Αυτόματη μετάφραση - Automatic translation (Google translate)

Σύνδεσμος απόφασης


<< Επιστροφή

Απόφαση 99 / 2013    (Γ, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ)

Θέμα
Παραβίαση κανόνων ουσιαστικού δικαίου.




Περίληψη:
Απαράδεκτος ο λόγος αναίρεσης από τον αριθμό 1 του άρθρου 560 Κ.Πολ.Δ., όταν, υπό την επίκληση των ευθείας παραβίασης διάταξης του ουσιαστικού δικαίου, πλήττεται η περί τα πράγματα ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας (άρθρο 561 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.) Περιστατικά..




Αριθμός 99/2013

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Γ' Πολιτικό Τμήμα

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Βασίλειο Φούκα, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (λόγω μη υπάρξεως Αντιπροέδρου στο Τμήμα), Δημήτριο Μαζαράκη, Νικόλαο Μπιχάκη, Ερωτόκριτο Καλούδη και Αργύριο Σταυράκη, Αρεοπαγίτες.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 5 Δεκεμβρίου 2012, με την παρουσία και της γραμματέως Αγγελικής Ανυφαντή, για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Των αναιρεσειόντων: 1 )Π. (Ρ.) Κ. χήρας Α., το γένος Χ. Κ., και 2) Σ. Κ. του Α., κατοίκων ..., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Μαρίνο Μπηλιώνη.
Του αναιρεσιβλήτου: Ε. Κ. του Π., κατοίκου ..., που παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Σωτήριο Αθανασάκο.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 2/12/2005 αγωγή του ήδη αναιρεσιβλήτου, που κατατέθηκε στο Ειρηνοδικείο Καρδαμύλης. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 33/2007 του ιδίου Δικαστηρίου και 31/2010 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Καλαμάτας. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητούν οι αναιρεσείοντες με την από 20/4/2010 αίτησή τους.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Ερωτόκριτος Καλούδης ανέγνωσε την από 21/11/2012 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της ένδικης αίτησης αναίρεσης.
Ο πληρεξούσιος των αναιρεσειόντων ζήτησε την παραδοχή της αίτησης, ο πληρεξούσιος του αναιρεσιβλήτου την απόρριψή της, καθένας δε την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη του.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Ο λόγος αναίρεσης από τον αριθμό 1 του άρθρου 560 ΚΠολΔ είναι δυνατό να φέρεται ότι πλήσσει την προσβαλλόμενη απόφαση γιατί παραβίασε κανόνα ουσιαστικού δικαίου, αλλά στην πραγματικότητα να πλήσσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά την εκτίμηση των αποδείξεων υπό την επίκληση ότι αυτή παραβίασε κανόνα ουσιαστικού δικαίου, που δεν ελέγχεται από τον Άρειο Πάγο, κατά το άρθρο 561 παρ.1 ΚΠολΔ (ΑΠ 1548/2009).
Στην προκείμενη περίπτωση, με το μοναδικό, κατά το πρώτο μέρος του, λόγο της αναίρεσης, αποδίδεται στην προσβαλλόμενη απόφαση η από τον αριθμό 1 εδ.α' του άρθρου 560 ΚΠολΔ πλημμέλεια της ευθείας παραβιάσης του ουσιαστικού κανόνα του άρθρου 1045 ΑΚ, γιατί το Δικαστήριο της ουσίας δέχτηκε ότι ο Π. Ε. Κ. (πατέρας του αναιρεσιβλήτου ενάγοντος) είχε καταστεί κύριος του επίδικου ακινήτου με έκτακτη χρησικτησία, καθόσον νεμήθηκε το επίδικο ακίνητο από το έτος 1933 που μεταβιβάσθηκε η νομή του σ'αυτόν αυτοδικαίως λόγω κληρονομικής διαδοχής του αποβιώσαντος - το έτος 1933 - πατέρα του Ε. Κ. και έκτοτε συνεχώς με καλή πίστη μέχρι το έτος 1978 που πέθανε, στη συνέχεια δε ότι κύριος του επίδικου ακινήτου έγινε ο αναιρεσίβλητος ενάγων από κληρονομιά του προαναφερομένου πατέρα του και των μετέπειτα αποβιωσασών μητέρας του Π. χας Π. Κ. και αδελφής του Φ. Κ., την κληρονομία των οποίων αποδέχτηκε και μετέγραψε την περί αποδοχής της κληρονομίας αυτών δήλωσή του κάνοντας, έτσι, δεκτή ως βάσιμη και κατ' ουσίαν την εναντίον των αναιρεσειόντων διεκδικητική του επίδικου ακινήτου αγωγή του, παρότι αληθή πραγματικά περιστατικά δεν ήταν τα προεκτιθέμενα, αλλά αυτά που οι αναιρεσείοντες είχαν ισχυριστεί με τις προτάσεις τους στον πρώτο και στο δεύτερο βαθμό αλλά και με την έφεσή τους ενώπιον του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου, ήτοι ότι κυρία του επίδικου ακινήτου είχε καταστεί η πρώτη από αυτούς - αναιρεσείοντες - με έκτακτη χρησικτησία (ΑΚ 1045), εφόσον το νεμήθηκε από το έτος 1982 που είχε περιέλθει η νομή του σ' αυτήν με άτυπη πώλησή του από την αληθινή κυρία, νομέα και κάτοχό του Φ. Π. Κ. αντί τιμήματος 300.000 δρχ. και έκτοτε συνεχώς για χρονικό διάστημα - με συνυπολογισμό και της νομής της εν λόγω πωλήτριας - μεγαλύτερο μιας εικοσαετίας (ΑΚ 1045,1051). Ο λόγος αυτός της αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτος, γιατί, υπό την επίκληση της ευθείας παραβίασης της πιο πάνω διάταξης του ουσιαστικού δικαίου -ΑΚ 1045-, πλήττεται η περί τα πράγματα ανέλεγκτη κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας (άρθρο 561 παρ.1 ΚΠολΔ).
ΙΙ. Από το άρθρο 560 αριθ.1 εδ.β'του ΚΠολΔ προκύπτει, ότι κατά των αποφάσεων των πρωτοδικείων που εκδίδονται σε εφέσεις κατά των αποφάσεων των ειρηνοδικείων επιτρέπεται αναίρεση και αν παραβιάσθηκαν τα διδάγματα της κοινής πείρας, ήτοι αν το δικαστήριο εσφαλμένα τα χρησιμοποιεί ή παραλείπει να τα χρησιμοποιήσει για τη με βάση αυτά αληθινής έννοιας κανόνα του δικαίου ή την υπαγωγή σ' αυτόν των πραγματικών γεγονότων της διαφοράς και όχι όταν τα διδάγματα της κοινής πείρας παραβιάστηκαν κατά την εκτίμηση των αποδείξεων. Για το ορισμένο όμως του σχετικού λόγου αναίρεσης θα πρέπει να αναφέρεται ποια συγκεκριμένα διδάγματα παραβιάστηκαν. Επομένως, ο μοναδικός λόγος αναίρεσης, κατά το δεύτερο μέρος του, με τον οποίο αποδίδεται στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Καλαμάτας, που δίκασε ως Εφετείο, πλημμέλεια από τον αριθμό 1 εδ.β' του άρθρου 560 ΚΠολΔ για παραβίαση των διδαγμάτων της κοινής πείρας, είναι αόριστος και πρέπει να απορριφθεί, γιατί δεν εξειδικεύονται στο αναιρετήριο τα επί μέρους διδάγματα της κοινής πείρας που φέρονται ότι παραβιάστηκαν. Κατ' ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναίρεσης και να καταδικασθούν οι αναιρεσείοντες, οι οποίοι ηττώνται, στα δικαστικά έξοδα του αναιρεσιβλήτου (άρθρα 176 και 183 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 20.4.2010 αίτηση των 1) Π. (Ρ.) χήρας Α. Κ., το γένος Χ. Κ. κ.α. για αναίρεση της 31/2010 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Καλαμάτας, που δίκασε ως Εφετείο.
Καταδικάζει τους αναιρεσείοντες στα δικαστικά έξοδα του αναιρεσιβλήτου, τα οποία ορίζει σε δύο χιλιάδες επτακόσια (2.700) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 8 Ιανουαρίου 2013. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 23 Ιανουαρίου 2013.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή