Θέμα
Αναιρέσεως απαράδεκτο, Ποινής μετατροπή.
Περίληψη:
Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως, κατά αποφάσεως Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, που απέρριψε ως μη νόμιμη αυτοτελή αίτηση για μετατροπή της επιβληθείσας ποινής κάθειρξης πέντε ετών σε χρηματική, με βάση τις τροποποιήσεις του άρθρου 82 παρ. 1, 3 ΠΚ, όπως τροπ. με υποπαρ. ΙΓ 1 εδαφ. 1,2 του ν. 4093/2012, ως απαράδεκτη, κατ' άρθρο 476 παρ. 1 ΚΠΔ, α) ως στρεφόμενη κατά αποφάσεως Πενταμελούς Εφετείου μη καταδικαστικής (αρ. 473 παρ. 2 ΚΠΔ) και β) ως ασκηθείσα ανεπίτρεπτα με δήλωση προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και όχι ενώπιον του γραμματέα του Εφετείου Αθηνών, κατ' άρθρο 474 παρ. 1 ΚΠΔ.
ΑΡΙΘΜΟΣ 1372/2013
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Συγκροτήθηκε από τους δικαστές: Γρηγόριο Κουτσόπουλο, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο, Κωνσταντίνο Φράγκο -Εισηγητή, Μαρία Βασιλάκη και Χρυσούλα Παρασκευά, Αρεοπαγίτες.
Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Χαράλαμπου Βουρλιώτη (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χαράλαμπου Αθανασίου.
Συνήλθε σε Συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 15 Οκτωβρίου 2013, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του αναιρεσείοντος- κατηγορουμένου Ε. Π. του Η. κατοίκου ..., που δεν παρέστη στο συμβούλιο, για αναίρεση της υπ' αριθμ. 1493/2013 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών. Το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί τώρα την αναίρεση της απόφασης αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 14 Μαΐου 2013 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 649/13.
Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Χαράλαμπος Βουρλιώτης εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθανασίου Κατσιρώδη με αριθμό 167/20-9-2013, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Ι. Εισάγω ενώπιον του Δικαστηρίου Σας σε Συμβούλιο, σύμφωνα με τα α. 476 παρ. 1 και 2 και 513 παρ. 1 α' του ΚΠΔ, την 238/15-5-2013 αίτηση αναιρέσεως του Ε. Η. Π. δικηγόρου κατοίκου ... (Πανεπιστημίου 34), που ασκήθηκε με επίδοση μέσω δικαστικού επιμελητή στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κατά της 1493/5-4-2013 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, και εκθέτω τα ακόλουθα: Το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών με την προσβαλλόμενη 1493/2013 απόφαση του απέρριψε την από 28-2-2013 αίτηση του ήδη αναιρεσείοντα Ε. Π. με την οποία ζητούσε να μετατραπεί σε χρηματική ποινή η κάθειρξη των πέντε ετών που του επιβλήθηκε με την 1170/2012 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών σύμφωνα με το α. 82 παρ. 1 και 3 του Π.Κ., όπως η παρ. αντ. από την υποπαράγραφο ΙΓ.1. εδαφ.1 άρθρου πρώτου Ν.4093/2012 και η παρ. 3 αντ. Από την υποπαράγραφο ΙΓ.1. εδαφ.2 άρθρου πρώτου του ίδιου Ν.4093/2012. Κατά της αποφάσεως αυτής ο αιτών κατηγορούμενος άσκησε την παραπάνω αίτηση αναιρέσεως με την οποία ισχυρίζεται ότι η απόρριψη της αιτήσεως του οφείλεται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του α. 82 του ΠΚ αφού δέχθηκε ότι η μετατροπή δεν επιτρέπεται σε ποινές κάθειρξης πέντε ετών ενώ επιτρέπεται σε ποινές φυλάκισης πέντε ετών. III. Σύμφωνα με το άρθρο 473 παρ. 2 του Κ.Π.Δ., η αναίρεση κατά της καταδικαστικής απόφασης μπορεί να ασκηθεί, από εκείνον που κρίθηκε ένοχος, και με δήλωση προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, στον οποίο επιδίδεται μέσα σε είκοσι (20 ) ημέρες από την έναρξη της προθεσμίας. Η απόφαση που απορρίπτει την αίτηση του κατηγορουμένου για μετατροπή ποινής δεν είναι "καταδικαστική", (ΑΠ 511/1987, ΑΠ 1217/2011, ΑΠ 979/2011, Ολ ΑΠ 5/2000). Η αίτηση αναίρεσης που ασκείται κατά μη καταδικαστικής αποφάσεως με δήλωση στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, δηλ. χωρίς τις αμέσως παραπάνω νόμιμες διατυπώσεις, απορρίπτεται ως απαράδεκτη, σύμφωνα με το άρθρο 476 παρ. 1 του Κ.Π.Δ. ίδιου Κώδικα, από το Δικαστήριο του Αρείου Πάγου σε Συμβούλιο, ύστερα από πρόταση του Εισαγγελέα και αφού ακούσει τους διαδίκους που εμφανιστούν, ενώ ταυτόχρονα αυτό: α) διατάσσει την εκτέλεση της απόφασης που έχει προσβληθεί και β) καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα σχετικά δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 του Κ.Π.Δ.). Τέλος και επικουρικά η απόρριψη αιτήσεως για την μετατροπή ποινής με μεταγενέστερη απόφαση, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 82 του ΠΚ όπως παραπάνω εκτέθηκε ότι αντικαταστάθηκε από τον Ν. 4093/2013, δεν προβλέπεται από τον νόμο αυτό ή κάποια άλλη γενική ή ειδική διάταξη ότι προσβάλλεται με αίτηση αναιρέσεως. IV. Επειδή η αίτηση αυτή αναιρέσεως, που στρέφεται κατά μη καταδικαστικής αποφάσεως: α) ασκήθηκε ανεπίτρεπτα με τον αμέσως παραπάνω τρόπο (δήλωση στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου) ενώ έπρεπε να ασκηθεί με δήλωση του κατηγορουμένου ενώπιον του Γραμματέα Εφετών Αθηνών και σύνταξη σχετικής έκθεσης από αυτόν (αρθρ. 474 παρ. 1 Κ.Π.Δ.) και β) ασκήθηκε χωρίς να προβλέπεται η άσκηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως αυτής, πρέπει το Δικαστήριο Σας σε Συμβούλιό, σύμφωνα με τα άρθρα 476 παρ.1 και 583 παρ. 1 του Κ.Π.Δ. όπως αντ. από το άρθρο 55 παρ. 1 του Ν. 3160/2003 και το άρθρο 3 του Ν. 663/77 όπως αντ. από το άρθρο 18 του Ν. 969/79 και τις 123827/2010, 134423/1992 και 58553/2006 Α.Υ. Οικονομικών και Δικαιοσύνης: α) να απορρίψει την αίτηση αυτή αναιρέσεως ως απαράδεκτη β) να διατάξει την εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης και γ) να επιβάλλει σ' αυτόν τα σχετικά δικαστικά έξοδα.
Για τους λόγους αυτούς. Προτείνω: Α)Να απορριφθεί η παραπάνω αίτηση αναιρέσεως Β)Να διαταχθεί η εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης και Γ)Να καταδικαστεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα από 220 ευρώ.
Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αθαν. Κ. Κατσιρώδης
Αφού άκουσε Τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε, και αφού διαπιστώθηκε από την επί του φακέλου της δικογραφίας σημείωση του Γραμματέα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, ότι ειδοποιήθηκε, νομίμως και εμπροθέσμως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 476 παρ. 1 ΚΠΔ, ο αντίκλητος του αναιρεσείοντος,
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 474 παρ.1 εδ. α και β του ΚΠΔ, "με την επιφύλαξη της διάταξης της παρ. 2 του άρθρου 473, το ένδικο μέσο ασκείται με δήλωση στο γραμματέα του δικαστηρίου που εξέδωσε την απόφαση (ή το βούλευμα) ή στο γραμματέα του ειρηνοδικείου ή στον προϊστάμενο της προξενικής αρχής που βρίσκεται στο εξωτερικό και στην περιφέρεια των οποίων κατοικεί ή διαμένει προσωρινά ο δικαιούμενος. Αν αυτός κρατείται στη φυλακή, η δήλωση μπορεί να γίνει και σ` εκείνον που τη διευθύνει. Για την δήλωση συντάσσεται έκθεση που υπογράφεται από εκείνον που την υποβάλλει ή τον αντιπρόσωπό του (άρθρο 465 παρ. 1) και από εκείνον που τη δέχεται". Κατά κανόνα, συνεπώς, και το ένδικο μέσο της αιτήσεως αναιρέσεως ασκείται με δήλωση στο γραμματέα του δικαστηρίου που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση ή σε ένα από τους ανωτέρω υπαλλήλους και μάλιστα μέσα σε προθεσμία δέκα ημερών από την καταχώρηση της αποφάσεως καθαρογραμμένης στο ειδικό βιβλίο που τηρείται από τη γραμματεία του ποινικού δικαστηρίου (άρθρο 473 παρ.1 και 3 του ΚΠΔ). Όταν, όμως, πρόκειται για καταδικαστική απόφαση, ο κατηγορούμενος μπορεί, όπως συνάγεται με σαφήνεια από τη διάταξη του άρθρου 507 παρ.1 του ΚΠΔ σε συνδυασμό με εκείνες του άρθρου 473 παρ.2 και 3 του ίδιου Κώδικα, να ασκήσει αίτηση αναιρέσεως κατ' αυτής και με δήλωση επιδιδόμενη στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου (είτε αυτοπροσώπως είτε δι' αντιπροσώπου, κατά το άρθρο 465 του ΚΠΔ), μέσα σε προθεσμία είκοσι ημερών από την καταχώρηση της αποφάσεως καθαρογραμμένης στο ειδικό βιβλίο που τηρείται από τη γραμματεία του ποινικού δικαστηρίου.
Εξάλλου, κατ' άρθρο 370 στοιχ. α' και 504 παρ.1 του ΚΠΔ, καταδικαστική είναι μόνο η απόφαση, με την οποία κηρύσσεται ένοχος ο κατηγορούμενος και επιβάλλεται σ` αυτόν ποινή ή, μετά από αναίρεση, επιβάλλεται μόνο ποινή ήτοι όταν το δικαστήριο αποφαίνεται τελειωτικά για την κατηγορία και επιβάλλει στον κατηγορούμενο στερητική της ελευθερίας ποινή ή χρηματική ποινή (βλ. ΑΠ 2021/2010). Άλλες αποφάσεις των δευτεροβαθμίων δικαστηρίων, δεν είναι δυνατόν να εξομοιωθούν με τις παραπάνω και δεν είναι δυνατή και η κατ' αυτών άσκηση αναιρέσεως, ενόψει και της διάταξης του άρθρου 463 ΚΠΔ, σύμφωνα με την οποία "ένδικο μέσο μπορεί να ασκήσει μόνο εκείνος που ο νόμος του δίνει ρητά αυτό το δικαίωμα".
Κατ'ακολουθίαν, δεν είναι καταδικαστική η απόφαση, έστω δευτεροβαθμίου δικαστηρίου, με την οποίαν απορρίπτεται αποκλειστικά αίτηση του καταδικασθέντος περί μετατροπής της επιβληθείσας με προηγούμενη απόφαση ποινής σε χρηματική, λόγω μεταγενέστερου νόμου, του Ν. 4093/2012, που τροποποίησε το άρθρο 82 του ΠΚ. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, η αίτηση αναιρέσεως εκ μέρους του καταδικασθέντος, επί πλέον, δεν μπορεί να ασκηθεί κατά την ως άνω διάταξη του άρθρου 473 παρ. 2 του ΚΠΔ, αλλά ασκείται μόνο κατά τον γενικό κανόνα της διατάξεως του άρθρου 474 παρ.1 του ίδιου Κώδικα και μέσα στη δεκαήμερη προθεσμία της παρ. 1 του άρθρου 473 αυτού. Τέλος, αν η αίτηση αναιρέσεως δεν ασκήθηκε κατά τις νόμιμες διατυπώσεις, απορρίπτεται, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 476 παρ.1 του ΚΠΔ, ως απαράδεκτη. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα έγγραφα της δικογραφίας, παραδεκτά επισκοπούμενα, για την έρευνα του παραδεκτού της κρινόμενης αιτήσεως αναιρέσεως, η προσβαλλομένη με αριθμ. 1493/5-4-2013 απορριπτική απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, που δίκασε ως δευτεροβάθμιο δικαστήριο, εκδόθηκε την 5-4-2013 με την απουσία του αναιρεσείοντος κατηγορουμένου, αλλά εκπροσωπούμενου νόμιμα από το συνήγορό του Εμμανουήλ Γρηγοριάδη και καταχωρήθηκε καθαρογραμμένη στο ειδικό βιβλίο του άρθρου 473 παρ. 3 του ΚΠΔ την 25-4-2013, με αριθμό καταχωρήσεως 1738, όπως αναγράφεται στην επ` αυτής βεβαίωση του αρμοδίου γραμματέα. Η απόφαση αυτή, απέρριψε την από 28-2-2013 αυτοτελή αίτηση του αναιρεσείοντος για μετατροπή της επιβληθείσας σε αυτόν, με τη με αρ. 1170/2012 προηγούμενη απόφαση του ιδίου δικαστηρίου, ποινής καθείρξεως πέντε ετών, με βάση τις επικαλούμενες από τον αιτούντα τροποποιήσεις του άρθρου 82 παρ.1,3 του ΠΚ, δια του Ν. 4093/2012, Υποπαρ.ΙΓ.1 εδάφ. 1,2, ως νομικά αβάσιμη, δεχθέν ότι δεν επιτρέπεται μετατροπή ποινής πέντε ετών, όταν πρόκειται για ποινή καθείρξεως, όπως αυτή που επιβλήθηκε στον αιτούντα. Επομένως, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη, η ανωτέρω προσβαλλόμενη με αρ. 1493/2013 απόφαση δεν είναι καταδικαστική και η κρινόμενη αίτηση - δήλωση του αιτούντος για αναίρεση αυτής, σε κάθε περίπτωση, έπρεπε επί πλέον να ασκηθεί κατά τις διατυπώσεις του άρθρου 474 παρ. 1 του ΚΠΔ, με δήλωση στο γραμματέα του δικαστηρίου που εξέδωσε την απόφαση ή στο γραμματέα του ειρηνοδικείου ή στον προϊστάμενο της προξενικής αρχής που βρίσκεται στο εξωτερικό και στην περιφέρεια των οποίων κατοικεί ή διαμένει προσωρινά ο δικαιούμενος και μέσα στην ως άνω δεκαήμερη προθεσμία από την καταχώρηση της αποφάσεως. Παρά ταύτα, ο αναιρεσείων δικηγόρος άσκησε την κρινόμενη αίτησή του, κατά τις διατυπώσεις της παρ. 2 του άρθρου 473 του ΚΠΔ, με επίδοση αυτής στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στις 15-5-2013, ήτοι μετά το δεκαήμερο από της κατά την 25-4-2013 γενομένης καταχωρήσεως, όπως προκύπτει από την επί του δικογράφου της αναιρέσεως επισημείωση του δικαστικού επιμελητή .., που ενήργησε την επίδοση.
Κατ' ακολουθίαν όλων των παραπάνω, η ένδικη αίτηση αναιρέσεως, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 476 παρ. 1 και 583 ΚΠΔ), ενόψει του ότι ειδοποιήθηκε να προσέλθει και να εκθέσει τις απόψεις του στο παρόν δικαστήριο που συνεδριάζει σε Συμβούλιο, ο ορισθείς αντίκλητος δικηγόρος του ( κατ' άρθρο 476 παρ.1 εδάφ. τελευταίο ΚΠΔ), όπως προκύπτει από τη σχετική επισημείωση του αρμοδίου γραμματέα επί του φακέλου της
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 14-5-2013 αίτηση - δήλωση του Ε. Π. του Η. για αναίρεση της με αρ. 1493/2013 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών. Και.
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, εκ διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 31 Οκτωβρίου 2013 Και
Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 12 Νοεμβρίου 2013
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ