Θέμα
Αγωγή διεκδικητική, Αοριστία αγωγής, Προτάσεις.
Περίληψη:
Διεκδικητική αγωγή ακινήτου που περιήλθε στον ενάγοντα με κληρονομική διαδοχή. Αν ο εναγόμενος αμφισβητήσει την κυριότητα του δικαιοπαρόχου του ενάγοντος στο επίδικο, πρέπει ο τελευταίος να συμπληρώσει την αγωγή με τις προτάσεις μέχρι κτήσεως της κυριότητας με πρωτότυπο τρόπο. Αλλιώς η αγωγή είναι αόριστη, πράγμα που λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο. Αβάσιμος ο λόγος από το άρθρο 559 αρ. 8 ΚΠολΔ. (Επικυρώνει ΕφΠατρ 531/2010).
Αριθμός 1475/2014
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Γ' Πολιτικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Ιωάννη Σίδερη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Παναγιώτη Ρουμπή, Ερωτόκριτο Καλούδη, Αργύριο Σταυράκη και Ελένη Διονυσοπούλου, Αρεοπαγίτες.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 2 Απριλίου 2014, με την παρουσία και της γραμματέως Αγγελικής Ανυφαντή, για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Της αναιρεσείουσας: Γ. Τ. του Δ., κατοίκου ..., η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Ακριβή Δεπούντη.
Των αναιρεσιβλήτων: 1) Μ. συζ. Γ. Σ., το γένος Π. Π., κατοίκου ..., 2) Α. Σ. του Π. και 3) Π. Σ. του Α., κατοίκων ... . Η 1η εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ανδρέα Κοντογιάννη και οι 2ος και 3ος δεν παραστάθηκαν, ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Κατά την εκφώνηση των ονομάτων των διαδίκων, που παραστάθηκαν όπως σημειώνεται παραπάνω, ο πληρεξούσιος της 1ης αναιρεσίβλητης ζήτησε την αναβολή της συζήτησης της υπόθεσης λόγω κωλύματος του δικηγόρου που χειρίζεται την υπόθεση. Για το ζήτημα της αναβολής έλαβε το λόγο η πληρεξούσια της αναιρεσείουσας, η οποία δεν συναίνεσε.
Το Δικαστήριο διασκέφθηκε επί της έδρας και δια του Προέδρου του απέρριψε το αίτημα.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 25/1/2004 αγωγή της ήδη αναιρεσείουσας, που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Κεφαλληνίας. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 92/2005 μη οριστική, 82/2008 οριστική του ίδιου Δικαστηρίου και 531/2010 του Εφετείου Πατρών. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί η αναιρεσείουσα με την από 12/10/2010 αίτησή της.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Αργύριος Σταυράκης ανέγνωσε την από 9/9/2013 έκθεση του ήδη αποχωρήσαντος από την Υπηρεσία Αρεοπαγίτη Γεωργίου Κριμπά, με την οποία εισηγήθηκε να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης.
Η πληρεξούσια της αναιρεσείουσας ζήτησε την παραδοχή της αίτησης, ο πληρεξούσιος της παραστάσας αναιρεσίβλητης την απόρριψή της, καθένας δε την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη του.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Από τις διατάξεις των άρθρων 568§4 και 576§2 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι αν κατά τη συζήτηση της αιτήσεως αναιρέσεως απουσιάζει ο αναιρεσίβλητος και ο αναιρεσείων που επισπεύδει τη συζήτηση έχει επιδώσει σ' αυτόν αντίγραφο του κατατεθέντος δικογράφου της αιτήσεως με κλήση προς συζήτηση κατά τη δικάσιμο που έχει οριστεί, ο Άρειος Πάγος προχωρεί στη συζήτηση παρά την απουσία του κλητευθέντος αναιρεσιβλήτου.
Εν προκειμένω, όπως προκύπτει από τα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά, οι δεύτερος και τρίτος από τους αναιρεσιβλήτους δεν εμφανίστηκαν στο ακροατήριο κατά την εκφώνηση της υποθέσεως από τη σειρά του πινακίου στην αναφερόμενη στην αρχή της παρούσης δικάσιμο, ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο, και δεν έλαβαν μέρος στη συζήτηση. 'Όπως δε προκύπτει από τις υπ' αριθμ. 2345 και 2346/20-1-2014 εκθέσεις επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Κεφαλληνίας ..., τις οποίες η αναιρεσείουσα προσκομίζει και επικαλείται, η τελευταία επέδωσε στους ως άνω αναιρεσιβλήτους, νόμιμα και εμπρόθεσμα αντίγραφο της υπό κρίση αιτήσεως, με κλήση για να παραστούν στη συζήτησή της κατά την ανωτέρω δικάσιμο. Επομένως και σύμφωνα με την προηγηθείσα νομική σκέψη, το δικαστήριο θα προχωρήσει στη συζήτηση της υποθέσεως παρά την απουσία των κλητευθέντων, ως ανωτέρω αναιρεσιβλήτων.
ΙΙ. Από τα άρθρα 1710 παρ. 1, 1846, 1193, 1195, 1198 του ΑΚ και 216 παρ. 1 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι αν η αγωγή που αφορά ακίνητο στηρίζεται σε παράγωγο τρόπο κτήσεως κυριότητος και ειδικότερα σε κληρονομική διαδοχή, πρέπει ο ενάγων να περιλάβει σ' αυτή τα απαιτούμενα από τα άρθρα 1846, 1193 και 1198 ΑΚ για την κτήση της κυριότητας περιστατικά, δηλαδή το γεγονός ότι αποδέχθηκε την κληρονομία και μετέγραψε την πράξη της αποδοχής. Αν όμως ο εναγόμενος αμφισβητήσει την κυριότητα του δικαιοπαρόχου του ενάγοντος, αυτός υποχρεούται, κατ' επιτρεπτήν, σύμφωνα με το άρθρο 224 ΚΠολΔ, συμπλήρωση της αγωγής, να καθορίσει με τις προτάσεις του της πρώτης συζητήσεως τον τρόπο κτήσεως της κυριότητας του άμεσου δικαιοπαρόχου του, και αν είναι αναγκαίο, και των απωτέρων δικαιοπαρόχων του μέχρις εκείνου που απέκτησε την κυριότητα με πρωτότυπο τρόπο. Η παράλειψη της συμπληρώσεως της αγωγής κατ' αυτόν τον τρόπο επιφέρει την απόρριψή της ως αόριστης (ΑΠ 1776/2011), η αοριστία δε της αγωγής λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο και αυτεπαγγέλτως. Εξάλλου, ο αναιρετικός λόγος από τον αρ. 8 του άρθρου 559 του ΚΠολΔ ότι το δικαστήριο παρά τον νόμο έλαβε υπόψη ουσιώδη πράγματα που δεν είχαν προταθεί δεν ιδρύεται όταν το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη ουσιώδεις ισχυρισμούς που προτάθηκαν από τον διάδικο ή λαμβάνει υπόψη αυτεπαγγέλτως ισχυρισμό (πράγμα) ο οποίος λαμβάνεται κατά νόμον και αυτεπαγγέλτως υπόψη, όταν τα πραγματικά περιστατικά που τον συγκροτούν έχουν τεθεί ενώπιον του δικαστηρίου.
Εν προκειμένω, οι εναγόμενοι και ήδη αναιρεσίβλητοι με τις προτάσεις τους της πρώτης συζητήσεως στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο αμφισβήτησαν την κυριότητα της ενάγουσας και ήδη αναιρεσείουσας και του δικαιοπαρόχου της επί των επιδίκων ακινήτων και ειδικότερα προέβαλαν την ένσταση αοριστίας της ένδικης αγωγής ως προς τον τρόπο κτήσεως της επικαλουμένης από αυτήν κυριότητας επί του ποσοστού των 2/4 εξ αδιαιρέτου των επιδίκων, αφού εκθέτει ότι ο δικαιοπάροχος πατέρας της κατέστη κύριος των 2/4 εξ αδιαιρέτου με παράγωγο τρόπο (κληρονομικές διαδοχές), χωρίς να εκθέτει με ποιον τρόπο κατέστη κύριος των ετέρων 2/4. Η ενάγουσα δεν συμπλήρωσε την αγωγή με τις προτάσεις της πρώτης συζητήσεως ενώπιον του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, με την επίκληση των κατά νόμον απαιτουμένων στοιχείων για την κτήση της κυριότητας επί των 2/4 εξ αδιαιρέτου των επίδικων ακινήτων, με παράγωγο ή πρωτότυπο τρόπο. Έτσι η αγωγή με το ανωτέρω περιεχόμενο είναι αόριστη, και το Εφετείο που απέρριψε ως αόριστη και αυτεπαγγέλτως δεν υπέπεσε στην προαναφερθείσα αναιρετική πλημμέλεια του άρθρου 559 αρ. 8 του ΚΠολΔ, ούτε σε εκείνην του αρ. 1 ή (και) 19 του ίδιου άρθρου, που επιπλέον επικαλείται η αναιρεσείουσα, και τα αντίθετα που η τελευταία υποστηρίζει με τους δύο λόγους της αιτήσεώς της είναι αβάσιμα.
ΙΙΙ. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω πρέπει ν' απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως, και να καταδικαστεί η αναιρεσείουσα στην αναφερόμενη στο διατακτικό δικαστική δαπάνη της παρισταμένης πρώτης αναιρεσίβλητης, κατά το νόμιμο αίτημα της τελευταίας (άρθρ. 176 και 183 του ΚΠολΔ).-
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 12-10-2010 αίτηση της Γ. Τ. για αναίρεση της υπ' αριθμ. 531/2010 απόφασης του Εφετείου Πατρών. Και
Καταδικάζει την αναιρεσείουσα στη δικαστική δαπάνη της παρισταμένης πρώτης αναιρεσίβλητης, την οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων οκτακοσίων (1.800) ευρώ.-
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 18 Ιουνίου 2014.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 26 Ιουνίου 2014.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ