Αυτόματη μετάφραση - Automatic translation (Google translate)

Σύνδεσμος απόφασης


<< Επιστροφή

Απόφαση 957 / 2010    (Ε, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Θέμα
Αναιρέσεως απαράδεκτο, Προθεσμία, Δυσφήμηση συκοφαντική, Τύπος.




Περίληψη:
Καταδικαστική απόφαση για συκοφαντική δυσφήμιση δια του τύπου (εφημερίδας). Στα εγκλήματα δια του τύπου οι προβλεπόμενες στον ΚΠΔ επί ποινή ακυρότητας ή απαραδέκτου προθεσμίες, συντέμνονται στο ήμισυ (§3 άρθρ. μόνο του Ν. 2243/1994). Απορρίπτεται ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης άσκησης, η αίτηση αναιρέσεως, δοθέντος ότι δεν διαλαμβάνεται σ' αυτή κάποιος λόγος ανώτερης βίας ή άλλος λόγος ανυπέρβλητου κωλύματος.




Αριθμός 957/2010

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Ε' Ποινικό Τμήμα - Σε Συμβούλιο

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Χαράλαμπο Δημάδη, Βιολέττα Κυτέα, Γεώργιο Αδαμόπουλο και Αικατερίνη Βασιλακοπούλου-Κατσαβριά-Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Κολιοκώστα (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη.

Συνήλθε σε Συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 16 Απριλίου 2010, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ, κατοίκου ..., που δεν παρέστη στο Συμβούλιο, περί αναιρέσεως της υπ' αριθμ. 398/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Θράκης.
Με πολιτικώς ενάγοντα τον Ψ, κάτοικο ....
Το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Θράκης, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί τώρα την αναίρεση της απόφασης αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 22 Δεκεμβρίου 2009 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 31/10.

Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεώργιος Κολιοκώστας εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Παναγιώτη Ψάνη, με αριθμό 76/16.2.2010, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα: "Εισάγω στο δικαστήριο σας (σε Συμβούλιο) την από 22/12/2009 αίτηση αναίρεσης του Χ κατοίκου ..., η οποία ασκήθηκε υπό του ιδίου και στρέφεται κατά της υπ' αρίθμ. 398/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θράκης, με την οποία καταδικάστηκε για συκοφαντική δυσφήμιση διά του τύπου σε φυλάκιση πέντε (5) μηνών η οποία ανεστάλη επί τριετία και εκθέτω τα ακόλουθα: Κατά τη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου μόνου του Ν. 2243/1994 στα εγκλήματα που διαπράττονται διά του τύπου οι προβλεπόμενες στον ΚΠΔ επί ποινή ακυρότητος ή απαραδέκτου προθεσμίες που υπερβαίνουν τις πέντε ημέρες συντέμνονται στο ήμισυ. Περαιτέρω εκ των διατάξεων των άρθρων 507 παρ. 1 και 473 παρ. 1 και 3 ΚΠΔ προκύπτει, ότι η προθεσμία ασκήσεως αναίρεσης κατ' αποφάσεως εκδοθείσης παρόντος του κατηγορουμένου είναι δεκαήμερος και αρχίζει από της καταχωρήσεως της αποφάσεως καθαρογεγραμμένης στο ειδικό βιβλίο που τηρείται στη γραμματεία του Ποινικού Δικαστηρίου (ΑΠ 1198/2006 ΑΠ 2401/2003 Ποιν. Δικ. 2004 σελ. 494). Από το συνδυασμό των προαναφερθεισών διατάξεων προκύπτει ότι η προθεσμία ασκήσεως αναίρεσης για έγκλημα διά του τύπου, που γίνεται διά δηλώσεως ενώπιον του αρμοδίου γραμματέως είναι πενθήμερος (ΑΠ 1198/2006). Εξάλλου από τη διάταξη του άρθρου 474 παρ. 1 ΚΠΔ προκύπτει ότι εκείνος που ασκεί το ένδικο μέσο οφείλει να αναφέρει στην έκθεση ασκήσεως αυτού το λόγο που δικαιολογεί την εκπρόθεσμη άσκηση του, δηλαδή τα περιστατικά της ανωτέρας βίας ή του ανυπερβλήτου κωλύματος, από τα οποία παρεμποδίστηκε στην εμπρόθεσμη άσκηση του καθώς και τα αποδεικτικά μέσα, τα οποία αποδεικνύουν τη βασιμότητα του, άλλως τα ένδικο μέσο απορρίπτεται ως απαράδεκτο (ΑΠ 1198/ 2006). Στην προκειμένη περίπτωση η προσβληθείσα απόφαση εκδόθηκε παρόντος του αναιρεσείοντος και καταχωρίστηκε στο ειδικό βιβλίο την 15/12/2009. Η δε κατ' αυτής αναίρεση ασκήθηκε διά δηλώσεως ενώπιον του αρμοδίου γραμματέως την 22/12/2009 ημέρα της εβδομάδος Τρίτη, ήτοι μετά την πάροδο της τασσομένης πενθημέρου προθεσμίας που έληγε την 21/12/2009 αφού η τελευταία ημέρα ήταν Κυριακή. Στη σχετική έκθεση ουδείς λόγος ανωτέρας βίας ή ανυπερβλήτου κωλύματος αναφέρεται, που να δικαιολογεί την εκπρόθεσμη άσκησή της. Κατ' ακολουθίαν η υπό κρίση αίτηση αναίρεσης είναι εκπρόθεσμη και συνεπώς απαράδεκτη. Κατ' ακολουθίαν κατά τα άρθρα 476 παρ. 1 και 583 παρ. 1 ΚΠΔ η κρινομένη αίτηση αναίρεσης πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη και να απορριφθεί και να καταδικαστεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα.

Για τους λόγους αυτούς Προτείνω
1) Να κηρυχθεί απαράδεκτη η υπ' αρίθμ. 28/22-12-2009 αίτηση αναίρεσης του κατηγορουμένου Χ κατά της υπ' αρίθμ. 398/2009 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Θράκης και
2) Να καταδικαστεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα. Αθήνα, 25 Ιανουαρίου 2010
Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Παναγιώτης Ψάνης".

Αφού άκουσε τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε, και αφού διαπιστώθηκε από την επί του φακέλου της δικογραφίας σημείωση του Γραμματέα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, ότι ειδοποιήθηκε, νομίμως και εμπροθέσμως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 476 παρ. 1 ΚΠΔ, ο αντίκλητος του αναιρεσείοντος.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Κατά το άρθρο μόνο παράγραφος 3 εδ. α και β του Ν. 2243/1994 "περί καταργήσεως των ειδικών ποινικών διατάξεων περί τύπου" στα εγκλήματα που διαπράττονται δια του τύπου, οι προβλεπόμενες στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας με ποινή ακυρότητας ή απαραδέκτου προθεσμίες, που υπερβαίνουν τις πέντε (5) ημέρες, συντέμνονται στο ήμισυ, το δε κλάσμα, που τυχόν προκύπτει, συμπληρώνεται ως την επόμενη ακέραιη μονάδα. Η εν λόγω διάταξη, που επιδιώκει τη, συνεπεία της ιδιομορφίας και της ιδιαιτερότητας των αδικημάτων του τύπου, ταχεία περαίωση των εκκρεμών δικών, συντέμνει στο ήμισυ γενικώς τις θεσπιζόμενες από τον ΚΠοινΔ προθεσμίες και έτσι οι από το άρθρο 473 παρ. 1 και 2 του ΚΠΔ προβλεπόμενες δεκαήμερη και εικοσαήμερη προθεσμίες, οι οποίες σχετίζονται με την άσκηση του ενδίκου μέσου της αναιρέσεως, συντέμνονται, αντιστοίχως, σε πέντε(5) και δέκα (10) ημέρες, αρχίζουν δε οι προθεσμίες αυτές την επόμενη της καταχωρήσεως της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως στο από το άρθρο 473 παρ.3 του ΚΠΔ προβλεπόμενο ειδικό βιβλίο. Από τις διατάξεις αυτές σε συνδυασμό και με αυτή του άρθρου 507 παρ. 1 του ίδιου κώδικα προκύπτει ότι η προθεσμία ασκήσεως αναιρέσεως για έγκλημα δια του τύπου, που γίνεται δια δηλώσεως ενώπιον του αρμοδίου γραμματέως, είναι πενθήμερος. Εξ άλλου, από τη διάταξη του άρθρου 474 παρ. 1 του ΚΠΔ προκύπτει ότι εκείνος που ασκεί το ένδικο μέσο οφείλει να αναφέρει στην έκθεση ασκήσεως αυτού το λόγο που δικαιολογεί την εκπρόθεσμη άσκηση του, δηλαδή περιστατικά της ανωτέρας βίας ή του ανυπέρβλητου κωλύματος, από τα οποία παρεμποδίστηκε στην εμπρόθεσμη άσκηση του καθώς και τα αποδεικτικά μέσα τα οποία αποδεικνύουν τη βασιμότητα του, άλλως το ένδικο μέσο απορρίπτεται ως απαράδεκτο, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 476 παρ. 1 του ΚΠΔ.
Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη υπ' αριθμ. 398/2009 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Θράκης, ο αναιρεσείων- κατηγορούμενος καταδικάστηκε, κατ' έφεση, σε ποινή φυλάκισης πέντε (5) μηνών, για την πράξη της συκοφαντικής δυσφήμησης δια του τύπου. Η εν λόγω τελεσίδικη απόφαση, που δημοσιεύτηκε με παρόντα τον αναιρεσείοντα την 18/3/2009, καταχωρήθηκε καθαρογραμμένη στο τηρούμενο ειδικό βιβλίο στις 15/12/2009 (ημέρα Τρίτη), όπως προκύπτει από την επ' αυτής βεβαίωση του αρμόδιου γραμματέα. Η κρινόμενη όμως αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως αυτής ασκήθηκε στις 22/12//2009, ημέρα της εβδομάδος Τρίτη, με δήλωση του αναιρεσείοντος, σύμφωνα με το άρθρο 474 παρ. 1 του ΚΠΔ, στο γραμματέα του ως άνω δικαστηρίου που την εξέδωσε, όπως προκύπτει από τη συνταχθείσα από τον τελευταίο σχετική υπ' αριθμ. ... έκθεση, ήτοι μετά την πάροδο της πενθήμερης προθεσμίας, που ορίζεται από την προαναφερθείσα διάταξη του άρθρου μόνο παρ. 3 του Ν. 2243/1994 και η οποία είχε ήδη λήξει στις ..., ημέρα Δευτέρα (αφού η τελευταία ημέρα της ασκήσεως της-η ...-ήταν Κυριακή).
Επομένως, η υπό κρίση αίτηση ασκήθηκε εκπροθέσμως και πρέπει για το λόγο αυτό να απορριφθεί ως απαράδεκτη, σύμφωνα με το άρθρο 476 παρ. 1 του ΚΠΔ, δοθέντος ότι δεν διαλαμβάνεται σ' αυτήν κάποιος λόγος ανώτερης βίας ή άλλος λόγος ανυπέρβλητου κωλύματος που εμπόδισαν τυχόν την εμπρόθεσμη άσκηση της, και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 476 παρ. 1 και 583 παρ. 1 του ΚΠΔ)

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Απορρίπτει την από 22/12/2009 αίτηση του Χ, κατοίκου ... για αναίρεση της υπ' αριθμ. 398/2009 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Θράκης. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα εκ διακοσίων είκοσι (220) ευρώ.

Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 23 Απριλίου 2010. Και,
Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 7 Μαΐου 2010.-

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή