Αυτόματη μετάφραση - Automatic translation (Google translate)

Σύνδεσμος απόφασης


<< Επιστροφή

Απόφαση 1114 / 2010    (ΣΤ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Ελαφρυντικές περιστάσεις, Ισχυρισμός αυτοτελής.




Περίληψη:
Ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 § 2α ΠΚ. Πότε είναι ορισμένος ο αυτοτελής ισχυρισμούς. Αιτιολογία απόρριψης αυτού. Αίτηση αναίρεσης για ελλιπή αιτιολογία ως προς την απόρριψη ενός τέτοιου ισχυρισμού. Απόρριψη της αίτησης αυτής (αοριστία ισχυρισμού, εκ περισσού αιτιολογία απόρριψης του από το δικαστήριο της ουσίας) -.




Αριθμός 1114/2010

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δημήτριο Πατινίδη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Χαράλαμπο Παπαηλιού, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο, Παναγιώτη Ρουμπή-Εισηγητή και Γεώργιο Μπατζαλέξη, Αρεοπαγίτες.

Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 9 Φεβρουαρίου 2010, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθανάσιου Κονταξή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου ..., κρατουμένου στη Κλειστή Φυλακή ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Μιχαήλ Δημητρακόπουλο, περί αναιρέσεως της 1349/2009 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών.

Το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 22 Ιουνίου 2009 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1020/2009.

Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά, καθώς και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναιρέσεως.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η επιβαλλόμενη από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της δικαστικής απόφασης, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ ΚΠΔ λόγο αναίρεσης, πρέπει να εκτείνεται και στον περί συνδρομής ορισμένης ελαφρυντικής περίστασης του άρθρου 84 παρ. 2 του ΠΚ, αποτελεί ισχυρισμό του κατηγορουμένου, αφού η παραδοχή του οδηγεί στην επιβολή μειωμένης ποινής, κατά το μέτρο του άρθρου 83 του ίδιου Κώδικα. Όταν δε συντρέχουν περισσότερες ελαφρυντικές περιστάσεις, σύμφωνα με το άρθρο 85 ΠΚ, ναι μεν η μείωση της ποινής γίνεται μόνο μία φορά, το δικαστήριο όμως, προκειμένου να προβεί στην επιμέτρηση της ποινής θα λάβει υπόψη του, μέσα στα όρια της ελαττωμένης ποινής, και το εν λόγω γεγονός της συνδρομής των περισσοτέρων ελαφρυντικών περιστάσεων. Ως ελαφρυντική περίσταση, κατά το άρθρο 84 παρ. 2 περ. α' ΠΚ θεωρείται το ότι ο υπαίτιος έζησε έως το χρόνο που έγινε το έγκλημα έντιμη ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική και γενικά κοινωνική ζωή. Εξάλλου, το ουσιαστικό δικαστήριο δεν υποχρεούται να απαντήσει και δη να παραθέσει την, κατά τα προαναφερθέντα, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία προς απόκρουση αυτοτελών ισχυρισμών, όπως είναι και το πιο πάνω αίτημα για την αναγνώριση ελαφρυντικής περίστασης του άρθρου 84 παρ. 2 περ. α ΠΚ, που προτείνεται κατ' άρθρο 170 παρ. 2 και 333 παρ. 2 ΚΠΔ, αν οι ισχυρισμοί αυτοί δεν είναι σαφείς και ορισμένοι και μάλιστα με την επίκληση των θεμελιούντων αυτούς πραγματικών περιστατικών. Ειδικότερα για τη στοιχειοθέτηση της ως άνω αναφερόμενης ελαφρυντικής περίστασης (του πρότερου έντιμου βίου) πρέπει να εκτίθενται συγκεκριμένα (θετικά) περιστατικά έντιμης ζωής και μάλιστα σε όλους τους τομείς συμπεριφοράς που ορίζονται στην περίπτωση α της παρ. 2 του άρθρου 84 ΠΚ. Δηλονότι δεν αρκεί για να στοιχειοθετηθεί η προαναφερόμενη ελαφρυντική περίσταση ούτε το λευκό ποινικό μητρώο του κατηγορούμενου, ούτε η απουσία επίμεπτης δραστηριότητας μέχρι την τέλεση της πράξης, ούτε η μέχρι τότε συνήθης συμπεριφορά, με τη δημιουργία οικογένειας και την άσκηση επαγγέλματος, αλλά απαιτείται θετική και επωφελής για την κοινωνία δράση και συμπεριφορά.
Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη υπ' αριθμ. 1349/2009 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, ο αναιρεσείων κηρύχθηκε ένοχος των πράξεων της αγοράς και κατοχής ναρκωτικών ουσιών κατ' εξακολούθηση προς εμπορία και του επέβαλε ποινή κάθειρξης δέκα οκτώ (18) ετών και χρηματική ποινή 50.000 ευρώ, μετ' απόρριψη του αυτοτελούς ισχυρισμού του ότι συνέτρεχαν στο πρόσωπό του οι ελαφρυντικές περιστάσεις: α) του πρότερου έντιμου βίου και της καλής συμπεριφοράς του για σχετικά μεγάλο διάστημα μετά την πράξη του (άρθρο 84 παρ. 2 περ. α και ε του ΠΚ). Ειδικότερα για τη συνδρομή στο πρόσωπό του της ελαφρυντικής περίστασης του προτέρου έντιμου βίου, ο αναιρεσείων, όπως προκύπτει από τα πρακτικά συνεδρίασης του ως άνω Δικαστηρίου της ουσίας, επικαλέσθηκε μόνο την επαγγελματική και οικογενειακή του αποκατάσταση στην Ελλάδα, την ύπαρξη λευκού ποινικού μητρώου και ότι μέχρι τη σύλληψη του υπήρξε γενικά και αόριστα άψογος πολίτης (βλ. σελ. 5 και 6 των ως άνω πρακτικών). Με αυτό το περιεχόμενο ο προταθείς από τον αναιρεσείοντα ως άνω ισχυρισμός για τη χορήγηση του προαναφερόμενου ελαφρυντικού, είναι αόριστος, αφού δεν εκτίθενται επαρκή περιστατικά έντιμης ζωής του και μάλιστα σε όλους τους τομείς συμπεριφοράς, εκτός της επαγγελματικής και οικογενειακής αποκατάστασής του, που να τον θεμελιώνει, σύμφωνα με την προεκτιθέμενη σκέψη. Παρά ταύτα, όπως προκύπτει από το σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης, το Εφετείο αν και δεν ήταν υποχρεωμένο, να απαντήσει λόγω της αοριστίας του πιο πάνω ισχυρισμού του αναιρεσείοντος, απάντησε, ως εκ περισσού, απορρίπτοντας κατ' ουσίαν τον ισχυρισμό αυτό με την αιτιολογία ότι "η μη ύπαρξη προηγουμένων ποινικών καταδικών δεν οδηγεί χωρίς άλλο στην κατάφαση του προηγούμενου εντίμου βίου, ιδίως όταν πρόκειται για πράξεις διακίνησης ναρκωτικών που προϋποθέτουν εξοικείωση με το χώρο της παρανομίας". Επομένως, ο εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ του ΚΠΔ μοναδικός λόγος αναίρεσης, για έλλειψη αιτιολογίας στην απορριπτική κρίση της προσβαλλόμενης απόφασης περί συνδρομής της πιο πάνω ελαφρυντικής περίστασης (ως προς την οποία και μόνο την πλήττει ο αναιρεσείων με την κρινόμενη, αίτηση αναίρεσή του), πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.
Μετά από αυτά και αφού δεν υπάρχει άλλος λόγος αναίρεσης για έρευνα, πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 ΚΠΔ).


ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 22 Ιουνίου 2009 αίτηση του ..., κρατουμένου στις δικαστικές Φυλακές ... Αττικής, για αναίρεση της υπ' αριθμ. 1349/2009 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 19 Μαΐου 2010. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 27 Μαΐου 2010.

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ H ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή