Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Νόμου εφαρμογή και ερμηνεία, Ισχυρισμός αυτοτελής, Ναρκωτικά.
Περίληψη:
Κατοχή, μεταφορά κοκαΐνης και χασίς. Οδήγηση ΙΧΕ αυτοκινήτου υπό την επήρεια ναρκωτικών. Κατοχή προς ιδίαν χρήση. Κριτήρια εφαρμογής σχετικής διατάξεως. Κατοχή 31 γραμ. κοκαΐνης εντός ΙΧΕ αυτοκινήτου με το οποίο μεταφέρονταν, στην οικία του αναιρεσείοντος. Αυτοτελής ισχυρισμός κατοχής προς ιδίαν αποκλειστική χρήση. Απόρριψη. Πλήρης αιτιολογία. Δύο αιτήσεις αναιρέσεως. Πότε επιτρέπεται η άσκηση δεύτερης που συμπληρώνει την πρώτη. Οδήγηση υπό την επήρεια ναρκωτικών. Ορθή ερμηνεία εφαρμογή. Όχι εκ πλαγίου παράβαση. Απόρριψη των αιτήσεων.
Αριθμός 1417/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Στ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δημήτριο Πατινίδη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Χαράλαμπο Παπαηλιού, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο, Παναγιώτη Ρουμπή και Γεώργιο Μπατζαλέξη - Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 2 Μαρτίου 2010, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Παντελή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση
του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ, κατοίκου ..., ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Μιχαήλ Δημητρακόπουλο, περί αναιρέσεως της 49/2009 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Ναυπλίου. Το Πενταμελές Εφετείο Ναυπλίου, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στις από 17 Μαρτίου 2009 και 17 Ιουλίου 2009 δύο αιτήσεις του αναιρέσεως, οι οποίες καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1049/09.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθούν οι προκείμενες αιτήσεις αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Κατά το άρθρο 514 εδ. γ ΚΠΔ, δεύτερη αίτηση αναίρεσης, κατά της ίδιας αποφάσεως, δεν επιτρέπεται. Κατά την αληθινή έννοια της διατάξεως αυτής, προϋπόθεση για την απαγόρευση ασκήσεως δεύτερης αιτήσεως αναιρέσεως κατά της ίδιας αποφάσεως είναι να έχει προηγηθεί κρίση επί της πρώτης. Αν τέτοια κρίση δεν έχει προηγηθεί, παραδεκτά ασκείται, μέσα στη νόμιμη προθεσμία, δεύτερη αίτηση αναιρέσεως, η οποία είναι συμπληρωματική της πρώτης και συνεξετάζεται με αυτή (ΑΠ 420/2008). Στην προκειμένη περίπτωση, από τα παραδεκτώς επισκοπούμενα δικόγραφα της δικογραφίας, προκύπτει ότι ο αναιρεσείων, άσκησε, στις 18/3/2009 και 17/7/2009, δύο αιτήσεις αναιρέσεως, με δήλωση στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου (άρθρο 473 παρ.2 ΚΠΔ), κατά της 49/2009 καταδικαστικής αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Ναυπλίου.
Συνεπώς, εφόσον δεν έχει προηγηθεί κρίση επί της πρώτης αιτήσεως αναιρέσεως, η δεύτερη αίτηση επιτρεπτώς ασκείται εντός της νόμιμης προθεσμίας, αφού η προσβαλλόμενη απόφαση καταχωρίστηκε καθαρογραμμένη στο τηρούμενο από το Εφετείο που εξέδωσε την προσβαλλομένη απόφαση ειδικό προς τούτο βιβλίο στις 3/7/2009, και πρέπει οι αιτήσεις, που αλληλοσυμπληρώνονται, να συνεκδικασθούν. Με την δεύτερη αίτηση ο αναιρεσείων παραιτήθηκε του πρώτου λόγου της πρώτης, ο οποίος, δεδομένης της αυτοτέλειας κάθε λόγου αναιρέσεως που σωρευτικώς διατυπώνονται στο ίδιο δικόγραφο, τυγχάνει απαράδεκτος (476 παρ. 1 ΚΠΔ).
ΙΙ. Κατά το άρθρο 20 παρ. 1 ζ' Κώδικα Νόμων για τα ναρκωτικά (Ν. 3459/2006), με τις προβλεπόμενες σ` αυτό ποινές καθείρξεως και χρηματική τιμωρείται όποιος, εκτός άλλων, κατέχει και μεταφέρει ναρκωτικά, κατά δε το άρθρο 29 παρ. 1 του Ν. 3459/2006, όπως είχε, πριν προστεθεί τρίτο εδάφιο με το άρθρο 15 Ν. 3727/2008 και στη συνέχεια τροποποιηθεί το εδάφιο αυτό με το άρθρο 16 Ν. 3772/2009, όποιος, για δική του αποκλειστικά χρήση, προμηθεύεται ή κατέχει με οποιονδήποτε τρόπο ναρκωτικά σε ποσότητα, που αποδεδειγμένα εξυπηρετεί αποκλειστικά τις δικές του ανάγκες ή κάνει χρήση τους ή καλλιεργεί φυτά κάνναβης σε αριθμό ή έκταση που δικαιολογούνται μόνο για δική του αποκλειστική χρήση, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρις ενός (1) έτους. Η διαπίστωση της εξυπηρέτησης της δικής του αποκλειστικά ανάγκης για τη συγκεκριμένη ουσία γίνεται με συνεκτίμηση του είδους, της ποσότητας και της καθαρότητας της ουσίας, καθώς και των διαγνωστικών στοιχείων που αναφέρονται στο άρθρο 30. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης μπορεί να προσδιορίζονται τα όρια ποσότητας της κάθε επί μέρους ναρκωτικής ουσίας, που θεωρείται ότι καλύπτει τις ανάγκες ενός χρήστη, έστω και εξαρτημένου, για ορισμένο χρόνο. Κατά την επιμέτρηση της ποινής λαμβάνεται υπόψη ο βαθμός βλαπτικότητας της κάθε ναρκωτικής ουσίας και ιδιαίτερα η κατηγορία, στην οποία ανήκει. Ως κατοχή νοείται η φυσική εξουσίαση των ναρκωτικών από το δράστη, κατά τρόπο που να μπορεί σε κάθε στιγμή να διαπιστώσει την ύπαρξή τους και να τα διαθέτει κατά τη βούλησή του. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 25 του Ν. 3459/2006, με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και με χρηματική ποινή είκοσι εννέα (29) μέχρι είκοσι εννέα χιλιάδων (29.000) ευρώ, καθώς και με στέρηση τουλάχιστον για δύο (2) έτη της άδειας οδήγησης ή του οικείου διπλώματος ή του πτυχίου τιμωρείται όποιος οδηγεί ή κυβερνά οποιοδήποτε πλωτό, χερσαίο ή εναέριο μεταφορικό μέσο υπό την επίδραση ναρκωτικών. Αν από την πράξη αυτή προέκυψε κοινός κίνδυνος ζωής ανθρώπων, επιβάλλεται ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης. Εξάλλου, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠοινΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ` ΚΠοινΔ λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σ` αυτήν με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα προκύψαντα από την αποδεικτική διαδικασία πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην εφαρμοσθείσα ουσιαστική ποινική διάταξη. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό που αποτελούν ενιαίο σύνολο. Ως προς τα αποδεικτικά μέσα, αρκεί να αναφέρονται γενικώς και κατά το είδος τους, χωρίς να απαιτείται αναλυτική παράθεσή τους και μνεία του τι προκύπτει από το καθένα, ούτε είναι απαραίτητη η αξιολογική συσχέτιση και σύγκριση μεταξύ τους ή να προσδιορίζεται η αποδεικτική βαρύτητα εκάστου. Η αιτιολογία αυτή πρέπει να υπάρχει όχι μόνον ως προς την κατηγορία, αλλά και ως προς τους αυτοτελείς ισχυρισμούς, δηλαδή εκείνους που προβάλλονται στο δικαστήριο της ουσίας από τον κατηγορούμενο ή το συνήγορό του και τείνουν στην άρση του άδικου χαρακτήρα της πράξεως ή της ικανότητας προς καταλογισμό ή στη μείωση αυτής ή στην εξάλειψη του αξιοποίνου ή στη μείωση της ποινής, υπό την προϋπόθεση ότι οι ισχυρισμοί αυτοί έχουν προβληθεί κατά τρόπο σαφή και ορισμένο, δηλαδή περιλαμβάνουν τα στοιχεία που κατά την οικεία διάταξη νόμου τους απαρτίζουν. Τέτοιος ισχυρισμός είναι και εκείνος ότι ο κατηγορούμενος προμηθεύθηκε ή κατείχε τα ναρκωτικά για δική του αποκλειστικά χρήση (άρθρο 29 παρ. 1 Ν. 3459/2006). Τέλος, κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε του ΚΠοινΔ, λόγο αναιρέσεως αποτελεί και η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Εσφαλμένη ερμηνεία υπάρχει όταν ο Δικαστής αποδίδει στο νόμο διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει, ενώ εσφαλμένη εφαρμογή υπάρχει όταν το Δικαστήριο της ουσίας δεν υπάγει σωστά τα πραγματικά περιστατικά που δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν στη διάταξη που εφαρμόστηκε. Περίπτωση δε εσφαλμένης εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διατάξεως συνιστά και η εκ πλαγίου παραβίαση της διατάξεως αυτής, η οποία υπάρχει όταν στο πόρισμα της αποφάσεως, που περιλαμβάνεται στο συνδυασμό του αιτιολογικού με το διατακτικό και ανάγεται στα στοιχεία και την ταυτότητα του εγκλήματος, έχουν εμφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος της ορθής ή μη εφαρμογής του νόμου, οπότε η απόφαση στερείται νόμιμης βάσεως.
Στην προκειμένη περίπτωση, το Πενταμελές Εφετείο Ναυπλίου, που δίκασε κατ έφεση δέχθηκε, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη περί πραγμάτων κρίση του, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση των αναφερομένων αποδεικτικών μέσων, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη 49/2009 απόφασή του (συνδυασμός αιτιολογικού και σκεπτικού της) και τα πρακτικά της, τα εξής ουσιώδη πραγματικά περιστατικά: Ο κατηγορούμενος Α) στο 47ο Χ/Μ της Ε.Ο ..., στις 9-9-2005 και περί ώρα 23.00' κατείχε και μετέφερε εν γνώσει του, με οποιοδήποτε τρόπο μέσα στο έδαφος της Ελληνικής Επικράτειας ναρκωτικές ουσίες, με σκοπό την περαιτέρω διάθεση και συγκεκριμένα κατελήφθη5 κατά γενόμενο αστυνομικό έλεγχο, 1) να κατέχει, υπό την προεκτεθείσα σχετικώς έννοια, στην μεν αριστερή τσέπη του παντελονιού του που φορούσε, ένα σωληνάριο περιέχον ποσότητα κοκαΐνης καθαρού βάρους ενός γραμμαρίου και ογδόντα ενός εκατοστών του γραμμαρίου (1,81gr), εντός δε του σακβουαγιάζ του, που μετέφερε με το υπ' αριθμ. κυκλοφορίας ... ΙΧΕ αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του, που οδηγούσε ο ίδιος, α) ποσότητα αποξηραμένων φυτικών αποσπασμάτων ακατέργαστης ινδικής καννάβεως, καθαρού βάρους τριών γραμμαρίων και πενήντα ενός εκατοστών του γραμμαρίου (3,51gr) συσκευασμένη σε μια συσκευασία, β) ποσότητα κοκαΐνης καθαρού βάρους επτά γραμμαρίων και πενήντα πέντε εκατοστών του γραμμαρίου (7,55gr) εντός μιας νάϋλον συσκευασίας, γ) δύο αυτοσχέδια τσιγαριλίκια περιέχοντα καπνό και αποξηραμένη ινδική κάνναβη καθαρού βάρους δέκα οκτώ εκατοστών του γραμμαρίου (0,18gr) το ένα και τριάντα πέντε εκατοστών του γραμμαρίου (0,35gr) το άλλο, δ) ποσότητα κοκαΐνης καθαρού βάρους ενός χιλιοστού του γραμμαρίου (0,001gr) εντός πλαστικού σωληναρίου και ε) ποσότητα κοκαΐνης καθαρού βάρους δέκα τριών εκατοστών του γραμμαρίου (0,13gr). Ήτοι συνολικώς κατείχε εντός των θυλακίων του και των αποσκευών του εννέα γραμμάρια και τετρακόσια ενενήντα ένα χιλιοστά του γραμμαρίου (9,491gr) κοκαΐνης και τέσσερα γραμμάρια και τέσσερα εκατοστά του γραμμαρίου (4,04gr) ινδικής καννάβεως. Τις ποσότητες αυτές των εν λόγω ναρκωτικών ουσιών τις μετέφερε, επίσης υπό την προεκτεθείσα σχετικώς έννοια, με το ανωτέρω αυτοκίνητο του που ο ίδιος οδηγούσε από την ... που ήταν ο προορισμός του. Κατείχε δε και μετέφερε τα ναρκωτικά αυτά με σκοπό την περαιτέρω διάθεση τους σε τρίτους. Β) Στην ..., στις 10 Σεπτεμβρίου 2005, κατά γενόμενη νομοτύπως αστυνομική έρευνα στην εκεί κειμένη και επί της οδού ... οικία του, κατελήφθη να κατέχει υπό την ειρημένη έννοια 1) ποσότητα κοκαΐνης συσκευασμένη σε σακουλάκι, καθαρού βάρους είκοσι ενός γραμμαρίων και τεσσάρων δεκάτων του γραμμαρίου (21,4gr), 2) ποσότητα φυτικών αποσπασμάτων ινδικής καννάβεως συσκευασμένη σε νάϋλον σακουλάκι, συνολικού καθαρού βάρους πέντε γραμμαρίων και επτά δεκάτων του γραμμαρίου (5,7gr) και 3) ποσότητα υπολειμμάτων κοκαΐνης μη προσδιορισθέντος βάρους σε γυάλινο πιάτο. Και τις ανωτέρω ποσότητες ναρκωτικών, τις κατείχε με σκοπό την περαιτέρω διάθεση σε τρίτους. Συνολικώς, επομένως, κατείχε προς τον ρηθέντα σκοπό (διάθεση σε τρίτους) ο εν λόγω κατηγορούμενος τριάντα γραμμάρια και οκτακόσια ενενήντα ένα χιλιοστά του γραμμαρίου (30,891gr) και πλέον κοκαΐνης και εννέα γραμμάρια και εβδομήντα τέσσερα εκατοστά του γραμμαρίου (9,74gr) ινδικής καννάβεως. Και Γ) στο 47° χιλιομετρικό σημείο της ΕΟ ..., στις 9-9-2005 και περί ώρα 23.00', κατελήφθη κατά γενόμενο αστυνομικό έλεγχο να οδηγεί το χερσαίο μεταφορικό μέσο υπ' αριθμ. κυκλοφορίας ... ΙΧΕ αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του ευρισκόμενος υπό την επίδραση ναρκωτικών ουσιών, όπως αποδεικνύεται από την εξέταση των αμέσως μετά την σύλληψη του ληφθέντων ούρων του στην οποίαν επίσης αμέσως μετά την σύλληψη του υποβλήθηκε και το υπ' αριθμ. 2595/2005 αποτέλεσμα αυτής του Εργαστηρίου Τοξικολογίας και Φάρμακο κινητικής του ΓΝ Πατρών, και συγκεκριμένως υπό την επίδραση κοκαΐνης, σε συγκέντρωση μεγαλύτερη των 5000 ng/ml ούρων και ινδικής καννάβεως σε συγκέντρωση μεγαλύτερη των 300 ng/ml ούρων. Ότι ο κατηγορούμενος αυτός τέλεσε τις ανωτέρω αξιόποινες πράξεις της κατοχής και μεταφοράς των ως άνω ναρκωτικών ουσιών και της οδηγήσεως του ρηθέντος μεταφορικού μέσου υπό την επίδραση ναρκωτικών ουσιών αποδεικνύεται, καθ' όσον μεν αφορά τις δύο πρώτες αυτών, από την εύρεση και κατάσχεση των ως άνω ποσοτήτων ναρκωτικών στα θυλάκια των ενδυμάτων, που κατά την σύλληψη του έφερε ο κατηγορούμενος, στις αποσκευές του, που μετέφερε κατά την μετάβαση του από την οικία του στην ...στην ... και στην οικία του επί της οδού ... στην .... Καθ' όσον δ' αφορά την τρίτη των πράξεων αυτών αποδεικνύεται από την υπ' αριθμ. ... έκθεση τοξικολογικής εξετάσεων των ληφθέντων κατά την σύλληψη του ούρων του, του Εργαστηρίου Τοξικολογίας και Φαρμακοκινητικής του ΓΝ Πατρών. Αποδεικνύεται επίσης από το ότι ο εν λόγω κατηγορούμενος παραδέχθηκε, απολογούμενος επ' ακροατηρίου του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, την κατοχή των ως άνω ποσοτήτων κοκαΐνης και ινδικής καννάβεως, την μεταφορά των ειρημένων ποσοτήτων τους και επίσης την υπ' αυτού οδήγηση του ως άνω αυτοκινήτου όντας υπό την επίδραση αυτών (ινδικής καννάβεως και κοκαΐνης), κατά την επίσης ειρημένη έννοια τους. Ότι ο εν προκειμένω κατηγορούμενος κατείχε και μετέφερε τις ποσότητες αυτές ναρκωτικών ουσιών με σκοπό την διάθεση τους εν όλω ή εν πάση περιπτώσει μέρους τους σε τρίτους, ήτοι προς εμπορία κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσης σκέψεως έννοια των εκεί αναφερομένων διατάξεων και αιτιολογιών, αποδεικνύεται από τη μεγάλη ποσότητα κοκαΐνης που μετέφερε καθώς και από το γεγονός ότι όπως αποδεικνύεται ο κατηγορούμενος δεν είναι εξαρτημένος από την χρήση των ναρκωτικών ουσιών ή "βαρύς" χρήστης αυτών, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να έχει ανάγκη τόσων μεγάλων ποσοτήτων των ναρκωτικών αυτών και εξ αυτού του λόγου να μπορεί να δικαιολογηθεί η υπ' αυτού κατοχή και η μεταφορά των εν λόγω μεγάλων ποσοτήτων τους. Η κρίσις αυτή δεν αναιρείται ούτε εκ της αποδεικνυόμενης μεγάλης κινητής και ακινήτου περιουσίας και οικονομικής επιφανείας του κατηγορουμένου, αφού και η διάθεση των ναρκωτικών, ακόμη και άνευ ανταλλάγματος, δεν αποκλείει ουδ' αίρει τον χαρακτηρισμό της ως πράξεως εμπορίας, κατά την προεκτεθείσα έννοια του νόμου, ούτε και η επίσης αποδεικνυόμενη χρήσις υπ' αυτού ναρκωτικών ουσιών, αφού και αυτή ωσαύτως δεν αποκλείει την τοιαύτη απαγορευόμενη διάθεσή της.
Με βάση τις παραδοχές αυτές το δικαστήριο της ουσίας κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα των πράξεων κατοχής και μεταφοράς κοκκαϊνης και ινδικής κάνναβης και οδήγησης χερσαίου μεταφορικού μέσου (ΙΧΕ αυτοκινήτου) υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών και, αφού του αναγνώρισε τις ελαφρυντικές περιστάσεις του άρθρου 84 παρ. 2 α και ε' ΠΚ, επέβαλε σ αυτόν συνολική ποινή κάθειρξης έξι (6) ετών και έξι (6) μηνών. Με αυτά που δέχθηκε το δικάσαν Πενταμελές Εφετείο, διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του, την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ' αυτήν, κατά την παραδεκτή ως άνω αλληλοσυμπλήρωση σκεπτικού και διατακτικού, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν από την αποδεικτική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση των ως άνω εγκλημάτων, τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία συνήγαγε τα περιστατικά αυτά και τους συλλογισμούς, με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή τους στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 26 παρ. 1 α, 27 παρ. 1, 94 παρ. 1 ΠΚ και 4 παρ. 1,3 πιν. Α 6 και Β 3, 20 παρ. 1 ζ και 2, 25 Ν. 3459/2006, τις οποίες διατάξεις, κατά την προεκτεθείσα έννοια, ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε, χωρίς να τις παραβιάσει ούτε ευθέως, ούτε εκ πλαγίου. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τις ανωτέρω παραδοχές της αναιρεσιβαλλομένης, που προκύπτουν από την αλληλοσυμπλήρωση σκεπτικού και διατακτικού, το Δικαστήριο δέχθηκε αιτιολογημένα συνδρομή όλων των ανωτέρω υποκειμενικών και αντικειμενικών στοιχείων των πράξεων, για τις οποίες κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα. Περαιτέρω ειδική και εμπεριστατωμένη είναι η αιτιολόγηση της απορρίψεως του αυτοτελούς ισχυρισμού του αναιρεσείοντος, στην οποία (αιτιολόγηση) προέβη το δικαστήριο, μολονότι ο ισχυρισμός αυτός, όπως διατυπώθηκε, κατά την αγόρευση των συνηγόρων του που τον εκπροσώπησαν, " ..περί ιδίας χρήσης..", ήτοι χωρίς επίκληση του στοιχείου "για δική του αποκλειστικά χρήση", το οποίο αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση, σύμφωνα με το ως άνω άρθρο 29 παρ. 1 του Ν. 3459/2006, της επιεικέστερης ποινικής μεταχειρίσεώς του, ήταν αόριστος (ΑΠ 759/2006). Ανεξάρτητα της αοριστίας του, το Δικαστήριο, ως προς τον ανωτέρω αυτοτελή ισχυρισμό, δέχθηκε ότι πρόκειται για μεγάλη ποσότητα κοκαΐνης η οποία δεν προοριζόταν για αποκλειστικά δική του χρήση, ενόψει και του ότι δεν αποδείχθηκε ότι είναι εξαρτημένος, κατά την έννοια του νόμου, από την χρήση ναρκωτικών ουσιών και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό ώστε να έχει ανάγκη τόσο μεγάλων ποσοτήτων των ναρκωτικών αυτών και εξ αυτού του λόγου να μπορεί να δικαιολογηθεί η υπ αυτού κατοχή και μεταφορά των εν λόγω μεγάλων ποσοτήτων τους. Από τις παραδοχές αυτές προκύπτει με σαφήνεια ότι το Δικαστήριο, για τον χαρακτηρισμό την ποσότητας ως μεγάλης, που δεν δικαιολογεί την εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως, αναφέρεται σε ολόκληρη την ποσότητα που βρέθηκε επάνω του και στο ΙΧΕ αυτοκίνητο που οδηγούσε, κατανεμημένη μάλιστα σε μικροποσότητες, αλλά και εκείνη που βρέθηκε και κατασχέθηκε στην οικία του, η οποία ανέρχονταν συνολικά σε 30,891 γραμ. και όχι μόνον σε εκείνη των 9,491 γρ. που μετέφερε με το αυτοκίνητό του και δεν μπορεί να συναχθεί το αντίθετο συμπέρασμα εκ του ότι αναφέρεται στο σκεπτικό το ρήμα ''μετέφερε'' , όπως αβάσιμα ισχυρίζεται ο αναιρεσείων, αφού το Δικαστήριο στην ίδια σκέψη κάνει αναφορά σε μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών που όχι μόνο μετέφερε, αλλά και κατείχε. Δεν πάσχει δε η αιτιολογία της αποφάσεως, όπως αβάσιμα υποστηρίζει ο αναιρεσείων, εκ του ότι το Δικαστήριο στήριξε την απορριπτική κρίση του μόνον στο μέγεθος της ποσότητας που βρέθηκε και κατασχέθηκε και δεν αξιολόγησε, αφού δεν προέκυψαν εκ της αποδεικτικής διαδικασίας, τα γεγονότα του ότι η σύλληψή του ήταν συμπτωματική, δεν απασχόλησε τις διωκτικές αρχές για διάθεση ναρκωτικών, δεν υπήρχαν πληροφορίες σε βάρος του για διακίνηση ναρκωτικών, ότι δεν βρέθηκαν στο σπίτι του ζυγαριά ή υλικά συσκευασίας (σακουλάκια) ναρκωτικών, ούτε χρήματα. Πάντως το Δικαστήριο αξιολόγησε, όπως προκύπτει από το σκεπτικό, τον ισχυρισμό του ότι είναι ευκατάστατος και κύριος μεγάλης ακίνητης περιουσίας και δεν είχε ανάγκη χρημάτων για να προβαίνει σε διάθεση ναρκωτικών ουσιών αντί τιμήματος και το απέρριψε με την προαναφερθείσα πλήρη ειδική αιτιολογία. Ούτε το Δικαστήριο, όπως αβάσιμα υποστηρίζει ο αναιρεσείων, για να καταλήξει στην απορριπτική του αυτοτελούς αυτού ισχυρισμού κρίση, συνέδεσε την εξάρτηση από τις ναρκωτικές ουσίες με την κατοχή αυτών από τον δράστη προς δική του αποκλειστικά χρήση, αλλά η ανωτέρω αναφορά που έκανε στο ζήτημα αυτό σκοπούσε να καταδείξει την έλλειψη ανάγκης να κατέχει τόσο μεγάλες ποσότητες στο ΙΧΕ αυτοκίνητό του και στην οικία του της ναρκωτικής ουσίας κοκαΐνη. Υπέρ της απόψεως που δέχθηκε το Δικαστήριο ότι κριτήριο για την κατάφαση ή μη της κατοχής ναρκωτικών προς δική του αποκλειστική χρήση του κατέχοντος, αποτελεί το μέγεθος της ποσότητας που βρέθηκε στην κατοχή του συνηγορεί και το ότι ο νομοθέτης με το άρθρο 15 του Ν. 3727/2008 προσέθεσε στη διάταξη του άρθρου 29 παρ. 1 του ως άνω ΚΝΝ το ακόλουθο εδάφιο: ""Ειδικά για τις ναρκωτικές ουσίες της ηρωίνης, κοκαΐνης και κατεργασμένης και ακατέργαστης κάνναβης, θεωρείται, εκτός εάν το δικαστήριο κρίνει άλλως, ότι καλύπτει τις ανάγκες ενός χρήστη, έστω και εξαρτημένου, όταν το όριο της κατασχεθείσης ποσότητας κάθε επί μέρους ναρκωτικής ουσίας, ανεξαρτήτως καθαρότητας, δεν υπερβαίνει το μικτό με την άμεση συσκευασία βάρος του ενός και ημίσεως (1/2) γραμμαρίου ηρωίνης ή κοκαΐνης, των είκοσι (20) γραμμαρίων ακατέργαστης κάνναβης και των δύο και ημίσεως (2 1/2) γραμμαρίων κατεργασμένης κάνναβης. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Δικαιοσύνης μπορεί να καθορίζεται και για τις υπόλοιπες ναρκωτικές ουσίες, που αναφέρονται στο άρθρο 1 του παρόντος Κώδικα, το όριο της ως άνω ελάχιστης ποσότητας που καλύπτει τις ανάγκες ενός χρήστη, έστω και εξαρτημένου, για ορισμένο χρόνο." Μετά την αντικατάσταση του εδαφ. αυτού με το άρθρο 16 Ν. 3772/2009 οι ανωτέρω ποσότητες, όσον αφορά την ακατέργαστη και κατεργασμένη ινδική κάνναβη αυξήθηκαν σε 50 και 5 γραμ αντίστοιχα. Μετά την τέλεση των ανωτέρω πράξεων λοιπόν ο νομοθέτης, προκειμένου να υφίσταται ασφαλές αντικειμενικό κριτήριο, όρισε ότι, για να χαρακτηρισθεί η ποσότητα, μεταξύ των άλλων και της κοκαΐνης, που κατείχε ο δράστης, ως προοριζόμενη για δική του αποκλειστικά χρήση, δεν πρέπει αυτή να υπερβαίνει τα 1,5 γραμ., μη κωλυομένου βέβαια του δικαστηρίου να κρίνει διαφορετικά, αλλά πρέπει στην περίπτωση αυτή να αιτιολογήσει ειδικώς την απόφασή του. Και ο νομοθέτης λοιπόν, όπως και προηγουμένως, χρησιμοποιεί το ποσοτικό κριτήριο, το οποίο με την τελευταία αυτή παρέμβαση, οριοθέτησε ως άνω. Περαιτέρω πλήρη και εμπεριστατωμένη αιτιολογία διέλαβε το Δικαστήριο και ως προς την πράξη της οδήγησης από τον αναιρεσείοντα του αυτοκινήτου υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών και δεν στερείται νόμιμης βάσης, κατά την ανωτέρω έννοια, η προσβαλλομένη απόφαση, όπως αβάσιμα υποστηρίζει ο αναιρεσείων, διότι, όπως εσφαλμένα υπολαμβάνει, στηρίζει την σχετική κρίση της μόνον στην σχετική ομολογία του ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, ενώ, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της πρωτόδικης αποφάσεως, το γεγονός που ομολόγησε ήταν ότι πριν ξεκινήσει από την ... για την ... με το ΙΧΕ αυτοκίνητο έκανε χρήση ναρκωτικών (κοκαΐνης και ινδικής κάνναβης). Το Δικαστήριο όμως, όπως προκύπτει από το ανωτέρω σκεπτικό της αποφάσεως του, στήριξε την περί τούτου κρίση του στο αποτέλεσμα που παραθέτει της εξετάσεως των ούρων του αναιρεσείοντος, τα οποία λήφθηκαν αμέσως μετά την σύλληψή του και πλεοναστικώς ανέφερε και την κατά τα άνω ομολογία του, η οποία έχει την έννοια της με το ανωτέρω περιεχόμενο παραδοχής του, η οποία βέβαια δεν αρκούσε για την καταδικαστική κρίση, αν δεν υπήρχε το αποτέλεσμα που παρατίθεται στην απόφαση της εξετάσεως των ούρων που αποτελεί και την επιστημονικώς παραδεδεγμένη μέθοδο ανιχνεύσεως ναρκωτικών ουσιών στον οργανισμό του ατόμου και μόνον εφόσον το αποτέλεσμα υπερβαίνει το όριο που τάσσει ο νόμος, όπως εν προκειμένω, τελείται η εν λόγω αξιόποινη πράξη.
Συνεπώς ο 2ος λόγος της πρώτης αιτήσεως, όπως συμπληρώθηκε με τον πρώτο λόγο της δεύτερης και ο δεύτερος λόγος της τελευταίας, με τους οποίους πλήττεται η προσβαλλομένη απόφαση για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας όσον αφορά την απόρριψη του ανωτέρω αυτοτελούς ισχυρισμού και εκ πλαγίου παράβαση της διατάξεως του άρθρου 25 του Ν. 3459/2006, αντίστοιχα (510 παρ. 1 Δ και Ε ΚΠΔ), τυγχάνουν αβάσιμοι και απορριπτέοι. I
ΙΙ. Μετά ταύτα, ελλείψει ετέρου λόγου αναιρέσεως προς έρευνα, οι κρινόμενες αιτήσεις πρέπει να απορριφθούν στο σύνολό τους και να καταδικαστεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 ΚΠοινΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει, τις από 19-3-2009 και 17-7-2009 αιτήσεις (δηλώσεις) του Χ για αναίρεση της με αριθμ. 49/2009 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Ναυπλίου. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) €.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 25 Μαΐου 2010. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 14 Ιουλίου 2010
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ