Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας.
Περίληψη:
Στοιχεία προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας (ΠΚ 337). Έννοια “ασελγών χειρονομιών” και “προτάσεων”. Ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία. Απορρίπτει.
Αριθμός 2590/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γρηγόριο Μάμαλη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Νικόλαο Ζαΐρη, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο-Εισηγητή, Παναγιώτη Ρουμπή και Κωνσταντίνο Φράγκο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του την 1η Οκτωβρίου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κυριάκου Καρούτσου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέα Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Βασίλειο Χασάπη, περί αναιρέσεως της 13349/2006 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης. Με πολιτικώς ενάγουσα την Ψ, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ιωάννη Βρύζα.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 27 Δεκεμβρίου 2006 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 75/2007.
Αφού άκουσε Τους πληρεξουσίους των διαδίκων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επειδή κατά τη διάταξη του άρθρου 337 παρ.1 ΠΚ όποιος με ασελγείς χειρονομίες ή προτάσεις που αφορούν ασελγείς πράξεις, προσβάλλει βάναυσα την αξιοπρέπεια άλλου στο πεδίο της γενετήσιας ζωής του τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή χρηματική ποινή. Κατά δε την παρ. 2 του ίδιου άρθρου με φυλάκιση τριών μηνών μέχρι δύο ετών τιμωρείται η πράξη της προηγούμενης παραγράφου, αν ο παθών είναι νεότερος των 12 ετών. Από τη διάταξη αυτή, που περιλαμβάνεται στο δέκατο ένατο κεφάλαιο του Ποινικού Κώδικα, με τον τίτλο "εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής", προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος της προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, αρκεί να λάβουν χώρα ασελγείς χειρονομίες ή προτάσεις που αφορούν ασελγείς πράξεις, προσβλητικές κατά τρόπο βάναυσο της αξιοπρέπειας του άλλου στη σφαίρα της γενετήσιας ζωής. Σε αντίθεση με τις ασελγείς πράξεις "οι ασελγείς χειρονομίες" είναι ελαφρότερες ερωτικές πράξεις που δεν φθάνουν στο σημείο της ασελγούς πράξεως", αλλά πάντως τελούνται σε σωματική επαφή, όπως λ.χ. ψαύσεις, ή θωπείες στο στήθος, στους μηρούς κλπ της παθούσας. Οι "προτάσεις" μπορούν να γίνουν ρητά ή με χειρονομίες που πρέπει να αφορούν στην τέλεση ασελγών πράξεων και δεν προϋποθέτουν σωματική επαφή. Για τη στοιχειοθέτηση δε της υποκειμενικής υπόστασης του άνω εγκλήματος απαιτείται δόλος, συνιστάμενος στη γνώση και τη θέληση πραγματώσεως των στοιχείων της πράξης.
Εξάλλου, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη, κατά τα άρθρα 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 ΚΠοινΔ, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Δ' του ίδιου Κώδικα λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σε αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στ οποία στηρίχθηκε η κρίση του Δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόσθηκε. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό που αποτελούν ενιαίο σύνολο και σε σχέση με τα αποδεικτικά μέσα πρέπει να προκύπτει με βεβαιότητα ότι έχουν ληφθεί υπόψη όλα στο σύνολό τους και όχι ορισμένα μόνο από αυτά. Για τη βεβαιότητα δε αυτή αρκεί να μνημονεύονται όλα, έστω κατά το είδος τους (μάρτυρες, έγγραφα, κλπ), χωρίς ανάγκη ειδικότερης αναφοράς τους και μνείας του τι προέκυψε χωριστά από καθένα από αυτά, ενώ το γεγονός ότι εξαίρονται ορισμένα αποδεικτικά μέσα δεν υποδηλώνει ότι δεν λήφθηκαν υπόψη τα άλλα. Δεν αποτελούν, όμως, λόγους αναιρέσεως η εσφαλμένη εκτίμηση εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των καταθέσεων των μαρτύρων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολογήσεως κάθε αποδεικτικού στοιχείου χωριστά και η παράλειψη της μεταξύ τους αξιολογικής συσχετίσεως των αποδεικτικών στοιχείων, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές πλήττεται η αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας.
Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σκεπτικό σε συνδυασμό με το διατακτικό της προσβαλ-λόμενης 13.349/2006 αποφάσεώς του, τα οποία ως ενιαίο σύνολο παραδεκτώς αλληλοσυμπληρώνονται, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, που δίκασε ως Εφετειο, δέχθηκε κατά την ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση των κατ'είδος αναφερομένων στην ίδια απόφαση αποδεικτικών μέσων, ότι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά, κατά πιστή αντιγραφή του σκεπτικού: Την 27-3-2006 και περί ώρα 17.00, η πολιτικώς ενάγουσα Ψ, φοιτήτρια του τμήματος εκπαιδευτικής και κοινωνικής πολιτικής του Α.Π.Θ., επεσκέφθη τον κατηγορούμενο-γυναικολόγο στο ιατρείο του, το οποίον ευρίσκεται επί τις οδού ..... αριθμ. ..., μαζί με την φίλη της Α. Ο λόγος της επισκέψεως αυτής ήταν οι ενοχλήσεις, τις οποίες ησθάνετο κατά την διάρκειαν της ερωτικής συνευρέσεως. Κατά την διάρκειαν της γυναικολογικής εξετάσεως της πολιτικής εναγούσης και συγκεκριμένα κατά την επισκόπηση του αιδοίου αυτής ο κατηγορούμενος προέβη σε ασελγείς χειρονομίες προσβάλλοντας βαναύσως την αξιοπρέπεια της ανωτέρω εναγούσης στο πεδίον της γενετήσιας ζωής. Ειδικώτερα αφού πλέον είχε ολοκληρωθεί η ιατρική εξέταση ερώτησε την πολιτικώς ενάγουσα "με ποιο τρόπο χαλαρώνεις όταν έρχεσαι σε ερωτική επαφή" και εν συνεχεία, χωρίς να χρησιμοποιεί ιατρικά γάντια, άρχισε να θωπεύει το αιδοίον αυτής και αιφνιδίως προέβη σε αιδοιολειχία χωρίς βεβαίως οι πράξεις αυτές να έχουν σχέση με ιατρική εξέταση, αλλά μόνον με την γενετήσια ικανοποίηση του δράστη. Αιφνιδιασμένη η πολιτικώς ενάγουσα αντέδρασε, ερωτώντας, σαφώς ενοχλημένη, "σε τι ωφελεί αυτό που κάνετε" και ο κατηγορούμενος η έχοντας επιχειρήματα απήντησε "τίποτα-τίποτα". Καθώς η πολιτικώς ενάγουσα εξήλθε από το ιατρείον η φίλη της Α αντελήφθη την ταραχή της και σε ερώτηση της η ανωτέρω εξιστόρησε το όλον συμβάν. Ακολούθως η πολιτικώς ενάγουσα, οργισμένη πλέον, εξιστόρησε την αξιόποινη συμπεριφορά του κατηγορουμένου στον πατέρα της και αμέσως μετέβη μαζί με τον πατέρα της και την φίλη της Α στο ΑΤ Αλ. Δημοκρατίας, όπου υπέβαλε έγκληση εις βάρος του κατηγορουμένου. Κατά συνέπειαν πρέπει να κηρυχθεί ένοχος ο κατηγορούμενος με την αξιόποινη πράξη της προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας (άρθρο 337 παρ.2 του ΠΚ)". Ακολούθως, με βάση όσα αναφέρθηκαν, το Τριμελές Πλημμελειοδικειο Θεσσαλονίκης κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο, και ήδη αναιρεσείοντα, Χ, για την πιο πάνω πράξη της προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας και του επέβαλε, κατ'εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 337 παρ.1 ΠΚ, ποινή φυλακίσεως ενός (1) έτους, την οποία ανέστειλε επί τριετία. Με βάση τις παραπάνω παραδοχές, το Δικαστήριο της ουσίας διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σε αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του άνω εγκλήματος, για το οποίο καταδικάστηκε ο αναιρεσείων, τις αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά και τους συλλογισμούς, με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή τους στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 26 παρ.1 α', 27 παρ.1 και 337 παρ.1 ΠΚ, τις οποίες ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε, χωρίς να τις παραβιάσει ούτε ευθέως, ούτε εκ πλαγίου και χωρίς να στερήσει έτσι την απόφαση από τη νόμιμη βάση. Ειδικότερα, αναφέρονται στην αιτιολογία της αποφάσεως τα αποδεικτικά μέσα κατά το είδος τους (ανωμοτί κατάθεση πολιτκώς ενάγουσας, μάρτυρες, έγγραφα και απολογία του κατηγορουμένου), από τα οποία το Δικαστήριο συνήγαγε τα περιστατικά που εκτέθηκαν και οδηγήθηκε στην καταδικαστική του κρίση, ενώ δεν υπήρχε, κατά νόμο, ανάγκη να τα παραθέσει αναλυτικά και να εκθέτει τι προκύπτει χωριστά από το καθένα από αυτά. Και, συγκεκριμένα, έλαβε υπόψη του το Δικαστήριο της ουσίας και συνεκτίμησε μαζί με τα υπόλοιπα αποδεικτικά μέσα, και τη χωρίς όρκο κατάθεση της πολιτικώς ενάγουσας, Ψ, τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας, Α και Β, των μαρτύρων υπερασπίσεως του κατηγορουμένου, Γ και Δ, οι οποίοι (μάρτυρες) όπως προκύπτει από τα πρακτικά της προσβαλλόμενης αποφάσεως, εξετάσθηκαν (εκτός από την πολιτικώς ενάγουσα) ενόρκως στο άνω Δικαστήριο. Ο αναιρεσείων με την αίτησή του προβάλλει την αιτίαση ότι στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης αποφάσεως, υπάρχει αντιφατική έκθεση των πραγματικών περιστατικών που προέκυψαν, δηλαδή, εάν η προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας έγινε κατά τη διάρκεια της γυναικολογικής εξέτασης ή αφού πλέον είχε ολοκληρωθεί η ιατρική εξέταση. Και τούτο γιατί η αιτιολογία του χρόνου και τρόπου της προσβολής της άνω αξιοπρέπειας αποτελεί ουσιώδες στοιχείο της πράξεως αυτής, διότι, αν η φερόμενη ως ασελγής χειρονομία της θωπείας του αιδοίου έγινε κατά το χρόνο της επισκόπησης του αιδοίου της εξεταζομένης πολιτικώς ενάγουσας από τον κατηγορούμενο-ιατρό γυναικολόγο της, τότε θα έπρεπε να περιέχει η προσβαλλόμενη απόφαση ειδική αιτιολογία ως προς το ότι η επιτρεπόμενη κατά τους ιατρικούς κανόνες επισκόπηση του αιδοίου της δια της ψηλάφησής του (θωπείας του) από τον ιατρό-γυναικολόγο της, συνιστά ασελγή χειρονομία. Και ότι η αντίφαση αυτή, καθιστά ανέφικτο τον έλεγχο από τον 'Αρειο Πάγο σε σχέση με την ορθή ή μη υπαγωγή των αποδειχθέντων πραγματικών γεγονότων στη διάταξη της ΠΚ 337 παρ.1 και έτσι, στερεί από την απόφαση τη νόμιμη βάση της. Οι αιτιάσεις αυτές του αναιρεσείοντος είναι αβάσιμες, καθόσον στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης αποφάσεως αναφέρεται, κατά τα ανωτέρω, ρητά ότι "κατά τη διάρκεια της γυναικολογικής εξετάσεως της πολιτικώς ενάγουσας και συγκεκριμένα κατά την επισκόπηση του αιδοίου αυτής, ο κατηγορούμενος προέβη σε ασελγείς χειρονομίες, προσβάλλοντας βαναύσως την αξιοπρέπεια της ανωτέρω εγκαλούσας στο πεδιο της γενετήσιας ζωής. Ειδικότερα, αφού πλέον είχε ολοκληρωθεί η ιατρική εξέταση, ερώτησε την πολιτικώς ενάγουσα... και εν συνεχεία, χωρίς να χρησιμοποιεί ιατρικά γάντια, άρχισε να θωπεύει το αιδοίον αυτής και αιφνιδίως προέβη σε αιδοιολειχία χωρίς βεβαίως οι πράξεις αυτές να έχουν σχέση με ιατρική εξέταση ...". 'Ετσι, ουδεμία αντίφαση των πραγματικών περιστατικών, που προέκυψαν από τη διαδικασία, στο άνω σκεπτικό υπάρχει, όπως αβάσιμα αιτιάται ο αναιρεσείων. Επίσης, από το ίδιο σκεπτικό προκύπτει ότι αναφέρονται οι, κατά τρόπο βάναυσο της αξιοπρέπειας της 22χρονης (τότε) από τον 69χρονο (τότε) κατηγορούμενο, χειρονομίες και η αιδοιολειχία (που βεβαίως δεν περιλαμβάνεται στην ιατρικά ενδεδειγμένη εξέταση), προσβλητικές στη σφαίρα της γενετήσιας ζωής της, πράξεις σε βάρος της εγκαλούσας, που αποτελούν, κατά τα εκτιθέμενα στην αρχή, την αντικειμενική υπόσταση του άνω εγκλήματος. Αναφέρεται δε και ο δόλος του κατηγορουμένου, που συνίσταται στη γνώση και τη θέλησή του πραγματώσεως των στοιχείων της άνω πράξεως.
Επομένως, ο από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Δ' και Ε' ΚΠΔ λόγος αναιρέσεως της κρινόμενης αιτήσεως, με τον οποίο αποδίδονται στην προσβαλλόμενη απόφαση οι πλημμέλειες της ελλείψεως ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και της ελλείψεως νόμιμης βάσεως, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Κατά τα λοιπά δε, με τον πιο πάνω λόγο αναιρέσεως, πλήττεται απαραδέκτως η ανωτέρω απόφαση για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και των πραγματικών περιστατικών. Κατόπιν αυτών, εφόσον δεν υπάρχει άλλος παραδεκτώς λόγος αναιρέσεως για έρευνα, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση και να καταδικαστεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (ΚΠΔ 583 παρ.1), καθώς επίσης και στη δικαστική δαπάνη της παραστάσας στη συζήτηση αυτή (δια δικηγόρου) πολιτικώς ενάγουσας (ΚΠολΔ 176 και 183).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 27 Δεκεμβρίου 2006 (υπ'αριθμ. πρωτοκ. 94/2006) αίτηση του Χ για αναίρεση της με αριθμό 13.349/2006 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ, καθώς και στη δικαστική δαπάνη της παραστάσας πολιτικώς ενάγουσας, πεντακοσίων (500) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 30 Οκτωβρίου 2008. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 3 Δεκεμβρίου 2008.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ