Θέμα
Νόμου εφαρμογή και ερμηνεία, Εισαγγελέας Εφετών.
Αριθμός 2207/2007
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
E΄ Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Ηρακλή Κωνσταντινίδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Κούκλη, Ελευθέριο Νικολόπουλο, Αναστάσιο Λιανό - Εισηγητή και Βιολέττα Κυτέα, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 19 Οκτωβρίου 2007, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Βασιλείου Μαρκή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση του Εισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης, περί αναιρέσεως της 457/2006 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Βέροιας. Με κατηγορούμενο τον Χ1, που δεν παρέστη στο ακροατήριο και με πολιτικώς ενάγουσα την Ψ1, που δεν παρέστη στο ακροατήριο.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βέροιας, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ΄ αυτή, και ο αναιρεσείων Εισαγγελέας Εφετών Θεσσαλονίκης ζητεί τώρα την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην με αριθμό και ημερομηνία 32/24.03.2006 έκθεση αναιρέσεως, η οποία συντάχθηκε ενώπιον του Γραμματέως του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης, Αικατερίνης Ν. Κακάλη και καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 908/2006
Αφού άκουσε Τον Αντεισαγγελέα, που ζήτησε να γίνει δεκτή η έκθεση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Από τις διατάξεις των άρθρων 504 και 505 παρ. 1δ του Κ.Π.Δ. προκύπτει ότι ο Εισαγγελέας Εφετών μπορεί να ζητήσει την αναίρεση απόφασης Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της περιφέρειάς του που παύει οριστικά την ποινική δίωξη και για όλους τους λόγους που αναφέρονται στη διάταξη του άρθρου 510 παρ. 1 του Κ.Π.Δ., επομένως και για εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία ουσιαστικής ποινικής διατάξεως και υπέρβαση εξουσίας, μέσα στην προθεσμία που ορίζεται στο άρθρο 473 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα, δηλαδή μέσα σε δέκα ημέρες από την καταχώρηση της απόφασης στο ειδικό βιβλίο του άρθρου 473 παρ. 3 του Κώδικα και όχι από τη δημοσίευση της (Ολομ. Α.Π. 6/2002). Επομένως η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως του Εισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης κατά της υπ' αριθμό 457/2006 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Βεροίας που παύει οριστικά την ποινική δίωξη κατά του κατηγορουμένου, η οποία ασκήθηκε με δήλωση στο Γραμματέα του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης την 24η Μαρτίου 2006, ενώ η απόφαση έχει καταχωρηθεί στο ειδικό βιβλίο την 16η Μαρτίου 2006 και με την οποία προβάλλεται, η εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία ουσιαστικής ποινικής διατάξεως και υπέρβαση εξουσίας, είναι παραδεκτή. Όπως προκύπτει από το με χρονολογία ....... αποδεικτικό επίδοσης του ........... αστυφύλακα του Α.Τ. Ναούσης ο καθού η αίτηση αναιρέσεως του Εισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης Χ1 κλητεύθηκε από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, νόμιμα και εμπρόθεσμα, για να εμφανισθεί αυτός στη συνεδρίαση που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης. Κατά το άρθρο 111 παρ. 1 και 3 του Π.Κ., το αξιόποινο εξαλείφεται με την παραγραφή, τα δε πλημμελήματα παραγράφονται μετά πέντε έτη. Εξάλλου, κατά το άρθρο 113 παρ. 2 και 3 εδ. α΄ του ίδιου Κώδικα, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με τον νόμο 2408/1996, η προθεσμία της παραγραφής αναστέλλεται για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί η κύρια διαδικασία και έως ότου γίνει αμετάκλητη η καταδικαστική απόφαση, όχι όμως περισσότερο από πέντε χρόνια για τα κακουργήματα, τρία χρόνια για τα πλημμελήματα και ένα χρόνο για τα πταίσματα. Περαιτέρω, ως κύρια διαδικασία και για την εφαρμογή του άρθρου 113 παρ. 2 του Π.Κ., νοείται εκείνη που αρχίζει από την επίδοση στον κατηγορούμενο του κλητηρίου θεσπίσματος ή της κλήσης για την εκδίκαση στο ακροατήριο κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 320 επ. του ΚΠΔ, διότι έκτοτε η κατηγορία καθίσταται εκκρεμής στο δικαστήριο. II. Στην προκείμενη περίπτωση, στην αιτιολογία της προσβαλλόμενης υπ' αριθμό 457/2006 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Βεροίας, με την οποία έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του κατηγορουμένου περί εξαλείψεως του αξιοποίνου λόγω του διαρεύσαντος πενταετούς χρόνου της παραγραφής και έπαυσε οριστικά την κατά αυτού (κατηγορουμένου) ασκηθείσα ποινική δίωξη για το πλημμέλημα της υπεξαγωγής εγγράφων στην υπηρεσία (άρθρο 242 παρ. 2 Π.Κ.), αναφέρεται, ότι "Στην προκειμένη περίπτωση το αδίκημα της υπεξαγωγής εγγράφων στην υπηρεσία για το οποίο κατηγορείται ο κατηγορούμενος, είναι πλημμέλημα φέρεται δε ότι τελέστηκε από τον τελευταίο το πρώτο δεκαπενθήμερο του μηνός Φεβρουαρίου του έτους 2001 και το κλητήριο θέσπισμα επιδόθηκε σ'αυτόν στις 21 Φεβρουαρίου 2006, ήτοι μετά την πάροδο της πενταετίας από τον φερόμενο ως χρόνο τελέσεως αυτού. Κατ'ακολουθίαν έχει υποπέσει σε παραγραφή και συνεπώς πρέπει να παύσει οριστικά η ποινική δίωξη σε βάρος του κατηγορουμένου για την ως άνω πράξη (άρθρο 370 εδ. β΄ Κ.Π.Δ.). Με τις παραδοχές του αυτές το δικαστήριο ορθώς έπαυσε την κατά του κατηγορουμένου ασκηθείσα ποινική δίωξη λόγω παραγραφής και δεν έσφαλλε ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή των ουσιαστικών ποινικών διατάξεων των άρθρων 111 παρ. 1 και 3 και 113 παρ. 2 και 3 του Π.Κ. ούτε και υπερέβη την εξουσία του και τα αντιθέτως προβαλλόμενα με τους, εκ του άρθρου 510 παρ. 1 περ. Ε΄ και Η' του Κ.Π.Δ., λόγους αναιρέσεως της αιτήσεως του Εισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης, είναι αβάσιμα και απορριπτέα. IV. Μετά από αυτά, η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως του Εισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 24ης Μαρτίου 2006 αίτηση του Εισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης, για αναίρεση της υπ' αριθμό 457/2006 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Βέροιας.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 13 Νοεμβρίου 2007. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 7 Δεκεμβρίου 2007.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ