Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Κλοπή.
Περίληψη:
Κλοπή από κοινού. Απορρίπτει αναίρεση για παράβαση του άρθρου 510 § 1 στοιχ. Δ΄ του ΚΠΔ.
Αριθμός 1666/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (κωλυομένου του Αντιπροέδρου Γεωργίου Σαραντινού), ορισθέντα με την 57/1.4.2008 Πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου, Βασίλειο Λυκούδη, Ανδρέα Τσόλια, Ιωάννη Παπουτσή - Εισηγητή και Νικόλαο Ζαΐρη, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 15 Απριλίου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δημητρίου - Πριάμου Λεκκού (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ, κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Περικλή Σταυριανάκη, περί αναιρέσεως της 2073/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 7.5.2007 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 922/2007.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη, κατά τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ του ΚΠΔ λόγο αναίρεσης, όταν σε αυτή περιέχονται με σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την διαδικασία στο ακροατήριο, σχετικά με τα υποκειμενικά και τα αντικειμενικά στοιχεία του εγκλήματος, οι αποδείξεις επί των οποίων θεμελιώνονται τα περιστατικά αυτά, καθώς και οι σκέψεις με τις οποίες το δικαστήριο υπήγαγε τα περιστατικά που αποδείχθηκαν στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφάρμοσε. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας, είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του σκεπτικού με το διατακτικό, που αποτελούν ενιαίο σύνολο, και αρκεί να αναφέρονται τα αποδεικτικά μέσα γενικά, χωρίς να απαιτείται να εκτίθεται τι προέκυψε από το καθένα, ούτε να γίνεται αξιολογική συσχέτιση μεταξύ τους.
Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη υπ' αριθ. 2073/2007 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Αθηνών και μετά από συνεκτίμηση όλων των αποδεικτικών μέσων που κατ' είδος μνημονεύονται, ο αναιρεσείων καταδικάστηκε σε ποινή φυλακίσεως πέντε (5) μηνών, ανασταλείσαν επί τριετία, για την αξιόποινη πράξη της κλοπής από κοινού (άρθρα 45, 372 παρ. 1α του ΠΚ), δεχθέντος ειδικότερα του Δικαστηρίου ανελέγκτως τα παρακάτω πραγματικά περιστατικά: "Την 1-3-2003 και περί ώρα 03.00, ο κατηγορούμενος μαζί με τους ανήλικους Α, Β και τέταρτο άγνωστο πρόσωπο, εισήλθαν στην επί της οδού ... αριθμός 15 πυλωτή πολυκατοικίας και αφού παραβίασαν την κλειδαριά του μοτοποδηλάτου με αριθμό κυκλοφορίας ..., ιδιοκτησίας του Γ, που ήταν εκεί σταθμευμένο, το πήραν και άρχισαν να απομακρύνονται. Όμως έγιναν αντιληπτοί από τον Δ, ο οποίος κατοικεί στην απέναντι πολυκατοικία και ο οποίος ειδοποίησε την 'Αμεσο Δράση. Πράγματι μετά δεκάλεπτο έφθασε στο σημείο περιπολικό με πλήρωμα τον μάρτυρα Ε, που συνέλαβε τους τρεις από τους τέσσερις δράστες, στους οποίους συμπεριλαμβανόταν και ο παρών κατηγορούμενος, τον οποίο αναγνώρισε ο ως άνω Δ στο οικείο Αστυνομικό Τμήμα. Η αφαίρεση του μοτοποδηλάτου από την κατοχή του ως άνω κυρίου αυτού από το χώρο, που το είχε σταθμεύσει στην πυλωτή της πολυκατοικίας που κατοικούσε, έγινε από τον κατηγορούμενο, με σκοπό να το ιδιοποιηθεί παράνομα. Ο ισχυρισμός του ότι δεν συμμετείχε στην αφαίρεση του μοτοποδηλάτου, αλλά απλώς πήγε να βοηθήσει τους προαναφερόμενους να το σπρώξουν, γιατί δεν είχε καύσιμα, είναι απορριπτέος, γιατί είναι κατηγορηματική η κατάθεση του μάρτυρα Δ, ότι δηλαδή τον είδε, μαζί με τους προαναφερόμενους συναυτουργούς, να το αφαιρούν και να απομακρύνονται. Με βάση τα παραπάνω, πρέπει να κηρυχθεί ένοχος. Όμως πρέπει να γίνει δεκτό ότι ο κατηγορούμενος, ο οποίος γεννήθηκε το έτος 1983 στην Ιταλία, κατά τον χρόνο που τέλεσε την ως άνω αξιόποινη πράξη είχε μεν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του όχι όμως και το 21ο [ΠΚ 133]". Με αυτά που δέχθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, διέλαβε την από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού αναφέρει σε αυτήν με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συνιστούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος της κλοπής από κοινού, τις αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά, καθώς και τους νομικούς συλλογισμούς, με βάση τους οποίους υπήγαγε τα περιστατικά αυτά στις εφαρμοσθείσες ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 45 και 372 παρ. 1α του ΠΚ. Ειδικότερα και αναφορικά με τις επί μέρους αιτιάσεις του αναιρεσείοντος, το γεγονός ότι εξαίρεται η κατάθεση του μάρτυρος Δ, ο οποίος αντελήφθηκε τον αναιρεσείοντα με τους ανήλικους συνεργούς του να αφαιρούν το μοτοποδήλατο, δεν υποδηλώνει ότι δεν λήφθηκαν υπόψη τα άλλα αποδεικτικά μέσα, περιλαμβάνονται δε στην προσβαλλόμενη απόφαση, χωρίς ασάφειες, τα πραγματικά περιστατικά που συνιστούν τη συμμετοχή του αναιρεσείοντος, με τη μορφή της συναυτουργίας, δηλαδή τη με κοινό δόλο άμεση σύμπραξη στην τέλεση του εγκλήματος της κλοπής από κοινού (είσοδος αυτού και των ανηλίκων στην πυλωτή της επί της οδού ... αριθ. 15 πολυκατοικίας, παραβίαση της κλειδαριάς του υπ' αριθ. κυκλ. ... μοτοποδηλάτου, αφαίρεση αυτού και παράνομη ιδιοποίηση), περιστατικά τα οποία επιτρέπουν τον αναιρετικό έλεγχο.
Συνεπώς, ο μοναδικός, εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ, λόγος της ένδικης αναίρεσης, με τον οποίο προβάλλονται αντίθετες αιτιάσεις, είναι αβάσιμος και απορριπτέος. Κατ' ακολουθίαν, πρέπει η ένδικη αίτηση αναίρεσης να απορριφθεί και να καταδικαστεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (αριθ. 583 παρ. 1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την υπ' αριθ. 295/2007 αίτηση του Χ, κατοίκου ..., για αναίρεση της υπ' αριθ. 2073/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Αθηνών. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, εκ διακοσίων είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 20 Μαΐου 2008. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 24 Ιουνίου 2008.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ