Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Ακυρότητα απόλυτη, Ναρκωτικά, Συνέργεια.
Περίληψη:
Απλή συνέργεια σε μεταφορά και κατοχή ναρκωτικών ουσιών. Καταδικαστική απόφαση. Αίτηση αναίρεσης για έλλειψη αιτιολογίας για το λόγο ότι η καταδικαστική κρίση στηρίχθηκε μόνο στην κατάθεση - απολογία του συγκατηγορουμένου του. Απόρριψη του λόγου αυτού ως αβάσιμου και της αίτησης αναίρεσης στο σύνολό της.
Αριθμός 977/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δημήτριο Πατινίδη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Χαράλαμπο Παπαηλιού, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο, Παναγιώτη Ρουμπή-Εισηγητή και Γεώργιο Μπατζαλέξη, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 16 Μαρτίου 2010, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθανασίου Κονταξή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ1 που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Δημήτριο Δήμο, περί αναιρέσεως της 50/2009 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Κέρκυρας.
Με συγκατηγορούμενο τον Ψ1.
Το Πενταμελές Εφετείο Κέρκυρας, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 14 Σεπτεμβρίου 2009 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1582/2009.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά, καθώς και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναιρέσεως.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από το συνδυασμό των άρθρων 1 §§ 1-2 πιν.Α αριθμ. 6 και 20 §1 περ. ζ' και §2 του Ν.3459/2006 (Κ.Ν.Ν.) προκύπτει ότι όποιος κατέχει ή μεταφέρει με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο στο έδαφος της επικράτειας ναρκωτικά στα οποία περιλαμβάνεται και η ινδική κάνναβης, τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και με χρηματική ποινή 2.900 έως 290.000 ευρώ, αν δε η πράξη έχει τελεσθεί με περισσότερους τρόπους από τους προβλεπόμενους στην παράγραφο 1 του άρθρου 20 του ως ανωνύμου αφορά όμως την ίδια ποσότητα ναρκωτικών, στον υπαίτιο επιβάλλεται μία μόνο ποινή, κατά την επιμέτρηση της οποίας λαμβάνεται υπόψη η συνολική εγκληματική δράση του. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 47 §1 του ΠΚ, απλός συνεργός είναι όποιος, εκτός από την περίπτωση της παρ.1 στοιχ. β του άρθρου 46 του ίδιου Κώδικα (δηλαδή του άμεσου συνεργού), παρέσχε με πρόθεση σε άλλον οποιαδήποτε συνδρομή πριν από την τέλεση ή κατά την τέλεση της άδικης πράξης, όπως αποτελεί απλή συνέργεια σε κατοχή-μεταφορά ναρκωτικών η πράξη του οδηγού αυτοκινήτου που μετέφερε τον αλλοδαπό στο μέρος που εκείνος κατείχε και στη συνέχεια θα μετέφερε εντός της Ελληνικής Επικράτειας ποσότητα ναρκωτικών ουσιών, όντας σε γνώση της τέλεσης των αξιόποινων πράξεων του αυτουργού. Εξάλλου, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη, κατά τα άρθρα 93 παρ. 3του Συντάγματος και 139 ΚποινΔ, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Δ' του ίδιου Κώδικα λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σε αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του Δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόσθηκε. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό που αποτελούν ενιαίο σύνολο και σε σχέση με τα αποδεικτικά μέσα πρέπει να προκύπτει με βεβαιότητα ότι έχουν ληφθεί όλα στο σύνολο τους και όχι ορισμένα μόνο από αυτά. Για τη βεβαιότητα δε αυτή αρκεί να μνημονεύονται όλα, έστω κατά το είδος τους (μάρτυρες, έγγραφα, κλπ.), χωρίς ανάγκη ειδικότερης αναφοράς τους και μνείας του τι προέκυψε χωριστά από καθένα από αυτά, ενώ το γεγονός ότι εξαίρονται ορισμένα αποδεικτικά μέσα δεν υποδηλώνει ότι δεν λήφθηκαν υπόψη τα άλλα. Δεν αποτελούν όμως λόγους αναιρέσεως η εσφαλμένη εκτίμηση εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των καταθέσεων των μαρτύρων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολογήσεως κάθε αποδεικτικού στοιχείου χωριστά και η παράλειψη της μεταξύ τους αξιολογικής συσχετίσεως των αποδεικτικών στοιχείων, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές πλήττεται η αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας. Εξάλλου, η επιβαλλόμενη κατά τα ανωτέρω ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της αποφάσεως πρέπει να υπάρχει όχι μόνο ως προς την κατηγορία, αλλά να επεκτείνεται και στους αυτοτελείς ισχυρισμούς που προβάλλονται από τον κατηγορούμενο ή το συνήγορό του. Τέτοιοι ισχυρισμοί είναι εκείνοι που προβάλλονται στο Δικαστήριο της ουσίας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 170 παρ.2 και 333 παρ.2 ΚποινΔ, και τείνουν στην άρση του άδικου χαρακτήρα της πράξεως ή την άρση ή μείωση της ικανότητας καταλογισμού ή την εξάλειψη του αξιοποίνου της πράξεως ή τη μείωση της ποινής. Η απόρριψη ενός τέτοιου ισχυρισμού, όπως είναι και οι ισχυρισμοί για αναγνώριση στο πρόσωπο του κατηγορουμένου ελαφρυντικών περιστάσεων, πρέπει να αιτιολογείτα ιδιαιτέρως. Όταν, όμως, ο αυτοτελής ισχυρισμός δεν προβάλλεται παραδεκτά και κατά τρόπο πλήρη και ορισμένο ή ο φερόμενος ως αυτοτελής ισχυρισμός δεν είναι στην πραγματικότητα αυτοτελής, κατά την έννοια που προαναφέρθηκε, αλλά αρνητικώς της κατηγορίας, το Δικαστήριο δεν υποχρεούται να απαντήσει, και μάλιστα ιδιαίτερα και αιτιολογημένα, αφού δεν υπάρχει υποχρέωση ιδιαίτερης απαντήσεως σε απαράδεκτο ισχυρισμό ή σε ισχυρισμό αρνητικό της κατηγορίας. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σκεπτικό σε συνδυασμό με το διατακτικό της προσβαλλόμενης υπ' αριθμ. 50/2009 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Κέρκυρας, τα οποία ως ενιαίο σύνολο παραδεκτώς αλληλοσυμπληρώνονται, το ως άνω δικαστήριο δέχθηκε, κατά την ανέλεγκτη, περί τα πράγματα κρίση του, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση των κατ' είδος αναφερομένων στην ίδια απόφαση αποδεικτικών μέσων, ότι αποδείχθηκαν, σε σχέση με τον αναιρεσείοντα, αλλά και για τον φυσικό - αυτουργό των πράξεων της μεταφοράς και κατοχής ναρκωτικών ουσιών κατηγορούμενο Ψ1, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: "Ο πρώτος κατηγορούμενος, Ψ1 χωρίς να είναι τοξικομανής, στις 4-3-2007 στην περιοχή ... αφενός μεν μετέφερε από πρόθεση, με προορισμό του την ..., με το υπ' αριθ. ... ΙΧΕ αυτοκίνητο μάρκας DAEWOO LANOS, το οποίο είχε μισθώσει από το γραφείο ενοικιάσεως αυτοκινήτων με την επωνυμία "...", απαγορευμένες από το νόμο ναρκωτικές ουσίες, οι οποίες δρουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και προκαλούν εξάρτηση του ατόμου από αυτές και συγκεκριμένα ενενήντα εννέα (99) δέματα ακατέργαστης ινδικής κάνναβης σε φούντα (χασίς), συνολικού βάρους εκατόν ένα (101) κιλών και εννιακοσίων εβδομήντα δύο (972) γραμμαρίων, που παρέλαβε από την ανωτέρω περιοχή, την οποία του είχε υποδείξει ο συγκατηγορούμενός του Χ1(επ) (ον), με τον οποίο τον είχε φέρει σε επαφή ο Φ1 (επ) (ον), αγνώστων λοιπών στοιχείων, μετακινώντας κατ' αυτόν τον τρόπο αυτές από τόπο σε τόπο μέσα στην Ελληνική Επικράτεια, αφετέρου δε κατελήφθη από αστυνομικούς του τμήματος δίωξης ναρκωτικών Ηγουμενίτσας να κατέχει στο προαναφερόμενο αυτοκίνητο την ανωτέρω ποσότητα ναρκωτικών σε δέματα, άλλα εκ των οποίων ήταν τοποθετημένα μέσα σε σάκους και άλλα χύμα, έχοντας αυτά στη φυσική του εξουσίαση, ώστε να μπορεί να διαπιστώνει σε κάθε στιγμή την ύπαρξή τους και να τα διαθέτει πραγματικά σύμφωνα με τη δική του βούληση. Εξάλλου ο δεύτερος κατηγορούμενος, Χ1 επίσης χωρίς να είναι τοξικομανής, στους ... στις 4-3-2007 παρέσχε με πρόθεση σε άλλον οποιαδήποτε συνδρομή πριν από την τέλεση των άδικων πράξεων της μεταφοράς και κατοχής ναρκωτικών ουσιών και συγκεκριμένα υπέδειξε στον συγκατηγορούμενό του, Ψ1(επ) (ον), με τον οποίο τον είχε φέρει σε επαφή ο Φ1 (επ) (ον), αγνώστων λοιπών στοχείων, το σημείο (...), από όπου ο Ψ1 θα παραλάμβανε στη συνέχεια τα προαναφερθέντα ενενήντα εννέα (99) δέματα ακατέργαστης ινδικής κάνναβης σε φούντα (χασίς) συνολικού βάρους εκατόν ένα (101) κιλών και εννιακοσίων εβδομήντα δύο (972) γραμμαρίων, παρέχοντας έτσι προς εκείνον απλή συνδρομή πριν από την εκτέλεση των ανωτέρω πράξεων, πράγματι δε ο ανωτέρω συγκατηγορούμενός του έλαβε στην κατοχή του και μετέφερε, με το υπ' αριθμόν ... ΙΧΕ αυτοκίνητο μάρκας DAEWOO LANOS, το οποίο είχε μισθώσει από το γραφείο ενοικιάσεως αυτοκινήτων με την επωνυμία: "...", την παραπάνω ποσότητα.
Επομένως, πρέπει οι παραπάνω κατηγορούμενοι να κηρυχθούν ένοχοι των ως άνω πράξεων της μεταφοράς και κατοχής ναρκωτικών ουσιών ο πρώτος και της απλής συνέργειας στις εν λόγω πράξεις ο δεύτερος, ενώ, σε σχέση με την, κατά τα άνω, ενοχή του δεύτερου κατηγορουμένου (Χ1) πρέπει να λεχθεί ,ότι, παρά τα αντίθετα αβασίμως υποστηριζόμενα από τον ίδιο (δια του συνηγόρου του), αυτή δεν προκύπτει μόνον από τις σχετικές προανακριτική και ανακριτική κατάθεση και απολογία του συγκατηγορουμένου του (Ψ1) αλλά και από τη συνύπαρξη άλλων ανεξάρτητων ενοχοποιητικών εις βάρος του στοιχείων, όπως οι καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας και υπεράσπισης του πρώτου κατηγορουμένου στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, η βεβαιωθείσα τηλεφωνική επικοινωνία με περισσότερες της μιας κλήσεις μεταξύ των κινητών τηλεφώνων του ιδίου (δεύτερου κατηγορουμένου) και του πρώτου κατηγορουμένου κατά τη διάρκεια της τέλεσης από τον πρώτο των αξιόποινων πράξεων της μεταφοράς και κατοχής ναρκωτικών ουσιών, που υποδηλώνει την ύπαρξη μεταξύ τους συνεννοήσεων σχετικά με αυτές, καθώς και η μη αμφισβητούμενη συνάντηση τους πριν από την εκτέλεση τούτων.
Συνεπώς, ουδόλως παραβιάζεται επί του προκειμένου η διάταξη του άρθρου 211 Α ΚΠΔ, περί μαρτυρίας του συγκατηγορουμένου του, ο δε περί του αντιθέτου υποβληθείς σχετικός αυτοτελής ισχυρισμός του εν λόγω (δεύτερου) κατηγορουμένου είναι απορριπτέος, ως αβάσιμος".
Στη συνέχεια, το ως άνω Δικαστήριο, κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα για την αξιόποινη πράξη της απλής συνέργειας σε μεταφορά και κατοχή της αυτής ποσότητας ναρκωτικών ουσιών και με την παραδοχή της συνδρομής στο πρόσωπο των ελαφρυντικών περιστάσεων, του προτέρου εντίμου βίου και της καλής συμπεριφοράς του για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την τέλεση της παραπάνω πράξης του, τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης τριάμισι (3,5) ετών και χρηματική ποινή 5.000 ευρώ. Με βάση τις παραπάνω παραδοχές, το Δικαστήριο της ουσίας διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη από τις αναφερόμενες διατάξεις του Συντάγματος και του ΚΠΔ, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ' αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του άνω εγκλήματος για το οποίο καταδικάσθηκε ο αναιρεσείων, τις αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά και τους συλλογισμούς, με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή τους στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 18 εδ.β, 26 §1α, 27 §1, 47 §1, 84 §2α και ε' του ΠΚ, 1 §1, 2 πιν Α αρ. 6 και 20 §1 περ. ζ' και 2 του ΚΝΝ (Ν.3459/2006) τις οποίες ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε. Ειδικότερα αναφέρονται στην αιτιολογία της αποφάσεως τα αποδεικτικά μέσα κατά το είδος τους (μάρτυρες, έγγραφα, απολογία του συγκατηγορουμένου του αναιρεσείοντος), από τα οποία το Δικαστήριο συνήγαγε τα περιστατικά που εκτέθηκαν και οδηγήθηκε στην καταδικαστική του κρίση, ενώ δεν υπάρχει κατά νόμο ανάγκη να τα παραθέσει αναλυτικά και να εκθέσει τι προκύπτει χωριστά από το καθένα από αυτά. Και συγκεκριμένα έλαβε υπόψη του το Δικαστήριο της ουσίας και συνεκτίμησε μαζί με τα λοιπά αποδεικτικά μέσα και τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας και υπεράσπισης και δεν κατέληξε στην περί ενοχής του αναιρεσείοντος κρίση του μόνο από τη μαρτυρική (προανακριτική και ανακριτική) κατάθεση - απολογία του συγκατηγορουμένου του (Ψ1) όπως περί αυτού αναφέρει στο αιτιολογικό το Δικαστήριο της ουσίας, απορρίπτοντας ορθά το σχετικό ισχυρισμό του αναιρεσείοντος ως αβάσιμο. Επομένως, ο από το άρθρο 510 §1 στοιχ. Δ' του ΚΠΔ μόνος λόγος αναίρεσης της κρινόμενης αιτήσεως, με τον οποίο αποδίδονται στην προσβαλλόμενη απόφαση η πλημμέλεια της έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Κατά τα λοιπά, με τον πιο πάνω λόγο αναίρεσης πλήττεται απαραδέκτως η ως άνω απόφαση για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων (ιδιαίτερα των μαρτυρικών καταθέσεων) και των πραγματικών περιστατικών.
Κατόπιν αυτών, εφόσον δεν υπάρχει άλλος παραδεκτός λόγος αναίρεσης για έρευνα, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση στο σύνολό της και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 §1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 14 Σεπτεμβρίου 2009 αίτηση του Χ1 για αναίρεση της υπ' αριθμ. 50/2009 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Κέρκυρας. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 4 Μαΐου 2010. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 12 Μαΐου 2010.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ