Αυτόματη μετάφραση - Automatic translation (Google translate)

Σύνδεσμος απόφασης


<< Επιστροφή

Απόφαση 1288 / 2009    (ΣΤ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Θέμα
Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Καθυστέρηση καταβολής αποδοχών εργαζομένου.




Περίληψη:
ΑΝ 690/1945. Αποδοχές. Τι πρέπει να περιέχει η αιτιολογία της καταδικαστικής απόφασης για παράβαση του ΑΝ 690/1945 για να είναι ειδική και εμπεριστατωμένη. Αναιρεί και παραπέμπει.




Αριθμός 1288/2009

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Εμμανουήλ Καλούδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Αιμιλία Λίτινα, Ανδρέα Τσόλια, Ανδρέα Δουλγεράκη και Γεώργιο Αδαμόπουλο - Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.

Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 7 Απριλίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Φωτίου Μακρή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση της αναιρεσείουσας - κατηγορουμένης ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Σωκράτη Γοριδάρη, περί αναιρέσεως της 10261/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και η αναιρεσείουσα - κατηγορουμένη ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 22.9.2008 αίτησή της αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1615/2008.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο της αναιρεσείουσας, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο μόνο του α.ν. 690/1945 παράγραφος 1 εδ. α', όπως η παράγραφος 1 τούτου αντικαταστάθηκε με το άρθρο 8 παράγραφος i του ν. 2336/1995, κάθε εργοδότης ή διευθυντής ή επιτετραμμένος ή με οποιονδήποτε τίτλο εκπρόσωπος οποιασδήποτε επιχείρησης, εκμετάλλευσης ή εργασίας, ο οποίος δεν καταβάλλει εμπρόθεσμα στους απασχολουμένους σε αυτόν τις οφειλόμενες συνεπεία της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας πάσης φύσεως αποδοχές, που καθορίζονται είτε από τη σύμβαση εργασίας είτε από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας είτε από αποφάσεις διαιτησίας είτε από το νόμο ή έθιμο είτε σύμφωνα με το άρθρο 10 του ν. 31987 1995, συνεπεία της θέσεως των εργαζομένων σε κατάσταση διαθεσιμότητας, τιμωρείται... . Η καταδικαστική απόφαση για παράβαση της άνω διατάξεως του α.ν. 690/1945, για να έχει ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, πρέπει να εκτίθενται σε αυτήν με πληρότητα και σαφήνεια, πλην των προαναφερομένων, η ιδιότητα του κατηγορουμένου (εργοδότης, διευθυντής, κλπ), ο χρόνος κατά τον οποίο διήρκεσε η σύμβαση εργασίας, οι μηνιαίες τακτικές αποδοχές και οι έκτακτες, το σύνολο αυτών, το ποσό, που καταβλήθηκε στον εργαζόμενο έναντι αυτών, ώστε, με την αφαίρεση αυτού από το σύνολο των δικαιουμένων, να προκύπτει το οφειλόμενο υπόλοιπο, ο χρόνος που έπρεπε να καταβληθούν οι οφειλόμενες από τον κατηγορούμενο αποδοχές στον εργαζόμενο, αν το ύψος των αποδοχών και ο χρόνος καταβολής τους είχε ορισθεί από ατομική σύμβαση εργασίας ή διαιτητική απόφαση ή από το νόμο ή από έθιμο. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σκεπτικό σε συνδυασμό με το διατακτικό της προσβαλλόμενης 10261/2008 απόφασης, που παραδεκτώς αλληλο-συμπληρώνονται, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, από τα αποδεικτικά μέσα που κατ' είδος προσδιορίζονται σε αυτήν δέχτηκε ανελέγκτως ότι η "κατηγορουμένη ... ήταν κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα από το έτος 2003 έως τον Ιούλιο του έτους 2005 Πρόεδρος και Διευθύνουσα Σύμβουλος της Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία "STEAM ΑΒΕΕ- Συστήματα Ψύξης-Θέρμανσης" και εκπρόσωπος της εταιρείας στην οποία απασχολήθηκαν με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας και οι ... και ..., που εργάζονταν στην επιχείρηση σαν εφαρμοστές... Με την παραπάνω ιδιότητά της, η κατηγορουμένη δεν κατέβαλε κατά το παραπάνω χρονικό διάστημα στους παραπάνω εργαζομένους τις παρακάτω αποδοχές και χορηγίες που καθορίστηκαν από τη μεταξύ τους σύμβαση εργασίας, αφενός του άρθρου 5 παράγραφος 7 α.ν. 5397 1945 περί αδείας, του άρθρου 3 παράγραφος 16 ν. 45047 1966 περί επιδόματος αδείας και της υπ' αριθμ. 19040/1981 αποφάσεως του Υπουργείου Οικονομικών και Εργασίας "Περί χορηγήσεως επιδόματος Εορτών, Χριστουγέννων, Πάσχα", αφετέρου και συγκεκριμένα δεν κατέβαλε: α) στον ..., το ποσό των 5.512,75 ευρώ, που προέρχονται από: 1) δεδουλευμένες αποδοχές ετών 2004, 2005: 3.347,34 ευρώ 2)αναδρομικά έτους 2004: 764,17 ευρώ 3) δώρο Πάσχα 2005: 103,77 ευρώ 4) επίδομα αδείας 2005: 378,67 ευρώ 5) αποζημίωση αδείας 2005: 918,80 ευρώ, ήτοι σύνολο: 5.512,75 ευρώ. Και στον ..., το ποσό των 5.444,77 ευρώ, που προέρχεται από: 1) δεδουλευμένες αποδοχές ετών 2003, 2004, 2005: 3.698,80 ευρώ, 2) δώρο Χριστουγέννων 2003: 582,38 ευρώ, 3) δώρο Πάσχα 2005: 174,14 ευρώ 4) επίδομα αδείας 2005: 461,09 ευρώ, 5) αποζημίωση αδείας 2005: 528,36 ευρώ, ήτοι σύνολο: 5.444,77 ευρώ. Τα παραπάνω ποσά είναι αυτά που προβλέπονται από τις οικείες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας των παραπάνω ετών (από το έτος 2003 μέχρι τον Ιούλιο του έτους 2005), δεδομένου ότι μεταξύ της κατηγορουμένης και της εταιρείας της αφ' ενός και των παραπάνω μισθωτών αφετέρου, συμφωνήθηκε, κατά την πρόσληψή τους, όπως και οι τρεις μάρτυρες κατηγορίας καταθέτουν, να αμείβονται οι μισθωτοί με τις νόμιμες αποδοχές, δηλαδή με τις προβλεπόμενες από τις παραπάνω κλαδικές ΣΣΕ. Η δε οφειλή των παραπάνω ποσών από την παραπάνω επιχείρηση προς τους δύο μισθωτούς, προκύπτει από τις υπεύθυνες δηλώσεις των μισθωτών, από την αναλυτική κατάσταση οφειλομένων και από τις καταθέσεις στο ακροατήριο τόσο των μισθωτών όσο και της παραπάνω υπαλλήλου της Επιθεώρησης Εργασίας (...). Όλα τα παραπάνω ποσά ήταν ληξιπρόθεσμα και απαιτητά κατά τον Ιούλιο του 2005, αφού μέχρι τότε είχε παρασχεθεί η εργασία των δύο μισθωτών, κατά τα παραπάνω για τον καθέναν τους αναφερόμενα χρονικά διαστήματα". Με αυτά που δέχτηκε το Δικαστήριο της ουσίας και κήρυξε στη συνέχεια ένοχη την κατηγορουμένη για παράβαση του πιο πάνω ν. 690/1945, δεν παρέθεσε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, την οποία απαιτούν τα άρθρα 93 παράγραφος 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ. Ειδικότερα: 1) δεν προσδιορίζεται ο χρόνος κατά τον οποίο διήρκεσε η σύμβαση εργασίας εκάστου των άνω εργαζομένων, 2) δεν προσδιορίζονται σε αυτή με πληρότητα και σαφήνεια ούτε στο σκεπτικό ούτε και στο διατακτικό ποιες ήταν οι τακτικές μηνιαίες ή επί άλλης βάσεως υπολογιζόμενες αποδοχές των εργαζομένων αυτών και 3) δεν καθορίζεται, εν όψει της αναφερόμενης στην απόφαση συνολικής διάρκειας εργασίας των εργαζομένων τούτων, ο χρόνος κατά τον οποίο οι μερικότερες αποδοχές έπρεπε να καταβληθούν. Εξ αιτίας των ελλείψεων αυτών, η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται της ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και ο σχετικός περί τούτου από το άρθρο 510 παράγραφος 1 στοιχ. Δ του ΚΠΔ τρίτος λόγος της αναίρεσης είναι βάσιμος, ενώ παρέλκει η έρευνα των λοιπών λόγων. Επομένως, πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο που θα συγκροτηθεί από άλλους Δικαστές εκτός από εκείνους, που δίκασαν προηγουμένως (άρθρο 519 του ΚΠΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την 10261/2008 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης. Και
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο συγκροτούμενο από άλλους Δικαστές εκτός από εκείνους, που δίκασαν προηγουμένως.

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 28 Απριλίου 2009. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 27 Μαΐου 2009.

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή