Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Βούλευμα παραπεμπτικό, Ανθρωποκτονία από πρόθεση.
Περίληψη:
Αναίρεση του βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, με το οποίο παραπέμφθηκε για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. Στοιχεία του αδικήματος. Επίκληση του λόγου της ελλείψεως ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας. Επάρκεια αιτιολογίας. Απορρίπτει την αίτηση.
ΑΡΙΘΜΟΣ 1580/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Z' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Εμμανουήλ Καλούδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, ο οποίος ορίσθηκε με την υπ' αριθμό 42/2009 πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου, (κωλυομένου του Αντιπροέδρου Γρηγορίου Μάμαλη), Νικόλαο Ζαΐρη - Εισηγητή και Νικόλαο Κωνσταντόπουλο, Αρεοπαγίτες.
Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Παντελή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέα Χρήστου Πήτα.
Συνήλθε σε Συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 20 Μαΐου 2009, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ, κατοίκου ... και ήδη κρατούμενου στην Δικαστική Φυλακή ..., περί αναιρέσεως του υπ' αριθμ. 304/2009 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης. Με πολιτικώς ενάγουσες τις: 1. Ψ1, κάτοικο ... και 2. Ψ2, κάτοικο ... .
Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, με το ως άνω βούλευμά του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτό, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί τώρα την αναίρεση του βουλεύματος τούτου, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 16 Απριλίου 2009 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 663/2009.
Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεώργιος Παντελής εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθανασίου Κονταξή με αριθμό 182/18.5.2009, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:
Ι) Το συμβούλιο Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης με το υπ'αριθμ. 304/2009 βούλευμά του παρέπεμψε στο ακροατήριο του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της περιφέρειας του Εφετείου Θεσσαλονίκης τον Χ για να δικαστεί ως υπαίτιος τελέσεως ανθρωποκτονίας από πρόθεση και ευρισκόμενος σε ήρεμη ψυχική κατάσταση - 299 παρ. 1, 26, 27, 18, 19 ΠΚ- Το άνω βούλευμα επιδόθηκε σ'αυτόν και δη στον ίδιο (= στα χέρια του) στις 31-3-2009 και κατ'αυτού άσκησε δια του πληρεξουσίου του Χρήστου Λαμπάκη -με βάση την από 14-4-2009 πληρεξουσιότητα αυτού, στην οποία βεβαιούται νομίμως το γνήσιο της υπογραφής του αυθημερόν - ενώπιον του γραμματέα του συμβουλίου πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης στις 16-4-2009 την υπ'αριθμ. 2/2009 αναίρεση προβάλλων ως λόγους αναίρεσης έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και δη διότι α) δεν έλαβε υπόψη την υπ'αριθμ. ... ιατροδικαστική έκθεση του Ιατροδικαστή ΑΑ και την από 10-10-2008 έκθεση αυτοψίας των ΒΒ-ΓΓ, β) δεν απάντησε αιτιολογημένα στο αίτημα αυτού προς διενέργεια νέων ανακριτικών πράξεων και δη την άρση του τηλεφωνικού και τραπεζικού απορρήτου και την παροχή πληροφοριών για τις εισερχόμενες κλήσεις στα τηλέφωνά του για το χρονικό διάστημα από 1-7-2008 έως και 10-10-2008, που είχε υποβάλλει σ'αυτό.
Η υπό κρίση αναίρεση είναι τυπικά δεκτή - άρθρα 462, 463, 465, 473 παρ. 1, 474 παρ. 1, 2, 482, 484 παρ. 1 περ. δ ΚΠΔ - και πρέπει να εξεταστεί στην ουσία.
Να σημειωθεί εδώ, σε σχέση με την προθεσμία ότι, όντως η αναίρεση είναι εμπρόθεσμη αφού η προθεσμία της αναίρεσης στη συγκεκριμένη περίπτωση - δεδομένου ότι το προσβαλλόμενο βούλευμα υπόκειται και σε έφεση - 478 εδ. α ΚΠΔ - αρχίζει μετά την πάροδο της προθεσμίας της έφεσης, που είναι 10 ημέρες από της επομένης της επίδοσης (473 παρ. 1, 168 ΚΠΔ), ήτοι από 11-4-2009 - άρθρο 473 παρ. 1 εδ. τελ. ΚΠΔ - βλ. και ΑΠ 678/73, ΑΠ 543/64, ΑΠ 8/96, ΑΠ 44/97, ΑΠ 924/97 κ.ά.-
Με άλλες λέξεις η προθεσμία αναίρεσης για τον κατηγορούμενο προκειμένου περί βουλεύματος που υπόκειται και σε έφεση είναι μεν 20 ημέρες που άρχεται από της επομένης της νομίμου επιδόσεώς του αλλά προϋποτίθεται ότι δεν ασκήθηκε έφεση και ότι η αναίρεση ασκήθηκε μετά την πάροδο της προθεσμίας της εφέσεως, διότι εάν ασκήθηκε εντός της προθεσμίας αυτής (εφέσεως) ασκείται κατά βουλεύματος μη υποκειμένου κατά τον χρόνον αυτόν σε αναίρεση -βλ. ΑΠ 1140/2004, ΑΠ 587/2001 κ.α., Μπουρόπουλο Ερμ. ΚΠΔ τομ. β σελ. 165, Ζησιάδη Ποινική Δικονομία τομ. γ εκδ. γ σελ. 115-.
ΙΙ) Επειδή το προσβαλλόμενο βούλευμα δέχθηκε ότι "από την εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού που έχει συγκεντρωθεί και συγκεκριμένα από τις καταθέσεις των μαρτύρων, όλα τα έγγραφα της δικογραφίας και την απολογία του κατηγορουμένου , προέκυψαν τα πραγματικά περιστατικά που εκτίθενται αναλυτικά και αιτιολογημένα στην εισαγγελική πρόταση, στις ορθές και νόμιμες σκέψεις της οποίας αναφέρεται εξ ολοκλήρου το Συμβούλιο, προς αποφυγή ασκόπων επαναλήψεων... Με βάση τα δεδομένα αυτά το Συμβούλιο κρίνει ότι πρέπει να απορριφθεί η αίτηση του κατηγορουμένου με την οποία ζητά συμπληρωματική ανάκριση ως ουσιαστικά αβάσιμη, καθώς και ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ενοχής του κατηγορουμένου για την πράξη της ανθρωποκτονίας από πρόθεση που του αποδίδεται...."- Στην εισαγγελική πρόταση γίνονται δεκτά ότι προέκυψαν τα ακόλουθα κρίσιμα και ουσιώδη πραγματικά περιστατικά:
Την 10-10-2008 και περί ώρα 12.00 μ.μ. ο κατηγορούμενος - χωρίς να δώσει τα στοιχεία της ταυτότητας του - τηλεφώνησε στην Άμεση Δράση και δήλωσε ότι σκότωσε μια γυναίκα και ότι το πτώμα της βρίσκεται σε κατάστημα επί της οδού ... στη ..., ανακοίνωσε δε, ότι θα παραδοθεί παρουσία του δικηγόρου του. Πράγματι, μετά από λίγο προσήλθε στην Υποδιεύθυνση Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ζωής και Ιδιοκτησίας ο κατηγορούμενος Χ συνοδευόμενος από τον Δικηγόρο του και ανέφερε στους αρμοδίους προανακριτικούς υπαλλήλους της ανωτέρω Υπηρεσίας ότι περί την 08.30 π.μ. της ίδιας ημέρας (10-10-2008) τον επισκέφτηκε στο κατάστημα "τυπογραφείο" ιδιοκτησίας του, που βρίσκεται στην οδό ... αρ. ... στο κέντρο της ..., η ΩΩ, ζητώντας την επιστροφή των χρημάτων που του είχε δανείσει, ότι ακολούθησε μεταξύ τους λογομαχία και ότι στη συνέχεια με τη χρήση ενός πτυοσκαπάνου, της κατάφερε πολλαπλά χτυπήματα στο κεφάλι, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό της και ότι στη συνέχεια τοποθέτησε το πτώμα σε χάρτινο κιβώτιο και το πτυοσκάπανο μέσα σε ένα κουβά κάτω από την εσωτερική σκάλα, που υπάρχει στο κατάστημα, κλείδωσε την πόρτα και συνάντησε τον δικηγόρο του. Ακολούθως, ο κατηγορούμενος, παρέδωσε τα κλειδιά του καταστήματος στους αστυνομικούς (οπ. τα παραπάνω προκύπτουν από την με ημερομηνία 10-10-2008 έκθεση αυθορμήτου παρουσιάσεως και συλλήψεως).
Πράγματι, Αστυνομικοί της εν λόγω Υπηρεσίας μετέβηκαν στην διεύθυνση που τους υπέδειξε ο κατηγορούμενος στην οδό ... αρ. ..., ..., όπου και βρίσκεται το κατάστημα ιδιοκτησίας του με την επωνυμία ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ ΓΑΜΟΥ ΒΑΦΤΙΣΕΩΝ Χ" και αφού άνοιξαν την εξωτερική πόρτα με τα κλειδιά, που ο ίδιος τους είχε δώσει, διαπίστωσαν τα ακόλουθα: Το κατάστημα αποτελείται από υπόγειο, ισόγειο και πατάρι. Το ισόγειο επικοινωνεί με το πατάρι με εσωτερική μεταλλική σκάλα. Στο ισόγειο και πάνω σε πάγκο εργασίας βρέθηκε κίτρινο χαρτί με εντύπωμα αίματος. Στο κεφαλόσκαλο της εσωτερικής σκάλας, που οδηγεί στο υπόγειο, στη δεξιά πλευρά βρέθηκε ένας κουβάς χρώματος λαχανί, σκεπασμένος με δυο (2) μαύρες μπλούζες και εντός αυτού υπήρχε ένα μεταλλικό πτυοσκάπανο με ξύλινη λαβή Εισηγητής που είχε κηλίδες αίματος και στο πάτο του κουβά υπήρχε ποσότητα αίματος. Στο πατάρι του καταστήματος οι αστυνομικοί βρήκαν ένα χάρτινο κιβώτιο διαστάσεων 1Χ0.50μ σφραγισμένο με ταινία συσκευασίας και τυλιγμένο με νάιλον, εντός του οποίου υπήρχε πτώμα γυναίκας ηλικίας 55-60 ετών, σκεπασμένο με κίτρινη μπλούζα και χαρτομάντιλα, τοποθετημένο σε εμβρυϊκή θέση, μέσα σε ποσότητα αίματος, εγκεφαλικής ουσίας και τριχών. Κάτω από το χάρτινο κιβώτιο υπήρχε στρωμένο νάιλον με ίχνη αίματος και κάτω απ'αυτό ένα μαύρο σεντόνι πάνω στο οποίο υπήρχε εγκεφαλική ουσία. Το δάπεδο του παταριού ήταν στρωμένο με μοκέτα χρώματος μπορντώ, η οποία σε κάποιο σημείο δίπλα από το χάρτινο κιβώτιο ήταν εμποτισμένη με ποσότητα αίματος. Σε καρέκλα δίπλα από το κιβώτιο υπήρχαν δυο (2) διαφάνειες, πάνω στις οποίες βρισκόταν ένα (1) ζεύγος χειρουργικών γαντιών και πάνω σε παρακείμενο πάγκο υπήρχε μονωτική ταινία. Γύρω από το χώρο που βρέθηκε το κιβώτιο με το πτώμα της γυναίκας, στο ντουλάπι και στο καναπέ υπήρχαν διάστικτες μικρές κηλίδες αίματος. Στο βάθος του παταριού προς την πλευρά της εισόδου βρέθηκε ένα χάρτινο κιβώτιο διαστάσεων 1Χ0.50μ το οποίο επίσης είχε ίχνη αίματος, ενώ ήταν σχισμένο στη μια του γωνία. Δεξιά αυτού υπήρχε μια γυναικεία τσάντα χρώματος μαύρου και από τα έγγραφα που βρέθηκαν εντός αυτής εξακριβώθηκαν τα στοιχεία του θύματος, ήτοι ότι επρόκειτο για την ΩΩ, γενν. 15-8-1946, κάτοικος ... . Περαιτέρω σε νομότυπη έρευνα που διενεργήθηκε στη κατοικία το θύματος βρέθηκαν και κατασχέθηκαν αποδείξεις καταθέσεων σε διάφορες Τράπεζες, πενήντα μία (51) συναλλαγματικές συνολικής αξίας 115.710 ευρώ, πέντε (5) βιβλιάρια καταθέσεων και μία (1) δερμάτινη ατζέντα (τα παραπάνω προκύπτουν από την με ημερομηνία 10-10-2008 έκθεση αυτοψίας έρευνας και κατάσχεσης που διενεργήθηκε από τους ΒΒ (Υπαστυνόμο Β') και ΓΓ (Υπαστυνόμου Α') της Δ/νσης Ασφάλειας Θεσσαλονίκης, την με ημερομηνία 11-10-2008 ένορκη κατάθεση του Αστυνομικού ΔΔ, τις τριάντα τέσσερις (34) φωτογραφίες του τόπου του εγκλήματος).
Σύμφωνα με την συνημμένη με αριθμ. πρωτ. ... ιατροδικαστική έκθεση του ειδικού ιατροδικαστή ΑΑ από την εξέταση του πτώματος της ΩΩ διαπιστώθηκαν τα ακόλουθα : το πτώμα έφερε πολλαπλές ανοικτές κακώσεις κατά την κεφαλή προερχόμενες από θλών και τέμνον όργανο, όπως είναι το στρατιωτικό πτυοσκάπανο, που ανευρέθη εντός του καταστήματος, επίσης φέρει δυο θλαστικές κακώσεις χροιάς μέλαινης στο δεξιό βραχίονα διαστάσεων 5X3 και 7X2 εκατ. και επίσης θλαστική εκχύμωση χροιάς μέλαινης κατά το άνω τριτημόριο του αριστερού βραχίονος, ενώ επίσης υπάρχει αμυντικό τραύμα στη παλαμιαία επιφάνεια της βάσης του μικρού δακτύλου του αριστερού χεριού. Τα μαλακά μόρια του τριχωτού της κεφαλής φέρουν 11 θλαστικά τραύματα εκ των οποίων τα περισσότερα συνοδεύονται με ανοικτά κατάγματα του υποκείμενου κρανίου, τα οστά του κρανίου φέρουν συντριπτικά κατάγματα του θόλου καθώς και εγκάρσιο κάταγμα της βάσεως. Περαιτέρω, όπως διαπιστώνει ο ανωτέρω ιατροδικαστής οι κακώσεις του τριχωτού της κεφαλής πρέπει να προκλήθηκαν όταν το θύμα βρισκόταν πεσμένο στο δάπεδο όπως και τα δυο χτυπήματα στην αυχενική χώρα, τα οποία προκλήθηκαν πιθανόν από το στυλιάρι του πτυοσκαπάνου. Τέλος, συμπεραίνει ότι ο θάνατος της ανωτέρω οφείλεται σε βαρύτατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις συνεπεία πολλαπλών χτυπημάτων με πτυοσκάπανο και ότι επήλθε περίπου 09.00 π.μ. της 10-10-2008.
Από τις με ημερομηνία 24-10-2008 ανωμοτί καταθέσεις των Ψ2 και Ψ1, θυγατέρων της θανούσας ΩΩ, προκύπτει ότι η μητέρα τους το τελευταίο χρονικό διάστημα βρισκόταν σε δεινή οικονομική κατάσταση και όπως τους είχε εκμυστηρευτεί ο λόγος ήταν ότι είχε δανείσει χρήματα στο κατηγορούμενο, τα οποία όμως δεν της είχε επιστρέψει και ότι για το λόγο αυτό αναγκάσθηκε να πάρει καταναλωτικά δάνεια από τις Τράπεζες Πειραιώς, Γενική και Eurobank, ενώ για τον ΕΕ αναφέρουν ότι είχε στενή σχέση με τη μητέρα τους. Εξάλλου, ο ΕΕ στην από 4-11-2008 ένορκη εξέταση του ενώπιον της Ανακρίτριας καταθέτει ότι η θανούσα τα τελευταία δυο χρόνια δάνειζε στον κατηγορούμενο χρήματα (πάνω από 95.000 ευρώ) - δεν γνωρίζει εάν ο δανεισμός ήταν με τόκο - και ότι εκείνος (ο κατηγορούμενος) της έδινε συναλλαγματικές της συζύγου του (οι οποίες τελικά αποδείχθηκαν ότι ήταν πλαστές) και τη διαβεβαίωνε ότι από απαίτηση που έχει σε βάρος του ιδρύματος ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ ύψους 85.000 ευρώ θα την εξοφλούσε (και αυτό αποδείχθηκε τελικά ψευδές). Επίσης ο ανωτέρω μάρτυρας καταθέτει, ότι ο ίδιος ο κατηγορούμενος είπε στη θανούσα να συναντηθούν την Παρασκευή 10-10-2008 προκειμένου να της δώσει 5.000 ευρώ και για την ημέρα που διαπράχθηκε το έγκλημα καταθέτει επί λέξει τα ακόλουθα : "... Είχαμε συνεννοηθεί με την ΩΩ να πάμε μαζί στον Χ, θα συναντιόμασταν έξω από το τυπογραφείο 08.15. εγώ πήγα στο τυπογραφείο 08.25 -08.30. Άνοιξα τη πόρτα και εκείνη τη στιγμή κατέβαινε ο Χ από το πατάρι κα με κάλεσε να μπω μέσα. Εγώ προτίμησα να περιμένω την ΩΩ σε μια καφετέρια εκεί κοντά. Δεν πρόσεξα αν τα ρούχα του ήταν λερωμένα. Ενώ βρισκόμουν στην καφετέρια κάλεσα το κινητό της ΩΩ. Την πρώτη φορά δεν απάντησε. Τη δεύτερη φορά της τηλεφώνησα ενώ βρισκόμουν ήδη στη δουλειά μου στο ... . Απάντησε ο Χ. Στην ερώτηση μου Που είναι η ΩΩ, μου απάντησε ότι είναι στη τουαλέτα. Μετά από 10-15 λεπτά ξανακάλεσα το κινητό της ΩΩ και ήταν απενεργοποιημένο. Τότε κάλεσα στο κινητό του Χ και μου είπε ότι η ΩΩ είχε πάει να πάρει ένα πάπλωμα. Ξανακάλεσα στο κινητό του Χ και ήταν απενεργοποιημένο". Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... και ... προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος βρισκόταν σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, πολλές φορές έπαιζε στο καζίνο, με συνέπεια να δημιουργεί χρέη και να δανείζεται χρήματα συνέχεια από διάφορους συγγενείς και φίλους, όπως και από την θανούσα ΩΩ, η οποία - όπως και άλλοι δανειστές του - τον επισκέπτονταν συχνά στο κατάστημα του ζητώντας την επιστροφή των χρημάτων, που του είχαν δανείσει.
Ο κατηγορούμενος τόσο στην απολογία του ενώπιον των αρμοδίων προανακριτικών υπαλλήλων της Υποδιεύθυνσης Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ζωής και Ιδιοκτησίας (Τμήμα 1ο) Θεσσαλονίκης όσο και στην απολογία του ενώπιον της Ανακρίτριας του 4ου Τακτικού Τμήματος Πλημ/κών Θεσσαλονίκης ισχυρίζεται ότι το έτος 2000 έχοντας σοβαρά οικονομικά προβλήματα γνώρισε τη θανούσα ΩΩ, η οποία του παρουσιάστηκε ως έχουσα μεγάλη οικονομική επιφάνεια που εξυπηρετούσε διάφορους επιχειρηματίες δανείζοντας τους χρήματα έναντι τόκου 5% μηνιαίως και ότι από τότε άρχισε να δανείζεται διαφορά χρηματικά ποσά από την ανωτέρω, τα οποία όμως δεν μπορεί να προσδιορίσει σε ύψος, ώσπου, όπως του δήλωσε η ίδια, όφειλε πλέον 150.000 ευρώ μόνο σε τόκους και τον πίεζε καθημερινά με τηλεφωνήματα τόσο στο κινητό του τηλέφωνο όσο και στο τηλέφωνο της οικίας του αλλά και με καθημερινές επισκέψεις της στο τυπογραφείο του απειλώντας τον τόσο η ίδια όσο και κάποιος φίλος της με το όνομα ΕΕ, ο οποίος μάλιστα τον είχε απειλήσει στο παρελθόν επιδεικνύοντας του όπλο. Ισχυρίζεται επίσης ο κατηγορούμενος ότι την 10-10-2008 και περί ώρα 08.00 π.μ. τον επισκέφτηκε για ακόμη μια φορά η ανωτέρω θανούσα στο τυπογραφείο του απαιτώντας τα χρήματα της, ότι τον απείλησε, ακολούθησε μεταξύ τους λογομαχία και ότι στη συνέχεια η ανωτέρω θανούσα του επιτέθηκε πιάνοντας τον από τα ρούχα, οπότε εκείνος άρπαξε το πτυοσκάπανο, που βρισκόταν δίπλα του και τη χτύπησε στο κεφάλι και ότι αυτό που συνέβη οφείλεται στο συσσωρευμένο πανικό και απόγνωση που ένιωθε, χωρίς να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει στη πραγματικότητα.
Ενόψει των παραπάνω εκτεθέντων συνάγεται ότι ο κατηγορούμενος γνώριζε ότι η θανούσα ΩΩ θα πήγαινε στο κατάστημα του τη συγκεκριμένη ημέρα και ώρα, άλλωστε ο ίδιος είχε ορίσει τη συνάντηση αυτή για να της καταβάλλει το χρηματικό ποσό των 5.000 ευρώ, ενδεχομένως να λογομάχησαν, αλλά σίγουρα δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός του ότι επειδή εκείνη του επιτέθηκε πρώτη πιάνοντας τον από τα ρούχα, αυτός άρπαξε το πτυοσκάπανο, που βρισκόταν δίπλα του και τη χτύπησε στο κεφάλι (άλλωστε πρόκειται για μία μικροκαμωμένη γυναίκα, το σώμα της οποίας, χώρεσε σε ένα χάρτινο κιβώτιο διαστάσεων 1Χ0.50μ και σίγουρα δεν μπορεί ο κατηγορούμενος να ένιωσε απειλή από την υποτιθέμενη επίθεση της). Επιπλέον, από τον όλο τρόπο ενέργειας του κατηγορουμένου, όπως προέκυψε από τα συλλεγέντα στοιχεία που εκτίθενται πιο πάνω, τις συνθήκες υπό τις οποίες έλαβε χώρα το συμβάν, το μέσο, που χρησιμοποίησε ο κατηγορούμενος για να πλήξει τη θανούσα, την κατεύθυνση και τον αριθμό των πληγμάτων (δηλαδή το ότι την χτύπησε με πτυοσκάπανο έντεκα (11) φορές στο κεφάλι και δυο φορές στην αυχενική χώρα και μάλιστα όταν η θανούσα ήταν ήδη πεσμένη στο έδαφος, χωρίς να μπορεί να υπερασπισθεί τον εαυτό της), οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο κατηγορούμενος είχε τη θέληση να αφαιρέσει τη ζωή της ανωτέρω, ενέργησε δε ευρισκόμενος σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, που του επέτρεπε να αντιλαμβάνεται τα αντικειμενικά στοιχεία της πράξης του τόσο κατά την απόφαση όσο και κατά την εκτέλεση της πράξης αυτής. Θεωρώ επίσης ότι η συμπεριφορά του κατηγορούμενου μετά τη τέλεση του εγκλήματος (ήτοι ότι τοποθέτησε το πτώμα της γυναίκας σε χάρτινο κιβώτιο, το οποίο μάλιστα σφράγισε με ταινία συσκευασίας και το τύλιξε με νάιλον, ότι ακολούθως βγήκε από το κατάστημα του αγόρασε ένα μπουκάλι νερό και τηλεφώνησε στη σύζυγο του να του φέρει καθαρά ρούχα να αλλάξει, ενώ στη συνέχεια κλείδωσε και τοποθέτησε στη είσοδο του καταστήματος σημείωμα με την ένδειξη "επιστρέφω σε λίγο" και πήγε να συναντήσει τον δικηγόρο του) συνηγορεί στο συμπέρασμα αυτό.
Συνεπώς, ο ισχυρισμός του κατηγορούμενου ότι ενήργησε υπό καθεστώς βρασμού ψυχικής ορμής πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.
Συμπερασματικά και κατ'ακολουθία των ανωτέρω, συντρέχουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής του κατηγορουμένου Χ, για την αξιόποινη πράξη της ανθρωποκτονίας από πρόθεση, που προβλέπεται και τιμωρείται από τις διατάξεις των άρθρων 1, 14, 16, 17, 18, 26 παρ. 1 εδ. α', 27, 51, 52, 59, 63 και 299 παρ. 1ΠΚ, και συνεπώς θα πρέπει το Συμβούλιο σας να αποφανθεί σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 309 παρ.1 και 313 ΚΠΔ, για τη παραπομπή του στο ακροατήριο του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Περιφέρειας του Εφετείου Θεσσαλονίκης, που θα ορισθεί από τον Εισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης (αρθρ. 109 περ. α', 119 παρ. 1, 122 παρ. 1 ΚΠΔ) για να δικαστεί ως υπαίτιος τέλεσης του προαναφερόμενου εγκλήματος.
Περαιτέρω, κατά τη διάρκεια της κύριας ανάκρισης ο κατηγορούμενος δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του κατέθεσε αίτηση με την οποία ζητούσε την άρση του τραπεζικού απορρήτου των τραπεζικών λογαριασμών της θανούσας ΩΩ και του ΕΕ, όπως επίσης και την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου των κινητών και σταθερών τηλεφώνων των ανωτέρω, προκειμένου να διαπιστωθεί ότι υπήρχε τοκογλυφική συναλλαγή με τους ανωτέρω και ότι δεχόταν πιέσεις και απειλές από αυτούς. Η εν λόγω αίτηση του απορρίφθηκε ως μη νόμιμη από την Ανακρίτρια του 4ου Τακτικού Τμήματος Πλημ/κών Θεσσαλονίκης. Με την από 10-11-2008 αίτηση του ο κατηγορούμενος ζητά να διαταχθεί συμπληρωματική κύρια ανάκριση προκειμένου να διαταχθεί η άρση του τηλεφωνικού και τραπεζικού απορρήτου σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην παραπάνω αναφερόμενη αίτηση του. Για το ζήτημα αυτό εκθέτω τα ακόλουθα : Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 307 εδ. α' ΚΠΔ σε περίπτωση που ανακύψει διαφωνία μεταξύ του ανακριτή και των διαδίκων ή του εισαγγελέα κατά τη διάρκεια της ανάκρισης συνιστάμενη σε άρνηση του πρώτου να δεχτεί πρόταση του εισαγγελέα ή κάποιου από τους διαδίκους, που έχει ως περιεχόμενο τη διενέργεια κάποιας ανακριτικής πράξης, αρμόδιο να αποφασίσει προς άρση της διαφωνίας είναι το Συμβούλιο Πλημ/κών κατόπιν προσφυγής σε αυτό από τους ανωτέρω. Με την υπό κρίση αίτηση ο κατηγορούμενος δεν ασκεί προσφυγή ενώπιον του Συμβουλίου Πλημ/κών κατά της διάταξης της ως άνω Ανακρίτριας, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του για άρση του τηλεφωνικού και τραπεζικού απορρήτου του θύματος ΩΩ και του ΕΕ, όπως είχε δικαίωμα, αλλά ζητά την διενέργεια συμπληρωματικής κύριας ανάκρισης προκειμένου να διενεργηθούν οι παραπάνω ανακριτικές πράξεις, αίτημα για το οποίο όμως ήδη η ως άνω Ανακρίτρια έχει αποφανθεί απορρίπτοντας το αιτιολογημένα. Περαιτέρω θεωρώ ότι δεν συντρέχει κανένας λόγος για συμπληρωματική κύρια ανάκριση, καθώς έγιναν όλες οι αναγκαίες ανακριτικές πράξεις προς εξακρίβωση της αλήθειας και των περιστατικών που επικαλείται υπέρ αυτού ο κατηγορούμενος (εξετάστηκαν οι προτεινόμενοι από αυτόν μάρτυρες, κατασχέθηκαν έγγραφα της θανούσας κλπ), εξάλλου η άρση του τραπεζικού και τηλεφωνικού απορρήτου της θανούσας ΩΩ και τρίτων προσώπων (ΕΕ, Ψ2) δεν σχετίζεται με την αξιόποινη πράξη που αφορά τη παρούσα ποινική δικογραφία (της ανθρωποκτονίας με πρόθεση) και γι'αυτό δεν δικαιολογείται (σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στα άρθρα 3 ΝΔ 1059/1971 και 4 παρ/φοι 2, 3 του Ν. 2225/1994). Επειδή, το παραπεμπτικό βούλευμα έχει την απαιτούμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει λόγο αναιρέσεως κατά το άρθρο 484 παρ. 1 στοιχ. Δ' του ΚΠΔ, όταν αναφέρει με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την ανάκριση ή την προανάκριση και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση της αποδιδόμενης στον κατηγορούμενο αξιόποινης πράξεως, τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία αυτά προέκυψαν και τους συλλογισμούς βάσει των οποίων το συμβούλιο έκρινε ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις παραπομπής του κατηγορουμένου στο ακροατήριο του αρμοδίου δικαστηρίου (ΑΠ 1561/2007 ΝοΒ 2008 . 1295, ΑΠ 1698/2007, ΑΠ 1668/2007 κ.ά.).
Σε σχέση με τα αποδεικτικά μέσα απαιτείται να προκύπτει ανενδοιάστως ότι ελήφθησαν - εκτιμήθησαν όλα βλ. ΑΠ 2/2003 - ολ. ΑΠ 1/2005 ολ, ΑΠ 1762/2006, ΑΠ 1999/2006, ΑΠ 48/2007 κ.α.
Τούτο απαιτεί ο νόμος και όχι ρητή μνεία-αναφορά αυτών σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο του βουλεύματος, η οποία άλλωστε μπορεί να είναι και τυπική.
'Ετσι η λήψη ενός αποδεικτικού μέσου, έστω και αν θεωρείται ως ιδιαίτερο, όπως η πραγματογνωμοσύνη και η έκθεση αυτοψίας, μπορεί να προκύπτει και από το σκεπτικό του βουλεύματος (πρβλ. ΑΠ 1498/2007, ΑΠ 2168/2005).
Το παραπεμπτικό βούλευμα περιέχει την κατά τα άνω ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία και όταν αναφέρεται εξ ολοκλήρου στην πρόταση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου - ΑΠ 855/2006, ΑΠ 65/2007, ΑΠ 656/2007, ΑΠ 540/2006, ΑΠ 1762/2006 κ.ά.- Επειδή η άρση του τραπεζικού και τηλεφωνικού απορρήτου συνιστά ανακριτική πράξη - βλ. άρθρα 3 νδ 1052/71 και 4 ν.2225/94, ΠΔ 47/2005, ν. 3115/2003- και μάλιστα "για την διακρίβωση" συγκεκριμένων εγκλημάτων.
Η ενέργεια των αναγκαίων ανακριτικών πράξεων απόκειται στην κυριαρχική κρίση του (ανακριτή-) συμβουλίου - βλ. και ΑΠ 557/78, ΑΠ 448/68, ΑΠ 9/2001 ολ. κ.α.
'Ετσι και η ανάγκη διενέργειας συμπληρωματικής ανάκρισης, αφού αυτό κρίνει εάν μπορεί να σχηματίσει ασφαλή κρίση από τα υπάρχοντα αποδεικτικά μέσα.
Εξάλλου από τη διάταξη του άρθρου 307 στοιχ. α ΚΠΔ προκύπτει ότι μόνο κατά τη διεξαγωγή της ανάκρισης και κατά τη διάρκεια αυτής είναι δυνατή η υποβολή από τους διαδίκους αιτήσεων και προτάσεων για τη διενέργεια ανακριτικών πράξεων επί της εκκρεμούς κατηγορίας και προς τον σκοπόν διευκρίνισης αυτής.
Εάν ο ανακριτής φρονεί ότι δεν πρέπει να ενδώσει το σχετικό αίτημα εισάγεται και επιλύεται από το συμβούλιο (πλημμελειοδικών) μετά από αίτηση. 'Ετσι δεν είναι επιτρεπτή η υποβολή τέτοιων αιτημάτων στο συμβούλιο Πλημμελειοδικών, τυχόν δε υποβολή αυτών δεν δημιουργεί υποχρέωση απαντήσεως, πολλώ μάλλον αιτιολογημένης απαντήσεως, αφού οίκοθεν το συμβούλιο -εάν διαπιστώσει την ανάγκη- διατάσσει περαιτέρω ανάκριση (άρθρο 309 στοιχ. δ ΚΠΔ) - βλ. ΑΠ 1724/2007 Ποινικός Λόγος 1341 = ΠΧρ 2008 σελ. 551.
Πάντως τούτο το αίτημα για συμπληρωματική ανάκριση θεωρείται ότι απορρίπτεται από το συμβούλιο με μόνη την αιτιολογία υπάρξεως επαρκών ενδείξεων ενοχής του κατηγορουμένου από τα άλλα αποδεικτικά μέσα - βλ. ΑΠ 1230/2007, ΑΠ 829/2006, ΑΠ 1317/2007, ΑΠ 494/2001 κ.ά.- Ενόψει των ανωτέρω οι λόγοι αναίρεσης είναι αβάσιμοι: ο πρώτος διότι στο σκεπτικό του προσβαλλομένου γίνεται ρητή μνεία των φερομένων ως μη ληφθέντων αποδεικτικών μέσων (=ιατροδικαστική έκθεση - αυτοψία). Το λεγόμενο ότι στο βούλευμα δεν γίνεται αναφορά στα αποδεικτικά μέσα της εισαγγελικής πρότασης αλλά μόνο στα πραγματικά περιστατικά είναι αβάσιμο όχι μόνο διότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει αλλά και διότι τα πραγματικά περιστατικά στηρίζονται, προέκυψαν από τα αποδεικτικά μέσα που ρητά αναφέρονται, μεταξύ δε αυτών και τα ανωτέρω? (δεν είναι νοητή παραπομπή δηλ. μόνο στα πραγματικά περιστατικά αφού αυτά στηρίζονται σε αποδεικτικά μέσα.
Ο δεύτερος λόγος είναι και αυτός - όπως αναφέρεται ανωτέρω - αβάσιμος, όχι μόνο διότι δεν απαιτείται απάντηση και δη αιτιολογημένη στο σχετικό αίτημα αλλά και διότι χώρησε τέτοια απάντηση.
Πρέπει συνεπώς να απορριφθεί η υπό κρίση αναίρεση.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Π ρ ο τ ε ί ν ω όπως απορριφθεί η υπ'αριθμ. 2/2009 αίτηση αναίρεσης του Χ κατά του υπ'αριθμ. 304/2009 βουλεύματος του συμβουλίου πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, να καταδικαστεί δε ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα.
Αθήνα 11 Μαΐου 2009
Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου
Αθανάσιος Κ. Κονταξής
Αφού άκουσε τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε,
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη με αριθμό 2 από 16 Απριλίου 2009 αίτηση αναιρέσεως, του Χ, κατά του υπ' αριθμό 304/2009 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, που τον παρέπεμψε στο ακροατήριο του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της περιφερείας του Εφετείου Θεσσαλονίκης, προκειμένου να δικαστεί, για την πράξη της ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως, και από πρόσωπο που δικαιούται προς τούτο και, κατά βουλεύματος, που υπόκειται σε αναίρεση, ( άρθρα 463, 473 παρ.1, 474, 482 παρ.1 περ. α, και 484 παρ.1 του Κ.Π.Δ), γι' αυτό πρέπει να γίνει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω για την ουσιαστική βασιμότητά της.
Κατά τη διάταξη της παρ.1 του άρθρου 299 του ΠΚ, όποιος με πρόθεση σκότωσε άλλον, τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη, κατά δε την παρ. 2 του ίδιου άρθρου, αν η πράξη αποφασίστηκε και εκτελέστηκε σε βρασμό ψυχικής ορμής, επιβάλλεται η ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης. Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών προκύπτει ότι, για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της ανθρωποκτονίας από πρόθεση, απαιτείται, αντικειμενικώς μεν, η αφαίρεση της ζωής άλλου ανθρώπου με θετική ενέργεια ή παράλειψη οφειλόμενης από το νόμο ενέργειας, υποκειμενικώς δε δόλος που περιλαμβάνει τη γνώση των αντικειμενικών στοιχείων της πράξης και τη θέληση καταστροφής της ζωής του άλλου ανθρώπου. Από τη διατύπωση της δεύτερης παραγράφου του αυτού άρθρου 299 του ΠΚ, προκύπτει ότι, για τη ποινική μεταχείριση του δράστη της ανθρωποκτονίας από πρόθεση, γίνεται διάκριση του δόλου σε προμελετημένο και απρομελέτητο. Στην πρώτη περίπτωση, κατά τη έννοια της διάταξης, απαιτείται ψυχική ηρεμία του δράστη, είτε κατά την απόφαση, είτε κατά την εκτέλεση της πράξης. Ενώ, στη δεύτερη περίπτωση, απαιτείται ο δράστης να βρίσκεται σε βρασμό ψυχικής ορμής και κατά τη λήψη της απόφασης και κατά την εκτέλεση της πράξης, γιατί αν λείπει ο βρασμός ψυχικής ορμής σε ένα από τα στάδια αυτά, δεν συντρέχουν οι όροι εφαρμογής της παρ. 2 του άρθρου 299 ΠΚ για την επιεικέστερη μεταχείριση του δράστη, δηλαδή για την επιβολή της πρόσκαιρης αντί της ισόβιας κάθειρξης. Επειδή, η, κατά το άρθρο 178 του Κ.Π.Δ, απαρίθμηση των αποδεικτικών μέσων κατά την ποινική διαδικασία, είναι ενδεικτική και αφορά τα κυριότερα από αυτά, χωρίς να αποκλείει άλλα. Ειδικά η πραγματογνωμοσύνη, η οποία διατάσσεται, κατά το άρθρο 183 του Κ.Π.Δ, με τη συνδρομή ορισμένων προϋποθέσεων, από ανακριτικό υπάλληλο, το Δικαστικό Συμβούλιο ή το Δικαστήριο, αποτελεί ιδιαίτερο και αυτοτελές είδος αποδεικτικού μέσου, διακρινόμενο των εγγράφων, το οποίο μάλιστα μνημονεύεται και στην αναφερόμενη διάταξη του άρθρου 178 του Κ.Π.Δ, πρέπει δε, για τη δημιουργία βεβαιότητας, ότι έλαβε και αυτήν υπόψη του το Δικαστήριο, να αναφέρεται ειδικά στην αιτιολογία, μεταξύ των αποδεικτικών μέσων, που λήφθηκαν υπόψη του. Διαφορετικά, αν δηλαδή δεν αναφέρεται μεταξύ των αποδεικτικών μέσων, δεν προκύπτει βεβαιότητα ότι το Δικαστήριο έλαβε υπόψη του και το ιδιαίτερο αυτό αποδεικτικό μέσο, μη αρκούσης της αναφοράς στα έγγραφα και ιδρύεται ο αναφερόμενος λόγος αναιρέσεως. Εξάλλου, η απαιτούμενη από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία του βουλεύματος, η έλλειψη της οποίας ιδρύει λόγο αναιρέσεως, κατά το άρθρο 484 παρ. 1 στοιχ. δ' του ΚΠΔ, υπάρχει όταν περιέχονται σε αυτό με σαφήνεια πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία προέκυψαν από την ανάκριση ή την προανάκριση, τα οποία θεμελιώνουν την ύπαρξη επαρκών ενδείξεων ενοχής του κατηγορουμένου για το έγκλημα, για το οποίο ασκήθηκε ποινική δίωξη, οι αποδείξεις από τις οποίες προέκυψαν τα περιστατικά και, τέλος, οι σκέψεις και οι συλλογισμοί, βάσει των οποίων το δικαστικό συμβούλιο έκρινε ότι από τα περιστατικά αυτά προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις ενοχής, ικανές να στηρίξουν δημόσια την κατηγορία. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας, είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό του βουλεύματος, που αποτελούν ενιαίο σύνολο και αρκεί να μνημονεύονται τα αποδεικτικά μέσα γενικώς, κατ' είδος, χωρίς να είναι ανάγκη να εκτίθεται τι προέκυψε από το καθένα. Ούτε είναι απαραίτητη η αξιολογική συσχέτιση και σύγκριση των διαφόρων αποδεικτικών μέσων και των μαρτυρικών καταθέσεων μεταξύ τους, ούτε απαιτείται να προσδιορίζεται ποιο βαρύνει περισσότερο για το σχηματισμό της δικανικής του πεποίθησης. Απαιτείται μόνο να προκύπτει ότι το συμβούλιο έλαβε υπόψη του και συνεκτίμησε, για το σχηματισμό της δικανικής του πεποίθησης, όλα τα αποδεικτικά στοιχεία και όχι, κατ' επιλογή, μερικά εξ αυτών. Στην προκείμενη περίπτωση, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, με το προσβαλλόμενο βούλευμά του, με επιτρεπτή καθολική αναφορά στην ενσωματωμένη σ' αυτό εισαγγελική πρόταση, και μετά από την εκτίμηση και την αξιολόγηση των αναφερομένων σ' αυτό κατ' είδος αποδεικτικών μέσων, δέχθηκε κατά την ανέλεγκτη αναιρετικά περί τα πράγματα κρίση του, τα παρακάτω, κατά πιστή μεταφορά, πραγματικά περιστατικά: "Την 10-10-2008 και περί ώρα 12.00 μ.μ. ο κατηγορούμενος, χωρίς να δώσει τα στοιχεία της ταυτότητάς του, τηλεφώνησε στην Άμεση Δράση και δήλωσε ότι σκότωσε μια γυναίκα και ότι το πτώμα της βρίσκεται σε κατάστημα επί της οδού ... στη ..., ανακοίνωσε δε, ότι θα παραδοθεί παρουσία του δικηγόρου του. Πράγματι, μετά από λίγο προσήλθε στην Υποδιεύθυνση Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ζωής και Ιδιοκτησίας ο κατηγορούμενος Χ συνοδευόμενος από τον Δικηγόρο του και ανέφερε στους αρμοδίους προανακριτικούς υπαλλήλους της ανωτέρω Υπηρεσίας ότι περί την 08.30 π.μ. της ίδιας ημέρας (10-10-2008) τον επισκέφτηκε στο κατάστημα "τυπογραφείο" ιδιοκτησίας του, που βρίσκεται στην οδό ... αρ. ... στο κέντρο της ..., η ΩΩ, ζητώντας την επιστροφή των χρημάτων που του είχε δανείσει, ότι ακολούθησε μεταξύ τους λογομαχία και ότι στη συνέχεια με τη χρήση ενός πτυοσκαπάνου, της κατάφερε πολλαπλά χτυπήματα στο κεφάλι, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό της και ότι στη συνέχεια τοποθέτησε το πτώμα σε χάρτινο κιβώτιο και το πτυοσκάπανο μέσα σε ένα κουβά κάτω από την εσωτερική σκάλα, που υπάρχει στο κατάστημα, κλείδωσε την πόρτα και συνάντησε τον δικηγόρο του. Ακολούθως, ο κατηγορούμενος, παρέδωσε τα κλειδιά του καταστήματος στους αστυνομικούς (οπ. τα παραπάνω προκύπτουν από την με ημερομηνία 10-10-2008 έκθεση αυθορμήτου παρουσιάσεως και συλλήψεως). Πράγματι, Αστυνομικοί της εν λόγω Υπηρεσίας μετέβηκαν στην διεύθυνση που τους υπέδειξε ο κατηγορούμενος στην οδό ... αρ. ..., ..., όπου και βρίσκεται το κατάστημα ιδιοκτησίας του με την επωνυμία "ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ ΓΑΜΟΥ ΒΑΦΤΙΣΕΩΝ Χ" και αφού άνοιξαν την εξωτερική πόρτα με τα κλειδιά, που ο ίδιος τους είχε δώσει, διαπίστωσαν τα ακόλουθα: Το κατάστημα αποτελείται από υπόγειο, ισόγειο και πατάρι. Το ισόγειο επικοινωνεί με το πατάρι με εσωτερική μεταλλική σκάλα. Στο ισόγειο και πάνω σε πάγκο εργασίας βρέθηκε κίτρινο χαρτί με εντύπωμα αίματος. Στο κεφαλόσκαλο της εσωτερικής σκάλας, που οδηγεί στο υπόγειο, στη δεξιά πλευρά βρέθηκε ένας κουβάς χρώματος λαχανί, σκεπασμένος με δυο (2) μαύρες μπλούζες και εντός αυτού υπήρχε ένα μεταλλικό πτυοσκάπανο με ξύλινη λαβή που είχε κηλίδες αίματος και στο πάτο του κουβά υπήρχε ποσότητα αίματος. Στο πατάρι του καταστήματος οι αστυνομικοί βρήκαν ένα χάρτινο κιβώτιο διαστάσεων 1Χ0.50μ σφραγισμένο με ταινία συσκευασίας και τυλιγμένο με νάιλον, εντός του οποίου υπήρχε πτώμα γυναίκας ηλικίας 55-60 ετών, σκεπασμένο με κίτρινη μπλούζα και χαρτομάντιλα, τοποθετημένο σε εμβρυϊκή θέση, μέσα σε ποσότητα αίματος, εγκεφαλικής ουσίας και τριχών. Κάτω από το χάρτινο κιβώτιο υπήρχε στρωμένο νάιλον με ίχνη αίματος και κάτω απ'αυτό ένα μαύρο σεντόνι πάνω στο οποίο υπήρχε εγκεφαλική ουσία. Το δάπεδο του παταριού ήταν στρωμένο με μοκέτα χρώματος μπορντώ, η οποία σε κάποιο σημείο δίπλα από το χάρτινο κιβώτιο ήταν εμποτισμένη με ποσότητα αίματος. Σε καρέκλα δίπλα από το κιβώτιο υπήρχαν δυο (2) διαφάνειες, πάνω στις οποίες βρισκόταν ένα (1) ζεύγος χειρουργικών γαντιών και πάνω σε παρακείμενο πάγκο υπήρχε μονωτική ταινία. Γύρω από το χώρο που βρέθηκε το κιβώτιο με το πτώμα της γυναίκας, στο ντουλάπι και στο καναπέ υπήρχαν διάστικτες μικρές κηλίδες αίματος. Στο βάθος του παταριού προς την πλευρά της εισόδου βρέθηκε ένα χάρτινο κιβώτιο διαστάσεων 1Χ0.50μ το οποίο επίσης είχε ίχνη αίματος, ενώ ήταν σχισμένο στη μια του γωνία. Δεξιά αυτού υπήρχε μια γυναικεία τσάντα χρώματος μαύρου και από τα έγγραφα που βρέθηκαν εντός αυτής εξακριβώθηκαν τα στοιχεία του θύματος, ήτοι ότι επρόκειτο για την ΩΩ, γενν. 15-8-1946, κάτοικος ... . Περαιτέρω σε νομότυπη έρευνα που διενεργήθηκε στη κατοικία το θύματος βρέθηκαν και κατασχέθηκαν αποδείξεις καταθέσεων σε διάφορες Τράπεζες, πενήντα μία (51) συναλλαγματικές συνολικής αξίας 115.710 ευρώ, πέντε (5) βιβλιάρια καταθέσεων και μία (1) δερμάτινη ατζέντα (τα παραπάνω προκύπτουν από την με ημερομηνία 10-10-2008 έκθεση αυτοψίας έρευνας και κατάσχεσης που διενεργήθηκε από τους ΒΒ (Υπαστυνόμο Β') και ΓΓ (Υπαστυνόμου Α') της Δ/νσης Ασφάλειας Θεσσαλονίκης, την με ημερομηνία 11-10-2008 ένορκη κατάθεση του Αστυνομικού ΔΔ, τις τριάντα τέσσερις (34) φωτογραφίες του τόπου του εγκλήματος).
Σύμφωνα με την συνημμένη με αριθμ. πρωτ. ... ιατροδικαστική έκθεση του ειδικού ιατροδικαστή ΑΑ από την εξέταση του πτώματος της ΩΩ διαπιστώθηκαν τα ακόλουθα: το πτώμα έφερε πολλαπλές ανοικτές κακώσεις κατά την κεφαλή προερχόμενες από θλών και τέμνον όργανο, όπως είναι το στρατιωτικό πτυοσκάπανο, που ανευρέθη εντός του καταστήματος, επίσης φέρει δυο θλαστικές κακώσεις χροιάς μέλαινης στο δεξιό βραχίονα διαστάσεων 5X3 και 7X2 εκατ. και επίσης θλαστική εκχύμωση χροιάς μέλαινης κατά το άνω τριτημόριο του αριστερού βραχίονος, ενώ επίσης υπάρχει αμυντικό τραύμα στη παλαμιαία επιφάνεια της βάσης του μικρού δακτύλου του αριστερού χεριού. Τα μαλακά μόρια του τριχωτού της κεφαλής φέρουν 11 θλαστικά τραύματα εκ των οποίων τα περισσότερα συνοδεύονται με ανοικτά κατάγματα του υποκείμενου κρανίου, τα οστά του κρανίου φέρουν συντριπτικά κατάγματα του θόλου καθώς και εγκάρσιο κάταγμα της βάσεως. Περαιτέρω, όπως διαπιστώνει ο ανωτέρω ιατροδικαστής οι κακώσεις του τριχωτού της κεφαλής πρέπει να προκλήθηκαν όταν το θύμα βρισκόταν πεσμένο στο δάπεδο όπως και τα δυο χτυπήματα στην αυχενική χώρα, τα οποία προκλήθηκαν πιθανόν από το στυλιάρι του πτυοσκαπάνου. Τέλος, συμπεραίνει ότι ο θάνατος της ανωτέρω οφείλεται σε βαρύτατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις συνεπεία πολλαπλών χτυπημάτων με πτυοσκάπανο και ότι επήλθε περίπου 09.00 π.μ. της 10-10-2008. Από τις με ημερομηνία 24-10-2008 ανωμοτί καταθέσεις των Ψ2 και Ψ1, θυγατέρων της θανούσας ΩΩ, προκύπτει ότι η μητέρα τους το τελευταίο χρονικό διάστημα βρισκόταν σε δεινή οικονομική κατάσταση και όπως τους είχε εκμυστηρευτεί ο λόγος ήταν ότι είχε δανείσει χρήματα στο κατηγορούμενο, τα οποία όμως δεν της είχε επιστρέψει και ότι για το λόγο αυτό αναγκάσθηκε να πάρει καταναλωτικά δάνεια από τις Τράπεζες Πειραιώς, Γενική και Eurobank, ενώ για τον ΕΕ αναφέρουν ότι είχε στενή σχέση με τη μητέρα τους. Εξάλλου, ο ΕΕ στην από 4-11-2008 ένορκη εξέταση του ενώπιον της Ανακρίτριας καταθέτει ότι η θανούσα τα τελευταία δυο χρόνια δάνειζε στον κατηγορούμενο χρήματα (πάνω από 95.000 ευρώ) - δεν γνωρίζει εάν ο δανεισμός ήταν με τόκο - και ότι εκείνος (ο κατηγορούμενος) της έδινε συναλλαγματικές της συζύγου του (οι οποίες τελικά αποδείχθηκαν ότι ήταν πλαστές) και τη διαβεβαίωνε ότι από απαίτηση που έχει σε βάρος του ιδρύματος ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ ύψους 85.000 ευρώ θα την εξοφλούσε (και αυτό αποδείχθηκε τελικά ψευδές). Επίσης ο ανωτέρω μάρτυρας καταθέτει, ότι ο ίδιος ο κατηγορούμενος είπε στη θανούσα να συναντηθούν την Παρασκευή 10-10-2008 προκειμένου να της δώσει 5.000 ευρώ και για την ημέρα που διαπράχθηκε το έγκλημα καταθέτει επί λέξει τα ακόλουθα : " ... Είχαμε συνεννοηθεί με την ΩΩ να πάμε μαζί στον Χ, θα συναντιόμασταν έξω από το τυπογραφείο 08.15. εγώ πήγα στο τυπογραφείο 08.25 -08.30. Άνοιξα τη πόρτα και εκείνη τη στιγμή κατέβαινε ο Χ από το πατάρι κα με κάλεσε να μπω μέσα. Εγώ προτίμησα να περιμένω την ΩΩ σε μια καφετέρια εκεί κοντά. Δεν πρόσεξα αν τα ρούχα του ήταν λερωμένα. Ενώ βρισκόμουν στην καφετέρια κάλεσα το κινητό της ΩΩ . Την πρώτη φορά δεν απάντησε. Τη δεύτερη φορά της τηλεφώνησα ενώ βρισκόμουν ήδη στη δουλειά μου στο ... . Απάντησε ο Χ. Στην ερώτηση μου Που είναι η ΩΩ, μου απάντησε ότι είναι στη τουαλέτα. Μετά από 10-15 λεπτά ξανακάλεσα το κινητό της ΩΩ και ήταν απενεργοποιημένο. Τότε κάλεσα στο κινητό του Χ και μου είπε ότι η ΩΩ είχε πάει να πάρει ένα πάπλωμα. Ξανακάλεσα στο κινητό του Χ και ήταν απενεργοποιημένο". Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... και ... προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος βρισκόταν σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, πολλές φορές έπαιζε στο καζίνο, με συνέπεια να δημιουργεί χρέη και να δανείζεται χρήματα συνέχεια από διάφορους συγγενείς και φίλους, όπως και από την θανούσα ΩΩ, η οποία - όπως και άλλοι δανειστές του - τον επισκέπτονταν συχνά στο κατάστημα του ζητώντας την επιστροφή των χρημάτων, που του είχαν δανείσει. Ο κατηγορούμενος τόσο στην απολογία του ενώπιον των αρμοδίων προανακριτικών υπαλλήλων της Υποδιεύθυνσης Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ζωής και Ιδιοκτησίας (Τμήμα 1ο) Θεσσαλονίκης όσο και στην απολογία του ενώπιον της Ανακρίτριας του 4ου Τακτικού Τμήματος Πλημ/κών Θεσσαλονίκης ισχυρίζεται ότι το έτος 2000 έχοντας σοβαρά οικονομικά προβλήματα γνώρισε τη θανούσα ΩΩ, η οποία του παρουσιάστηκε ως έχουσα μεγάλη οικονομική επιφάνεια που εξυπηρετούσε διάφορους επιχειρηματίες δανείζοντας τους χρήματα έναντι τόκου 5% μηνιαίως και ότι από τότε άρχισε να δανείζεται διαφορά χρηματικά ποσά από την ανωτέρω, τα οποία όμως δεν μπορεί να προσδιορίσει σε ύψος, ώσπου, όπως του δήλωσε η ίδια, όφειλε πλέον 150.000 ευρώ μόνο σε τόκους και τον πίεζε καθημερινά με τηλεφωνήματα τόσο στο κινητό του τηλέφωνο όσο και στο τηλέφωνο της οικίας του αλλά και με καθημερινές επισκέψεις της στο τυπογραφείο του απειλώντας τον τόσο η ίδια όσο και κάποιος φίλος της με το όνομα ΕΕ, ο οποίος μάλιστα τον είχε απειλήσει στο παρελθόν επιδεικνύοντας του όπλο. Ισχυρίζεται επίσης ο κατηγορούμενος ότι την 10-10-2008 και περί ώρα 08.00 π.μ. τον επισκέφτηκε για ακόμη μια φορά η ανωτέρω θανούσα στο τυπογραφείο του απαιτώντας τα χρήματα της, ότι τον απείλησε, ακολούθησε μεταξύ τους λογομαχία και ότι στη συνέχεια η ανωτέρω θανούσα του επιτέθηκε πιάνοντας τον από τα ρούχα, οπότε εκείνος άρπαξε το πτυοσκάπανο, που βρισκόταν δίπλα του και τη χτύπησε στο κεφάλι και ότι αυτό που συνέβη οφείλεται στο συσσωρευμένο πανικό και απόγνωση που ένιωθε, χωρίς να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει στη πραγματικότητα.
Ενόψει των παραπάνω εκτεθέντων συνάγεται ότι ο κατηγορούμενος γνώριζε ότι η θανούσα ΩΩ θα πήγαινε στο κατάστημα του τη συγκεκριμένη ημέρα και ώρα, άλλωστε ο ίδιος είχε ορίσει τη συνάντηση αυτή για να της καταβάλλει το χρηματικό ποσό των 5.000 ευρώ, ενδεχομένως να λογομάχησαν, αλλά σίγουρα δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός του ότι επειδή εκείνη του επιτέθηκε πρώτη πιάνοντας τον από τα ρούχα, αυτός άρπαξε το πτυοσκάπανο, που βρισκόταν δίπλα του και τη χτύπησε στο κεφάλι (άλλωστε πρόκειται για μία μικροκαμωμένη γυναίκα, το σώμα της οποίας, χώρεσε σε ένα χάρτινο κιβώτιο διαστάσεων 1Χ0.50μ και σίγουρα δεν μπορεί ο κατηγορούμενος να ένιωσε απειλή από την υποτιθέμενη επίθεση της). Επιπλέον, από τον όλο τρόπο ενέργειας του κατηγορουμένου, όπως προέκυψε από τα συλλεγέντα στοιχεία που εκτίθενται πιο πάνω, τις συνθήκες υπό τις οποίες έλαβε χώρα το συμβάν, το μέσο, που χρησιμοποίησε ο κατηγορούμενος για να πλήξει τη θανούσα, την κατεύθυνση και τον αριθμό των πληγμάτων (δηλαδή το ότι την χτύπησε με πτυοσκάπανο έντεκα (11) φορές στο κεφάλι και δυο φορές στην αυχενική χώρα και μάλιστα όταν η θανούσα ήταν ήδη πεσμένη στο έδαφος, χωρίς να μπορεί να υπερασπισθεί τον εαυτό της), οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο κατηγορούμενος είχε τη θέληση να αφαιρέσει τη ζωή της ανωτέρω, ενέργησε δε ευρισκόμενος σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, που του επέτρεπε να αντιλαμβάνεται τα αντικειμενικά στοιχεία της πράξης του τόσο κατά την απόφαση όσο και κατά την εκτέλεση της πράξης αυτής. Θεωρώ επίσης ότι η συμπεριφορά του κατηγορούμενου μετά τη τέλεση του εγκλήματος (ήτοι ότι τοποθέτησε το πτώμα της γυναίκας σε χάρτινο κιβώτιο, το οποίο μάλιστα σφράγισε με ταινία συσκευασίας και το τύλιξε με νάιλον, ότι ακολούθως βγήκε από το κατάστημα του αγόρασε ένα μπουκάλι νερό και τηλεφώνησε στη σύζυγο του να του φέρει καθαρά ρούχα να αλλάξει, ενώ στη συνέχεια κλείδωσε και τοποθέτησε στη είσοδο του καταστήματος σημείωμα με την ένδειξη "επιστρέφω σε λίγο" και πήγε να συναντήσει τον δικηγόρο του) συνηγορεί στο συμπέρασμα αυτό.
Συνεπώς, ο ισχυρισμός του κατηγορούμενου ότι ενήργησε υπό καθεστώς βρασμού ψυχικής ορμής πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Συμπερασματικά και κατ'ακολουθία των ανωτέρω, συντρέχουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής του κατηγορουμένου Χ, για την αξιόποινη πράξη της ανθρωποκτονίας από πρόθεση, που προβλέπεται και τιμωρείται από τις διατάξεις των άρθρων 1, 14, 16, 17, 18, 26 παρ. 1 εδ. α', 27, 51, 52, 59, 63 και 299 παρ. 1ΠΚ, και συνεπώς θα πρέπει το Συμβούλιο σας να αποφανθεί σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 309 παρ.1 και 313 ΚΠΔ, για τη παραπομπή του στο ακροατήριο του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Περιφέρειας του Εφετείου Θεσσαλονίκης, που θα ορισθεί από τον Εισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης (αρθρ. 109 περ. α', 119 παρ. 1, 122 παρ. 1 ΚΠΔ) για να δικαστεί ως υπαίτιος τέλεσης του προαναφερόμενου εγκλήματος".
Ακολούθως, το Συμβούλιο Εφετών, με βάση τα ως άνω δεκτά γενόμενα, έκρινε ότι προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής σε βάρος του αναιρεσείοντος- κατηγορούμενου και παρέπεμψε αυτόν στο ακροατήριο του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της περιφερείας του Εφετείου Θεσσαλονίκης, προκειμένου να δικαστεί, ως υπαίτιος της πράξεως της ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. Με τις παραδοχές αυτές, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, στο προσβαλλόμενο βούλευμά του, διέλαβε την επιβαλλόμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Π.Δ, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ' αυτό με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την ανάκριση και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος της ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, για το οποίο αυτός παραπέμφθηκε στο ακροατήριο, επίσης δε τα αποδεικτικά μέσα, από τα οποία συνήγαγε τα περιστατικά αυτά και τους νομικούς συλλογισμούς, με βάση τους οποίους υπήγαγε αυτά, στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 1, 14, 26 παρ.1α, 27 παρ.1, και 299 παρ.1 του ΠΚ, τις οποίες σωστά εφάρμοσε και ερμήνευσε και δεν παραβίασε, ούτε ευθέως ούτε εκ πλαγίου, με ασαφείς, ελλιπείς ή αντιφατικές παραδοχές ή διατάξεις.
Συνεπώς, η αντίθετη αιτίαση του αναιρεσείοντος, περί ελλείψεως ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας (άρθρο 484 παρ.1 δ του Κ.Π.Δ), είναι απορριπτέα ως αβάσιμη. Ειδικότερα, εκτίθεται στο σκεπτικό του προσβαλλόμενου βουλεύματος, με επιτρεπτή καθολική αναφορά στην ενσωματωμένη σ' αυτό εισαγγελική πρόταση, σε συνδυασμό με το διατακτικό του, με πληρότητα και σαφήνεια, και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, ότι το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, εκτίμησε το σύνολο των αποδεικτικών μέσων, και δεν είναι αναγκαία η αναφορά για κάθε περιστατικό που δέχεται, του αποδεικτικού μέσου από το οποίο προκύπτει, ούτε είναι απαραίτητη η αξιολογική συσχέτιση και σύγκριση των διαφόρων αποδεικτικών μέσων μεταξύ τους και με πληρότητα αναφέρεται στο βούλευμα, ότι ο αναιρεσείων τέλεσε την πράξη της ανθρωποκτονίας από πρόθεση, ευρισκόμενος σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. Ειδικότερα, από την παραδεκτή επισκόπηση των εγγράφων του φακέλου της δικογραφίας, προκύπτει ότι το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, που εξέδωσε το προσβαλλόμενο βούλευμα, προκειμένου να σχηματίσει την κρίση του για την παραπομπή του κατηγορουμένου στο αρμόδιο δικαστήριο, έλαβε υπόψη του το σύνολο των αποδεικτικών μέσων και όχι μόνο μερικά, όπως αβασίμως παραπονείται ο αναιρεσείων. Βέβαια, το γεγονός ότι στο προσβαλλόμενο βούλευμα και ειδικότερα στο προοίμιο του σκεπτικού δεν γίνεται ιδιαίτερη μνεία και αναφορά στη με 1879/2008 ιατροδικαστική έκθεση πραγματογνωμοσύνης του ειδικού ιατροδικαστή ΑΑ, και στην από 10-10-2008 έκθεση αυτοψίας, ως αυτοτελών αποδεικτικών μέσων, δεν σημαίνει ότι δεν λήφθηκαν υπόψη. Τούτο, γιατί όσο μεν αφορά την πιο πάνω έκθεση αυτοψίας, αυτή δε θεωρείται ότι αποτελεί ιδιαίτερο αποδεικτικό μέσο, αλλά εκτιμάται ως έγγραφο, το οποίο άλλωστε και αξιολογήθηκε. Όσο δε αφορά την πιο πάνω έκθεση ιατροδικαστικής πραγματογνωμοσύνης, του ιατροδικαστή ΑΑ, σύμφωνα με τις παραδοχές του βουλεύματος, αδιστάκτως προκύπτει ότι αυτή λήφθηκε υπόψη από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, με ρητή και λεπτομερή μάλιστα αναφορά στο περιεχόμενό της, ώστε πλέον να μην καταλείπεται οποιαδήποτε περί του αντιθέτου αμφιβολία. Περαιτέρω, αιτιολογούνται στο προσβαλλόμενο βούλευμα, οι παραδοχές εκείνες, σύμφωνα με τις οποίες ο αναιρεσείων: α) περί ώρα 12.00 μ.μ της 10-10-2008, χωρίς να αποκαλύψει τα στοιχεία της ταυτότητάς του, ανακοίνωσε τηλεφωνικά στις αρμόδιες αστυνομικές αρχές, ότι είναι ο δράστης ανθρωποκτονίας που διέπραξε σε βάρος άγνωστης γυναίκας, και ότι το πτώμα της βρίσκεται στο κατάστημά του, κείμενο επί της οδού ... της πόλεως της ... και ότι συντόμως ο ίδιος με την παρουσία του συνηγόρου του, θα εμφανιστεί προκειμένου να παραδοθεί, β) ότι μετά παρέλευση μικρού χρόνου από της τελέσεως της πράξεως, εμφανίστηκε στην οικεία αστυνομική αρχή, συνοδευόμενος από το συνήγορό του, όπου αποκάλυψε στους προανακριτικούς υπαλλήλους, ότι τις πρωϊνές ώρες της ίδιας ημέρας τον επισκέφθηκε στο κατάστημά του η παθούσα ΩΩ, από τον οποίο η τελευταία του ζήτησε την επιστροφή αγνώστου χρηματικού ποσού, που αυτή του είχε δανείσει και ότι μεταξύ τους επακολούθησε λογομαχία, και ότι αυτός (αναιρεσείων), με τη χρήση ενός πτυοσκάπανου, κατάφερε στην περιοχή της κεφαλής της αλλεπάλληλα χτυπήματα, εξαιτίας των οποίων προκλήθηκε η θανάτωσή της, γ) ότι μετά την πράξη του αυτή, τοποθέτησε το άψυχο πλέον σώμα της παθούσας γυναίκας σε χάρτινο κιβώτιο, ενώ, φρόντισε το μέσο του εγκλήματος να το φυλάξει κάτω από την εσωτερική σκάλα, και αφού κλείδωσε την πόρτα του καταστήματός του, παρουσιάστηκε αυθόρμητα στις αστυνομικές αρχές, παραδίδοντας και τα κλειδιά του καταστήματός του, δ) ότι σύμφωνα με την υπ' αριθμό ... πιο πάνω ιατροδικαστική έκθεση, διαπιστώθηκε ότι το πτώμα έφερε πολλαπλές ανοικτές κακώσεις στην περιοχή της κεφαλής, που προέρχονταν από θλών και τέμνον όργανο και συγκεκριμένα από στρατιωτικό πτυοσκάπανο. Επίσης, αιτιολογείται η παραδοχή σύμφωνα με την οποία, κατά την ως άνω ιατροδικαστική έκθεση διαπιστώθηκαν εκτός των άλλων και 11 θλαστικά τραύματα στα μαλακά μόρια του τριχωτού της κεφαλής, τα περισσότερα των οποίων συνοδεύονται με ανοικτά κατάγματα του κρανίου, ενώ τα οστά του κρανίου φέρουν συντριπτικά κατάγματα του θόλου και εγκάρσιο κάταγμα της βάσεως του κρανίου, ε) ότι ο θάνατος της ανωτέρω γυναίκας οφείλεται σε βαρύτατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, συνεπεία πολλαπλών κτυπημάτων με το ως άνω όργανο, στ) ότι μεταξύ του δράστη και της θανούσας υπήρχαν οικονομικές διαφορές, εξαιτίας της αξιώσεως της τελευταίας να της επιστρέψει το χρηματικό ποσό, ανερχόμενο σε 95.000 ευρώ, που αυτή του είχε δανείσει την τελευταία διετία, ενώ ο ίδιος (αναιρεσείων) αντιμετώπιζε τη χρονική εκείνη περίοδο άμεσα οικονομικά προβλήματα, λόγω της εμπλοκής και συμμετοχής του σε τυχερά παιγνίδια, παράλληλα και με τις οχλήσεις διάφορων τρίτων δανειστών του. Αιτιολογείται ακόμη, η παραδοχή εκείνη σύμφωνα με την οποία ο αναιρεσείων, τις πρωϊνές ώρες της ημέρας του συμβάντος, δέχθηκε την επίσκεψη της παθούσας στο χώρο της εργασίας του και ότι εξαιτίας της λογομαχίας που προηγήθηκε την χτύπησε στο κεφάλι, καταφέροντας τα καίρια εκείνα πλήγματα που διαπιστώθηκαν από τον ιατροδικαστή, εξαιτίας των οποίων αυτή κατέληξε. Επιπρόσθετα, αιτιολογείται το υποκειμενικό στοιχείο του δράστη, ο οποίος είχε την πρόθεση να αφαιρέσει τη ζωή της παθούσας ΩΩ, η οποία και λόγω της σωματικής της διάπλασης, αφού επρόκειτο περί μικροκαμωμένης γυναίκας, δε μπορούσε αυτή να αντισταθεί στις υπέρτερες σωματικές του δυνάμεις. Άλλωστε, η από μέρους του κατηγορουμένου χρήση του ως άνω θλώντος και τέμνοντος οργάνου (πτυοσκάπανου), σε συνδυασμό, αφενός μεν, με τα αλλεπάλληλα και πολλαπλά 11 χτυπήματα σε καίριο και ζωτικό χώρο του σώματος, την κεφαλή, όπου περικλείεται η εγκεφαλική ουσία, αφετέρου με αντίστοιχα χτυπήματα στην αυχενική χώρα, καταδηλούν και ενισχύουν την πρόθεση του δράστη, να αφαιρέσει τη ζωή της παθούσας και όχι να της προκαλέσει άλλου είδους σωματικές κακώσεις. Τέλος, αιτιολογείται η παραδοχή ότι την πράξη της ανθρωποκτονίας από πρόθεση, ο κατηγορούμενος και ήδη αναιρεσείων την τέλεσε ευρισκόμενος σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, τόσο κατά τη λήψη της αποφάσεώς του, όσο και κατά την εκτέλεσή της, γεγονός το οποίο εκτός άλλων προκύπτει από την επακολουθήσασα συμπεριφορά του, με σειρά ενεργειών του, αφού διέθετε την απαιτούμενη ψυχραιμία και νηφαλιότητα, όχι μόνο να εναποθέσει το σώμα της άψυχης γυναίκας σε ένα χαρτοκιβώτιο, το οποίο στη συνέχεια και ασφάλισε με τη χρήση ταινίας συσκευασίας, αλλά και να επικοινωνήσει με τη σύζυγό του, προκειμένου να του φέρει καθαρά ρούχα, προφανώς γιατί είχαν λερωθεί από το αίμα της παθούσας, και τέλος να επικοινωνήσει με την οικεία αστυνομική Αρχή, όπου και αποκάλυψε όσα είχαν διαδραματισθεί από τον ίδιο στο χώρο της εργασίας του, σε βάρος της άτυχης γυναίκας. Ενόψει αυτών, ο μοναδικός λόγος της αιτήσεως αναιρέσεως, περί ελλείψεως ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας του βουλεύματος, με τον οποίο πλήττεται το προσβαλλόμενο βούλευμα. πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, καθώς και η αίτησή στο σύνολό της. Περαιτέρω, είναι αβάσιμη η αιτίαση του αναιρεσείοντος, σύμφωνα με την οποία το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, απέρριψε χωρίς την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, το αίτημά που υπέβαλε ενώπιον της τακτικής Ανακρίτριας, για τη διενέργεια περαιτέρω ανακρίσεως, προκειμένου να διαταχθεί η άρση του τραπεζικού απορρήτου και η παροχή πληροφοριών σχετικών με την εισαγωγή τηλεφωνικών κλήσεων του, για συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, με καθολική αναφορά στην ενσωματωμένη εισαγγελική πρόταση, απέρριψε τα πιο πάνω αιτήματά του με την ακόλουθη αιτιολογία "Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 307 εδ. α Κ.Π.Δ, σε περίπτωση που ανακύψει διαφωνία μεταξύ του ανακριτή και των διαδίκων ή του εισαγγελέα κατά τη διάρκεια της ανάκρισης συνιστάμενη σε άρνηση του πρώτου να δεχτεί πρόταση του εισαγγελέα ή κάποιου από τους διαδίκους, που έχει ως περιεχόμενο τη διενέργεια κάποιας ανακριτικής πράξης, αρμόδιο να αποφασίσει προς άρση της διαφωνίας είναι το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών κατόπιν προσφυγής σε αυτό από τους ανωτέρω. Με την υπό κρίση αίτηση ο κατηγορούμενος δεν ασκεί προσφυγή ενώπιον του Συμβουλίου πλημμελειοδικών κατά της διάταξης της ως άνω ανακρίτριας, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για άρση του τηλεφωνικού και τραπεζικού απορρήτου του θύματος ΩΩ και του ΕΕ, όπως είχε δικαίωμα, αλλά ζητά τη διενέργεια συμπληρωματικής κυρίας ανάκρισης προκειμένου να διενεργηθούν οι παραπάνω ανακριτικές πράξεις, αίτημα για το οποίο όμως, ήδη η ανακρίτρια έχει αποφανθεί απορρίπτοντας το αιτιολογημένα. Περαιτέρω, δεν συντρέχει κανένας λόγος για συμπληρωματική κύρια ανάκριση, καθώς έγιναν όλες οι αναγκαίες ανακριτικές πράξεις προς εξακρίβωση της αλήθειας και των περιστατικών που επικαλείται υπέρ αυτού ο κατηγορούμενος (εξετάστηκαν οι προτεινόμενοι από αυτόν μάρτυρες, κατασχέθηκαν έγγραφα της θανούσας κλπ), ενώ, η άρση του τραπεζικού και τηλεφωνικού απορρήτου της θανούσας ΩΩ και τρίτων προσώπων (ΕΕ, Ψ2), δεν σχετίζεται με την αξιόποινη πράξη που αφορά την παρούσα ποινική δικογραφία της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και γι' αυτό δεν δικαιολογείται (σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στα άρθρα 3 Ν.Δ 1059/1971 και 4 παρ. 2 και 3 του Ν. 2225/1994).
Η αιτιολογία την οποία, ως εκ περισσού, διέλαβε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών στο προσβαλλόμενο βούλευμα, είναι η απαιτούμενη από το άρθρο 93 του Συντάγματος και 139 του Κ.Π.Δ, ενώ, στην άρνηση της ανακρίτριας να ικανοποιήσει το πιο πάνω αίτημά του, για τη διενέργεια περαιτέρω ανακριτικών πράξεων, μπορούσε να προσφύγει στο αρμόδιο δικαστικό Συμβούλιο, το οποίο θα επέλυε ενδεχόμενη διαφωνία. Οι λοιπές αιτιάσεις του αναιρεσείοντος, με τις οποίες, με την επίκληση, κατ' επίφαση, της ελλείψεως ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, πλήττεται η, επί της ουσίας, αναιρετικά ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του Συμβουλίου, είναι απορριπτέες ως απαράδεκτες. Μετά από αυτά, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναίρεσης και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων, στα δικαστικά έξοδα (άρθρα 476 παρ.1 και 583 παρ.1 του Κ.Π.Δ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την, με αριθμό 2 από 16-4-2009, αίτηση του Χ, κατοίκου ..., για αναίρεση του υπ' αριθμό 304/2009 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης. Και
Επιβάλλει σε βάρος του αναιρεσείοντος τα δικαστικά έξοδα, τα οποία ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα την 1η Ιουνίου 2009. Και
Εκδόθηκε στην Αθήνα την 1η Ιουλίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ