Θέμα
Ισχυρισμός αυτοτελής, Ναρκωτικά, Πρόσθετοι λόγοι.
Περίληψη:
Ναρκωτικά. Πως προτείνονται οι αυτοτελείς ισχυρισμού περί τοξικομανίας και κατοχής ναρκωτικών ουσιών για ιδία χρήση. Απαράδεκτη συμπλήρωσης των αυτοτελών ισχυρισμών με πρόσθετους λόγους αναίρεσης. Απορρίπτει.
Αριθμός 2336/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γρηγόριο Μάμαλη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Νικόλαο Ζαΐρη, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο, Παναγιώτη Ρουμπή-Εισηγητή και Κωνσταντίνο Φράγκο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του την 1η Οκτωβρίου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κυριάκου Καρούτσου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέα Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου ..., που εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Βιολέττα Κριτσίλη, περί αναιρέσεως της 26/2006 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Κερκύρας. Το Πενταμελές Εφετείο Κερκύρας, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και η αναιρεσείουσα-κατηγορουμένη ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 16 Μαΐου 2006 αίτησή της καθώς και στους από 14 Νοεμβρίου 2007, προσθέτους λόγους, που καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1007/2006.
Αφού άκουσε Την πληρεξουσία δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης και οι επ'αυτής πρόσθετοι λόγοι.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την κρινόμενη από 16-5-2006 αίτηση του ... για αναίρεση της υπ'αριθμ. 26/2006 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Κερκύρας πρέπει να συνεδικαστούν και οι από 15-01-2007 πρόσθετοι λόγοι αναίρεσης.
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι η επιβαλλόμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της καταδικαστικής απόφασης, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Δ' του ίδιου Κώδικα λόγο αναίρεσης, εκτείνεται όχι μόνο στην κρίση για την ενοχή, αλλά και στην κρίση για την απόρριψη των αυτοτελών ισχυρισμών, η οποία επίσης πρέπει να αιτιολογείται ιδιαιτέρως. Τέτοιο ισχυρισμοί είναι εκείνοι που προβάλλονται στο δικαστήριο της ουσίας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 170 παρ.2 και 333 παρ.2 του ΚΠΔ και τείνουν στην άρση του άδικου χαρακτήρα της πράξης ή την άρση ή μείωση της ικανότητας προς καταλογισμό ή την εξάλειψη του αξιοποίνου ή τη μείωση της ποινής. Η απόρριψη ενός τέτοιου ισχυρισμού πρέπει να αιτιολογείται ιδιαιτέρως. Διαφορετικά ιδρύεται λόγος αναίρεσης για έλλειψη αιτιολογίας. 'Όταν, όμως, ο αυτοτελής ισχυρισμός δεν προβάλλεται παραδεκτά και κατά τρόπο πλήρη και ορισμένο ή ο φερόμενος ως αυτοτελής ισχυρισμός, κατά την έννοια που προαναφέρθηκε, αλλά όντας κατ'ουσία αρνητικός της κατηγορίας, το δικαστήριο δεν υποχρεούται να απαντήσει ούτε να διαλάβει στην απόφασή του ιδιαίτερη αιτιολογία, αφού δεν υπάρχει υποχρέωση απάντησης σε απαράδεκτο ή αόριστο ισχυρισμό, ενώ αιτιολογία για τους αρνητικούς της κατηγορίας ισχυρισμούς εμπεριέχεται από τα πράγματα, στην κύρια αιτιολογία της απόφασης για την ενοχή. Οι αυτοτελείς ισχυρισμοί του κατηγορουμένου, οι οποίοι περιλαμβάνονται σε έγγραφο υπόμνημα που δόθηκε στο διευθύνοντα τη συζήτηση και καταχωρίσθηκε στα πρακτικά, θεωρείται ότι έχουν προβληθεί παραδεκτώς, εφόσον από τα ίδια πρακτικά προκύπτει ότι έγινε και προφορική ανάπτυξη τους κατά ουσιώδη στοιχεία της νομικής και πραγματικής θεμελιώσεώς τους (Ολ.ΑΠ 2/2005). Διαφορετικά οι ισχυρισμοί αυτοί θεωρούνται ότι δεν έχουν προβληθεί παραδεκτώς και το δικαστήριο δεν έχει υποχρέωση να απαντήσει σ'αυτούς. Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της προσβαλλόμενης απόφασης ο συνήγορος του κατηγορουμένου και ήδη αναιρεσείοντος δικηγόρος 'Αλκης Φάτσιος πριν την έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου, υπέβαλε κατά λέξη "τους αυτοτελείς ισχυρισμούς περί τοξικομανίας αυτού και επίσης ζήτησε την εφαρμογή του άρθρου 12 του ν.1729/1987" χωρίς περαιτέρω οιαδήποτε ανάπτυξη και διασαφήνιση αυτών καθ'όλη τη διάρκεια της διαδικασίας. Επομένως, σύμφωνα με τα προεκτιθέμενα οι ανωτέρω ισχυρισμοί του κατηγορουμένου προβλήθηκαν απαραδέκτως και συνακόλουθα δεν είχε υποχρέωση το δικαστήριο να απαντήσει σ'αυτούς και να αιτιολογήσει την απόρριψη αυτών. Παρά ταύτα το Πενταμελές Εφετείου Κερκύρας με την προσβαλλόμενη απόφασή του εκ περισσού με σχετικές διατάξεις απέρριψε τους ισχυρισμούς αυτούς με την αιτιολογία ότι δεν πρόκειται περί τοξικομανούς ατόμου. Γι'αυτό ο μοναδικός λόγος αναίρεσης για έλλειψη ειδικής αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης σε σχέση με τους ανωτέρω δύο (2) αυτοτελείς ισχυρισμούς του είναι αβάσιμος και απορριπτέος.
Περαιτέρω και όσο αφορά τους από 15-11-2007 πρόσθετους λόγους αναίρεσης πρέπει να αναφερθούν τα ακόλουθα: Το δικόγραφο αυτών κατατέθηκε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου εμπρόθεσμα (άρθρο 509 παρ.2 ΚΠΔ) από τη δικηγόρο Αθηνών Βιολέττα Κριτσίλη με βάση την από 15-11-2007 εξουσιοδότηση προς αυτήν του αναιρεσείοντος, του οποίου η γνησιότητα της υπογραφής του βεβαιώνει η ίδια ως δικηγόρος (άρθρο 42 παρ.2 ΚΠΔ). Η τελευταία με άλλη όμοια εξουσιοδότηση εκπροσώπησε τον αναιρεσείοντα κατά τη συζήτηση της κρινόμενης αίτησής του. Πλην όμως και οι πρόσθετοι λόγοι της αναίρεσης αναφέρονται κύρια στους ίδιους ως άνω αυτοτελείς ισχυρισμούς του κατηγορουμένου που προτάθηκαν στο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο απαραδέκτως, όπως ήδη ελέχθη και απορρίφθηκαν. Γι'αυτό η επιχειρουμένη βελτίωση-συμπλήρωση των ισχυρισμών αυτών είναι ανεπίτρεπτη και συνεπώς ως προς το μέρος αυτό οι πρόσθετοι λόγοι είναι απορριπτέοι. Επιπλέον με τους ίδιους ως άνω πρόσθετους λόγους πλήττεται ως εσφαλμένη η εκτίμηση των αποδείξεων του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου και ειδικότερα ότι εσφαλμένα αξιολογήθηκε η κατάθεση του μάρτυρα αστυνομικού και εκτιμήθηκαν οι εκθέσεις ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης για τον κατηγορούμενο για άλλα χρονικά διαστήματα εκείνων που τέλεσε τα εγκλήματα για τα οποία καταδικάστηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση. Με τις ως άνω αιτιάσεις όμως πλήττεται η αναιρετική ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας για τα πραγματικά περιστατικά που δέχθηκε και δεν ιδρύεται ο από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Δ' ΚΠΔ λόγο αναίρεσης. Γι'αυτό είναι απορριπτέοι ως απορριπτέοι στο σύνολό τους και οι από 15-11-2007 πρόσθετοι λόγοι αναίρεσης και συνακόλουθα είναι απορριπτέα η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης στο σύνολό της Τέλος πρέπει να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ.1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 16 Μαΐου 2006 αίτηση και τους από 14 Νοεμβρίου 2007 πρόσθετους λόγους του ... για αναίρεση της υπ'αριθμ. 26/2006 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Κερκύρας. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 16 Οκτωβρίου 2008. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 6 Νοεμβρίου 2008.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ