Θέμα
Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Καθυστέρηση αποδοχών εργαζομένου.
Περίληψη:
Ανεπάρκεια καταδικαστικής αποφάσεως για μη καταβολή αποδοχών εργαζομένου, όταν δεν αναφέρεται αν οι οφειλόμενες αποδοχές του δικαιούχου καθορίζονται με βάση ατομική ή συλλογική σύμβαση ή τον νόμο. Αναιρεί και παραπέμπει.
Αριθμός 2350/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (κωλυομένου του Αντιπροέδρου Γεωργίου Σαραντινού), ο οποίος ορίσθηκε με την 57/1-4-2008 Πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου, Βασίλειο Λυκούδη, Ανδρέα Τσόλια-Εισηγητή, Ιωάννη Παπουτσή και Νικόλαο Ζαΐρη, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 6 Μαΐου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Χρυσού (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση της αναιρεσείουσας - κατηγορουμένης Χ, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Νικόλαο Σκλαβούνο, περί αναιρέσεως της ΒΤ 5830/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και η αναιρεσείουσα-κατηγορουμένη ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 29 Ιανουαρίου 2008 αίτησή της, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 305/2008.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο της αναιρεσείουσας, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επειδή κατά την παράγραφο 1 του άρθρου μόνου του Α.Ν. 690/1945, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 8 παρ. 1 του ν. 2336/1995 "κάθε εργοδότης ή διευθυντής ή επιτετραμμένος ή με οποιονδήποτε τίτλο εκπρόσωπος οποιασδήποτε επιχείρησης, εκμετάλλευσης ή εργασίας, ο οποίος δεν καταβάλλει εμπρόθεσμα στους απασχολούμενους σε αυτόν τις οφειλόμενες συνεπεία της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας πάσης φύσεως αποδοχές, που καθορίζονται είτε από τη σύμβαση εργασίας είτε από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, είτε από αποφάσεις διαιτησίας, είτε από το νόμο ή έθιμο, είτε σύμφωνα με το άρθρο 10 του ν. 3198/1955 συνεπεία της θέσεως των εργαζομένων σε κατάσταση διαθεσιμότητας, τιμωρείται κατόπιν μηνύσεως των ενδιαφερόμενων κλπ.". Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι το προβλεπόμενο από αυτή ως άνω πλημμέλημα τιμωρείται ως γνήσιο έγκλημα παραλείψεως, το οποίο συντελείται ευθύς ως ο υπόχρεος παραλείψει να καταβάλει στο δικαιούχο μισθωτό τις οφειλόμενες σ'αυτόν αποδοχές ή άλλης φύσεως χορηγίες, μέσα στην προθεσμία που ορίζεται είτε από τη σύμβαση είτε από τον νόμο ή το έθιμο, είτε από διοικητικές πράξεις (αρθρ. 655 ΑΚ). Εξ άλλου η απαιτούμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της δικαστικής αποφάσεως, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως, υπάρχει όταν, προκειμένου για καταδικαστική απόφαση περιέχονται σ' αυτή, με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελίωσαν και οι σκέψεις και οι νομικοί συλλογισμοί με βάση τους οποίους υπήχθησαν τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν στην ουσιαστική ποινική διάταξη που στη συγκεκριμένη περίπτωση εφαρμόσθηκε. Ειδικότερα η καταδικαστική απόφαση για παράβαση της παραπάνω διατάξεως του Α.Ν. 690/1945 για να έχει ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία πρέπει να εκτίθενται σ' αυτή με πληρότητα και σαφήνεια, πλην των παραπάνω και η ιδιότητα του κατηγορουμένου, καθώς και αν οι οφειλόμενες αποδοχές καθορίζονταν από ατομική ή συλλογική σύμβαση εργασίας ή διαιτητική απόφαση, ή από τον νόμο ή έθιμο, καθώς επίσης αν αυτές δεν καταβλήθηκαν εμπροθέσμως, πότε έπρεπε να πληρωθούν με βάση τη συμφωνία, τον νόμο ή το έθιμο κλπ. Στην προκειμένη περίπτωση το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πειραιώς, που δίκασε ως Εφετείο, με την προσβαλλόμενη Β.Τ. 5830/2007 απόφαση του καταδίκασε την αναιρεσείουσα για παράβαση του Α.Ν. 690/1945 σε φυλάκιση τριών μηνών την οποία ανέστειλε επί τριετία. Το Δικαστήριο για να καταλήξει στην καταδικαστική του κρίση δέχθηκε, όπως προκύπτει από το αιτιολογικό της προσβαλλόμενης αποφάσεώς του, που συμπληρώνεται παραδεκτά από το διατακτικό της, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη περί των πραγμάτων κρίση του, την οποία στήριξε στα αναφερόμενα κατ' είδος αποδεικτικά μέσα, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: "Στη ..... με την ιδιότητα της διαχειρίστριας και νομίμου εκπροσώπου της εταιρείας με την επωνυμία "S.K. SERVISES ΕΠΕ - ΒΑΦΕΣ -ΜΑΤΣΑΚΟΝΙΣΜΟΙ - ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΙ ΠΛΟΙΩΝ", αν και απασχόλησε στην επιχείρηση αυτή τον Α, ως οδηγό αρχικά και στη συνέχεια ως ματσακονιστή, κατά το χρονικό διάστημα από 1.2.2003 έως 20.10.2003, δεν κατέβαλε σ' αυτόν εμπρόθεσμα, ήτοι στις 28.10.2003, οπότε και αποχώρησε οικειοθελώς από την επιχείρηση, τα ακόλουθα χρηματικά ποσά, από πρόθεση, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου μόνου του Α.Ν. 690/1945, που αποτελούν δεδουλευμένες αποδοχές και αναλογία δώρου εορτών του έτους 2003. Αναλυτικά οφείλει: 1) Για το ανωτέρω χρονικό διάστημα από 1.2.2003 έως 20.10.2003 για 160 δεδουλευμένα ημερομίσθια με συμφωνηθέν ημερομίσθιο 46, 5 ευρώ, 7.440 ευρώ και 2) για δώρο εορτών 1033 ευρώ (Χριστουγέννων και Πάσχα) Η κατηγορουμένη κατέβαλε στον παραπάνω εργαζόμενο την 1.12.2005 το ποσό των 3.000 ευρώ, χωρίς έκτοτε να του καταβάλει ουδέν και επομένως του οφείλει μετά τη σύμμετρη ικανοποίηση των αξιώσεών του, από το ποσό των 3.000 ευρώ, 4.856 ευρώ για δεδουλευμένες αποδοχές και 617 ευρώ για δώρα εορτών 2.003. Ο ισχυρισμός που προέβαλε η συνήγορος της κατηγορουμένης περί εξοφλήσεως της απαιτήσεως από την παραπάνω αιτία είναι απορριπτέος ως αβάσιμος και δεν μπορεί να οδηγήσει σε αθώωση, λόγω ελλείψεως δόλου της κατηγορουμένης, αφού αυτή στις 16.1.2007 κατέβαλε στον μηνυτή το ποσό των 8.000 ευρώ, ως προσωρινά εκτελεστό, έναντι του επιδικασθέντος ποσού με την υπ' αριθμ. 4421/2006 απόφαση του Μον. Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία (απόφαση) επιδικάσθηκε τελεσίδικα ήδη στον μηνυτή το ποσό των 26.998, 47 ευρώ, για δεδουλευμένες αποδοχές, υπερωρίες εργασία Σάββατα και Κυριακές κ.λ.π. Πρέπει, επομένως να κηρυχθεί ένοχη η κατηγορουμένη, να της αναγνωρισθεί όμως το ελαφρυντικό του άρθρου 84 παρ. 2 δ' Π.Κ., κατά τα διαλαμβανόμενα ειδικότερα στο διατακτικό". Με βάση τις παραδοχές αυτές η προσβαλλόμενη απόφαση δεν περιέχει την απαιτούμενη από τις προαναφερόμενες διατάξεις ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού δεν αναφέρεται σ' αυτή αν οι αποδοχές του κατηγορουμένου οφείλονται βάσει νόμου, διοικητικής πράξεως, ατομικής ή συλλογικής συμβάσεως εργασίας, διαιτητικής αποφάσεως ή εθίμου. Επομένως πρέπει, κατ' αποδοχήν ως βάσιμου του μοναδικού λόγου αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, αφού είναι δυνατή η συγκρότησή του από άλλους δικαστές (αρθρ. 519 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την Β.Τ. 5830/2007 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς που δίκασε ως Εφετείο. Και,
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο που θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές, εκτός εκείνων που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 24 Ιουνίου 2008.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 7 Νοεμβρίου 2008.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ