Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Υπεξαίρεση.
Περίληψη:
Υπεξαίρεση ιδιαίτερα μεγάλης αξίας. Λογιστής επιχειρήσεως - ιδιοποίηση χρηματικών ποσών που έλαβε από εργοδότρια για την πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών εργαζόμενων. Αιτιολογημένη καταδίκη. Αβάσιμοι οι λόγοι αναίρεσης από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ΄ ΚΠΔ. Απορρίπτει την αναίρεση.
Αριθμός 1201/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γρηγόριο Μάμαλη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (κωλυομένου του Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου Μιχαήλ Δέτση), ως αρχαιότερο μέλος της συνθέσεως, Αλέξανδρο Νικάκη (ορισθέντα με την υπ' αριθ. 30/2008 πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου)- Εισηγητή Θεοδώρα Γκοΐνη, Ανδρέα Τσόλια (ορισθέντα με την υπ' αριθ. 44/2008 πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου) και Ελευθέριο Μάλλιο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 9 Απριλίου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Στέλιου Γκρόζου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Χριστίνας Σταυροπούλου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου χ1 που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Δημήτριο Γαζήλα, περί αναιρέσεως της 1805/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Αθηνών. Το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 8.6.2007 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1164/2007.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 375 παρ. 1 Π. Κ., όποιος ιδιοποιείται, παρανόμως ξένο (ολικά ή εν μέρει) κινητό πράγμα που περιήλθε στην κατοχή του με οποιονδήποτε τρόπο, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών και αν το αντικείμενο της υπεξαιρέσεως είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της υπεξαιρέσεως απαιτείται ξένο κινητό πράγμα που να έχει περιέλθει με οποιοδήποτε τρόπο στην κατοχή του δράστη, ο τελευταίος να ιδιοποιηθεί τούτο παράνομα κατά το χρόνο που βρίσκεται στην κατοχή του και δόλια προαίρεση του δράστη, η οποία εκδηλώνεται με οποιαδήποτε ενέργειά του που εμφανίζει εξωτερίκευση της θελήσεώς του να ενσωματώσει το ξένο κινητό πράγμα στην περιουσία του. Εξάλλου, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη από το Σύνταγμα (άρθρο 93 παρ. 3) και τον ΚΠοινΔ (άρθρο 139) ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠοινΔ λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σ' αυτήν με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία και στηρίζουν την κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόσθηκε. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό της αποφάσεως, που αποτελούν ενιαίο σύνολο και αρκεί ο γενικός κατ' είδος προσδιορισμός των αποδεικτικών μέσων που έλαβε υπόψη και συνεκτίμησε το δικαστήριο, χωρίς και να αναφέρεται στην απόφαση το περιεχόμενο των αποδεικτικών αυτών μέσων και το τι προέκυψε από καθένα απ' αυτά, ούτε χρειάζεται να προβαίνει το δικαστήριο σε αξιολογική συσχέτιση αυτών. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το συνδυασμό του σκεπτικού με το διατακτικό της προσβαλλομένης αποφάσεως, το Τριμελές Εφετείο Αθηνών δέχθηκε, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του, ότι από τα σε αυτή αναφερόμενα κατ' είδος αποδεικτικά μέσα, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο αναιρεσείων ήταν λογιστής της επιχείρησης που διατηρεί η εγκαλούσα ....... με τον διακριτικό τίτλο ".....", στον οποίο είχε ανατεθεί η τήρηση των λογιστικών βιβλίων της επιχείρησης, η σύνταξη και υποβολή δηλώσεων που προβλέπονται από την φορολογική νομοθεσία και η καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών της επιχείρησης. Κατά το διάστημα από τον Νοέμβριο 1999 μέχρι και τον Αύγουστο του 2000 η εργοδότρια παρέδωσε τμηματικά σ' αυτόν το συνολικό ποσό των 2.657.400 δρχ. (7.798,68 ευρώ), προκειμένου να το καταβάλει στο ΙΚΑ για την πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών των υπαλλήλων της επιχείρησης ...., ...., ..... και ....... και ειδικότερα α) το ποσό των 258.900 δρχ. τον Νοέμβριο του 1999 για τις ασφαλιστικές εισφορές του μηνός Οκτωβρίου, β) το ποσό των 258.900 δρχ. το Δεκέμβριο του 1999 για τις ασφαλιστικές εισφορές του μηνός Νοεμβρίου, γ) το ποσό των 203.400 δρχ. τον Ιανουάριο του 1999 για το Δώρο Χριστουγέννων του 1999 και το ποσό των 258.900 δρχ. για τις ασφαλιστικές εισφορές του μηνός Δεκεμβρίου 1999, δ) το ποσό των 258.900 δρχ. τον Φεβρουάριο του 2000 για ασφαλιστικές εισφορές του μηνός Ιανουαρίου, ε) το ποσό των 191.000 δρχ. το Μάρτιο του 2000 για ασφαλιστικές εισφορές του μηνός Φεβρουαρίου, στ) το ποσό των 183.500 δρχ. τον Απρίλιο του 2000 για τις ασφαλιστικές εισφορές του μηνός Μαρτίου, ζ) το ποσό των 191.000 δρχ. το Μάιο του 2000 για τις ασφαλιστικές εισφορές του μηνός Απριλίου, η) το ποσό των 105.000 δρχ. το μήνα Μάιο του 2000 για δώρο Πάσχα, θ) το ποσό των 249.300 δρχ. τον Ιούνιο του 2000 για τις ασφαλιστικές εισφορές του μηνός Μαΐου, ι) το ποσό των 249.300 δρχ. τον Ιούλιο του 2000 για τις ασφαλιστικές εισφορές του μηνός Ιουνίου και ια) το ποσό των 249.300 δρχ. τον Αύγουστο του 2000 για τις ασφαλιστικές εισφορές του μηνός Ιουλίου. Ο αναιρεσείων όμως δεν κατέβαλε στο ΙΚΑ τα ανωτέρω ποσά για την αγορά των ενσήμων και όταν στις 12.9.2002 προσκλήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της εγκαλούσας να επιστρέψει το παραπάνω ποσό, που ήταν ιδιαίτερα μεγάλο, δεν το έπραξε και έτσι εκδήλωσε την πρόθεσή του να το ιδιοποιηθεί παράνομα. Με τις σκέψεις αυτές το Εφετείο κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα υπεξαίρεσης αντικειμένου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, του αναγνώρισε το ελαφρυντικό του προτέρου έντιμου βίου, και του επέβαλε φυλάκιση επτά (7) μηνών, την οποία ανέστειλε για τρία (3) χρόνια. Με αυτά που δέχθηκε το Εφετείο διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την, κατά την ανωτέρω έννοια ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού αναφέρει σ' αυτήν με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή κενά τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία και συνιστούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του ανωτέρω εγκλήματος για το οποίο καταδικάστηκε ο αναιρεσείων, τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία προέκυψαν και τις σκέψεις βάσει των οποίων έγινε η υπαγωγή των περιστατικών αυτών στην προαναφερθείσα ουσιαστική ποινική διάταξη, στην οποία ορθώς υπήγαγε τα ως άνω πραγματικά περιστατικά. Οι αιτιάσεις του αναιρεσείοντος ότι η προσβαλλομένη απόφαση στερείται της ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, διότι δεν αναφέρει ποία ποσά αντιστοιχούσαν σε κάθε υπάλληλο, που παραδόθηκαν σ' αυτόν για να τα καταβάλει στο ΙΚΑ, ούτε προσδιορίζει τα στοιχεία του πληρεξουσίου δικηγόρου που τον όχλησε στις 12.9.2002 για την επιστροφή των χρημάτων, είναι αβάσιμες, διότι τα στοιχεία αυτά δεν ήταν αναγκαίο να προσδιορίζονται για την πληρότητα της αιτιολογίας της προσβαλλομένης αποφάσεως. Επομένως, ο από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠοινΔ μοναδικός λόγος της αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος και καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 ΚΠοινΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 8.6.2007 αίτηση του χ1, περί αναιρέσεως της 1805/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, εκ διακοσίων είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 30 Απριλίου 2008. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 7 Μαΐου 2008.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ