Θέμα
Αναιρέσεως απαράδεκτο, Ερημοδικία αναιρεσείοντος, Ανάκληση απόφασης Α.Π..
Περίληψη:
Απόρριψη ως απαράδεκτης αιτήσεως αναιρέσεως, ασκηθείσης από πληρεξούσιο δικηγόρο, λόγω μη επικλήσεως και προσκομιδής του πληρεξουσίου εγγράφου κατά την άσκησή της. Δεν συγχωρείται αίτηση ανακλήσεως της απόφασης του Αρείου Πάγου και επανεξέταση λόγου αναιρέσεως
Αριθμός 1991/2007
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε΄ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Ηρακλή Κωνσταντινίδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Κούκλη-Εισηγητή, Ελευθέριο Νικολόπουλο, Αναστάσιο Λιανό και Βιολέττα Κυτέα, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 19 Οκτωβρίου 2007, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Βασιλείου Μαρκή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση του αιτούντος ....., που εκπροσωπήθηκε από τους πληρεξουσίους δικηγόρους του Παναγιώτη Μιχαλόλια και Σεβαστιανό Διαμαντίδη, για ανάκληση της 189/2007 αποφάσεως του Αρείου Πάγου και επανεξέταση λόγων αναιρέσεως.
Ο Άρειος Πάγος με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ΄ αυτή, και ο αιτών ζητεί την επανεξέταση της από 8 Ιουνίου 2006 αιτήσεως αναιρέσεως κατά της υπ'αριθμ. 93/2006 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Ναυπλίου, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 20 Μαρτίου 2007 αίτηση ανακλήσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 468/2007.
Αφού άκουσε Τους πληρεξουσίους δικηγόρους του αιτούντος, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση και σε περίπτωση ανακλήσεως της αποφάσεως του Αρείου Πάγου, πρότεινε ό,τι είχε προτείνει ο Εισαγγελέας της έδρας κατά τη δικάσιμο της 19-1-2007.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 370 και 514 ΚΠΔ προκύπτει ότι τα ποινικά δικαστήρια δεν μπορούν να ανακαλέσουν την οριστική τους απόφαση, όπως είναι και εκείνη που απορρίπτει το ένδικο μέσο, ως απαράδεκτο, ενώ κατά της αποφάσεως του Αρείου Πάγου που απορρίπτει αίτηση αναιρέσεως δεν επιτρέπεται ένδικο μέσο ούτε δεύτερη αναίρεση.
Αίτηση αναιρέσεως που απορρίφθηκε ως απαράδεκτη, γιατί ο ασκήσας αυτήν, ως πληρεξούσιος δικηγόρος του αναιρεσείοντος δεν είχε προς τούτο εντολή, κατά τους όρους του άρθρου 96 παρ.2 ΚΠΔ, δεν μπορεί να επανεξετασθεί, εκτός εάν απορρίφθηκε, ως απαράδεκτη από παραδρομή.
Στην προκειμένη περίπτωση ο αιτών, με την κρινόμενη, από 20 Μαρτίου 2007 αίτησή του, επιδιώκει: α) την ανάκληση της υπ'αριθμ. 189/2007 αποφάσεως του δικαστηρίου τούτου, με την οποία απορρίφθηκε η από 8-6-2006 αίτησή του και οι πρόσθετοι λόγοι για αναίρεση της υπ'αριθμ. 93/2006 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Ναυπλίου και β) την "επανεξέταση των λόγων αναιρέσεως του κυρίου και του πρόσθετου δικογράφου, γιατί η απόρριψη της αναιρέσεως, ως απαράδεκτης, οφείλεται σε προφανή παραδρομή. 'Όπως, όμως, προκύπτει από την παραδεκτή επισκόπηση της προεκδοθείσης υπ'αριθμ. 189/2007 αποφάσεως του Αρείου Πάγου και της υπ'αριθμ. 17/8-6-2006 αιτήσεως αναιρέσεως, την τελευταία άσκησε, με δήλωση στο γραμματέα του δικαστηρίου, που εξέδωσε την προσβαλλομένη απόφαση, για λογαριασμό και επ'ονόματι του αιτούντος-κατηγορουμένου, ο δικηγόρος Σεβαστιανός Διαμαντίδης, ως πληρεξούσιος εκείνου. Στην ως άνω, όμως, έκθεση ασκήσεως του εν λόγω ενδίκου μέσου ούτε αναφέρθηκε ούτε επισυνάφθηκε πληρεξούσιο έγγραφο του δικηγόρου Σεβαστιανού Διαμαντίδη, για την άσκηση απ'αυτόν, ως αντιπρόσωπο του καταδικασθέντος αιτούντος, αναιρέσεως. Η έλλειψη αυτή δεν καλύπτεται εκ του ότι ο ως άνω συνήγορος ήταν ο παραστάς πληρεξούσιος του αιτούντος-αναιρεσείοντος κατά τη συζήτηση επί της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλομένη απόφαση, όπως προκύπτει από την επισκόπηση αυτής, διότι η ιδιότητα αυτή έπρεπε να αναφέρεται στο αναιρετήριο, ώστε να επικαλείται τεκμαιρόμενη πληρεξουσιότητα.
Συνεπώς, εφόσον η απόρριψη της αιτήσεως αναιρέσεως, ως απαράδεκτης, για τον προαναφερθέντα λόγο, δεν οφείλεται σε προφανή παραδρομή δεν μπορεί να γίνει λόγος : α) για ανάκληση της προεκδοθείσης υπ'αριθμ. 189/2007 αποφάσεως του δικαστηρίου τούτου και ακολούθως β) για έρευνα της αιτήσεως αναιρέσεως και ως εκ τούτου η αίτηση πρέπει να απορριφθεί, ως απαράδεκτη, γιατί δεν συντρέχει λόγος που να δικαιολογεί την ανάκληση της προμνημονευθείσης αποφάσεως του Αρείου Πάγου, μη παραβιαζομένης εντεύθεν ούτε της διατάξεως του άρθρου 20 του Συντάγματος ούτε του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ, γιατί η απόρριψη της αιτήσεως αναιρέσεως, ως απαράδεκτης για τον προεκτεθέντα λόγο δεν στέρησε τον αιτούντα-αναιρεσείοντα του δικαιώματος προσβάσεως στο δικαστήριο, αφού δεν ετέθη περιορισμός στην άσκηση απ'αυτόν του ενδίκου μέσου της αναιρέσεως.
Απορριπτομένης της αιτήσεως, ο αιτών πρέπει να καταδικασθεί στα δικαστικά έξοδα (άρθρ. 583 παρ.1 ΚΠΔ).
Για τους λόγους αυτούς
Απορρίπτει την από 20 Μαρτίου 2007 αίτηση του ......, για ανάκληση της υπ'αριθμ. 189/2007 αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου. Και
Καταδικάζει τον αιτούντα-αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα εκ διακοσίων είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα την 1η Νοεμβρίου 2007.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 9 Νοεμβρίου 2007.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ