Θέμα
Ακυρότητα απόλυτη, Επανεξέταση λόγου αναιρέσεως.
Περίληψη:
Επανεξέταση λόγου αναιρέσεως περί απολύτου ακυρότητας. Ο προβαλλόμενος λόγος για απόλυτη ακυρότητα, σύμφωνα με τον οποίο το δικαστήριο της ουσίας στήριξε την κρίση του για την ενοχή του κατηγορουμένου, σε έγγραφο που δεν είχε αναγνωστεί είναι αβάσιμος. Απορρίπτει αίτηση.
ΑΡΙΘΜΟΣ 1606/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Z' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γρηγόριο Μάμαλη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Νικόλαο Ζαΐρη - Εισηγητή, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο, Παναγιώτη Ρουμπή και Κωνσταντίνο Φράγκο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 18 Μαρτίου 2009, με την παρουσία της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ευτέρπης Κουτζαμάνης (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέα Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση του αιτούντος - αναιρεσείοντος Χ, κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Αθανάσιο Δημητρούκα, περί επανεξετάσεως λόγων αναίρεσης της 117/2007 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πατρών, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ' αριθμό 1549/2008 απόφαση του Αρείου Πάγου.
Το Τριμελές Εφετείο Πατρών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την επανεξέταση των λόγων αναίρεσής της, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 10 Οκτωβρίου 2008 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1606/2008.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και την Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τα άρθρα 370 και 514 ΚΠΔ, τα ποινικά δικαστήρια δεν μπορούν να επανεξετάσουν την οριστική τους απόφαση, όπως είναι και αυτή, με την οποία απορρίπτεται το ένδικο μέσο, ενώ κατά της αποφάσεως του Αρείου Πάγου, με την οποία απορρίπτεται αίτηση αναιρέσεως δεν επιτρέπεται ένδικο μέσο, ούτε δεύτερη αίτηση αναιρέσεως κατά της ίδιας αποφάσεως, αλλά στην περίπτωση κατά την οποία ο Άρειος Πάγος παρέλειψε από παραδρομή, να ερευνήσει προταθέντα παραδεκτώς αναιρετικό λόγο, μπορεί, ενόψει της αυτοτέλειας κάθε λόγου αναιρέσεως που σωρευτικώς διατυπώνεται, με τους λοιπούς λόγους στο ίδιο δικόγραφο αναιρέσεως, να επανέλθει και να τον εξετάσει, χωρίς αυτό να αντιτίθεται στις παραπάνω διατάξεις, διότι επί του μη εξετασθέντος αναιρετικού λόγου δεν υπάρχει απόφαση. Το ίδιο όμως, δεν ισχύει στην περίπτωση που ο Άρειος Πάγος, εκ παραδρομής παρέλειψε να εξετάσει λόγο αναιρέσεως, αυτεπαγγέλτως, κατ1 άρθρο 511 ΚΠΔ, ερευνώμενο, ο οποίος δεν προτάθηκε, ανεξαρτήτως του αν ο αναιρεσείων, με υποβληθέν υπόμνημα του στη συζήτηση της αιτήσεως αναιρέσεως, επεσήμανε την ύπαρξη τέτοιου λόγου και ζήτησε την αυτεπάγγελτη ερευνά του, καθόσον ο Άρειος Πάγος, μετά την εξέταση όλων των παραδεκτώς προβληθέντων αναιρετικών λόγων και ελλείψει εκκρεμότητας παραδεκτώς προταθέντος λόγου, απεκδύεται της εξουσίας του και δεν έχει δικαιοδοσία να επανέλθει εκ νέου προς εξέταση της υποθέσεως. Στην προκείμενη περίπτωση, ο αναιρεσείων - αιτών, με την κρινόμενη από 10-10-2008 αίτηση του, επιδιώκει την εξέταση του προταθέντος και μη εξετασθέντος λόγου αναιρέσεως υπό στοιχ. Β' (περί απολύτου ακυρότητας της διαδικασίας στο ακροατήριο, άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Α' του Κ.Π.Δ), του από 21-9-2007 κυρίου δικογράφου της αναιρέσεως του αιτούντος, κατά της υπ' αριθμό 117/2007 τελεσίδικης αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Πατρών και κατά των υπ' αριθμό 1716 και 1717/2006 προπαρασκευαστικών αποφάσεων του ιδίου ως άνω Δικαστηρίου, η οποία (αίτηση αναιρέσεως), απορρίφθηκε με την υπ1 αριθμό 1549/2008 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου.
Όπως, όμως, προκύπτει από την παραδεκτή επισκόπηση της προεκδοθείσας υπ' αριθμό 1549/2008 αποφάσεως του Αρείου Πάγου και της από 21-9-2007 αιτήσεως αναιρέσεως, σε συνδυασμό με τους από 7-1-2008 προσθέτους λόγους του αιτούντος, κατά της προαναφερομένης υπ' αριθμό 117/2007 τελεσίδικης αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Πατρών, και κατά των υπ' αριθμό 1716 και 1717/2006 προπαρασκευαστικών αποφάσεων του ιδίου ως άνω Δικαστηρίου, μεταξύ των λόγων της αιτήσεως αναιρέσεως του κυρίου δικογράφου, ο αιτών είχε προβάλει με το δεύτερο λόγο αναιρέσεως, την απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας. Ειδικότερα, ότι το Δικαστήριο που τον καταδίκασε για τις αξιόποινες πράξεις της ψευδορκίας πραγματογνώμονα και της απάτης, προκειμένου να στηρίξει την κρίση του περί της ενοχής του κατηγορουμένου, έλαβε υπόψη του έγγραφο και συγκεκριμένα το χάρτη της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, με χρονολογία εκδόσεως το έτος 1963, το οποίο δεν αναγνώστηκε. Αντίθετα, από τα έγγραφα του φακέλου της δικογραφίας, τα οποία παραδεκτώς επισκοπούνται για τις ανάγκες του αναιρετικού ελέγχου και ειδικότερα από την υπ' αριθμό 1549/2008 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, προκύπτει ότι ο λόγος αυτός αναιρέσεως, ερευνήθηκε από τον Άρειο Πάγο και απορρίφθηκε με την εν λόγω απόφασή του, αφού κρίθηκε ότι μεταξύ των εγγράφων που αναγνώσθηκαν, περιλαμβάνεται και η φερόμενη με αναληθή χρόνο, με αριθμό 13 από του έτους 1963 αεροφωτογραφία της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, και η προσβαλλόμενη απόφαση, έλαβε υπόψη της το εν λόγω έγγραφο, το οποίο αναγνώστηκε στο ακροατήριο και όχι οποιοδήποτε άλλο, το οποίο δεν περιλαμβάνεται στα έγγραφα που αναγνώσθηκαν. Πράγματι, η από του έτους 1963 αεροφωτογραφία της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, είναι ένα και το αυτό έγγραφο που αναφέρεται με την ονομασία "Χάρτης της ΓΥΣ του 1963". Αυτό συνεπικουρείται και από το γεγονός ότι, ο αναιρεσείων επικαλείται ότι έγγραφο με στοιχεία αεροφωτογραφία του έτους 1963 δεν υφίσταται. Επομένως, αναγνώσθηκε και ορθά λήφθηκε υπόψη από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση και επί του σχετικού δεύτερου λόγου της από 21-9-2007 αιτήσεως αναιρέσεως, απάντησε ο Άρειος Πάγος με την υπ' αριθμό 1549/2008 απόφαση του. Τούτο δε προκύπτει και από τα λοιπά έγγραφα που αναγνώσθηκαν και συγκεκριμένα: α) από το με α.α. 12 από 2-6-1998 συνοδευτικό έγγραφο του χάρτη της Γ.Υ.Σ, β) από το με α.α. 14 με αριθμό 6213/4 τοπογραφικό διάγραμμα της Γ.Υ.Σ, γ) από το με α.α. 15 από 6-9-2005 τοπογραφικό διάγραμμα της Γ.Υ.Σ, δ) από την με α.α. 5 με χρονολογία 14-6-2000 έκθεση πραγματογνωμοσύνης, του διορισθέντος με την υπ' αριθμό 958/1999 απόφαση του Εφετείου Πατρών, πραγματογνώμονα και το τοπογραφικό διάγραμμα που τη συνοδεύει, στην οποία γίνεται αναφορά (σελίδα 3 αυτής), μόνο για τον χάρτη της Γ.Υ.Σ. του έτους 1963, ε) από το με α.α. 8 έγγραφο και δη τη με αριθμό 846/1997 απόφαση του Εφετείου Πατρών και στ) από το με α.α. 11 υπ' αριθμό ... έγγραφο της Γ.Υ.Σ., κατά το περιεχόμενο του οποίου, το τοπογραφικό διάγραμμα υπ' αριθμό 6213/4 έχει αποδοθεί από τις αεροφωτογραφίες υπ' αριθμό 43697, 43698, 43949, 43950 λήψεως 1970 και τις υπ' αριθμό 54517, 54518 έτους λήψεως 1971. Πράγματι, από τα ως άνω έγγραφα προκύπτει ότι το έγγραφο Χάρτης της Γ.Υ.Σ έτους 1963, αναγνώσθηκε και ότι σ' αυτά γίνεται σχετική αναφορά του επίμαχου αυτού εγγράφου, το οποίο άλλωστε αναφέρεται και στο διατακτικό της προσβαλλόμενης αποφάσεως, ως σώμα των διωκομένων εγκλημάτων α) της ψευδορκίας πραγματογνώμονα και β) της απάτης στο δικαστήριο. Μετά από αυτά, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο σχετικός περί επανεξετάσεως, για απόλυτη ακυρότητα, λόγος της κρινόμενης αιτήσεως αναιρέσεως, η οποία πρέπει να απορριφθεί και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ.1 του Κ.Π.Δ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 10 Οκτωβρίου 2008 αίτηση του Χ, κατοίκου ..., περί επανεξετάσεως, του λόγου αναιρέσεως περί απολύτου ακυρότητας, επί της από 21-9-2007 αιτήσεως αναιρέσεως, κατά της υπ' αριθμό 117/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Πατρών, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ' αριθμό 1549/2008 απόφαση του Αρείου Πάγου. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, τα οποία ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 22 Μαΐου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 6 Ιουλίου 2009.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ