Θέμα
Αποπλάνηση ανηλίκου, Δημοσιότητα διαδικασίας.
Περίληψη:
Αποπλάνηση ανηλίκου νεότερου των 10 ετών. Παραβίαση δημοσιότητας. Αναίρεση από Εισαγγελέα. Δεκτή. Αναιρεί. Παραπέμπει.
Αριθμός 380/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' Ποινικό Τμήμα -----
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Εμμανουήλ Καλούδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Αιμιλία Λίτινα, Ανδρέα Τσόλια, Ιωάννη Παπουτσή, Ανδρέα Δουλγεράκη - Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 2 Δεκεμβρίου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου Γεωργίου Βλάσση (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου περί αναιρέσεως της με αριθμό 21, 22, 23, 24, 25,26/2008 αποφάσεως του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών. Με κατηγορούμενο τον ...., που παρέστη με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Αθανάσιο Τάρτη. Με πολιτικώς ενάγοντες τους: 1) .... και 2) ...., που εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Απόστολο Καραγιάννη. Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζητά τώρα την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στη με αριθμό 29/02.5.2008 έκθεση αναιρέσεως, η οποία συντάχθηκε ενώπιον της Γραμματέως του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου Γεωργία Στεφανοπούλου και καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 777/2008.
Α φ ο ύ ά κ ο υ σε Τον Αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου, που ζήτησε να γίνει δεκτή η έκθεση αναίρεσης και τους πληρεξουσίους δικηγόρους των διαδίκων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 505 παρ. 2 του ΚΠΔ, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου μπορεί να ζητήσει την αναίρεση οποιασδήποτε αποφάσεως μέσα στην προθεσμία του άρθρου 479 παρ.2, δηλαδή μέσα σε προθεσμία ενός μηνός από την καταχώρηση της αποφάσεως καθαρογραφημένης στο ειδικό βιβλίο του άρθρου 473 παρ. 3 του ΚΠΔ. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου δικαιούται να ασκεί αναίρεση για κάθε απόφαση, αθωωτική ή καταδικαστική, οποιουδήποτε ποινικού δικαστηρίου και για όλους τους λόγους του άρθρου 510 παρ.1 ΚΠΔ, μεταξύ των οποίων και η έλλειψη της από τα άρθρα 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ απαιτούμενης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας. Περαιτέρω, κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 510 παρ.1 στοιχ. Γ' του ΚΠΔ παράβαση των διατάξεων για τη δημοσιότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο συνιστά, μεταξύ άλλων και η κατά παράβαση των άρθρων 329 και 331 του ίδιου κώδικα μη ανάγνωση των εγγράφων εκείνων, τα οποία αναφέρονται στην ενοχή ή την αθωότητα του κατηγορουμένου, σύμφωνα με το άρθρο 364 ΚΠΔ, τέτοια δε έγγραφα είναι και οι προανακριτικές καταθέσεις του πολιτικώς ενάγοντος, που λήφθηκαν κατά τη διάρκεια της προανάκρισης. Στην προκειμένη περίπτωση, με την προσβαλλομένη απόφαση του το Β' Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών, κατά πλειοψηφία, κήρυξε αθώο τον κατηγορούμενο ....., για αποπλάνηση παιδιού που δε συμπλήρωσε τα 10 έτη (άρθρο 339 παρ.1 περ. α' του ΠΚ). Όπως προκύπτει από το αιτιολογικό της παραπάνω απόφασης το Δικαστήριο στήριξε την αθωωτική κρίση του, μεταξύ άλλων και στις προανακριτικές καταθέσεις της μητέρας της ανήλικης και πολιτικώς ενάγουσας, οι οποίες όμως δεν αναγνώστηκαν. Ειδικότερα, από τα πρακτικά της προσβαλλομένης απόφασης, τα οποία παραδεκτά επισκοπούνται από τον Άρειο Πάγο, προκύπτει ότι κατά τη χωρίς όρκο εξέταση ενώπιον του Δικαστηρίου της πολιτικώς ενάγουσας ...., αναγνώστηκαν, χωρίς αντίρρηση, περικοπές από την από 3-6-2002 προανακριτική κατάθεση της ενώπιον του Ανθυπαστυνόμου .... και συγκεκριμένα η περικοπή "...άφησα την κόρη μου την Τρίτη στον παιδικό σταθμό και το απόγευμα αφού δεν μου παραπονέθηκε ξανά την Τετάρτη την ξαναπήγα, το βράδυ όμως αντέδρασε πάλι έντονα και ήταν εντελώς αρνητική να ξαναπάει στον παιδικό σταθμό την επόμενη...", καθώς και η περικοπή "...Την 25-5-2002 εγώ βρισκόμουν σπίτι όταν ο σύζυγος μου έφερε την κόρη μας στο σπίτι. Τότε παραπονέθηκε ότι πονάει το "τσίπκα" της δείχνοντας μου το πουλάκι της. Εγώ κοίταξα αμέσως το "τσίπκα" της και είδα ότι ήταν ερεθισμένο δηλαδή είχε κοκκινίσει. Νόμισα τότε ότι πιθανόν η κόρη μου είχε ιδρώσει, ή είχε κάνει τσίτσια και επειδή και άλλες φορές είχε τύχει να πάθει το ίδιο δηλαδή να ερεθισθεί η περιοχή από τον ιδρώτα δεν έδωσα και πολύ σημασία...Ξαφνιάστηκα και εγώ και ο σύζυγος μου με αυτά που μας είπε, όμως πάλι νόμιζα ότι αυτά τα έλεγε από τη φαντασία της...". Μεταξύ των αναγνωστέων δεν αναφέρονται οι προανακριτικές καταθέσεις της πολιτικώς ενάγουσας. Στο τμήμα της απόφασης όπου αναφέρονται τα αποδεικτικά στοιχεία στα οποία η πλειοψηφία των μελών του δικαστηρίου στήριξε την κρίση της και κατέληξε σε αθωωτική απόφαση αναφέρεται ότι "Τέλος, πρέπει να αξιολογηθούν και οι σημαντικές αντιφάσεις στην κατάθεση της μητέρας της ανήλικης, οι οποίες δεν δικαιολογούνται, διότι για ένα τόσο σοβαρό γεγονός οι προανακριτικές καταθέσεις αυτής με τις καταθέσεις της στο Δικαστήριο θα έπρεπε να ταυτίζονται. Πιο συγκεκριμένα, δεν θυμόταν, ότι είχε καταθέσει, προανακριτικά, ότι η ανήλικη είχε πάει και την Τρίτη στον παιδικό σταθμό, γεγονός που αρνήθηκε σήμερα, ότι ο ερεθισμός του Σαββάτου ήταν ίδιος, όπως οι ερεθισμοί που παρουσίαζε η ανήλικη και στο παρελθόν, ενώ σήμερα κατέθεσε ότι ήταν πλέον έντονος, ότι την Τρίτη το μεσημέρι είχε παραπονεθεί και στη σύζυγο του κατηγορουμένου, η οποία την άκουσε σε άλλο χώρο του παιδικού σταθμού, ενώ σήμερα κατέθεσε ότι η σύζυγος του κατηγορουμένου δεν της επέτρεψε να μιλήσει και να την ακούσει, διότι ήταν εκνευρισμένη. Επίσης δεν θυμόταν αν η ανήλικη της είχε αναφέρει για κυκλικές θωπείες με το δάκτυλο του κατηγορουμένου και αν αυτός το έθεσε εντός των γεννητικών οργάνων, όπως είχε καταθέσει πρωτόδικα. Επίσης ενώ προανακριτικά είχε καταθέσει, ότι αρχικά δεν είχε πιστέψει την ανήλικη, ότι νόμιζε ότι όσα αυτή περιέγραψε ήταν της φαντασίας της και ότι γι' αυτό επισκέφθηκε την Τρίτη τον παιδικό σταθμό, για να συζητήσει με τη νηπιαγωγό, σήμερα κατέθεσε, ότι από τη Δευτέρα ήταν σίγουρη για τη σεξουαλική κακοποίηση της ανήλικης και ότι αυτή της είχε πει την αλήθεια...". Από τα παραπάνω προκύπτει ότι το Δικαστήριο έλαβε υπόψη του για να καταλήξει στην κρίση του τις προανακριτικές καταθέσεις της μητέρας της ανήλικης, oι οποίες όμως δεν αναγνώστηκαν στο ακροατήριο, αφού προκύπτει ότι έλαβε υπόψη του και πραγματικά περιστατικά που αναφέρονται σ αυτές, πέραν των περικοπών που αναγνώστηκαν και ειδικότερα ότι η μητέρα της ανήλικης "επισκέφθηκε την Τρίτη τον παιδικό σταθμό για να συζητήσει με τη νηπιαγωγό" και "ότι την Τρίτη το μεσημέρι είχε παραπονεθεί και στη σύζυγο του κατηγορουμένου, η οποία την άκουσε σε άλλο χώρο του παιδικού σταθμού". Έτσι το Δικαστήριο που δίκασε την παραπάνω υπόθεση παραβίασε τις περί δημοσιότητος της διαδικασίας στο ακροατήριο διατάξεις και είναι βάσιμος ο από το άρθρο 510 παρ 1 στοιχ. Γ' του ΚΠΔ λόγος αναιρέσεως, που, κατ' εκτίμηση του δικογράφου της αναιρέσεως του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, προβάλλεται με αυτήν, λαμβάνεται δε υπόψη και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο τούτο (άρθρο 511 του ΚΠΔ) και πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλομένη απόφαση να παραπεμφθεί δε η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, που θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές, εκτός εκείνων που δίκασαν προηγουμένως.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί τη με αριθμό 21, 22, 23, 24, 25, 26/2008 απόφαση του Β' Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών.
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, που θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές εκτός εκείνων που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 14 Ιανουαρίου 2009. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στις 12 Φεβρουαρίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ