Θέμα
Έλλειψη νόμιμης βάσης, Παραβίαση κανόνων ουσιαστικού δικαίου, Αποδείξεων εκτίμηση.
Αριθμός 515/2013
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Γ' Πολιτικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Βασίλειο Φούκα, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (λόγω μη υπάρξεως Αντιπροέδρου στο Τμήμα), Δημήτριο Μαζαράκη, Νικόλαο Μπιχάκη, Ερωτόκριτο Καλούδη και Μαρία Βαρελά, Αρεοπαγίτες.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 5 Δεκεμβρίου 2012, με την παρουσία και της γραμματέως Αγγελικής Ανυφαντή, για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Των αναιρεσειόντων: 1)Δ. Δ. του Ε., κατοίκου ..., και 2)Μ. Δ. του Ε., κατοίκου ... οι οποίοι παραστάθηκαν με τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Ιωάννη - Διονύσιο Φιλιώτη, χωρίς να καταθέσουν προτάσεις.
Του αναιρεσιβλήτου: Δ. Ν. του Β., κατοίκου ..., που παραστάθηκε με την πληρεξουσία δικηγόρο του Ευγενία Αλεβίζου.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 5/12/2005 αγωγή διανομής του ήδη αναιρεσιβλήτου, που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Νάξου. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 26/2006, 21/2007 μη οριστικές, 7/2009 οριστική του ιδίου Δικαστηρίου και 45/2010 του Εφετείου Αιγαίου. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητούν οι αναιρεσείοντες με την από 12/4/2010 αίτησή τους.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω. Η Εισηγήτρια Αρεοπαγίτης Μαρία Βαρελά ανέγνωσε την από 20/11/2012 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε να γίνει δεκτή η ένδικη αίτηση αναίρεση ως προς τους πρώτο, δεύτερο, τέταρτο και πέμπτο λόγους αυτής.
Ο πληρεξούσιος των αναιρεσειόντων ζήτησε την παραδοχή της αίτησης, η πληρεξουσία του αναιρεσιβλήτου την απόρριψή της, καθένας δε την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη του.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Eπειδή, κατ'άρθρο 967 ΑΚ κοινής χρήσεως πράγματα είναι και οι οδοί αδιαιρέτως όπως είναι και η αγροτική οδός επί της οποίας ο καθένας δημότης έχει δικαίωμα να κάνει ελεύθερα χρήση (ΑΠ 286/1987, ΑΠ 443/1994). Κατά το άρθρο 2 παρ.1 ν.δ. 690/1948 το οποίο εφαρμόζεται και επί δικαστικής διανομής απαγορεύεται η μεταβίβαση της κυριότητας οικοπέδου επαγομένη τη δημιουργία οικοπέδων μη αρτίων είτε κατά το ελάχιστο εμβαδόν είτε κατά το ελάχιστο πρόσωπο ή βάθος, ενώ κατά το άρθρο 1 παρ.1 περ.α' του από 24/31-5-1985 π.δ/τος όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 10 παρ. ν.3212/2003, τα γήπεδα που ευρίσκονται εκτός των ρυμοτομικών σχεδίων των πόλεων, κωμών ή οικισμών ή εκτός των ορίων των νομίμως υφισταμένων προ του έτους 1923 οικισμών είναι άρτια και οικοδομήσιμα μόνον αν έχουν ελάχιστο εμβαδόν 4.000 τετραγωνικά μέτρα και ελάχιστο πρόσωπο επί κοινοχρήστου οδού είκοσι πέντε (25) μέτρων. Τέλος, κατά το 23 παρ.3 ν.3212/2003 " η περίπτωση α' της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του από 24/31-5-1985 π.δ/τος όπως αντικαταστάθηκε με την παρ.1 του άρθρου 10 του νόμου αυτού, δεν ισχύει για γήπεδα που υφίστανται κατά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού δηλαδή την 31-12-2003. Από το συνδυασμό των παραπάνω διατάξεων προκύπτει ότι η αυτούσια διανομή επικοίνου ακινήτου δια κατατμήσεως αυτού σε μικρότερα ακίνητα ανάλογα προς τις μερίδες των συγκυρίων είναι κατά νόμο δυνατή και επιτρεπτή όταν τα δημιουργούμενα μικρότερα ακίνητα είναι άρτια και οικοδομήσιμα ως έχοντα το προβλεπόμενο από τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις ελάχιστο εμβαδόν, ελάχιστο πρόσωπο επί κοινοχρήστου οδού και ελάχιστο βάθος. 'Ετσι, αν το επίκοινο ακίνητο ευρίσκεται εκτός ρυμοτομικού σχεδίου ή εκτός των ορίων νομίμως υφισταμένου προ του έτους 1923 οικισμού, τότε η αυτούσια διανομή αυτού δια κατατμήσεως σε μικρότερα γαιοτεμάχια ανάλογα προς τις μερίδες των συγκυρίων, είναι κατά νόμο δυνατή και επιτρεπτή όταν τα δημιουργούμενα γαιοτεμάχια είναι άρτια και οικοδομήσιμα σύμφωνα με τις προπαρατεθείσες γενικές διατάξεις και συγκεκριμένα όταν έχουν εμβαδόν τέσσερα (4) στρέμματα και από 1-1-2004 ελάχιστο πρόσωπο επί κοινοχρήστου δρόμου είκοσι πέντε (25) μέτρων. Eξάλλου, κατά το άρθρο 559 αρ.1 ΚΠολΔ, ιδρύεται λόγος αναίρεσης, αν παραβιάσθηκε κανόνας ουσιαστικού δικαίου. Τούτο συμβαίνει αν, για την εφαρμογή κανόνα ουσιαστικού δικαίου, το δικαστήριο απαίτησε περισσότερα στοιχεία ή αρκέστηκε σε λιγότερα στοιχεία από εκείνα που αυτός απαιτεί, καθώς και αν το δικαστήριο προσέδωσε στον εφαρμοστέο κανόνα δικαίου έννοια διαφορετική από την αληθινή. Στην περίπτωση που το δικαστήριο έκρινε κατ'ουσίαν την υπόθεση, η παραβίαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου κρίνεται ενόψει των πραγματικών περιστατικών που ανελέγκτως δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν το δικαστήριο της ουσίας και της υπαγωγής αυτών στον νόμο ιδρύεται δε ο λόγος αυτός, όταν το δικαστήριο εφάρμοσε το νόμο παρότι τα πραγματικά περιστατικά που δέχθηκε αρκούσαν για την εφαρμογή του, καθώς και όταν προέβη σε εσφαλμένη υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών σε διάταξη στο πραγματικό της οποίας αυτά δεν υπάγονται. Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 559 αρ.19 ΚΠολΔ αναίρεση επιτρέπεται, αν η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση και ιδίως αν δεν έχει καθόλου αιτιολογίες ή έχει αιτιολογίες αντιφατικές ή ανεπαρκείς σε ζητήματα που ασκούν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης. Από την εν λόγω διάταξη που αποτελεί κύρωση της παράβασης του άρθρου 93 παρ.3 του Συντάγματος, προκύπτει ότι ο προβλεπόμενος από αυτή λόγος αναιρέσεως ιδρύεται όταν στην ελάσσονα πρόταση του νομικού συλλογισμού δεν εκτίθενται καθόλου πραγματικά περιστατικά (έλλειψη αιτιολογίας) ή όταν τα εκτιθέμενα δεν καλύπτουν όλα τα στοιχεία που απαιτούνται βάσει του πραγματικού του εφαρμοστέου κανόνα δικαίου, για την επέλευση της έννομης συνέπειας που απαγγέλθηκε ή την άρνησή της (ανεπαρκής αιτιολογία) ή όταν αντιφάσκουν μεταξύ τους (αντιφατική αιτιολογία). Το κατά νόμο αναγκαίο περιεχόμεν της ελάσσονος πρότασης προσδιορίζεται από τον εκάστοτε εφαρμοστέο κανόνα ουσιαστικού δικαίου, του οποίου το πραγματικό πρέπει να καλύπτεται πλήρως από τις παραδοχές της απόφασης στο αποδεικτικό της πόρισμα και να μην καταλείπονται αμφιβολίες. Ελλείψεις αναγόμενες μόνον στην ανάλυση και στάθμιση των αποδεικτικών μέσων και γενικότερα στην αιτιολόγηση του αποδεικτικού πορίσματος, αν αυτό διατυπώνεται σαφώς, δεν συνιστούν ανεπαρκείς αιτιολογίες. Δηλαδή μόνον το τι αποδείχθηκε ή δεν αποδείχθηκε είναι ανάγκη να εκτίθεται στην απόφαση πλήρως και σαφώς και όχι γιατί αποδείχθηκε ή δεν αποδείχθηκε. Τα επιχειρήματα δε του δικαστηρίου που σχετίζονται με συνεκτίμηση των αποδείξεων, δεν συνιστούν παραδοχές επί τη βάσει των οποίων διαμορφώνεται το αποδεικτικό πόρισμα και ως εκ τούτου δεν αποτελούν "αιτιολογία" της απόφασης ώστε στο πλαίσιο της ερευνώμενης διάταξης του άρθρου 559 αρ.19 να επιδέχεται αυτή μομφή για αντιφατικότητα ή ανεπάρκεια, ενώ δεν δημιουργείται ο ίδιος λόγος αναίρεσης από τον αριθμό 19 του άρθρου 559 ΚΠολΔ ούτε εξαιτίας του ότι το δικαστήριο δεν αναλύει ιδιαιτέρως και διεξοδικά τα μη συνιστώντας αυτοτελείς ισχυρισμούς επιχειρήματα των διαδίκων οπότε ο σχετικός λόγος αναίρεσης απορρίπτει ως απαράδεκτος. Στην προκειμένη περίπτωση, από την επισκόπηση του προσκομιζομένου αντιγράφου της προσβαλλομένης απόφασης, προκύπτει ότι με αυτήν το Εφετείο, μετά από εκτίμηση των αποδείξεων, δέχθηκε τα ακόλουθα: Ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος και οι δύο εναγόμενοι , που είναι αδέλφια, και ήδη εκκαλούντες , είναι συγκύριοι στις παρακάτω τρεις ομάδες ακινήτων που βρίσκονται στη νήσο Σαντορίνη , με βάση τα αντίστοιχα εξ αδιαιρέτου ποσοστά τους επ' αυτών , με τον πιο κάτω παράγωγο τρόπο (κληρονομική εξ αδιαθέτου διαδοχή) , στη διανομή των οποίων δεν συμφωνούν :
1. Κατά ποσοστό ο μεν ενάγων 2/3 εξ αδιαιρέτου και οι δυο εναγόμενοι κατά 1/3 εξ αδιαιρέτου ήδη δε , προκειμένου να γίνουν ομώνυμα τα κλάσματα των εξ αδιαιρέτου ποσοστών των διαδίκων, ο μεν ενάγων σε ποσοστό 4/6 εξ αδιαιρέτου και καθένας από τους δύο εναγομένους σε ποσοστό 1/6 εξ αδιαιρέτου , α) επί οικοπέδου επιφανείας 1.072,07 μ2 ευρισκομένου εντός του παραδοσιακού οικισμού Μεσαριάς Θήρας, αρτίου και οικοδομήσιμου, συνορευομένου του οικοπέδου ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΣ επί τεθλασμένης πλευράς με ιδιοκτησία τέως Μ. Ξ. Α., Ε. χήρας Δ. Β. και ήδη Φ. Δ. Β. και κοινοτική οδό, ΔΥΤΙΚΩΣ με ιδιοκτησία πρώην Α. Φ. ήδη Α. Φ., ΒΟΡΕΙΩΣ με ιδιοκτησία εκκλησιαστικά κτήματα Δ. Π. Σ. και ΝΟΤΙΩΣ με κοινοτική οδό, επί του οποίου υπάρχουν δύο (2) οικίες, αφενός με μία παλαιά οικία ημικατεστραμμένη από τους σεισμούς ευρισκομένης στο νότιο άκρο του οικοπέδου που έχει όριο κοινοτική οδό, αποτελούμενη από επτά (7) δωμάτια συνολικής επιφανείας 169,07μ2 με αποχωρητήριο επιφάνειας 6,47μ2 και με υπόσκαφη σπηλιά επιφάνειας 25,50 τ.μ., αφετέρου δε μία άλλη ημικατεστραμμένη παλαιά οικία ευρισκομένη στο βόρειο άκρο του οικοπέδου, αποτελούμενη από τέσσερα (4) δωμάτια συνολικής επιφάνειας 81,70μ2 υπόσκαφη σπηλιά επιφάνειας 19 μ2, με δύο εξώθυρες, μία για κάθε οικία, που εκάστη βλέπει σε κοινοτική οδό (οι δύο οικίες στο άνω οικόπεδο είναι απομακρυσμένες μεταξύ τους). Η άνω περιγραφή προκύπτει από το τίτλους και από το από Ιουνίου '93 τοπογραφικό διάγραμμα με κατόψεις, και όρους δόμησης του μηχανικού Θήρας Γ. Κ., εμφανιζόμενου αυτό του εν λόγω οικόπεδου με τα στοιχεία 1.2.3....33.34.1. Η οικία των επτά δωματίων επιφάνειας 169,07μ2 έχει κηρυχθεί διατηρητέα με την απόφαση του ΥΠΠΟ ΔΙΛΑΠ/Γ/2168/38826/1988 για το λόγο ότι αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα κτιρίου με ιταλική προέλευση και είναι σημαντική για τη μελέτη της εξέλιξης της αρχιτεκτονικής στον παραπάνω χώρο, ενώ παράλληλα ορίστηκε ζώνη προστασίας 50 μ. περιμετρικά αυτής , με αποτέλεσμα να απαιτείται για οποιαδήποτε υλική επέμβαση επ1 αυτών (διατηρητέου και ζώνης προστασίας) η άδεια της αρμόδιας αρχής κατά τις διατάξεις του Ν.3028/2002. Το άνω οικόπεδο έχει υπόλοιπο συντελεστή δόμησης 123,73 μ2, ενώ η αξία του εκτιμάται σε 250.000 ευρώ ενόψει του πιο πάνω σοβαρού μειονεκτήματος (δυσχέρεια υλικών επεμβάσεων) καθώς και του απαιτούμενου ισόποσου κόστους αποκατάστασης, ώστε να γίνουν λειτουργικά τα επ' αυτού δύο ημικατεστραμμένα παλαιά κτίσματα, όπως αυτά απεικονίζονται στις σχετικές έγχρωμες φωτογραφίες. Στο σημείο αυτό πρέπει να παρατηρηθεί ότι ναι μεν στα από 29.1.2007 σχόλια της τεχνικής συμβούλου των εκκαλούντων-εναγομένων Μ. Φ. επί της πιο πάνω διενεργηθείσας πραγματογνωμοσύνης αναγράφεται ότι η αξία του ως άνω οικοπέδου με τα ανωτέρω κτίσματα είναι πολλαπλάσια, χωρίς όμως να. την προσδιορίζει, λαμβάνοντας υπόψη της την ενδεκαπλάσια επιφάνεια του με τα επ' αυτής κτίσματα, ( διατηρητέο και βοηθητικό) και συγκρίνοντάς την με την εκτιμώμενη από τον πραγματογνώμονα αξία των 70.000 ευρώ της παρακάτω διανεμητέας παλαιάς οιναποθήκης επιφανείας 95,29 τ.μ. με κατεστραμμένο κτίσμα 22,80 τ.μ και υπόσκαφο επιφάνεια 128,68 τ.μ., που βρίσκεται σε ευθεία απόσταση περίπου 100 τ.μ. απ'εκείνο και θεωρεί ότι βρίσκεται σε μειονεκτικότερή του γεωγραφική θέση με συντελεστή δόμησης 0,..., πλην όμως η παραπάνω τεχνική έκθεση των εκκαλούντων, πέραν της ασάφειάς της (ως προς την εκτιμώμενη απ'αυτήν αξία του επιδίκου οικοπέδου και την πλεονεκτική γεωγραφική του θέση σε σχέση με την προαναφερθείσα παλαιά οιναποθήκη), δεν ενισχύεται σε βαθμό σαφούς και πλήρους δικανικής πεποίθησης από τα λοιπά αποδεικτικά στοιχεία. Εξάλλου, α) στην ένορκη κατάθεση της στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο η μάρτυρας των εναγομένων Ν. Ι., αρχιτέκτων, υπάλληλος του Υπουργείου Πολιτισμού ναι μεν κατέθεσε ότι η τιμή ενός διατηρητέου είναι, πολλαπλάσια της αντικειμενικής του αξίας, πλην όμως δεν προσδιόρισε, την, κατ' αυτήν, πραγματική αξία του επίδικου οικοπέδου δηλώνοντας ότι δεν μπορεί να μιλήσει με τιμές , ενώ β) ο μάρτυρας των ιδίων (εναγομένων) Α.-Ε. Μ. , γιος της β' και ανιψιός του α' απ' αυτούς στην προαναφερθείσα υπ'αρ.3323/2005 ένορκη βεβαίωση εκτίμησε ότι η ιδιαιτερότητα και σπανιότητα του διατηρητέου επαυξάνουν την αξία του, χωρίς όμως να αναφέρει κάτι συγκεκριμένο επ' αυτής, με αποτέλεσμα και οι ανωτέρω δυο να μην είναι σαφείς και πειστικοί ως προς το κρίσιμο σημείο της αξίας του πιο πάνω ακινήτου. Τέλος, ναι μεν κατά το σχετικό ανυπόγραφο έντυπο υπολογισμού, που προσκόμισε ο ενάγων, η αξία του εν λόγω οικοπέδου με τα ανωτέρω κτίσματα ανέρχεται σε 245.218,62 ευρώ, πλην όμως, αφενός δεν προέκυψε η αντικειμενική αξία του όλου ως άνω ακινήτου από επίσημα κρατικά έγγραφα, ενώ σε κάθε περίπτωση δεν αποδείχθηκε ότι η πραγματική αξία του ήταν ανώτερη των 250.000 ευρώ.
β) Επί μιας παλαιάς και ημικατεστραμμένης από τους σεισμούς οιναποθήκης, κειμένης εντός του οικισμού Μεσσαριάς της νήσου Θήρας με οικόπεδο άρτιο και οικοδομήσιμο, επιφανείας 95,29μ2 επί του οποίου υπάρχει εξώσκαφο κτίσμα κατεστραμμένο (παλαιό ρακίδιον δεξαμενής) επιφανείας 22,80μ2 και μετά υποσκάφων (ΚΑΝΑΒΑ - παλαιό ελαιοτριβείο) επιφάνεια; 128,68μ2, συνορευομένης γύρωθεν με ιδιοκτησίες Δ. Κ., Φ. Β., Γ. Λ. και κοινοτική οδό, όπως περιγράφεται στους τίτλους και εμφαίνεται στο από Ιουνίου '93 τοπογραφικό διάγραμμα και κάτοψη του μηχανικού Θήρας Γ. Κ., εμφαινόμενο το οικόπεδο με τα στοιχεία ΑΒΓΑ, συνορευομένου ΒΟΡΕΙΩΣ με κοινοτικό ρυμίδι, NΟΤΙΩΣ με ιδιοκτησία αγνώστου, ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΣ με ιδιοκτησία Θ. Φ., ΔΥΤΙΚΩΣ με ιδιοκτησία Τ. Α.. Η αξία του παραπάνω ακινήτου ανέρχεται σε 70.000 ευρώ, όπως εκτιμήθηκε από τον προαναφερθέντα πραγματογνώμονα σε συνδυασμό με το σχετικό σκέλος της από 19.9.2005 έκθεσης εκτίμησης ακινήτων του Κ. Γ., πολιτικού μηχανικού.
γ) Επί ενός αγροτεμαχίου - αγραμπελώνος (εκτάσεως δέκα (1 ζευγαριών , εκ των οποίων 8 ζευγαριές άμπελος και 2 ζευγαριές αγροί), εκτός σχεδίου, αρτίου και οικοδομήσιμου, επιφανείας 33.933μ2 κειμένου στη θέση "Άγιος Γεώργιος" περιοχής Καρτεράδου του χωρίου Μεσσαριά της νήσου Θήρας, συνορευόμενου κατά τους τίτλους γύρω του με ιδιοκτησίες M. Α., Μ.Α. Κ. Π. και κοινοτική οδό, επί του οποίου στην Ανατολική πλευρά υπάρχει ναΐσκος "Άγιος Γεώργιος" επιφάνειας 27,60τ.μ. και εμφαίνεται στο από Μαρτίου '94 τοπογραφικό διάγραμμα του μηχανικού Θήρας Γ. Κ. με τα στοιχεία 1.2.3....58..60..61...71.72...78.1., συνορευόμενου επί τεθλασμένων πλευρών ΒΟΡΕΙΑ με κοινοτική οδό, ANATOΛΙKA με ιδιοκτησία Δ. Ν. και εναγομένων και εν μέρει με ιδιοκτησία αγνώστου, ΔΥΤΙΚΑ με κοινοτική οδό και ΝΟΤΙΑ με ιδιοκτησία αγνώστου. Το άνω αγροτεμάχιο με την υπ' αριθμ. 1582/2004 τελεσίδικη πράξη χαρακτηρισμού Διεύθυνσης Δασών Κυκλάδων έχει χαρακτηριστεί ως μη δασικό, έχει δε αξία 630.000 ευρώ, όπως προκύπτει από την πιο πάνω συμπληρωματική έκθεση πραγματογνωμοσύνης, που δεν αντικρούεται ειδικότερα ως προς το σημείο αυτό από τα αποδεικτικά στοιχεία των εναγομένων . Το ποσοστό των 2/3 εξ αδιαιρέτου (4/6 εξ αδιαιρέτου) επί των τριών άνω ακινήτων περιήλθε στον ενάγοντα ως εξής:
Α) κατά το 1/3 εξ αδιαιρέτου διά των διαδοχικών κληρονομιών και θανάτων αφενός μεν της μητέρας του Έ.-Φ., συζύγου Β. Ν. το γένος Α. και Ι. Β. θανούσας στις 31-Ρ-1958 (κληρονομηθείσας εξ αδιαθέτου από τον σύζυγο της. Β. Ν. κατά 1/4 και τον υιό της - ήδη ενάγοντα- κατά 3/4), αφετέρου δε του πατέρα ταυ Β. Δ. Ν., θανόντος την 1-12-1984 (κληρονομηθέντος στο ποσοστό της στη Θήρα περιουσίας του από τον υιό του -ήδη ενάγοντα-δυνάμει της από 9-7-83 ιδιόγραφης διαθήκης του, δημοσιευθείσας με το υπ' αριθμ. 997/85 πρακτικό και κηρυχθείσας κυρίας με την υπ'αριθμ. ............ απόφαση Μον. Πρωτ.Αθ. εγγραφείσης σε τ. 963 αα 53 βιβλίων διαθηκών του Πρωτοδικείου Αθηνών).
Τις άνω δύο κληρονομιές κατά τα ποσοστά του από εκάστη αποδέχθηκε ο ενάγων με την υπ' αριθμ. .../77 πράξη του συμβολαιογράφου Αθηνών Βασ. Καρανασόπουλου νομίμως μεταγεγραμμένης σε τ. … αα …Υποθηκοφυλακείου Θήρας, την κληρονομιά της θανούσας μητέρας του Έ.-Φ., στην οποία συμβλήθηκε και ο πατέρας του Β. αποδεχόμενος εξ αδιαθέτου το ποσοστό της κληρονομιάς της ανωτέρω συζύγου του , 2) με την υπ' αριθμ. …/1988 πράξη του συμβολαιογράφου Αθηνών Ε. Ροδίτη, νομίμως μεταγεγραμμένης σε τ. … Υποθηκοφυλακείου Θήρας, την κληρονομιά του θανόντος πατρός του Β., έχει δε εκδοθεί και το υπ' αριθμ. 1512/91 Μον. Πρωτ. Αθ. δυνάμει της υπ'αριθμ. 3373/91 απόφασης Μον. Πρωτ. Αθ. κοινό κληρονομητήριο για το κληρονομικό του δικαίωμα στην κληρονομιά των ως άνω θανόντων γονέων του, νομίμως μεταγεγραμμένου σε τ. … α.α. …στα βιβλία του Υποθηκοφυλακείου Θήρας.
Β) Κατά το 1/3 εξ αδιαιρέτου δια διαδοχικών κληρονομιών και θανάτων αφενός του θείου-νονού του, αδελφού της μητέρας του Μ., Α. Β., θανόντος στις 19-7-1974 (κληρονομηθέντος εξ αδιαθέτου από την σύζυγο του Ε. κατά 1/2, τη μητέρα του Ι. κατά 1/4 και τον ίδιο-ενάγοντα- ανεψιό του κατά 1/4) και αφετέρου της γιαγιάς του Ι. χήρας Α. Β. το γένος Μ. Ζ. θανούσας την 2-9-74 (κληρονομηθείσας εξ αδιαθέτου από αυτόν).
Τις άνω δύο κληρονομιές κατά τα ποσοστά του από εκάστη αποδέχθηκε ο ενάγων 1) με την υπ'αριθμ. …/77 πράξη του συμβολαιογράφου Αθηνών Βασ. Καρανασόπουλου, νομίμως μεταγεγραμμένης σε τ. … α.α … του Υποθηκοφυλακείου Θήρας, την κληρονομιά του θανόντος θείου-νονού του Μ. (αδελφού της μητέρας του), 2) με την υπ' αριθμ. …77 πράξη του συμβολαιογράφου Αθηνών Bar. Καρανασόπουλου, νομίμως μεταγεγραμμένης σε τ. … α.α … του Υποθηκοφυλακείου Θήρας την κληρονομιά της θανούσης γιαγιάς του Ι. (μητέρα της μητέρας του) και για λογαριασμό της γιαγιάς του το ποσοστό της από την κληρονομιά του υιού της Μ., έχει δε εκδοθεί και το υπ' αριθμ. 1316/75 Μον. Πρωτ. Αθ. δυνάμει της υπ'αριθμ. 4739/75 απόφασης Μον. Πρωτ. Αθ. κοινό κληρονομητήριο για το κληρονομικό του δικαίωμα στην κληρονομιά των θανόντων θείου-νονού του Μ. και γιαγιάς του Ι., νομίμως μεταγεγραμμένου σε τ. … και α.α …των βιβλίων του Υποθηκοφυλακείου Θήρας.
Στους παραπάνω δικαιοπαρόχους του ενάγοντος περιήλθαν τα ποσοστά τους στα άνω 3 ακίνητα από κληρονομιά του στη Ρωσία στις 13.3.1921 αποβιώσαντος Κ. Ε. Β., αδελφού του παππού του Α. Β. από τη μητρικής γραμμής, δυνάμει της από 20-5-1919 ιδιόγραφης αυτού διαθήκης, δημοσιευθείσας την 20-8-1921 και κηρυχθείσας κυρίας δια της υπ' αριθμ. 2217/1921 αποφάσεως του Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία εγκατέστησε κληρονόμο του την αδελφή του Κ. Β., με τον όρο, αν αυτή αποβιώσει χωρίς κατιόντες η περιουσία του, να περιέρχεται στα 4 παιδιά του αδελφού του Α. Β. και ειδικά : ποσοστό 2/3 στους Ε. και Μ. και ποσοστό 1/3 στην Έ.-Φ. και Φ. με τον όρο, αν πεθάνει τις εξ αυτών, να προσαυξάνεται η μερίδα των λοιπών. Μετά το θάνατο στις 19.4.1942 της αδελφής του διαθέτη Κ. Β. άνευ κατιόντων, αφού είχαν ήδη προαποβιώσει από τα ανήψια του διαθέτη, παιδιά του αδελφού του Α. Β., η μεν Φ. στις 8.8.1924 ο δε Ε. στις 13.11.1940 και λόγω προσαύξησης, περιήλθε τελικά στην μεν μητέρα του Έ.-Φ. το 1/3 εξ αδιαιρέτου στον δε αδελφό της, προαναφερθέντα θείο και νονό του ενάγοντος , Μ., τα 2/3 εξ αδιαιρέτου των άνω τριών ακινήτων, κληρονομιά στην οποία αυτός υπεισήλθε. Τα ακίνητα αυτά μεταξύ άλλων είχαν περιέλθει στον πιο πάνω διαθέτη από αγορά με το συμβόλαιο …/1906 του Συμβολαιογράφου Αθηνών Σπυρίδωνος Μέρμηγκα, νομίμως μεταγεγραμμένου σε τόμο … και α.α. … στα βιβλία …' Καλλίστης ήδη Υποθηκοφυλακείου Θήρας.
Οι δύο εναγόμενοι έχουν στην κυριότητα τους το υπόλοιπο 1/3 εξ αδιαιρέτου των άνω ακινήτων , δηλαδή κατά ποσοστό 1/6 εξ αδιαιρέτου καθένας απ' αυτούς , ως μόνοι εξ αδιαθέτου κληρονόμοι της θείας τους Ε. χήρας Μ. Β., το γένος Β. Δ. (αδελφή του πατέρα των εναγομένων Ε. ), θανούσας, στις 30-4-1997 άνευ κατιόντων, στην οποία ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου, είχε περιέλθει εξ αδιαθέτου κληρονόμου του συζύγου της Μ. Β., θείου και νονού του ενάγοντος και αδελφού της μητέρας του Ε. -Φ..
2. Κατά ποσοστό ο μεν ενάγων 26/32 εξ αδιαιρέτου και ....... εναγόμενοι κατά 6/32 εξ αδιαιρέτου, δηλαδή καθένας από τους τελευταίους κατά 3/32 εξ αδιαιρέτου επί ενός αγροτεμαχίου - αμπελώνος , εκτάσεως πέντε (5) ζευγαριών, εκ των οποίων 2,5 ζευγαριές άμπελος και 2.5 αγροί εκτός σχεδίου, αρτίου και οικοδομήσιμου, επιφανείας 16.643,98 τ.μ., κείμενου στη θέση "Αμπελώνα" περιοχής Καρτεράδου του χωρίου Μεσσαριά της νήσου Θήρας, συνορευόμενου γύρω του κατά τους τίτλους κτήσεως με ιδιοκτησία Ε. Τ., Γ. Κ., ιδιοκτησία Μ. Β. και κληρονόμων της αδελφής του Έ. Β. Ν. το γένος Α. Ε. (Β. και Δ. Ν.) και ήδη Δ. Ν. και των εναγομένων και κοινοτική οδό, όπως προκύπτει από τους τίτλους και από Μαρτίου '94 τοπογραφικό διάγραμμα του μηχανικού Θήρας Γ. Κ., εμφαινόμενο σ' αυτό με τα στοιχεία 58.59.60...71.72...108.107...80.79...58, συνορευόμενου ΒΟΡΕΙΩΣ με κοινοτική οδό, ΝΟΤΙΩΣ με ιδιοκτησία αγνώστων, ΔΥΤΙΚΩΣ με ιδιοκτησία αγνώστων και εν μέρει με κοινοτική οδό και ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΣ με ιδιοκτησία Δ. Ν. και λοιπών. Το άνω αγροτεμάχιο με την υπ'αριθμ. 1067/2004 τελεσίδικη πράξη χαρακτηρισμού Διεύθυνσης Δασών Κυκλάδων έχει χαρακτηριστεί ως μη δασικό, έχει δε αξία 200.000 ευρώ, όπως προκύπτει από την πιο πάνω έκθεση πραγματογνωμοσύνης, που δεν αντικρούεται ειδικότερα ως προς το σημείο αυτό από τα αποδεικτικά στοιχεία των εναγομένων . Το ποσοστό του ενάγοντος των 26/32 εξ αδιαιρέτου επί του άνω ακινήτου περιήλθε σ' αυτόν ως εξής: Α)κατά ποσοστό 12/32 εξ αδιαιρέτου δια διαδοχικών κληρονομιών και θανάτων αφενός μεν της μητέρας του Έ.-Φ., συζύγου Β. Ν. το γένος Α. και Ι. Β., θανούσης στις 31-8-68 (κληρονομηθείσας εξ αδιαθέτου κατά τα 3/4 από τον ενάγοντα και κατά το 1/4 από τον πατέρα του και σύζυγο της Β. Ν. ), αφετέρου δε του πατέρα του Β. Δ. Ν., θανόντος την 1-12-84 (κληρονομηθέντος στο ποσοστό της στη Θήρα περιουσίας του από τον υιό του-ενάγοντα- δυνάμει της από 9-7-83 ιδιόγραφη διαθήκης του δημοσιευθείσας με το 997/85 πρακτικό και κηρυχθείσης κυρίας με την 2S5/91 απόφαση Μον. Πρωτ. Aθ., εγγραφείσας σε Τόμο διαθηκών … και αα … του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Τις άνω κληρονομιές κατά τα ποσοστά της από την καθεμία αποδέχθηκε ο ενάγων 1) με την υπ'αριθμ. .../77 πράξη του συμβολαιογράφου Αθηνών Βασ. Καρανασόπουλου, νομίμως μεταγεγραμμένης σε τ. … και α.α …Υποθηκοφυλακείου Θήρας, την κληρονομιά της θανούσας μητέρας του Έ.-Φ., στην οποία: συμβλήθηκε και ο πατέρας του Β. αποδεχόμενος εξ αδιαθέτου το ποσοστό της ως κληρονομιάς της συζύγου του Ε.-Φ., 2) με την υπ'αριθμ. 551/1988 πράξη του συμβολαιογράφου Αθηνών Ε. Ροδίτη, νομίμως μεταγεγραμμένης σε τ. …και α.α … Υποθηκοφυλακείου Θήρας , την κληρονομιά του θανόντος πατρός του Β., έχει δε εκδοθεί και το αριθμ. 1512/91 Μον. Πρωτ. Αθ. δυνάμει της υπ' αριθμ. 3373/91 απόφασης Μον. Πρωτ. Αθ. κοινό κληρονομητήριο για το κληρονομικό του δικαίωμα στην κληρονομιά των ως άνω θανόντων γονέων του, νομίμως μεταγεγραμμένου σε τ. …και α.α …στα βιβλία του Υποθηκοφυλακείου Θήρας.
Β) Κατά ποσοστό 6/32 εξ αδιαιρέτου δια διαδοχικών κληρονομιών και θανάτων αφενός του θείου-νονού του και αδελφού της μητέρας του Μ. Α. Β., θανόντος στις 19-7-74 (κληρονομηθέντος εξ αδιαθέτου στο 1/2 από την σύζυγο του Ε., στο 1/4 από τον ενάγοντα, ανεψιό του , και στο 1/4 από την μητέρα του και γιαγιά του Ι.) και αφετέρου της γιαγιάς του Ι., θανούσας στις 2-9-74 (κληρονομηθείσας από τον ενάγοντα εξ αδιαθέτου). 0 Κατά ποσοστό 8/32 από την γιαγιά του Ι., θανούσας στις 2-9-74, που κληρονομήθηκε εξ αδιαθέτου από τον ενάγοντα.
Τις άνω κληρονομιές αποδέχθηκε ο ενάγων 1) με την υπ'αριθμ. …/77 πράξη του συμβολαιογράφου Αθηνών Βασ. Καρανασόπουλου, νομίμως μεταγεγραμμένης σε τ. … και α.α … του Υποθηκοφυλακείου Θήρας, την κληρονομιά του θανόντος θείου-νονού του Μ. (αδελφού της μητέρας του), 2) με την υπ' αριθμ. …/77 πράξη του συμβολαιογράφου Αθηνών Βασ. Καρανασόπουλου, νομίμως μετεγγραμμένης σε τ. … και α.α .. του Υποθηκοφυλακείου Θήρας, την κληρονομιά της θανούσας γιαγιάς του Ι. ( μητέρα της μητέρας του) και για λογαριασμό της γιαγιάς του το ποσοστό της από την κληρονομιά του υιού της Μ., έχει δε εκδοθεί και το υπ'αριθμ. 1316/75 Μον. Πρωτ.Αθ. δυνάμει της υπ'αριθμ. ....... απόφασης Μον. Πρωτ. Aθ. κοινό κληρονομητήριο για το κληρονομικό του δικαίωμα στην κληρονομιά των ως άνω θανόντων θείου-νονού του, ......... και γιαγιάς του Ι., νομίμως μεταγραμμένου σε τ. …και α.α. ..... των βιβλίων του Υποθηκοφυλακείου Θήρας.
Στους ως άνω δικαιοπαρόχους του ενάγοντος περιήλθε το ποσοστό τους στο άνω ακίνητο εκ κληρονομιάς εξ αδιαθέτου του κατά την 18-4-1943 αποβιώσαντος στη Μεσσαριά Θήρας Α. Ε. Β., παππού του από μετρική γραμμή, κληρονομηθέντα από τη σύζυγο του Ι. (γιαγιά σε ποσοστό 1/4 ή 8/32 και των εν ζωή τέκνων του Έ. (μητέρας του) και Μ. (θείου-νονού του) σε συνολικό ποσοστό 3/4 ήτοι 3/8 ή 12/32 για έκαστο, κληρονομιά στην οποία υπεισήλθε. Ο Ά. Β. απέκτησε το άνω ακίνητο από αγορά με το συμβόλαιο ... /1905, νομίμως μεταγεγραμμένου σε τόμο …και α.α … του Υποθηκοφυλακείου Θήρας.
Οι εναγόμενοι έχουν στην πλήρη κυριότητα τους τα λοιπά 6/32 εξ αδιαιρέτου του άνω ακινήτου κατά ποσοστό 3/32 εξ αδιαιρέτου καθένας απ' αυτούς , ως μόνοι εξ αδιαθέτου κληρονόμοι της θείας τους Ε. χήρας Μ. Β. το γένος Β. Δ. (αδελφή του πατέρα των εναγομένων Ε. ), θανούσας στις 30-4-1997 άνευ κατιόντων, στην οποία το άνω ποσοστό είχε περιέλθει εξ αδιαθέτου κληρονομιάς του συζύγου της Μ. Β. σε ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου (ο σύζυγος της Μ. είναι ο θείος-νονός του ενάγοντος και αδελφός της μητέρας του Έ.-Φ. ως άνω). 3.Κατά ποσοστό ο μεν ενάγων 1/2 εξ αδιαιρέτου και οι δύο εναγόμενοι κατά τα λοιπά 1/2 εξ αδιαιρέτου, προκειμένου να γίνουν ομώνυμα τα κλάσματα των εξ αδιαιρέτου ποσοστών των διαδίκων, ο μεν ενάγων σε ποσοστό 2/4 εξ αδιαιρέτου καθένας δε από τους δύο εναγομένους σε ποσοστό 1/4 εξ αδιαιρέτου επί ενός αγροτεμαχίου εκτός σχεδίου, αρτίου και οικοδομήσιμου (αμπελώνος εκτάσεως μιας (1) ζευγαριάς), επιφανείας σε μ2 4.841,72 κειμένου στη θέση "Χοκλακούρα" Βόθωνος της νήσου Θήρας και συνορευόμενου γύρω του με Μοναστηριακών, Μ. Δ., Ε. Ρ., Γ. Λ. και αγροτική οδό, όπως περιγράφεται στους τίτλους κτήσεως και όπως εμφαίνεται στο από Ιουνίου 1993 τοπογραφικό διάγραμμα του μηχανικού Θήρας Γ. Κ., εμφαινόμενο το αγροτεμάχιο με στοιχεία 1.2.3.......31.1, συνορευόμενο ΒΟΡΕΙΩΣ με αγροτική οδό, ΝΟΤΙΩΣ με ιδιοκτησία Κ. Α., ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΣ με ιδιοκτησία Μ. Δ. και ΔΥΤΙΚΩΣ με ιδιοκτησία Λ. Γ.. Το ποσοστό του ενάγοντος του 1/2 εξ αδιαιρέτου επί του άνω αγροτεμαχίου περιήλθε σ'αυτόν διά διαδοχικών κληρονομιών και θανάτων αφενός του θείου-νονού του και αδελφού της μητέρας του Μ. Α. Β., θανόντος στις 19-7-74 (κληρονομηθεντος εξ αδιαθέτου στο 1/2 από την σύζυγο του Ε., στο 1/4 από αυτόν , όντα ανεψιό του, και στο 1/4 από τη μητέρα του και γιαγιά του Ι. , και αφετέρου της γιαγιάς του Ι.ς, θανούσας στις 2-9-74 και κληρονομηθείσας, από αυτόν εξ αδιαθέτου). Το πιο πάνω ακίνητο έχει αξία 50.000 ευρώ, όπως προκύπτει από την πιο πάνω έκθεση πραγματογνωμοσύνης, που δεν αντικρούεται ειδικότερα ως προς το σημείο αυτό από τα αποδεικτικά στοιχεία των εναγομένων.
Τις άνω κληρονομιές αποδέχθηκε ο ενάγων 1) με τη υπ'αριθμ. …/77 πράξη του συμβολαιογράφου Αθηνών Βασ. Καρανασόπουλου, νομίμως μεταγεγραμμένης σε τ. …και α.α … του Υποθηκοφυλακείου Θήρας την κληρονομιά του θανόντος θείου-νονού του Μ. ( αδελφού της μητέρας του ), 2) με την υπ'αριθμ. …/77 πράξη του συμβολαιογράφου Αθηνών Βασ. Καρανασόπουλου, νομίμως μεταγεγραμμένης σε τ. … και α.α … του Υποθηκοφυλακείου Θήρας, την κληρονομιά της θανούσας γιαγιάς του Ι. ( μητέρας της μητέρας του ) και για λογαριασμό της γιαγιάς του το ποσοστό της από την κληρονομιά του υιού της Μ., έχει δε εκδοθεί και το υπ' αριθμ. 1316/75 Μον. Πρωτ. Αθ. δυνάμει της υπ'αριθμ. 4739/75 απόφασης Μον. Πρωτ. Αθ. κοινό κληρονομητήριο για το κληρονομικό του δικαίωμα στην κληρονομιά των ως άνω θανόντων θείου-νονού του Μ. και γιαγιάς του Ι., νομίμως μεταγεγραμμένου σε τ. … και α.α …των βιβλίων του Υποθηκοφυλακείου Θήρας.
Στους ανωτέρω δικαιοπαρόχους του ενάγοντος το ποσοστό τους επί του άνω αγροτεμαχίου περιήλθε στο μεν Μ. Α. Β. κατά μεν τα τρία όγδοα (3/8) εξ αδιαιρέτου από κληρονομιά του κατά την 18 Απριλίου 1943 αποβιώσαντος άνευ διαθήκης πατέρα του Α. Ε.Β., κατά δε τα έτερα πέντε όγδοα (5/8) εξ αδιαιρέτου αϊτό αγορά αφενός από την μητέρα του Ι., χήρα Α. Β., δύο ογδόων (2/8), δυνάμει του υπ' αριθμ. .../11-10-1951 συμβολαίου του Συμβολαιογράφου Αθηνών Ιωάννου Δημ. Κουτσογιαννόπουλου, νομίμως μεταγραφέντος σε τ. … και α.α. …στα Βιβλία Μεταγραφών του Δήμου Καλλίστης (Θήρας), αφετέρου δε των τριών ογδόων (3/8) εξ αδιαιρέτου, από την αδελφή του τελευταίου και μητέρα του (ενάγοντος) Έ.-Φ., σύζυγο Β. Ν., το γένος Α. Β., περιελθόντων σε αυτές από κληρονομιάς του κατά την 18-4-1942 αποβιώσαντος άνευ διαθήκης συζύγου της πρώτης και πατέρα της δευτέρας Α. Ε. Β., στην δε γιαγιά του Ι. το ποσοστά της στο 1/4 επί του άνω αγροτεμαχίου εξ αδιαθέτου από κληρονομιά του παραπάνω θείου-νονού του και υιού της Μ..
Οι εναγόμενοι έχουν στην πλήρη κυριότητα τους το λοιπό 1/2 εξ του άνω αγροτεμαχίου, δηλαδή κατά ποσοστό 1/4 εξ αδιαιρέτου τούτων, ως μοναδικοί εξ αδιαθέτου κληρονόμοι της θείας τους Ε., χήρας Μ. Β. το γένος Β. Δ. ( αδελφή του πατέρα των εναγομένων Ε. ), θανούσας στις 30-4-1997 άνευ κατιόντων, στην οποία το άνω ποσοστό είχε περιέλθει εξ αδιαθέτου από κληρονομιά του συζύγου της Μ. Β. σε ποσοστό1/2 εξ αδιαιρέτου (ο σύζυγος της Μ. είναι ο θείος-νονός του ενάγοντος και αδελφός της μητέρας του Έ.-Φ. ως άνω).
Περαιτέρω, όπως προέκυψε από την προαναφερθείσα συμπληρωματική έκθεση πραγματογνωμοσύνης, το πιο πάνω υπό στοιχ.1γ ακίνητο (αγροτεμάχιο - αγραμπελώνας εκτάσεως δέκα -10- ζευγαριών εκ των οποίων 8 ζευγαριές άμπελος και 2 ζευγαριές αγροί, εκτός σχεδίου, αρτίου και οικοδομήσιμου, επιφανείας 33.933μ2 , κειμένου στη θέση "Άγιος Γεώργιος" περιοχής Καρτεράδου του χωρίου Μεσσαριά της νήσου Θήρας), μπορεί να διαιρεθεί σε 6 επί μέρους δημιουργούμενα τμήματα, όπως αυτά εμφαίνονται στο από Οκτωβρίου 2007 συνοδευτικό τοπογραφικό διάγραμμα του ως άνω πραγματογνώμονα , ως ακολούθως:
1. Το υπ' αριθμ. 1 αγροτεμάχιο κείμενο στη θέση "Άγιος Γεώργιος" περιοχής Μεσσαριάς νήσου Θήρας άρτιο και οικοδομήσιμο επιφάνειας 5.690,96 τ.μ. περιγραφόμενο από τα στοιχεία (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 236, 234, 256,78,79,80,1), συνορεύον βόρεια σε πλευρά (256, 243, 236) συνολικού μήκους 115,23 μ. με αγροτεμάχια 2 & 3 ιδίου τοπογραφικού διαγράμματος , νότια σε πλευρά (1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11) συνολικού μήκους 122,87 μ , με ιδιοκτησία Δ. Ν. & εναγομένων ανατολικά σε πλευρά (256,78,79,80,1) συνολικού μήκους 56,14 μ. με αγροτικό δρόμο και δυτικά σε πλευρά (11,236) συνολικού μήκους 50,40 μ. με αγροτεμάχιο υπ'αρ. 4 ιδίου τοπογραφικού διαγράμματος ,αξίας 150.003 ευρώ.
(2.) Το υπ'αριθμ. 2 αγροτεμάχιο κείμενο στη θέση "Άγιος Γεώργιος" περιοχής Μεσσαριάς νήσου Θήρας , άρτιο και οικοδομήσιμο , επιφάνειας 5.690,96 τ.μ. περιγραφόμενο από τα στοιχεία (63, 64, 65, 66, 67, 68, 69, 70, 71, 72, 73, 74,75,76,77,256,243,63),συνορεύον βόρεια σε πλευρά (63,64,65,66) συνολικού μήκους 37.86 μ. με αγροτικό δρόμο, νότια σε πλευρά (256,243) μήκους 53,62 μ. με αγροτεμάχιο υπ'αρ. 1 ιδίου τοπογραφικού διαγράμματος , ανατολικά σε πλευρά, (66, 67, 68, 69, 70, 71, 72, 73, 74, 75,76,77,256) συνολικού μήκους 133,47 μ. με αγροτικό δρόμο , και δυτικά σε πλευρά (243,63) μήκους 89,26 μ. με αγροτεμάχιο υπ'αρ. 3 ιδίου τοπογραφικού διαγράμματος, αξίας 120.000 ευρώ 3. Τo υπ'αριθμ. 3 αγροτεμάχιο κείμενο στη θέση "Άγιος Γεώργιος" περιοχής Μεσσαριάς νήσου Θήρας, άρτιο και οικοδομήσιμο, επιφάνειας 5.690,96 τ.μ. περιγραφόμενο από τα στοιχεία (63, 243, 236, 247, 57, 58, 59,60,61,62,63,),συνορεύον βόρεια σε πλευρά (247, 57, 58, 59,60,61,62,63) συνολικού μήκους 94,14 μ. με αγροτικό δρόμο , νότια σε πλευρά (243,236) μήκους 61,61 μ . με αγροτεμάχιο υπ'αρ. 1 ιδίου τοπογραφικού διαγράμματος, ανατολικά σε πλευρά (63,243) μήκους 89,26 μ., με αγροτεμάχιο υπ'αρ. 2 ιδίου τοπογραφικού διαγράμματος και δυτικά σε πλευρά (236,247) μήκους 57,40μ., με αγροτεμάχιο υπ'αρ. 4 ιδίου τοπογραφικού διαγράμματος, αξίας 100.000 ευρώ.
4. Το υπ'αριθμ. 4 αγροτεμάχιο κείμενο στη θέση "Άγιος Γεώργιος", περιοχής Μεσσαριάς νήσου Θήρας άρτιο και οικοδομήσιμο επιφάνειας 5.690,96 τ.μ. περιγραφόμενο από τα στοιχεία (11, 12, 13, 250, 14, 53, 54, 55, 56, 247, 236,11), συνορεύον βόρεια σε πλευρά (53,54,55,56,247) συνολικού μήκους 51,37 μ., με αγροτικό δρόμο, νότια σε πλευρά (11,12,13,250,14) συνολικού μήκους 56,48 μ., με ιδιοκτησία Δ. Ν. & εναγομένων, ανατολικά σε πλευρά (247,210,11) συνολικού μήκους 107,80 μ. με αγροτεμάχια υπ'αρ. 1 και υπάρ.8 ιδίου τοπογραφικού διαγράμματος και δυτικά σε πλευρά (14,53) μήκους 110,40 μ., με αγροτεμάχιο υπ'αρ. ιδίου τοπογραφικού διαγράμματος αξίας ........ευρώ.
5. Το υπ'αριθμ. 6 αγροτεμάχιο κείμενο στη θέση "'Αγιος Γεώργιος" περιοχής Μεσσαριάς νήσου Θήρας, άρτιο και οικοδομήσιμο επιφανείας 5.6980,96 τ.μ. περιγραφόμενο από τα στοιχεία (14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 255, 48, 49,50,51,52,53,14) συνορεύον βόρεια με πλευρά (255,48,49,50,51,52,53) συνολικού μήκους 73,89 μ, με αγροτικό δρόμο, νότια δε πλευρά (14,15,16,17) συνολικού μήκους 43.04 με ιδιοκτησία Δ. Ν. & εναγομένων, ανατολικά σε πλευρά (14,53) μήκους 110,40 μ. με αγροτεμάχιο υπ'αρ. 4 ιδίου τοπογραφικού διαγράμματος και δυτικά σε πλευρά( 17,18,19,20,21,22) συνολικού μήκους 61,63 μ., με ιδιοκτησία αγνώστου και πλευρά (22,255) μήκους 46,72 μ με αγροτεμάχιο υπ'αρ. 6 ιδίου τοπογραφικού διαγράμματος, αξίας 90.000 ευρώ.
6. Το υπ'αριθμ. 6 αγροτεμάχιο κείμενο στη θέση "Άγιος Γεώργιος" περιοχής Μεσσαριάς νήσου Θήρας , άρτιο και οικοδομήσιμο, επιφάνειας 5.690,96 τ.μ. περιλαμβανόμενο από τα στοιχεία (22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43,44,45,46,47,255,22),συνορεύον βόρεια σε πλευρά (37,38,39,40,41,42,)μήκους 77,25 μ.με ιδιοκτησία αγνώστου και πλευρά (45,46,47,255) συνολικού μήκους 37,99 μ, με αγροτικό δρόμο, νότια σε πλευρά (22,23,24,25,26,27,28,29) συνολικού μήκους 100,47 μ. με ιδιοκτησία αγνώστου, ανατολικά με πλευρά (22,255) μήκους 46,72 μ. με αγροτεμάχιο υπ'αρ. 5 ιδίου τοπογραφικού διαγράμματος και πλευρά (42,43,44,45) συνολικού μήκους 57,94 μ. με αγροτικό δρόμο και δυτικά σε πλευρά (29, 30, 31, 32, 33, 34,35,36,37) συνολικού μήκους 78,54 μ. με ιδιοκτησία αγνώστου, αξίας 80.000 ευρώ. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο ισχυρισμός των εκκαλούντων ότι είναι άστοχη η προτεινόμενη από τον παραπάνω πραγματογνώμονα κατάτμηση του πιο πάνω ακινήτου, διότι το εν λόγω ακίνητο δεν έχει πρόσοψη σε κοινόχρηστο δρόμο αλλά σε αγροτικό οδό, είναι απορριπτέος ως αλυσιτελής , αφού μεταξύ των δημοτικών και κοινοτικών δρόμων, που έχουν το χαρακτήρα κοινοχρήστων πραγμάτων κατά την έννοια των άρθρων 966-968 ΑΚ , συμπεριλαμβάνονται και οι αγροτικοί δρόμοι (ΑΠ 1046/2003 ΧρΙΔ 2004.45, ΑΠ 286/1987 ΕλΔ 29.1365, ΑΠ 1206/1981 ΝοΒ 30.804).
Με βάση τα παραπάνω το Δικαστήριο αυτό προκρίνει ως προσφορότερο τον παρακάτω τρόπο διανομής των πιο πάνω επίκοινων ακινήτων, προκειμένου να λυθεί η μεταξύ των διαδίκων κοινωνία, λαμβάνοντας υπόψη: 1) Τις αναφερόμενες στις πιο πάνω εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης (κύρια και συμπληρωματική) προτάσεις του διορισθέντος πραγματογνώμονα, η πραγματογνωμοσύνη του οποίου κρίνεται ότι είναι σαφής και επαρκής παρέχουσα βάση για το σχηματισμό ασφαλούς δικανικής πεποίθησης, με αποτέλεσμα το αίτημα των εκκαλούντων περί διενέργειας νέας πραγματογνωμοσύνης να είναι απορριπτέο ως κατ' ουσίαν αβάσιμο.
2) Ότι είναι δυνατή η αυτούσια διανομή των ως άνω υπό στοιχ.1α, 1β και 1γ επίκοινων ακινήτων, όπως το τελευταίο διαιρείται στα ανωτέρω 6 επί μέρους δημιουργούμενα τμήματα, με τη διαίρεση τους σε άνισα μέρη, ώστε σε κάθε συγκύριο να περιέλθει, με απονέμηση, αντίστοιχο με τη μερίδα του μέρος. 3) Ότι το υπό στοιχ.1α ακίνητο (οικόπεδο άρτιο και οικοδομήσιμο, εκτάσεως 1.072 τ.μ., κείμενο εντός του παραδοσιακού οικισμού Μεσσαριάς Θήρας, στο οποίο υφίστανται δύο οικίες, εκ των οποίων η μία-διατηρητέα-βρίσκεται στο νότιο τμήμα του οικοπέδου με όριο την κοινοτική οδό και αποτελείται από 7 δωμάτια συνολικής επιφάνειας 169,07 τ.μ., αποχωρητήριο επιφάνειας 6,47 τ.μ. και με υπόσκαφη σπηλιά επιφάνειας 25,50 τ.μ., η δε άλλη βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του οικοπέδου και αποτελείται από τέσσερα δωμάτια συνολικής επιφάνειας 81,70 τ.μ. με υπόσκαφη σπηλιά επιφάνειας 19 τ.μ) έχει ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για τον ενάγοντα , εφόσον αυτό ανήκε στον παππού του από μητρική γραμμή Ά. Β., γνωστό και έγκριτο οφθαλμίατρο της περιοχής κατά τον προηγούμενο αιώνα , μετέπειτα δε στην ευρύτερη οικογένεια του, ενώ ο ίδιος το χρησιμοποιούσε από την παιδική ηλικία του κατά τη διαμονή του στη Σαντορίνη και επιθυμεί ήδη να αναπαλαιώσει το επ' αυτού διατηρητέο κτίσμα . 4) Ότι η διαίρεση του υπό στοιχ. 1β ακινήτου (παλαιά και ημικατεστραμμένη από τους σεισμούς οιναποθήκη, κείμενη εντός του οικισμού Μεσσαριάς της νήσου Θήρας με οικόπεδο άρτιο και οικοδομήσιμο, επιφανείας 95,29μ2 επί του οποίου υπάρχει εξώσκαφο κτίσμα κατεστραμμένο επιφανείας 22,80μ2 και. μετά υποσκάφων επιφανείας 128,68μ2 αξίας 70.000 ευρώ δεν είναι εφικτή λόγω της μικρής έκτασης του , ενώ η διαίρεση του υπό στοιχ. 3 αγροτεμαχίου (εκτός σχεδίου, άρτιο και οικοδομήσιμο-αμπελώνας εκτάσεως μιας ζευγαριάς επιφανείας σε μ2 4.841,72 κείμενος στη θέση "Χοχλακούρα" Βόθωνα της νήσου Θήρας) αξίας 50.000 ευρώ θα οδηγούσε σε ανεπίτρεπτη δημιουργία μη αρτίων και οικοδομήσιμων τμημάτων , αφού η κατάτμησή του σε δύο τμήματα ανάλογα προς το μέγεθος των μερίδων των κοινωνών, συνεπάγεται τη δημιουργία μη αρτίων και μη οικοδομησίμων ακινήτων ........... τους τρείς συγκυρίους, δηλαδή ακινήτου επιφανείας για τον μεν ενάγοντα 2.420,86 τ.μ (4.841,72 τ.μ Χ 1/2), για καθένα δε από τους εναγομένους επιφανείας 1.210,43 τ.μ. (2.420,86/2) για τον καθένα, εφόσον τα προκύπτοντα από τη διανομή ακίνητα έχουν εμβαδόν λιγότερο από τα απαιτούμενα κατά το άρθρο 2 παρ.1 του Ν.Δ 690/1948 σε συνδ.με άρθρο 10 παρ.1 Ν.3212/2003 τέσσερα στρέμματα (ΕφΔωδ 115/2006, ΕφΛαρ 106/2005 Ηλεκτρονική Συλλογή "ΝΟΜΟΣ") μειώνοντας έτσι την αξία του. Και 5) ότι μετά τυχόν κατάτμηση του υπό στοιχ.2 ακινήτου (αγροτεμάχιο - αμπελώνας εκτάσεως πέντε -5- ζευγαριών εκ των οποίων 2,5 ζευγαριές άμπελος και 2,5 αγροί, εκτός σχεδίου, αρτίου και οικοδομήσιμου, επιφανείας 16.643,98μ2, κείμενο στη θέση "Αντελώνα" περιοχής Καρτεράδου του χωρίου Μεσσαριά της νήσου Θήρας) αξίας 200.000 ευρώ , εν όψει του ιδιαιτέρως μικρού ποσοστού συγκυριότητας των εναγομένων επ' αυτού (3/32 εξ αδιαιρέτου ο καθένας), το τμήμα , που θα αντιστοιχούσε σε κάθε εναγόμενο, θα ήταν επιφανείας 1.560,37 τ.μ (16.643,98 Χ 3/32 ) και ως εκ τούτου δεν θα ήταν άρτιο και οικοδομήσιμο και συνεπώς θα ήταν ουσιαστικά χωρίς αξία γι' αυτούς.
Α) Αυτούσια διανομή με επιδίκαση των παρακάτω επίκοινων ακινήτων : 1) στον ενάγοντα : α) το υπό στοιχείο 1α ακίνητο, που κείται επί οικοπέδου, άρτιου και οικοδομήσιμου, εκτάσεως 1.072 τ.μ., κείμενου εντός του παραδοσιακού οικισμού Μεσσαριάς Θήρας και συνορεύοντος ανατολικά επί τεθλασμένης πλευράς με πρώην ιδιοκτησία Μ. Ξ. Α., Ε. χήρας Δ. Β. και νυν Φ. Δ. Β. και κοινοτική οδό, δυτικά με ιδιοκτησία πρώην Α. Φ. νυν Α. Φ., βόρεια με ιδιοκτησία εκκλησιαστικά κτήματα Δ. Π. Σ. και νότια με κοινοτική οδό και στο οποίο υφίστανται δύο οικίες, εκ των οποίων η μία βρίσκεται στο νότιο τμήμα του οικοπέδου με όριο την κοινοτική οδό και αποτελείται από 7 δωμάτια συνολικής επιφάνειας 169.07 τ.μ. , αποχωρητήρια επιφάνειας 6,47 τ.μ. και με υπόσκαφη σπηλιά επιφάνειας 25,50 τ.μ., η δε άλλη βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του οικοπέδου και αποτελείται από τέσσερα δωμάτια συνολικής επιφάνειας 81,70 τ.μ. με υπόσκαφη σπηλιά επιφάνειας 19 τ.μ., β) τα ως άνω υπ' αριθμ. 1, 4, 5 και 6 δημιουργούμενα αγροτεμάχεια εκτάσεως 5.690,96 τ.μ. το καθένα , που αναφέρονται στην προαναφερθείσα υπ' αριθμ. 17/2007 συμπληρωματική έκθεση πραγματογνωμοσύνης, μετά από την κατάτμηση του ευρύτερου υπό στοιχ.1 γ ακινήτου εκτάσεως 33.933 τ.μ θέση "Άγιος Γεώργιος" του Δ.Δ. Μεσσαριάς Θήρας, 2) στον ένα εκ των εναγομένων, κατόπιν κληρώσεως, το υπό στοιχείο 1β ακίνητο που κείται επί οικοπέδου, άρτιου και οικοδομήσιμου (παλιά οιναποθήκη), έκτασης 95,29 τ.μ., κείμενου εντός του οικισμού Μεσσαριάς Θήρας, επί του οποίου υπάρχει εξώσκαφο κτίσμα, επιφάνειας 22,80 τ.μ. μετά υποσκάφων (κάναβα -ελαιοτριβείο), επιφάνειας 128,68 τ.μ., συνορεύοντος βόρεια με κοινοτικό ρυμίδι, νότια με ιδιοκτησία αγνώστου, ανατολικά με ιδιοκτησία Θ. Φ. και δυτικά με ιδιοκτησία Τ. Α., 3) στον άλλο εναγόμενο, κατόπιν κληρώσεως, το υπό στοιχείο 3 ακίνητο, δηλαδή ένα αγροτεμάχιο εκτός σχεδίου, άρτιου και οικοδομήσιμου, έκτασης 4.841,74 τ.μ. (μιας ζευγαριάς) κείμενου στη θέση "Χοχλακούρα" της περιοχής Βόθωνα Θήρας, συνορεύοντος βόρεια με αγροτική οδό, νότια με ιδιοκτησία Κ.Α., ανατολικά με ιδιοκτησία Μ.Δρόσου και δυτικά με ιδιοκτησία Γ.Λ., 4) στον ένα εναγόμενο, κατόπιν κληρώσεως, το υπ'αριθμ. 2 δημιουργούμενο αγροτεμάχιο μετά την κατάτμηση του ως άνω υπό στοιχείο 1γ ακινήτου, 5) στον άλλο εναγόμενο, κατόπιν κληρώσεως, το υπ' αριθμ. 3 δημιουργούμενο αγροτεμάχιο από την κατάτμηση του προαναφερόμενου ακινήτου. Ακολούθως, πρέπει να γίνει εξίσωση των άνισων μερίδων των διαδίκων με βάση τις προαναφερόμενες αξίες των επικοίνων σε συνδυασμό με την αξία της ιδανικής μερίδας κάθε διάδικου επί του συνόλου της αξίας της ως άνω διανεμητέας περιουσίας. Ειδικότερα, η αξία της όλης διανεμητέας περιουσίας ανέρχεται σε 1.200.000ευρώ (250.000 + 70.000+ 630.000+ 200.000+ 50.000), ενώ η μεν αξία της ιδανικής μερίδας ενάγοντος επ' αυτής ανέρχεται σε 820.333,33 ευρώ {(250.000+70.000+630.000=950.000 Χ 4/6=533.333,33)+ (200.000 Χ 26/32=162.500) +(50.000 Χ 1/2 =25.000)}, δηλαδή σε ποσοστό συγκυριότητάς του επ'αυτής 68,4...% εξ αδιαιρέτου, η δε αξία της ιδανικής μερίδας των εναγομένων επ'αυτής ανέρχεται σε {(250.000+70.000+530.000=950.000 Χ 2/6=316.666,68) + (200.000 Χ 6/32=37.500)+(50.000 Χ 1/2 =25.000 = 379.136,66 ευρώ )}, δηλαδή σε ποσοστό συγκυριότητας τους επ' αυτής 31,60% εξ αδιαιρέτου, δηλαδή, αναλογεί στον καθένα από τους εναγομένους από 189.583,33 ευρώ ή ποσοστό συγκυριότητας επί των ως άνω επίκοινων 15,81 %. Επομένως, με βάση την αξία των αυτουσίως επιδικαζομένων ακινήτων ο εναγόμενος στον οποίο θα επιδικαστούν, κατόπιν κληρώσεως, το υπό στοιχ. 1 β ακίνητο και το υπ' αρ.2 δημιουργούμενο αγροτεμάχιο συνολικής αξίας 190.000 ευρώ (70.000+120.000), πρέπει να καταβάλει στον άλλο εναγόμενο, στον οποίο θα επιδικαστούν, κατόπιν κληρώσεως το υπό στοιχ.3 ακίνητο και το υπ' αρ. 3 δημιουργούμενο αγροτεμάχιο, το χρηματικό ποσό των 416,67 ευρώ, κατά το οποίο υπολείπεται της αξίας αυτών η αξία της ιδανικής μερίδας του τελευταίου (190.000-189.583,33). Εξάλλου, ο εναγόμενος στον οποίο θα επιδικαστούν, κατόπιν κληρώσεως, το υπό στοιχ. 1β ακίνητο και το υπ' αρ.3 δημιουργούμενο αγροτεμάχιο συνολικής αξίας 170.000 ευρώ (70.000+100.000) ), δεν πρέπει να καταβάλει στον άλλο εναγόμενο, στον οποίο θα επιδικαστούν, κατόπιν κληρώσεως, το υπ' αρ. 3 ακίνητο και το υπ' αρ. 2 δημιουργούμενο αγροτεμάχιο συνολικής αξίας 170.000 (50.000+120.000), οποιοδήποτε χρηματικό ποσό, ενόψει της ίσης συνολικής αξίας των επιδικασθησομένων σ' αυτούς ακινήτων, που υπολείπονται εξ ίσου (κατά 19.583,33 ευρώ) της ιδανικής μερίδας καθενός . Πρέπει να σημειωθεί ότι ναι μεν ο ενάγων, στον οποίο επιδικάζονται το υπό στοιχ.1α ακίνητο και τα υπ1 αρ. ακίνητα 1, 4, 5 και 6 δημιουργούμενα αγροτεμάχια συνολικής αξίας 660.000 ευρώ (250.000 +410.000), δεν πρέπει να καταβάλει σε κάθε εναγόμενο οποιοδήποτε χρηματικό ποσό, εφόσον η αξία των επιδικασθέντων αυτουσίως ακινήτων δεν υπερβαίνει την ιδανική μερίδα του (820.333,33 ευρώ), της οποίας μάλιστα υπολείπεται κατά πολύ, πλην όμως ενόψει του ότι δεν ασκήθηκε εκ μέρους του έφεση ή αντέφεση ώστε να μπορεί να εκδοθεί επιβλαβέστερη για τους εκκαλούντες-εναγομένους απόφαση (άρθρο 536 παρ.1ΚΠολΔ) , το Δικαστήριο αυτό δεν θα περιλάβει σχετική διάταξη.
Β) Πώληση με πλειστηριασμό του υπό στοιχ.2 ακινήτου (αγροτεμαχίου - αμπελώνας εκτάσεως πέντε -5- ζευγαριών εκ των οποίων 2,5 ζευγαριές άμπελος και 2,5 αγροί, εκτός σχεδίου, αρτίου και οικοδομήσιμου, επιφανείας 16.643,98μ2, κείμενου στη θέση "Αντελώνα" περιοχής Καρτεράδου του χωρίου Μεσσαριά της νήσου Θήρας}.
Συνεπώς η εκκαλουμένη ορθά μεν ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο α) και εκτίμησε τις αποδείξεις ως προς τον τρόπο λύσης της κοινωνίας μεταξύ των διαδίκων και τη διανομή των επίκοινων ακινήτων , απονέμοντας: στ ενάγοντα-εφεσίβλητο το υπό στοιχ. 1α ακίνητο και τα υπ'αριθμ. 1, 4, 5 και 6 δημιουργούμενα αγροτεμάχια, όπως αυτά περιγράφηκαν παραπάνω, β) στον ένα από τους εναγομένους-εκκαλούντες, κατόπιν κληρώσεως, το υπό στοιχ. 1 β ακίνητο και στον άλλο το υπό στοιχ. 3 ακίνητο, όπως αυτά περιγράφηκαν παραπάνω και γ) στον ένα από τους εναγομένους-εκκαλούντες το υπ'αριθμ. 2 και στον άλλο, το υπ'αριθμ. 3 δημιουργούμενα αγροτεμάχια, όπως αυτά περιγράφηκαν παραπάνω, κατόπιν κληρώσεως, έσφαλε όμως κατά την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων κατά το σκέλος της διάταξης της για τον υπολογισμό και τα καθορισθέντα καταβλητέα ποσά για την εξίσωση των άνισων μερίδων μεταξύ των εναγομένων.
Με βάση τις παραδοχές αυτές το Εφετείο έκανε εν μέρει δεκτή την έφεση των αναιρεσειόντων, εξαφάνισε την πρωτοβάθμια απόφαση κατά το σκέλος τη2ς διάταξης για τον καθορισμό του καταβλητέου ποσού για την εξίσωση των ανίσων μεριδίων, έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή κατά το σκέλος αυτό, καθορίζοντας το καταβλητέο ποσό για την εξίσωση των άνισων μερίδων των διαδίκων κατά τα εις το διατακτικό της προσβαλλομένης αποφάσεως, απορρίπτοντας κατά τα λοιπά ως κατ'ουσίαν αβάσιμη την έφεση και επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση που είχε κρίνει ομοίως. Κρίνοντας το Εφετείο ότι το υπό στοιχ. 1γ ακίνητο (αγροτεμάχιο-αγραμπελώνας εκτός σχεδίου, άρτιο και οικοδομήσιμο επιφανείας 33.933 τετραγωνικών μέτρων κείμενο στη θέση " 'Αγιος Γεώργιος" περιοχής Καρτεράδου του χωριού Μεσσαριά της νήσου Θήρας) μπορεί να διαιρεθεί σε έξι επί μέρους δημιουργούμενα εδαφικά τμήματα όπως αυτά εμφαίνονται στο από Οκτωβρίου 2007 σχεδιάγραμμα του πραγματογνώμονα, άρτια και οικοδομήσιμα, καθένα των οπίων έχει ελάχιστο εμβαδόν τεσσάρων (4) στρεμμάτων και πρόσωπο τουλάχιστον είκοσι πέντε (25) μέτρων σε αγροτική οδό, η οποία, κατ'άρθρο 967 ΑΚ, είναι κοινόχρηστη, δεν παρεβίασε με την εσφαλμένη εφαρμογή τους τις προαναφερθείσες ουσιαστικού δικαίου διατάξεις των άρθρων 967, 968 ΑΚ 2 παρ.1 ν.δ. 690/1948, 10 παρ.1 και 23 παρ.3 ν.3112/2003 και 1 παρ.1 περ. α'του από 24/31-5-1985 π.δ/τος ούτε εκείνες των άρθρων 369, 966, 972, 1033, 1192 αρ.1 ΑΚ αφού υπό τα ως άνω ανελέγκτως δεκτά γενόμενα πραγματικά περιστατικά συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις εφαρμογής τους. Επομένως, ο πρώτος λόγος αναιρέσεως εκ του άρθρου 554 αρ.1 ΚΠολΔ κατά το πρώτο μέρος του, με το οποίο υποστηρίζονται τα αντίθετα, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Περαιτέρω, το Εφετείο κρίνοντας όπως παραπάνω αναφορικά με το ως άνω ουσιώδες ζήτημα της αυτούσιας διανομής του ως άνω ακινήτου σε έξι (6) άρτια και οικοδομήσιμα γαιοτεμάχια που έχουν, το καθένα ελάχιστο εμβαδόν τεσσάρων (4) στρεμμάτων και πρόσωπο τουλάχιστον είκοσι πέντε (25) μέτρων σε αγροτική οδό, η οποία περιλαμβάνεται στα κοινόχρηστα πράγματα, περιέλαβε στην απόφασή του σαφείς, πλήρεις και χωρίς αντιφάσεις αιτιολογίες οι οποίες επιτρέπουν τον αναιρετικό έλεγχο για την ορθή εφαρμογή των προαναφερομένων ουσιαστικών διατάξεων. Δεν απαιτείτο δε για την πληρότητα της αιτιολογίας της προσβαλλομένης αποφάσεως ο νόμιμος τρόπος με τον οποίον αποκτήθηκε η ιδιότητα της κοινοχρησίας της ως άνω οδού εφόσον μεταξύ των κοινόχρηστων πραγμάτων, κατ'άρθρο 967 ΑΚ, περιλαμβάνονται και οι αγροτικοί οδοί, η δε κοινοχρησία της επίμαχης αγροτικής οδού συνομολογήθηκε από τους αναιρεσείοντες στην πρωτοβάθμια δίκη όπως προκύπτει από την επισκόπηση των εκεί υποβληθεισών προτάσεών τους. Με τον τέταρτο εκ του άρθρου 559 αριθ.19 ΚΠολΔ λόγο αναιρέσεως πλήττεται η προσβαλλομένη απόφαση ως περιέχουσα αντιφατικές αιτιολογίες εκ του ότι κατ'αρχήν δέχεται ότι το ως άνω ακίνητο δεν συνορεύει κατά την ανατολική πλευρά του με αγροτικό δρόμο αλλά με ιδιοκτησίες, εν τούτοις σε άλλο σημείο δέχεται ότι τα υπό στοιχεία 1 και 2 αγροτεμάχια που δημιουργούνται από την κατάτμηση του όλου ακινήτου συνορεύουν κατά την ανατολική πλευρά τους με αγροτικό δρόμο. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος σύμφωνα με τα προεκτεθέντα διότι πρόκειται περί πλημμέλειας αναγομένης στην ανάλυση των αποδείξεων και έτσι δεν συνιστά αιτιολογία της απόφασης.
Επειδή, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 795 ΑΚ, κάθε κοινωνός έχει δικαίωμα να απαιτήσει οποτεδήποτε τη λύση της κοινωνίας εφόσον το δικαίωμα αυτό δεν αποκλείεται από δικαιοπραξία ή από τον προ9ορισμό του κοινού πράγματος για κάποιο διαρκή σκοπό, ενώ σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 798 και 799 ΑΚ η λύση της κοινωνίας επέρχεται με διανομή και όταν δεν συμφωνούν όλοι οι κοινωνοί για τη διανομή, κάθε κοινωνός μπορεί να απαιτήσει δικαστική διανομή κατά τις διατάξεις της πολιτικής δικονομίας. Κατά τη διάταξη του άρθρου 479 ΚΠολΔ, στην αγωγή διανομής το δικαστήριο προσδιορίζει τη μερίδα κάθε κοινωνού τα αντικείμενα που πρέπει να διανεμηθούν και τις απαιτήσεις κάθε κοινωνού από την κοινωνία καθώς και από τη συνεισφορά, ενώ κατά τη διάταξη του άρθρου 480 παρ. 1 ΚΠολΔ το δικαστήριο αποφασίζει την αυτούσια διανομή αν είναι δυνατή η διαίρεση του διανεμητέου σε μέρη ανάλογα προς τις μερίδες των κοινωνών δίχως να μειώνεται η αξία τους. Τα στοιχεία της βάσεως της αγωγής διανομής συνοπτικά είναι α) συγκυριότητα του ενάγοντος β) η μεταξύ του ενάγοντος και του εναγομένου κοινωνία γ) το αντικείμενο της αγωγής δ) μη συμφωνία του εναγομένου για διανομή ε) η αξία των διανεμητέων πραγμάτων και στ) αίτημα. Το αίτημα αυτό ης αγωγής διανομής είναι να διαταχθεί η αυτούσια ή με πλειστηριασμό διανομή του κοινού πράγματος. Στη δίκη διανομής, ο εναγόμενος, μεταξύ των άλλων ενστάσεων, μπορεί να προβάλει νομίμως την ένσταση ότι με την αυτούσια διανομή δημιουργούνται μη άρτια οικόπεδα. Η ένσταση αυτή στηρίζεται στο άρθρο 2 Ν.Δ. 690/1948 όπως έχει κωδικοποιηθεί στο άρθρο 417 διατάγματος από 14-7-1999 (ΦΕΚ Δ 580/27-7-99) κατά το οποίο απαγορεύεται η μεταβίβαση οικοπέδων επαγομένων τη δημιουργία οικοπέδων μη αρτίων είτε κατά το ελάχιστο εμβαδόν είτε κατά το ελάχιστο πρόσωπο ή βάθος. Κατά δε το άρθρο 1 παρ.1 περ. α' του 24/31-5-1985 π.δ/τος όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 10 παρ.1 ν.3212/2003, τα γήπεδα που ευρίσκονται εκτός των ρυμοτομικών σχεδίων των πόλεων, κωμών ή οικισμών ή εκτός των ορίων των νομίμως υφισταμένων προ του έτους 1923 οικισμών είναι άρτια και οικοδομήσιμα μόνον αν έχουν ελάχιστο εμβαδόν 4.000 τετραγωνικά μέτρα και πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο είκοσι πέντε (25) μέτρα. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 562 παρ.2 είναι απαράδεκτος λόγος αναιρέσεως που στηρίζεται σε ισχυρισμό ο οποίος δεν προτάθηκε νομίμως στο δικαστήριο της ουσίας, εκτός αν πρόκειται α) για παράβαση που δεν μπορεί να προβληθεί στο δικαστήριο της ουσίας β) για σφάλμα που προκύπτει από την ίδια την απόφαση και γ) για ισχυρισμό που αφορά τη δημόσια τάξη. Η διάταξη αυτή η οποία αποτελεί εκδήλωση της θεμελιώδους αρχής ότι ο 'Αρειος Πάγος ελέγχει τη νομιμότητα της αποφάσεως του δικαστηρίου της ουσίας με βάση την πραγματική και νομική κατάσταση που ώφειλε να λάβει υπόψη του ο ουσιαστικός δικαστής, καθιερώνει ειδική προϋπόθεση του παραδεκτού των λόγων αναίρεσης.
Συνεπώς, οι ισχυρισμοί του αναιρεσείοντος που είχαν προταθεί στο πρώτο βαθμό αλλά δεν επαναφέρθηκαν στο Εφετείο και έτσι δεν κατέστησαν αντικείμενο της κατ'έφεση δίκης, δεν μπορούν να θεμελιώσουν λόγους αναίρεσης. 'Ετσι, αν ο αναιρεσείων είχε ηττηθεί στον πρώτο βαθμό, η νόμιμη επαναφορά των ισχυρισμών του στο Εφετείο, πριν από την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, μόνον με λόγο περιεχόμενο στο δικόγραφο της έφεσης ή σε δικόγραφο προσθέτων λόγων σύμφωνα με το άρθρο 520 ΚΠολΔ μπορούσε να γίνει. Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 559 αρ8 ΚΠολΔ, ιδρύεται λόγος αναίρεσης όταν το δικαστήριο της ουσίας παρά το νόμο έλαβε υπόψη πράγματα που προτάθηκαν και έχουν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης. Πράγματα, υπό την έννοια της πιο πάνω διάταξης θεωρούνται οι ασκούντες ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης αυτοτελείς ισχυρισμοί των διαδίκων που, υπό την προϋπόθεση της νόμιμης πρότασής τους, θεμελιώνουν ιστορικώς το αίτημα της αγωγής, ανταγωγής, ένστασης ή αντένστασης ουσιαστικού ή δικονομικού δικαιώματος (ΟλΑΠ 235/2003), όχι δε εκείνοι που συνέχονται με την ιστορική βάση της αγωγής και αποτελούν άρνηση αυτής, ούτε και εκείνοι που δεν έχουν αυτοτέλεια και αποτελούν επιχειρήματα νομικά ή πραγματικά τα οποία αντλούνται από το νόμο ή από την εκτίμηση των αποδείξεων. Ο λόγος αυτός από τον αριθμό 8 του άρθρου 559 ΚΠολΔ δεν ιδρύεται αν ο ισχυρισμός λήφθηκε υπόψη και απορρίφθηκε γι οποιοδήποτε λόγο, τυπικό ή ουσιαστικό. Τέλος, ο εκ του άρθρου 559 αρ.14 ΚΠολΔ λόγος αναιρέσεως ιδρύεται αν το δικαστήριο παρά το νόμο κήρυξε ή δεν κήρυξε ακυρότητα, έκπτωση από δικαίωμα ή απαράδεκτο. Ο λόγος αυτός ιδρύεται μόνον όταν η πλημμέλεια αναφέρεται σε ακυρότητα, απαράδεκτο ή έκπτωση από δικαίωμα που προέρχεται από παραβίαση δικονομικής διάταξης και όχι διάταξης ουσιαστικού δικαίου (ΟλΑΠ 1/1999). Στην προκειμένη περίπτωση με το δεύτερο λόγο αναίρεσης κατά το πρώτο μέρος του οι αναιρεσείοντες μέμφονται την προσβαλλομένη απόφαση για πλημμέλειες από τον αριθμό 8 του άρθρου 559 ΚΠολΔ γιατί το Εφετείο δεν έλαβε υπόψη του ισχυρισμό που είχαν προτείνει ότι το υπό στοιχείο γ' ακίνητο (αγροτεμάχιο αγραμπελώνας εκτός σχεδίου πόλεως κείμενο στη θέση 'Αγιος Γεώργιος περιοχή Καρτεράδου Μεσσαριάς Θήρας επιφανείας 33.933 τ.μ.) δεν συνορεύει με κοινόχρηστο οδό και συνεπώς είναι εκ του νόμου ανεπίτρεπτη η αυτούσια διανομή και κατάτμηση του σε μικρότερα γαιοτεμάχια και επίσης έλαβε παρά το νόμου υπόψη ισχυρισμόν που δεν προτάθηκε. Από την επισκόπηση των προτάσεων των αναιρεσειόντων που υπέβαλαν στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο και του δικογράφου της εφέσεώς των προκύπτει ότι δεν διαλαμβάνεται σ'αυτά ο προαναφερόμενος ισχυρισμός. Από την προσβαλλομένη απόφαση προκύπτει ότι ο ισχυρισμός αυτός, ο οποίος κατά τα προαναφερθέντα, αποτελεί ένσταση στηριζομένη στο άρθρο 2 παρ.1 Ν.Δ. 690/1938, λήφθηκε υπόψη από το Εφετείο και απορρίφθηκε ως προτεινόμενο απαραδέκτως το πρώτον ενώπιον του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου με τις προτάσεις των αναιρεσειόντων και όχι με λόγο εφέσεως και δεν είχε νομίμως προταθεί στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο. Συγκεκριμένα επί λέξει αναφέρεται στην προσβαλλομένη απόφαση " Στην προκειμένη περίπτωση η προβαλλομένη με τις προτάσεις των εκκαλούντων-εναγομένων το πρώτον ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού ένσταση περί μη αρτιότητας άρθρο 2 παρ.1 Ν.Δ. 690/1948 (Κ.Παπαδόπουλο "αγωγές Εμπραγμάτου Δικαίου" έκδοση 1989 σελ 416) σε συνδυασμό με άρθρο 10 παρ.1 ν.3212/2003 του υπό διανομή αγροτεμαχίου στη θέση " Άγιος Γεώργιος" περιοχή Καρτεράδου Μεσσαριάς-Θήρας (αγροτεμάχιο-αγραμπελώνας εκτός σχεδίου, άρτιο και οικοδομήσιμο, επιφανείας 33.933 τ.μ. και κατά νεότερη καταμέτρηση από τον διορισθέντα πραγματογνώμονα 34.145,75 τ.μ.) με αποτέλεσμα να μην είναι νόμιμη η αυτούσια διανομή του ως άνω ακινήτου, όπως προτάθηκε στην από 1-11-2007 συμπληρωματική έκθεση πραγματογνωμοσύνης του Α.Α. και δέχτηκε η εκκαλουμένη, αποβλέπει δε στην εξαφάνιση της τελευταίας είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη, σύμφωνα με τα ανωτέρω, ενώ πρέπει παράλληλα να σημειωθούν και τα παρακάτω. Οι εναγόμενοι ισχυρίσθηκαν πρωτοδίκως αναφορικά με το θέμα της αρτιότητας του εν λόγω ακινήτου τα ακόλουθα α) στις από 26-2-2006 προτάσεις τους κατά την αρχική συζήτηση της ένδικης αγωγής επί λέξει "Η συνολική επιφάνεια του στη θέση 'Αγιος Γεώργιος περιοχή Καρτεράδου εκτός σχεδίου ακινήτου (33.933 τετ. μέτρων) παρέχει άνετα τη δυνατότητα δημιουργίας αρτίων υποδιαιρέσεων, αντίστοιχων προς τις σήμερα υφιστάμενες εξ αδιαιρέτου αναλογίες μας, πολύ δε περισσότερο προς εκείνες που θα προκύψουν κατ'επαύξηση τούτων...". Με βάση τις παραπάνω παραδοχές του Εφετείου, προκύπτει ότι ο ισχυρισμός ο οποίος λήφθηκε υπόψη από το Εφετείο και απορρίφθηκε ως απαράδεκτος είναι η ένσταση του άρθρου 2 παρ.1 Ν.Δ. 690/1948 περί μη αρτιότητας των δημιουργουμένων με την αυτούσια διανομή ακινήτων. Επομένως οι προβαλλόμενες με τον δεύτερο λόγο, πρώτο μέρος του, αιτιάσεις κατά της προσβαλλομένης αποφάσεως ότι το Εφετείο δεν έλαβε υπόψη του τον ισχυρισμό που προέβαλαν πρωτοδίκως και με λόγο έφεσης οι αναιρεσείοντες περί μη αρτιότητας των δημιουργουμένων με την αυτούσια διανομή επί μέρους ακινήτων, ενώ αντ'αυτού έλαβε υπόψη το Εφετείο και συνεξετίμησε άλλο ισχυρισμό περί μη αρτιότητας του υπό στοιχείο γ' ακινήτου και έτσι, αφ'ενός μεν παρά το νόμο έλαβε υπόψη πράγματα μη προταθέντα και αφετέρου παρά το νόμο δεν έλαβε υπόψη πράγματα προταθέντα που έχουν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης υποπίπτοντας στην εκ του άρθρου 559 αρ.8 ΚΠολΔ πλημμέλεια, είναι αβάσιμες.
Συνεπώς, ο δεύτερος λόγος αναίρεσης κατά το ως άνω πρώτο μέρος του είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Απορριπτέος ως αβάσιμος είναι ο δεύτερος λόγος και κατά το δεύτερο μέρος του με τον οποίο προσάπτεται στην προσβαλλομένη απόφαση η πλημμέλεια ότι εσφαλμένως παρά το νόμο κήρυξε το Εφετείο απαράδεκτο του ως άνω προβληθέντα με τις προτάσεις των αναιρεσειόντων που υπέβαλαν στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο ισχυρισμού υποπίπτοντας στην πλημμέλεια του αριθμού 14 άρθρου 559 ΚΠολΔ, σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν. Με τον τρίτο λόγο αναίρεσης προσάπτεται στην προσβαλλομένη απόφαση η πλημμέλεια της ευθείας, διαφορετικά της εκ πλαγίου παραβιάσεως, των ουσιαστικού δικαίου διατάξεων που αναφέρονται στον πρώτο λόγο αναίρεσης εκ των αριθμών 1 και 19 αντιστοίχως του άρθρου 559 ΚΠολΔ ως και η πλημμέλεια από τον αριθμό 14 του άρθρου 559 ΚΠολΔ εάν ήθελε κριθεί ότι η προσβαλλομένη απόφαση έλαβε υπόψη τον παραπάνω ουσιώδη ισχυρισμό των αναιρεσειόντων και απέρριψε ως αλυσιτελή. Όπως προκύπτει από την επισκόπηση της προσβαλλομένης αποφάσεως, το Εφετείο ως εκ περισσού αναφέρει περαιτέρω επί λέξει "Πρέπει να σημειωθεί ότι ο ισχυρισμός των εκκαλούντων ότι είναι άστοχη η προτεινόμενη από τον πραγματογνώμονα κατάτμηση του πιο πάνω ακινήτου διότι το εν λόγω ακίνητο δεν έχει πρόσοψη σε κοινόχρηστο δρόμο αλλά σε αγροτική οδό, είναι απορριπτέος ως αλυσιτελής, αφού μεταξύ των δημοτικών και κοινοτικών δρόμων που έχουν το χαρακτήρα κοινοχρήστων πραγμάτων κατά την έννοια των άρθρων 966-968 ΑΚ συμπεριλαμβάνονται και οι αγροτικοί δρόμοι". Οι τρίτος αυτός λόγος αναίρεσης και κατά τα τρία σκέλη του είναι ως εκ τούτου απορριπτέος ως αλυσιτελής εφόσον η παραπάνω αναφορά είναι πλεοναστική, το δε διατακτικό της προσβαλλομένης απόφασης στηρίζεται στην αιτιολογία της ότι η ως άνω ένσταση του άρθρου 2 παρ.1 ν.δ. 690/1948 είναι απορριπτέα ως απαραδέκτως προτεινόμενη με τις προτάσεις που υπέβαλαν ενώπιον του Εφετείου οι αναιρεσείοντες κατά τη συζήτηση της εφέσεώς τους κατά της πρωτοβάθμιας απόφασης, η οποία δεν πλήττεται επιτυχώς με λόγο αναίρεσης. Επειδή, από τις διατάξεις των άρθρων 335 και 338 έως 341 ΚΠολΔ προκύπτει ότι το δικαστήριο για να σχηματίσει τη δικανική του πεποίθηση ως προς τη βασιμότητα ή μη των προβαλλομένων από τους διαδίκους πραγματικών γεγονότων τα οποία ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης υποχρεούται να λαμβάνει υπόψη όλα τα νόμιμα αποδεικτικά μέσα τα οποία επικαλούνται και νομίμως προσκομίζουν οι διάδικοι για άμεση και έμμεση απόδειξη χωρίς να είναι ανάγκη να γίνεται ειδική μνεία και χωριστή αξιολόγηση του καθενός απ'αυτά κατ'αντιδιαστολή προς τα άλλα αποδεικτικά μέσα τα οποία φέρονται ότι λήφθηκαν υπόψη προς σχηματισμό της κρίσεώς του. Η παράβαση της υποχρεώσεως αυτής, ιδρύει λόγο αναίρεσης από το άρθρο 559 αρ.11γ ΚΠολΔ υπό την αποκλειστική προϋπόθεση ότι το πραγματικό γεγονός το οποίο επικαλείται ο διάδικος ασκεί ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης αφού μόνον ένα τέτοιο ουσιώδες γεγονός καθίσταται αντικείμενο απόδειξης. Δηλαδή ο λόγος αυτός της αναίρεσης πλήττει την προσβαλλομένη απόφαση για σφάλματα τα οποία έχουν γίνει κατά την έρευνα της αλήθειας ή όχι των πραγματικών περιστατικών. Επομένως, ο λόγος αυτός αναίρεσης δεν μπορεί να δημιουργηθεί όταν το δικαστήριο της ουσίας απορρίπτει την αγωγή ή την ένσταση ως απαράδεκτη ή νόμω αβάσιμη αφού στις περιπτώσεις αυτές το δικαστήριο της ουσίας δεν προβαίνει σε έρευνα των πραγματικών περιστατικών. Στην προκειμένη περίπτωση, με τον τρίτο λόγο αναίρεσης οι αναιρεσείοντες προσάπτουν στην προσβαλλομένη απόφαση την από το άρθρο 559 αρ.11γ πλημμέλεια ότι δεν έλαβε υπόψη τα επικαλούμενα και προσκομιζόμενα απ'αυτούς αποδεικτικά μέσα (έγγραφα και ομολογία αντιδίκου τους) προς απόδειξη του ουσιώδους ισχυρισμού τους ότι η αυτούσια διανομή και κατάτμηση του υπό στοιχείο γ' ακινήτου δεν είναι εκ του νόμου δυνατή και επιτρεπτή γιατί ούτε το ακίνητο αυτό ούτε τα δημιουργηθέντα έξι (6) επί μέρους ακίνητα έχουν πρόσωπο επί κοινοχρήστου οδού. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος εφόσον ο παραπάνω ισχυρισμός των αναιρεσειόντων δεν κατέστη αντικείμενο αποδείξεως αλλά απορρίφθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση ως απαράδεκτος.
Με τον πέμπτο τελευταίο λόγο αναίρεσης προσάπτεται στην προσβαλλόμενη απόφαση η πλημμέλεια εκ του αριθμού 1 του άρθρου 559 ΚΠολΔ ως και η πλημμέλεια του αριθμού 19 του άρθρου 559 ΚΠολΔ συνισταμένη στο ότι το Εφετείο σε σχέση με το υπό στοιχείο α' ακίνητο ήτοι οικόπεδο επιφανείας 1.072 τετ.μέτρων ευρισκόμενο εντός του παραδοσιακού οικισμού Μεσσαριάς Θήρας άρτιο και οικοδομήσιμο επί του οπίου υπάρχουν δύο οικίες αφενός μια παλαιά οικία ημικατεστραμμένη ευρισκόμενη στο νότιο του οικοπέδου, η οποία έχει κηρυχθεί διατηρητέα και έχει οριστεί περιμετρικά αυτής ζώνη προστασίας 50 μέτρων, αφετέρου δε μια άλλη επίσης ημικατεστραμμένη παλαιά οικία ευρισκόμενη στο βόρειο άκρο του οικοπέδου, δεχόμενο ότι η κήρυξη της μιας οικίας ως διατηρητέας έχει σαν συνέπεια ότι απαγορεύεται η κατεδάφιση και των δύο οικιών η χρησιμοποίηση του υπολοίπου συντελεστή δόμησης και η ανέγερση νέας οικοδομής και με βάση αυτές τις παραδοχές εκτίμησε την αξία του ακινήτου αυτού στο ποσό των 250.000 ευρώ ενώ ήταν μεγαλύτερη, παρεβίασε τις ουσιαστικού δικαίου διατάξεις του άρθρου 10 ν.3028/2002, σε κάθε δε περίπτωση με το να δεχθεί τα προαναφερθέντα χωρίς να εξετάσει αν ήταν εκ του νόμου δυνατή η κατεδάφιση της άλλης ημικατεστραμμένης και απομακρυσμένης οικίας, η χρησιμοποίηση του υπολοίπου συντελεστή δόμησης και η ανέγερση νέας οικοδομής επί του ως άνω οικοπέδου, η προσβαλλομένη απόφαση στερείται νόμιμης βάσης ως προς την εφαρμογή των ως άνω ουσιαστικού δικαίου διατάξεων. Ο λόγος αυτός και κατά τα δύο μέρη του είναι απορριπτέος ως αβάσιμος γιατί ερείδεται επί εσφαλμένης προϋποθέσεως εφόσον από τις αιτιολογίες της προσβαλλομένης αποφάσεως προκύπτει ότι το Εφετείο δέχθηκε ότι οι διατάξεις του άρθρου 10 ν.2028/2002 εφαρμόζονται μόνον για την οικία την ευρισκομένη στο νότιο άκρο του ως άνω οικοπέδου η οποία έχει κηρυχθεί διατηρητέα και έχει ζώνη προστασίας 50 μέτρων και όχι και για την άλλη ημικατεστραμμένη οικία η οπία βρίσκεται στο βόρειο άκρο του αυτού οικοπέδου, ανεξαρτήτως του ότι και η τελευταία αυτή οικία απαιτεί αποκατάσταση των ζημιών της για να γίνει λειτουργική. Πρέπει επομένως να απορριφθεί η ένδικη αίτηση αναίρεσης και να καταδικαστούν οι αναιρεσείοντες ως ηττώμενοι διάδικοι κατά το νόμιμο αίτημα του αναιρεσιβλήτου στη δικαστική δαπάνη αυτού (άρθρο 183 και 176 ΚΠολΔ) όπως ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 12-4-2010 αίτηση των Δ. Δ. και Μ. Δ. για αναίρεση της υπ'αριθμ. 45/2010 αποφάσεως του Εφετείου Αιγαίου.
Καταδικάζει τους αναιρεσείοντες στα δικαστικά έξοδα του αναιρεσιβλήτου τα οποία ορίζει σε δύο χιλιάδες επτακόσια (2.700) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 5 Μαρτίου 2013. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 26 Μαρτίου 2013.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ