Θέμα
Πληρεξουσιότητα , Απαράδεκτη συζήτηση.
Περίληψη:
Ερημοδικία στην αναιρετική δίκη. Επίσπευση συζήτησης από κοινού πλειόνων αναιρεσειόντων. Έλλειψη πληρεξουσιότητας δικηγόρου για κάποιούς από αυτούς που ερημοδικούν κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, τόσον για την επίσπευση της συζήτησης, όσον και για την εκπροσώπησή τους στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση αυτής στην αρχικώς ορισθείσα δικάσιμο. Αναβολή και εγγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο. Αν οι απολειπόμενοι κατά τη μετ΄ αναβολή συζήτηση αναιρεσείοντες δεν έχουν κλητευθεί από τους αναιρεσεβλήτους ή τους ομοδίκους τους για την αρχική δικάσιμο κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση.
Αριθμός 393/2013
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Γ' Πολιτικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Βασίλειο Φούκα, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (λόγω μη υπάρξεως Αντιπροέδρου στο Τμήμα), Δημήτριο Μαζαράκη, Νικόλαο Μπιχάκη, Ερωτόκριτο Καλούδη και Ελένη Διονυσοπούλου, Αρεοπαγίτες.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 7 Νοεμβρίου 2012, με την παρουσία και της γραμματέως Αγγελικής Ανυφαντή, για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Των αναιρεσειόντων: 1) Α. συζ. Σ. Α., το γένος Χ. Κ., κατοίκου ..., 2) Ε. Θ. συζ. Δ. το γένος Χ. Κ., κατοίκου ..., 3) Α. Κ. του Χ., κατοίκου ..., 4) Δ. Κ. του Χ., κατοίκου ..., 5) Δ. Β. συζ. Β., το γένος Χ. Κ. ή Κ., κατοίκου ..., 6) Ν. Κ. του Χ., κατοίκου ... και 7) Κ. συζ. Μ. Κ. το γένος Χ. Κ., κατοίκου ... . Οι 1η, 2η, 3η, 4η και 6ος δεν παραστάθηκαν και οι 5η και 7η εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Βύρωνα Αντωνιάδη, με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 του Κ.Πολ.Δικ.
Των αναιρεσιβλήτων: 1) Γ. Μ. του Α., κατοίκου ..., 2. Α. Μ. του Α., κατοίκου ..., 3) Φ. χήρας Α. Μ. το γένος Ι. Μ., κατοίκου ..., 4) Δ. Κ. του Χ., κατοίκου ..., και 5) Σ. Κ. του Χ., κατοίκου ... . Οι 1ος, 2ος και 3η εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξουσία δικηγόρο τους Αγγελική Αρβανιτίδου με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 του Κ.Πολ.Δικ και οι 4ος και 5ος εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξουσία δικηγόρο τους Ελένη Κωστίκα, με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 του Κ.Πολ.Δικ.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 27/9/2003 αγωγή και την από 27/1/2004 ανακοίνωση δίκης των 1ου, 2ου και 3ης ήδη αναιρεσιβλήτων καθώς και την από 5/7/2005 κύρια παρέμβαση των ήδη αναιρεσειόντων που κατατέθηκαν στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης και συνεκδικάστηκαν. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 5022/2006 του ιδίου Δικαστηρίου και 1492/2007 του Εφετείου Θεσσαλονίκης. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητούν οι αναιρεσείοντες με την από 12/12/2007 αίτησή τους.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω. Η Εισηγήτρια Αρεοπαγίτης Ελένη Διονυσοπούλου ανέγνωσε την από 16/10/2009 έκθεση του ήδη αποχωρήσαντος από την υπηρεσία Αρεοπαγίτη Χαράλαμπου Αθανασίου, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της αίτησης αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 576 παρ.1-3 ΚΠολΔ προκύπτει ότι αν κατά τη συζήτηση της αίτησης για αναίρεση κάποιος από τους διαδίκους δεν εμφανισθεί ή εμφανισθεί και δε λάβει μέρος με τον τρόπο που ορίζει ο νόμος, ο Άρειος Πάγος εξετάζει ποιος επισπεύδει τη συζήτηση. Αν την επισπεύδει ο διάδικος που απουσιάζει, η υπόθεση συζητείται ως εάν ήταν παρόντες οι διάδικοι. Αν όμως την επισπεύδει ο αντίδικός του, ερευνάται αν ο διάδικος που δεν εμφανίσθηκε ή αν και εμφανίσθηκε δεν έλαβε μέρος στη συζήτηση με τον τρόπο που ορίζει ο νόμος, κλητεύθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα από τον επισπεύδοντα τη συζήτηση. Στην περίπτωση που δεν κλητεύθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα, η συζήτηση κηρύσσεται απαράδεκτη και η υπόθεση επαναφέρεται με νέα κλήτευση. Αν δε στη δίκη συμμετέχουν περισσότεροι και κάποιος από αυτούς απουσιάζει ή δεν συμμετέχει νόμιμα και δεν έχει κλητευθεί νόμιμα και εμπρόθεσμα από τον επισπεύδοντα τη συζήτηση, αυτή κηρύσσεται απαράδεκτη για όλους (Ολ.ΑΠ 2/2006). Περαιτέρω κατά τη διάταξη του άρθρου 226 παρ.4 εδ.β', γ' ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται και στην αναιρετική δίκη κατ' άρθρο 575 εδ.β' ΚΠολΔ, αν η συζήτηση αναβληθεί, ο γραμματέας οφείλει αμέσως, μετά το τέλος της συνεδρίασης να μεταφέρει την υπόθεση στη σειρά των υποθέσεων που πρέπει να συζητηθούν κατά τη δικάσιμο που ορίσθηκε. Κλήση του διαδίκου για εμφάνιση στη δικάσιμο αυτή δεν χρειάζεται και η αναγραφή της υποθέσεως στο πινάκιο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Προϋπόθεση όμως της εγκυρότητας της κλήτευσης αυτής λόγω αναβολής της υπόθεσης και της εγγραφής αυτής στο πινάκιο είναι ότι ο απολειπόμενος κατά τη μετ' αναβολή δικάσιμο διάδικος είτε είχε επισπεύσει εγκύρως τη συζήτηση ή είχε νομίμως και εμπροθέσμως κλητευθεί να παραστεί για τη δικάσιμο κατά την οποία αναβλήθηκε η υπόθεση είτε είχε παραστεί νομίμως κατά την πρώτη αυτή δικάσιμο και επομένως με τη νόμιμη παράσταση και τη μη εναντίωσή του καλύφθηκε η ακυρότητα της κλήτευσής του κατά την αρχική δικάσιμο. Αντίθετα, αν κατά την αρχική δικάσιμο ο απολειπόμενος κατά τη μετ' αναβολή συζήτηση διάδικος δεν επέσπευσε τη συζήτηση ή δεν είχε κλητευθεί νομίμως, κατά δε την αρχική αυτή δικάσιμο δεν παραστάθηκε νομίμως και επομένως δεν καλύφθηκε η έλλειψη ή η ακυρότητα της επίσπευσης της συζήτησης ή η μη νομιμότητα ή η έλλειψη της κλήτευσής του για την αρχική δικάσιμο, η αναβολή της υπόθεσης από το πινάκιο και η εγγραφή αυτής για τη νέα μετ' αναβολή δικάσιμο δεν ισχύει ως κλήτευσή του για τη νέα δικάσιμο και απαιτείται νόμιμη κλήτευσή του (ΑΠ 162/2011, ΑΠ 87/2011, ΑΠ 274/2010).
Περαιτέρω από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 94 παρ.1, 96 παρ.1, 104, 568 παρ.4 και 576 παρ.1 και 3 Κ.Πολ.Δ., προκύπτει ότι στην περίπτωση κατά την οποία ο πληρεξούσιος δικηγόρος του αναιρεσείοντος, που επισπεύδει τη συζήτηση, εμφανίζεται στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση της υποθέσεως, αλλά δεν αποδεικνύει την ύπαρξη ρητής πληρεξουσιότητας, που αυτεπαγγέλτως πλέον εξετάζει το δικαστήριο, ο αναιρεσείων θεωρείται ως μη παριστάμενος και κηρύσσεται άκυρη και η κλήση με βάση την οποία εμφανίζεται ως επιμελούμενος τη συζήτηση, με αποτέλεσμα να μη χωρεί εφαρμογή της προαναφερόμενης διάταξης του άρθρου 576 παρ.1 Κ.Πολ.Δ., σύμφωνα με την οποία ο Άρειος Πάγος συζητεί την υπόθεση ως εάν ήταν παρόντες οι διάδικοι. Εφόσον δε οι αναιρεσείοντες είναι περισσότεροι και ο δικηγόρος που εμφανίσθηκε για αυτούς δεν έχει την πληρεξουσιότητα και ενός έστω από αυτούς, που επιμελήθηκαν τη συζήτηση, αυτή κηρύσσεται απαράδεκτη, ως προς όλους, αν ο αναιρεσείων αυτός, δεν έχει κλητευθεί από την αντίδικό του ή από κάποιον από τους επισπεύδοντες τη συζήτηση ομοδίκους του (Ολ.ΑΠ 2/1992, Ολ.ΑΠ 39/2005, ΑΠ 1570/2005, ΑΠ 592/2007).
Στην προκειμένη περίπτωση φέρεται προς συζήτηση η από 12-12-2007 αίτηση για αναίρεση της 1492/2007 απόφασης του Εφετείου Θεσσαλονίκης, η συζήτηση της οποίας είχε αρχικά ορισθεί για τη δικάσιμο της 4-11-2009, κατά την οποία οι τελευταίοι, όπως προκύπτει από τα πρακτικά συνεδριάσεως του δικαστηρίου τούτου, εκπροσωπήθηκαν από τη δικηγόρο τους Γ. Παπαμαρλή, και κατόπιν αιτήσεώς τους αναβλήθηκε η συζήτηση της υποθέσεως με επισημείωση στο πινάκιο για τη δικάσιμο της 9-2-2012, οπότε αναβλήθηκε και πάλι λόγω αποχής των δικηγόρων για τη δικάσιμο της 19-10-2011 και τέλος για τον ίδιο λόγο αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της αποφάσεως με επισημειώσεις στο πινάκιο. Κατά την τελευταία αυτή δικάσιμο δεν εμφανίσθηκαν οι πρώτη, δεύτερη, τρίτη, τέταρτη και ο πέμπτος των αναιρεσειόντων ούτε κατέθεσαν έγγραφη δήλωση κατ' άρθρο 242 παρ.2 Κ.Πολ.Δ. Τη συζήτηση της αίτησης αναίρεσης κατά την παραπάνω αρχικώς ορισθείσα δικάσιμο, επισπεύδουν από κοινού οι αναιρεσείοντες, όπως προκύπτει από τις 7039, 7040, 7041/15-9-2008 και 7021/11-9-2008 εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης Κ. Β. και την 6252/7-10-2008 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών Η. Λ. με τις προσαρτημένες σε αυτήν απόδειξη παράδοσης αντιγράφου της αίτησης αναίρεσης στο αστυνομικό τμήμα και βεβαίωσης ταχυδρόμησης ειδοποίησης, που προσκομίζουν και επικαλούνται οι εξ' αυτών παριστάμενοι, διά του δικηγόρου τους Β. Αντωνιάδη, με παραγγελία του οποίου αντίγραφο αυτής με κλήση προς συζήτηση (για την αρχική δικάσιμο) επιδόθηκε στους αναιρεσίβλητους. Από κανένα όμως στοιχείο της δικογραφίας προκύπτει ότι οι απολειπόμενοι αναιρεσείοντες είχαν χορηγήσει νομίμως πληρεξουσιότητα στον παραπάνω δικηγόρο για να επισπεύσει τη συζήτηση της υπόθεσης και επομένως η επίσπευση της συζήτησης από τους αναιρεσείοντες αυτούς είναι άκυρη. Εξάλλου η προαναφερόμενη δικηγόρος Γ. Παπαμαρλή, που φέρεται ότι εκπροσώπησε και τους απολειπόμενους αναιρεσείοντες κατά την αρχικώς ορισθείσα δικάσιμο για τη συζήτηση της υπόθεσης δεν προκύπτει ότι είχε ρητή προς τούτο πληρεξουσιότητα και για αυτούς και συνεπώς δεν παρέστησαν νομίμως κατ' αυτήν και θεωρούνται δικονομικώς απόντες κατά τη δικάσιμο αυτή. Εξάλλου δεν προκύπτει ότι οι απολειπόμενοι αναιρεσείοντες κλητεύθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα για να παραστούν κατά την αρχικώς ορισθείσα δικάσιμο από τους λοιπούς αναιρεσείοντες που παραστάθηκαν και εκπροσωπήθηκαν νομίμως ή από τους αναιρεσίβλητους. Επομένως η αναβολή της υποθέσεως και η εγγραφή της στο πινάκιο για τη μετ' αναβολή δικάσιμο δεν ισχύει ως κλήτευση των απολειπομένων αναιρεσειόντων (αρθ. 226 παρ.4 Κ.Πολ.Δ.) και συνακόλουθα έπρεπε αυτοί να κλητευθούν κατά τη νέα δικάσιμο. Τέτοια όμως κλήτευση δεν αποδείχθηκε ούτε γίνεται σχετική επίκληση.
Συνεπώς πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της αναίρεσης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της από 12-12-2007 αίτησης αναίρεσης των Α. Α. κ.λπ. κατά της 1492/2007 απόφασης του Εφετείου Θεσσαλονίκης.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 5 Φεβρουαρίου 2013.
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 6 Μαρτίου 2013.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ