τα αναφερόμενα αιτιολογικά που έγραφε ο αντίδικος στην έγκλησή του που άπαντα ήταν αναληθή. 4) Το δικαστήριο έσφαλε διότι ο μάρτυρας του αντιδίκου ..., κουμπάρος του, που βεβαίωνε ότι εγώ έκανα πλαστογραφία απεδείχθη ψευδορκία χωρίς το δικαστήριο να του απαγγείλει κατηγορία και στον μηνυτή και στον μάρτυρά του. 5) Το δικαστήριο έσφαλε διότι στο φάκελο δικογραφίας που έγινε έλεγχος αποδεικτικά στοιχεία των αναφορών 25/2/2002, 26/3/2002, 20/5/2002, 30/5/2002, 1/9/2003, 2/7/2004, 2/9/2004 δεν ευρέθησαν ούτε επικυρωμένα ούτε επίσημα αλλά τιμωρήθηκα για την αλήθεια που δεν αποτελεί συκοφαντία. 6) Διότι ο μηνυτής μου τ. γαμβρός μου που του επεβλήθη ποινή φυλάκισης τεσσάρων ποινών (εννοεί μηνών) για συκοφαντία από Αναθεωρητικό Στρατοδικείο κατόπιν της 1753/2008 αποφάσεως του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου που Άρειος Πάγος άσκησε αναίρεση κατά της 383/2007 απόφασης του Αναθεωρητικού Στρατοδικείου. 7) Είναι αλήθεια ως φαίνεται στο συνημμένο πόρισμα ότι ο μηνυτής μου ως Δ/ντης Μονάδος έδωσε διαταγή συγκολλήσεως του φονικού όπλου που κομματιάσθηκαν τρία παλικάρια. 8) Υποβάλλεται η 1753/08 απόφαση του Αρείου Πάγου που φαίνεται ότι ο μηνυτής ήταν αυτός που τέλεσε το έγκλημα της συκοφαντίας για γρήγορο διαζύγιο. 9) Στην 1753/08 απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου φαίνεται στη σελίδα (4) πότε υπέβαλε αγωγή για λύση του γάμου του (...). 10) Υποβάλλεται βεβαίωση πυρόπληκτης οικογένειας. 11) Υποβάλλεται και η 70 Απόφαση 2009 που του επεβλήθη ποινές φυλάκισης 4 μηνών για συκοφαντία προς κρίσης σας. 12) Υποβάλλονται γνωματεύσεις νοσοκομείου προς κρίση σας. 13) Υποβάλλεται μέρος καταγγελιών των φοιτητριών θυγατέρων του γράφοντας κατά λέξη "ούτε σκυλιά είμαστε". 14) Υποβάλλονται εξώδικα στα ίδια τα παιδιά του. 15) Υποβάλλεται αγωγή του για λύση του γάμου του με πολύ βρωμιά γράφοντα μητέρα με τρία παιδιά κλέφτρα-τρελή-μαχαιροβγάλτα και παρά λίγο φόνισσα, για γρήγορο διαζύγιο. 16) Υποβάλλονται αποδεικτικά στοιχεία που δεν ελήφθησαν υπόψη του Δικαστηρίου. 17) Υποβάλλεται αναφορά μάρτυρος προς κρίση. 18) Υποβάλλεται θέση ευθύνης πατέρα κατά τη δικτατορία. 19) Στον υπάρχοντα φάκελλο υπάρχουν σωρεία αποδεικτικών για την αλήθεια και την αθωότητά μου. Είμαι αθώος. Ένας υπέργηρος 78 χρονών με χημειοθεραπεία ζητά δικαιοσύνη". Είναι πρόδηλη η αοριστία όσων προβάλλονται ανωτέρω με το δικόγραφο της υπό κρίση αιτήσεως αναιρέσεως. Δεν συνιστούν αυτά που αναφέρει στην ένδικη αίτησή του ο αναιρεσείων αιτιάσεις από τις οποίες να δύναται να εκτιμηθεί ότι περιέχει λόγους αναιρέσεως που να αφορούν α) στην έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, β) στην εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των ουσιαστικών ποινικών διατάξεων που εφαρμόσθηκαν, γ) στην απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο από τη λήψη υπόψη αναγνωσθέντων εγγράφων και δ) στην έλλειψη ακροάσεως ή σε άλλη παραβίαση κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο που να δημιουργούσε σχετική ακυρότητα που δεν καλύφθηκε.
Εξ άλλου ως εκ του ανωτέρω αναφερομένου χρόνου τελέσεως των μερικότερων πράξεων της συκοφαντικής δυσφημήσεως για την κατ' εξακολούθηση τέλεση της οποίας καταδικάσθηκε ο ήδη αναιρεσείων, έπεται ότι αυτή, τιμωρούμενη σε βαθμό πλημμελήματος δεν είχε παραγραφεί κατά την εκδίκασή της σε δεύτερο βαθμό στις 12/11/2009 και δεν ετίθετο ζήτημα παραγραφής για να πρέπει να εκτείνεται η αιτιολογίας της καταδικαστικής αποφάσεως και στα περιστατικά που αφορούν την έναρξη και τη συμπλήρωση της παραγραφής, ως θεσμού ουσιαστικού ποινικού δικαίου και η διάρκεια της οποίας επί πλημμελημάτων ορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 111 Π.Κ. πενταετής, με έναρξη κατά το άρθρο 112 του ιδίου Κώδικα, από την ημέρα που τελέσθηκε η αξιόποινη πράξη, αναστέλλεται δε, κατά τη διάταξη του άρθρου 113 Π.Κ. κατά τη διάρκεια της κυρίας διαδικασίας, που αρχίζει με την επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος, όχι όμως πέραν της τριετίας, λαμβάνεται δε υπόψη από το δικαστήριο αυτεπαγγέλτως. Περαιτέρω ο Άρειος Πάγος κρίνει κατά την επί αιτήσεως αναιρέσεως ενώπιόν του διαδικασία τα έγγραφα που αναφέρονται στην προσβαλλόμενη απόφαση ότι αναγνώσθηκαν και αυτά που υποβλήθηκαν κατά τη συζήτηση ενώπιον του δικαστηρίου της ουσίας και λήφθηκαν υπόψη και όπως προκύπτει από το άρθρο 364 παρ. 1 Κ.Ποιν.Δ., στο ακροατήριο διαβάζονται εκτός των άλλων και εκείνα που αποτελούν το σώμα ή τη βάση του εγκλήματος καθώς και τα έγγραφα που υποβλήθηκαν κατά τη διάρκεια της αποδεικτικής διαδικασίας και δεν αμφισβητήθηκε η γνησιότητά τους, δεν επιδρά δε επί της διαδικασίας η τυχόν ακυρότητα των εκθέσεων και εγγράφων που αναγνώσθηκαν χωρίς εναντίωση και των οποίων δεν αμφισβητήθηκε η γνησιότητα κατά την αποδεικτική διαδικασία, η ανάγνωση δε, τέτοιων εγγράφων στο ακροατήριο δεν καθιστά απαραίτητη την παράθεση ειδικής αιτιολογίας για να ληφθούν υπόψη ούτε ιδρύει λόγο αναιρέσεως διότι δεν εμπίπτει σε κανένα από τους αναφερόμενους στο άρθρο 510 Κ.Ποιν.Δ. λόγους αναιρέσεως. Οι αιτιάσεις δε του αναιρεσείοντος με τις οποίες πλήττεται η καταδικαστική σε βάρος του απόφαση του κατ' έφεση δικάσαντος άνω δικαστηρίου, που αφορούν στο ότι τα αναφερόμενα από τον αντίδικό του στην έγκληση ήταν άπαντα αναληθή, στο ότι τιμωρήθηκε ο ίδιος (αναιρεσείων) για την αλήθεια όσων διαλαμβάνονται στις αναφορέα του που δεν αποτελεί συκοφαντία και στο ότι ο μηνυτής ήταν αυτός που ως Διοικητής Μονάδος έδωσε διαταγή συγκολλήσεως του φονικού όπλου που είχε αποτέλεσμα το θάνατο τριών στρατευσίμων, καθώς και στο ότι προκύπτει ότι ήταν αληθή αυτά που ισχυρίσθηκε από τα έγγραφα που αναγνώσθηκαν στο δικαστήριο της ουσίας είναι απαράδεκτες και εκ του λόγου αυτού απορριπτέες, διότι κατατείνουν σε διαφορετική εκτίμηση και αξιολόγηση των αποδεικτικών μέσων και ανάγονται στην αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας. Μετά από αυτά πρέπει η κρινόμενη αίτηση να απορριφθεί στο σύνολο και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (αρθρ. 583 παρ. Κ.Ποιν.Δ.) καθώς και στη δικαστική δαπάνη του παραστάντος πολιτικώς ενάγοντος (αρθρ. 176, 183 Κ.Πολ.Δικ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 8/12/2009 αίτηση αναιρέσεως του Χ, για αναίρεση της 9355/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών (Πλημμελημάτων). Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ καθώς και στη δικαστική δαπάνη του παραστάντος πολιτικώς ενάγοντος Ψ, που ανέρχεται σε πεντακόσια (500) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 5 Μαΐου 2010.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 8 Ιουνίου 2010.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ