Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Δόλος, Σφαγίων επιθεώρηση.
Περίληψη:
Καταδικαστική απόφαση για παρά-βαση του άρθρου 15 περ. δ΄ και ε΄ του ΠΔ 40/1977 "Επιθεώρηση σφαγίων ζώων και ζωικών προϊόντων". Απόρριψη λόγων αναίρεσης για έλλειψη αιτιολογίας ως προς το δόλο.
Αριθμός 1380/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Εμμανουήλ Καλούδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Αιμιλία Λίτινα - Εισηγήτρια, Ανδρέα Τσόλια, Ανδρέα Δουλγεράκη και Γεώργιο Αδαμόπουλο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 5 Μαΐου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δημητρίου - Πριάμου Λεκκού (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση της αναιρεσείουσας - κατηγορουμένης ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Γεώργιο Στεφανάκη, περί αναιρέσεως της 721/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Πειραιά. Το Τριμελές Εφετείο (Πλημμελημάτων) Πειραιά, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και η αναιρεσείουσα - κατηγορούμενη ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 13 Νοεμβρίου 2008 αίτησή της αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1969/2008.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο της αναιρεσείουσας, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 15 περ. δ' και ε' του Π.Δ. 40/1977 "Επιθεώρηση σφαγίων ζώων και ζωϊκών προϊόντων" ακατάλληλα προς βρώση, είναι τα τρόφιμα που παρουσιάζουν μη κανονικούς τους ειδικούς οργανοληπτικούς χαρακτήρες τους, ανεξαρτήτως της επιδράσεώς τους ή μη επί της υγείας του καταναλωτή, (περ. δ') ενώ ακατάλληλα προς κατανάλωση είναι τα τρόφιμα τα οποία δεν πληρούν ένα ή περισσότερους όρους της σχετικής νομοθεσίας (περ. ε'). Κατά δε την διάταξη του άρθρου 22 του ίδιου Π.Δ., οι παραβαίνοντες τις διατάξεις του παρόντος τιμωρούνται κατά τις διατάξεις του Ν. 248/1914 "περί οργανώσεως της Ζωοτεχνικής και Κτηνιατρικής Υπηρεσίας ως ούτος συνεπληρώθη δια του Α.Ν. 23/24.1.1996 και του Ν. 4085/1960, αμφοτέρων περί συμπληρώσεως του Ν. 248/1914. Τέλος κατά το άρθρ. 23 περ. Β του Ν. 248/1914, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 13 του ν. 2538/1997 και συμπληρώθηκε με το άρθρο 15 του Ν. 2732/1999 "Οι παραβάτες του παρόντος και των σε εκτέλεση αυτού εκδιδομένων προεδρικών διαταγμάτων και υπουργικών αποφάσεων τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον εξ (6) μηνών και χρηματική ποινή 1.000.000 δρχ. τουλάχιστον. Εξάλλου η απαιτούμενη από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της καταδικαστικής απόφασης, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' του ΚΠΔ προβλεπόμενο λόγο αναίρεσης, υπάρχει, όταν περιέχονται σ' αυτήν με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία και στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των στοιχείων που συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελίωσαν και οι σκέψεις και οι νομικοί συλλογισμοί με βάση τους οποίους έγινε η υπαγωγή των περιστατικών που αποδείχτηκαν στην ουσιαστική ποινική διάταξη που στη συγκεκριμένη περίπτωση εφαρμόσθηκε. Ειδικά ως προς το υποκειμενικό στοιχείο του δόλου (αρθρ. 27 παρ. 1 του ΠΚ), αυτός ενυπάρχει στη θέληση παραγωγής των πραγματικών περιστατικών που συγκροτούν την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος και εξυπακούεται ότι υπάρχει από την πραγμάτωση των περιστατικών αυτών. Γι' αυτό δεν απαιτείται για τον δόλο ιδιαίτερη αιτιολογία, εκτός αν ο νόμος αξιώνει πρόσθετα στοιχεία για την ύπαρξή του ή όταν έχει τη μορφή του ενδεχόμενου δόλου. Τέτοια όμως πρόσθετα στοιχεία δεν αξιώνει η παραπάνω διάταξη του άρθρου 23 περ. Β του Ν. 248/1914, για την πραγμάτωση της προσδιοριζόμενης από αυτήν υποκειμενικής υπόστασης του παραπάνω πλημμελήματος.
Στην προκειμένη περίπτωση το Τριμελές Εφετείο (Πλημ/των) Πειραιώς με την προσβαλλόμενη 721/2008 απόφασή του που εξέδωσε δέχθηκε με επιτρεπτή αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό ότι από τα κατ' είδος τους μνημονευόμενα σε αυτή αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκαν κατά την ανέλεγκτη αναιρετικά κρίση του τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Σε αστυκτηνιατρικό έλεγχο που διενεργήθηκε την 14-6-2001, στο εστιατόριο που διατηρεί η κατηγορουμένη στη νήσο ..., με τον διακριτικό τίτλο "...", κατελήφθη να διατηρεί στα ψυγείο του εν λόγω καταστήματος προς διάθεση στους πελάτες της α) 3 κιλά πέρκα φιλέτο κατεψυγμένη, β) 4 κιλά τυρί μανούρι, γ) 1,5 κιλό ανθότυρο και δ) 4 κιλά τυρί έμενταλ, των οποίων είχε λήξει το όριο συντηρήσεως στις 13/5, 4/6, 12/6 και 2/6/2001 αντιστοίχως και υπήρχε μεταβολή των οργανοληπτικών χαρακτήρων τους (χρώμα, σύσταση, οσμή), με αποτέλεσμα να είναι ακατάλληλα προς βρώση και κατανάλωση. Τα προϊόντα αυτά κατεστράφησαν επί τόπου από τον διενεργήσαντα τον έλεγχο κτηνίατρο ..., παρουσία του αστυνομικού που τον συνόδευε και μάρτυρος στην παρούσα δίκη ..., αλλά και της κατηγορουμένης, η οποία και υπέγραψε το σχετικό πρωτόκολλο καταστροφής, χωρίς να προβάλλει οποιαδήποτε ένσταση ή επιφύλαξη.
Συνεπώς ο όψιμος ισχυρισμός της ότι τα ανωτέρω προϊόντα δεν είχαν λήξει και δεν ήταν ακατάλληλα ελέγχεται ως αβάσιμος.
Με βάση τις παραδοχές αυτές το Εφετείο κήρυξε ένοχη την αναιρεσείουσα της παράβασης του άρθρου 15 περ. δ' και ε' του Π.Δ. 40/1977 και επέβαλε σ'αυτή ποινή φυλάκισης εξ (6) μηνών, την οποία ανέστειλε επί τριετία.
Με τις παραδοχές του αυτές το Εφετείο διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη από τις αναφερόμενες παραπάνω διατάξεις ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σαυτή, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, τις αποδείξεις από τις οποίες πείσθηκε, καθώς και τις σκέψεις με τις οποίες υπήγαγε τα περιστατικά που δέχθηκε στην ουσιαστική ποινική διάταξη του άρθρου 258 α' του Π.Κ. την οποία ερμήνευσε και εφάρμοσε και δεν παραβίασε ούτε ευθέως ούτε εκ πλαγίου, αφού το πόρισμα της αποφάσεως ως συνδυασμός του αιτιολογικού και του διατακτικού δεν έχει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά που να καθιστούν ανέφικτο τον αναιρετικό έλεγχο. Όσον αφορά τον δόλο της αναιρεσείουσας δεν απαιτείται ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία για την στοιχειοθέτηση της υποκειμενικής υπόστασης του παραπάνω εγκλήματος για το οποίο καταδικάσθηκε ο αναιρεσείων για τους λόγους που αναφέρονται στη μείζονα σκέψη της παρούσας.
Συνεπώς ο περί του αντιθέτου μοναδικός λόγος της αίτησης αναίρεσης είναι αβάσιμος.
Μετά από αυτά πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 13/11/2008 αίτηση της ... για αναίρεση της 721/2008 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Πειραιώς.
Καταδικάζει την αναιρεσείουσα στα δικαστικά έξοδα που ανέρχονται στο ποσό των διακοσίων είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 12 Μαΐου 2009. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 4 Ιουνίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ