Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Ισχυρισμός αυτοτελής, Ναρκωτικά.
Περίληψη:
Αγορά, πώληση, κατοχή ναρκωτικών ουσιών (άρθρ. 20 §1 περ. β και ζ ΚΝΝ Ν. 3459/2006. Στοιχεία αυτών. Τι απαιτείται γι΄ αυτές. Πότε αιτιολογία καταδικαστικής αποφάσεως. Αυτοτελείς ισχυρισμοί. Πρέπει να αιτιολογείται η απόρριψή τους, όταν όμως προβάλλονται κατά τρόπο σαφή και ορισμένο. Τοιούτος είναι και ο περί τοξικομανίας. Απορρίπτει αίτηση.
Αριθμός 1540/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Βασίλειο Λυκούδη, Ελευθέριο Νικολόπουλο, Αναστάσιο Λιανό και Βιολέττα Κυτέα-Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 15 Μαΐου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αναστασίου Κανελλόπουλου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου Χ, κατοίκου .., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Φίλιππο Φίλια, για αναίρεση της 130/2008 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Αιγαίου.
Το Πενταμελές Εφετείο Αιγαίου με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 17 Φεβρουαρίου 2009 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 388/2009.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκειμένη αίτηση αναιρέσεως.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 20 παρ. 1 περ. β' και ζ' Κώδικος Νόμων για τα ναρκωτικά - ΚΝΝ Ν.3459/2006 με κάθειρξη δέκα τουλάχιστον ετών και με χρηματική ποινή 2.900 μέχρι 290.000 ευρώ τιμωρείται, όποιος, εκτός των άλλων, πωλεί, αγοράζει, μεταφέρει ή κατέχει ναρκωτικά. Ως πώληση και αγορά θεωρείται η κατά τους όρους του άρθρου 513 ΑΚ μεταβίβαση της κυριότητας στον αγοραστή που γίνεται με την προς αυτόν παράδοσή τους αντί του συμφωνηθέντος τιμήματος. Με τον όρο κατοχή νοείται η φυσική εξουσίαση των ναρκωτικών από τον δράστη, ώστε να μπορεί κάθε στιγμή να διαπιστώσει την ύπαρξή τους και κατά τη δική του βούληση να τα διαθέτει πραγματικά. Για την αιτιολόγηση της τελέσεως των άνω πράξεων της αγοράς, κατοχής και πωλήσεως ναρκωτικών ουσιών δεν απαιτείται ακριβής προσδιορισμός α) της ποσότητος τούτων (βάρους) που είναι αδιάφορη για την στοιχειοθέτηση των εγκλημάτων αυτών, αφού ο νόμος δεν συνδέει ούτε την τέλεσή τους, ούτε το ύψος της επιβλητέας ποινής, με την ποσότητα (βάρος των ναρκωτικών ουσιών) β) του χρόνου τελέσεως των επί μέρους πράξεων, αν δεν τίθεται θέμα παραγραφής τούτων, αφού ο μη επακριβής προσδιορισμός του χρόνου δεν δημιουργεί ασάφεια και συνεπώς έλλειψη αιτιολογίας γ) του ύψους του επιτευχθέντος τιμήματος και δ) της ταυτότητος των πωλητών ή αγοραστών.
Η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτουμένη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 Κ.Π.Δ. ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει λόγον αναιρέσεως εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ιδίου Κώδικος, όταν αναφέρονται σ' αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία απεδείχθησαν από την ακροαματική διαδικασία και από τα οποία το δικαστήριο που την εξέδωσε συνήγαγε την ύπαρξη των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος για το οποίο κατεδικάσθη ο κατηγορούμενος, τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία προέκυψαν τα περιστατικά αυτά και οι νομικοί συλλογισμοί με βάση τους οποίους έγινε η υπαγωγή των περιστατικών στην εφαρμοσθείσα ουσιαστική ποινική διάταξη. Δια την ύπαρξη τοιαύτης αιτιολογίας είναι επιτρεπτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό που αποτελούν ενιαίο σύνολο και αρκεί να αναφέρονται τα αποδεικτικά μέσα κατ' είδος γενικώς, χωρίς να εκτίθεται τι προέκυψε χωριστά εξ ενός εκάστου αυτών. Ούτε είναι απαραίτητη η αξιολογική συσχέτιση και σύγκριση των διαφόρων αποδεικτικών μέσων και των μαρτυρικών καταθέσεων μεταξύ των, ούτε απαιτείται να ορίζεται ποίο βαρύνει περισσότερο για τον σχηματισμό της δικαστικής κρίσεως. Απαιτείται μόνο να προκύπτει ότι το δικαστήριο έλαβεν υπ' όψη του και συνεξετίμησε για τον σχηματισμό της δικανικής του πεποιθήσεως όλα τα αποδεικτικά στοιχεία και όχι μόνο μερικά εξ αυτών κατ' επιλογήν, όπως αυτό επιβάλλουν οι διατάξεις των άρθρων 177 παρ. 1 και 178 Κ.Π.Δ. (Ολ. ΑΠ 1/2005). Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλομένη υπ' αριθμ. 130/2008 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αιγαίου τούτο, μετ' αναφορά κατ' είδος όλων των αποδεικτικών μέσων και δη "τις ένορκες καταθέσεις όλων των μαρτύρων που εξετάσθησαν στο ακροατήριο του δικαστηρίου τούτου και περιέχονται στα πρακτικά του, τα έγγραφα που αναγνώσθηκαν και αναφέρονται στα πρακτικά, τους ισχυρισμούς του πρώτου κατηγορουμένου που προβλήθηκαν από τον συνήγορο που τον εκπροσωπεί στην παρούσα δίκη" (είναι ο αναιρεσείων) ..., εδέχθη, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του, τα εξής περιστατικά: "Ο πρώτος των κατηγορουμένων σε χρόνο που δεν εξακριβώθηκε κατά την ανάκριση, πάντως κατά τους πρώτους μήνες του έτους 2006, αγόρασε από άτομο άγνωστο στην ανάκριση ικανή ποσότητα ναρκωτικών ουσιών, και ειδικότερα 2.495 γρμ. ακατέργαστης ινδικής κάνναβης και έκτοτε την κατείχε με σκοπό την εμπορία. Την εν λόγω ποσότητα ναρκωτικών ουσιών τοποθέτησε αυτός στις 16/17 Φεβρουαρίου 2006 στο με αριθμ. κυκλ. ... ΙΧΦ αυτοκίνητό του, που οδηγούσε ο ίδιος, και τη μετέφερε προς πώληση, συσκευασμένη σε τρεις πλαστικές σακκούλες, των 525 γρμ. η πρώτη, των 980 γρμ. η δεύτερη και των 990 γρμ. η τρίτη. Τις σακκούλες αυτές, που βρέθηκαν στο αυτοκίνητό του, ύστερα από νομότυπη έρευνα των αστυνομικών οργάνων, οι οποίοι έχοντας σχετικές πληροφορίες των ακινητοποίησαν, αφού προηγήθηκε επεισοδιακή καταδίωξή του στους δρόμους του χωριού ... της ..., επρόκειτο να τις πωλήσει κατά την ημέρα εκείνη (17-2-2006), αντί τιμήματος 10.000 ευρώ στο ΑΑ, που ήταν αστυνομικός και είχε εμφανισθεί στο δεύτερο κατηγορούμενο ως υποψήφιος αγοραστής και ο οποίος μεσολάβησε μεταξύ τους, όπως θα εκτεθεί στη συνέχεια, ώστε να καταρτισθεί αυτή η συμφωνία. Και είναι μεν αληθές ότι ο α' κατηγορούμενος ήταν χρήστης ναρκωτικών ουσιών από ετών, πλην όμως η χρήση αυτή δεν τον κατέστησε ποτέ τοξικομανή, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται αυτός με τους αυτοτελείς ισχυρισμούς του. Πρέπει λοιπόν να κηρυχθεί ένοχος ο α' κατηγορούμενος για τις πράξεις της αγοράς, κατοχής, μεταφοράς και απόπειρας πωλήσεως ναρκωτικών ουσιών, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό, να του αναγνωρισθεί όμως το ελαφρυντικό του άρθρου 84 παρ. 2α'Π.Κ., δεδομένου ότι μέχρι την τέλεση των πιο πάνω αξιόποινων πράξεων, έζησε ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική και καθόλα κοινωνική ζωή. Περαιτέρω από τα ίδια αποδεικτικά στοιχεία που αναφέρθηκαν παραπάνω αποδείχθηκε ότι ο δεύτερος κατηγορούμενος ήταν το πρόσωπο που μεσολάβησε στο να καταρτισθεί η σύμβαση πωλήσεως μεταξύ του αστυνομικού ΑΑ και του πρώτου κατηγορουμένου με αντικείμενο την ποσότητα των 2.495 γρμ. ινδικής κάνναβης αντί του ποσού των 10.000 ευρώ. Ειδικότερα, ενόψει του ότι η Αστυνομία είχε πληροφορίες πως στο χωριό ... γίνεται διακίνηση ναρκωτικών ουσιών, εμφανίσθηκε κατόπιν εντολής του προϊσταμένου του ο αστυνομικός ΑΑ, συνοδευόμενος από τη συνάδελφό του ΒΒ στο καφενείο του χωριού και αφού γνωρίσθηκε με το δεύτερο κατηγορούμενο και απέκτησε την εμπιστοσύνη του, εξέφρασε το ενδιαφέρον του για την αγορά ικανής ποσότητας ναρκωτικών ουσιών. Ο δεύτερος κατηγορούμενος απάντησε ότι δεν μπορεί μεν να του προμηθεύσει ναρκωτικά, είναι όμως σε θέση να μεσολαβήσει σε κάποιον γνωστό του, υπονοώντας αυτόν που τον προμήθευε ινδική κάνναβη, ώστε να του εξασφαλίσει την ποσότητα που επιθυμούσε. Πράγματι, ύστερα από σχετικές διαπραγματεύσεις μεταξύ του πρώτου κατηγορουμένου και του ΑΑ, στις οποίες μεσολάβησε ο δεύτερος κατ/νος μεταφέροντας τις εκατέρωθεν απόψεις, -αφού ο πωλητής δεν συνάντησε ποτέ τον μέλλοντα αγοραστή,- συμφωνήθηκε να πωλήσει αυτός την ποσότητα των 2.495 γρμ. ακατέργαστης ινδικής κάνναβης, αντί του ποσού των 10.000 ευρώ, και για το λόγο αυτό την μετέφερε με το αυτοκίνητό του σε μικρή απόσταση από το καφενείο της ... . Το γεγονός ότι δεν εκπληρώθηκαν τελικά οι εκατέρωθεν παροχές, γιατί ανέκυψε διαφωνία αν θα παραδίδονταν πρώτα τα ναρκωτικά ή αν θα καταβαλλόταν προηγουμένως το τίμημα, δεν αναιρεί την κατάρτιση της συμβάσεως πωλήσεως μεταξύ τους, στην οποία μεσολαβητικό ρόλο είχε ο δεύτερος κατηγορούμενος ...". Μετά ταύτα εκήρυξε ένοχο τον (πρώτο κατηγορούμενο) Χ του ότι: " Α) Στη ... και στην ..., σε ανεξακρίβωτη μέχρι σήμερα στην ανάκριση ημερομηνία, πάντως εντός των τελευταίων 2-3 ημερών πριν τη σύλληψή του (17-02-2006), αγόρασε ναρκωτικά, και συγκεκριμένα αγόρασε, από άγνωστα μέχρι σήμερα στην ανάκριση πρόσωπα, ακατέργαστη ποσότητα ινδικής κάνναβης, βάρους δύο κιλών και τετρακοσίων ενενήντα πέντε (2,495 γραμμαρίων, με σκοπό την εμπορία, αντί ανεξακρίβωτου τιμήματος, το οποίο πάντως κατέβαλε στους ανωτέρω πωλητές. Β) Στη ..., την 16/17-2-2006, κατείχε, δηλαδή είχε στη φυσική του εξουσίαση και μπορούσε να διαθέσει κατά βούληση ναρκωτικά , και συγκεκριμένα, εντός του υπ' αριθμ. κυκλοφορίας ... ΙΧΕ φορτηγού αυτοκινήτου, ιδιοκτησίας του, κατείχε τρεις (3) νάιλον συσκευασίες με ινδική κάνναβη (χασίς σε φούντα), συνολικού βάρους δύο κιλών και τετρακοσίων ενενήντα πέντε (2.495) γραμμαρίων, και συγκεκριμένα πεντακόσια είκοσι πέντε (525) γραμμάρια η πρώτη, εννιακόσια ογδόντα (980) γραμμάρια η δεύτερη και εννιακόσια ενενήντα (990) γραμμάρια η τρίτη, ποσότητα η οποία βρέθηκε μετά από νομότυπη έρευνα, που διενεργήθηκε από τα αρμόδια αστυνομικά όργανα της Α.Δ. ..., υπό των οποίων και κατασχέθηκαν. Γ) Στις 16/17-2-2006, μετέφερε ναρκωτικά, και, συγκεκριμένα μετέφερε με το υπ' αριθμ. κυκλοφορίας ... ΙΧΕ φορτηγό αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας του, την ανωτέρω υπό στοιχ. Β' κατεχόμενη από αυτόν ποσότητα ινδικής κάνναβης (χασίς σε φούντα), συσκευασμένη σε τρεις (3) νάιλον συσκευασίες, συνολικού βάρους δύο κιλών και τετρακοσίων ενενήντα πέντε (2.495) γραμμαρίων, και συγκεκριμένα πεντακόσια είκοσι πέντε (525) γραμμάρια η πρώτη, εννιακόσια ογδόντα (980) γραμμάρια η δεύτερη και εννιακόσια ενενήντα (990) γραμμάρια η τρίτη, από τα ... στη ... . Και Δ) Στη ..., την 16-7-2006, έχοντας αποφασίσει να τελέσει την άδικη πράξη της πώλησης ναρκωτικών ουσιών, επιχείρησε πράξη που περιέχει αρχή εκτέλεσης του αδικήματος αυτού, πλην, όμως, δεν ολοκλήρωσε την πράξη του, όχι από δική του πρωτοβουλία, αλλά από αίτια εξωτερικά και ανεξάρτητα της βούλησής του, και συγκεκριμένα: Αφού συμφώνησε με τον εμφανιζόμενο σε αυτόν ως υποψήφιο αγοραστή ναρκωτικών ουσιών ΑΑ, Αστυνομικό που υπηρετεί στην Α.Δ. ..., να του πωλήσει ποσότητα ινδικής κάνναβης (χασίς σε φούντα), βάρους δύο κιλών και τετρακοσίων ενενήντα πέντε (2.495) γραμμαρίων, αντί τιμήματος 10.000 ευρώ, με τη μεσολάβηση του γνωστού σε αυτόν προσώπου και συγκατηγορουμένου του ΓΓ, συνεννοήθηκε τηλεφωνικά με τον ανωτέρω διαμεσολαβητή, προκειμένου να ολοκληρωθεί η επιχειρούμενη αγοραπωλησία ναρκωτικών ουσιών και μετέβη στο προκαθορισμένο σημείο συνάντησης με το υπ' αριθμ. κυκλοφορίας ... ΙΧΕ φορτηγό αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας του, με σκοπό να παραδώσει στον υποψήφιο αγοραστή την συμφωνηθείσα πωλούμενη ποσότητα ναρκωτικών, την οποία κατείχε εντός του προαναφερόμενου αυτοκινήτου του. Πλην, όμως, δεν ολοκλήρωσε την πράξη του, γιατί, τη στιγμή εκείνη, αποκαλύφθηκε η ιδιότητα του υποψήφιου αγοραστή, επενέβησαν τα αρμόδια αστυνομικά όργανα της Α.Δ. ..., τα οποία τον καταδίωξαν, διότι προσπάθησε να διαφύγει, και τον συνέλαβαν". Με αυτά που εδέχθη η προσβαλλομένη απόφαση διέλαβε την απαιτουμένη κατά τις ανωτέρω διατάξεις (του Συντάγματος και του Κ.Π.Δ.) ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ' αυτήν με πληρότητα και σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία απεδείχθησαν από την ακροαματική διαδικασία, και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος για το οποίο κατεδικάσθη ο αναιρεσείων κατηγορούμενος Χ, τις αποδείξεις κατ' είδος και λεπτομερώς, από τις οποίες συνήγαγε αυτά, καθώς και τους συλλογισμούς με βάση τους οποίους έγινε η υπαγωγή των στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις του Ν. περί ναρκωτικών (άρθρ. 20 ΚΝΝ Ν. 3459/2006). Ειδικότερα αναφέρει όλα τα αποδεικτικά μέσα, τα οποία έλαβεν υπ' όψη της, για να καταλήξει στην ενοχή για την αγορά, για την οποίαν, εφ' όσον κατά τ' άνω εδέχθη ότι πάντως έγινε καταβολή του τιμήματος στους πωλητές, δεν απαιτείται, προς αιτιολόγηση της τελέσεώς της να προσδιορίζεται και το ύψος του τελευταίου, ούτε, άλλωστε, η ταυτότης των πωλητών, η δε παραδοχή της αποφάσεως "από άτομο άγνωστο στην ανάκριση" σημαίνει λογικά ότι η άγνοια περιορίζεται στο στοιχείο αυτό, ούτε απαιτείται να αναφέρει από ποία συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία προκύπτει η αγορά. Επίσης η απόφαση αναφέρει ότι ο αναιρεσείων κατείχε την ναρκωτική ουσία "με σκοπό την εμπορία" στο αυτοκίνητό του που οδηγούσε ο ίδιος και ότι την μετέφερε προς πώληση, πράξη, όμως, η οποία παρέμεινε εν αποπείρα (για την οποίαν μάλιστα δεν υπάρχει αιτίαση). Εντεύθεν και δεν είναι αναγκαίο να παρατίθενται "πλείονα αποδεικτικά στοιχεία, σκέψεις και συλλογισμοί της συγκεκριμένης κρίσης", όπως αιτιάται ο αναιρεσείων, για την στοιχειοθέτηση των τελεσθεισών πράξεων της αγοράς και κατοχής ναρκωτικών ουσιών, χωρίς μάλιστα να προσδιορίζει ο τελευταίος, ποία επί πλέον τα στοιχεία αυτά.
Συνεπώς ο σχετικός μόνος λόγος της κρινομένης αιτήσεως αναιρέσεως, εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ Κ.Π.Δ., περί ελλείψεως ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, όσον αφορά την καταδικαστική κρίση της προσβαλλομένης αποφάσεως για αγορά, κατοχή, μεταφορά και απόπειρα πωλήσεως ναρκωτικών, είναι αβάσιμος και απορριπτέος.
Η απαιτουμένη κατά τα άνω άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 Κ.Π.Δ. ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει λόγον αναιρέσεως εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' Κ.Π.Δ. πρέπει να εκτείνεται και τους αυτοτελείς ισχυρισμούς. Είναι δε αυτοτελείς οι ισχυρισμοί εκείνοι οι οποίοι προβάλλονται, σύμφωνα με τα άρθρα 170 παρ. 2 και 332 παρ. 2 Κ.Π.Δ. στο δικαστήριο της ουσίας από τον κατηγορούμενο ή τον συνήγορό του και τείνουν εις την άρση του αδίκου χαρακτήρος της πράξεως, τον αποκλεισμό ή την μείωση της ικανότητος προς καταλογισμόν ή την εξάλειψη του αξιοποίνου ή την μείωση της ποινής, εφ' όσον όμως προβάλλονται κατά τρόπο σαφή και ορισμένο με όλα, δηλαδή, τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία είναι αναγκαία για την θεμελίωσή τους. Τοιούτος αυτοτελής ισχυρισμός είναι, προκειμένου περί αγοράς, κατοχής ή πωλήσεως ναρκωτικών ουσιών και ο περί τοξικομανίας ισχυρισμός, δηλαδή ότι ο κατηγορούμενος κατά τον χρόνο της πράξεως έχει αποκτήσει την έξη της χρήσεως ναρκωτικών ουσιών και δεν μπορεί να την αποβάλει με τις δικές του δυνάμεις.
Στην προκειμένη περίπτωση ο εκπροσωπών τον κατηγορούμενο αναιρεσείοντα Χ συνήγορός του στο Πενταμελές Εφετείο Αιγαίου, προέβαλε ως ισχυρισμόν τοξικομανίας ότι: "Πάντοτε ήτο σύννομος. Η εμπλοκή του στη δικαζομένη πράξη συνέχεται άρρηκτα με την έξη χρονίως της χρήσης προϊόντων ινδικής κάνναβης και την δυσμενή ψυχολογική του εξέλιξη τόσο από το δικά του προβλήματα υγείας, όσο και από την απώλεια της μητέρας του από παρεμφερή με την δική του αιτία, ουδέποτε όμως κίνητρο της όποιας παραβατικής του συμπεριφοράς υιοθετήσει το Δικαστήριο με την απόφαση που πρόκειται να εκδώσει, απετέλεσε η επίτευξη παρανόμου κέρδους από την πώληση της συγκεκριμένης ακατέργαστης ινδικής κάνναβης". Ο ισχυρισμός αυτός, ως περί τοξικομανίας τοιούτος, είναι πάντως αόριστος και ανεπίδεκτος δικαστικής εκτιμήσεως και το δικαστήριο δεν είχε υποχρέωση να απαντήσει στον άνω ισχυρισμό, πέραν του ότι ως εκ περισσού απήντησε και τον απέρριψε.
Συνεπώς ο λόγος αναιρέσεως, περί ελλείψεως αιτιολογίας, καθ' ό μέρος αφορά την αναιτιολόγητη απόρριψη του άνω ισχυρισμού του αναιρεσείοντος, είναι αβάσιμος και απορριπτέος.
Κατ' ακολουθίαν όλων των ανωτέρω πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της η κρινομένη αίτηση αναιρέσεως ως αβάσιμη κατ' ουσίαν, καταδικασθεί δε ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 Κ.Π.Δ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 17/2/2009 αίτηση του Χ για αναίρεση της υπ' αριθμ. 130/2008 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Αιγαίου. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα εξ ευρώ διακοσίων είκοσι (220).
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 29 Μαΐου 2009.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 25 Ιουνίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ