Θέμα
Απαράδεκτη συζήτηση, Παραγραφή υφ' όρο.
Περίληψη:
Προϋποθέσεις υφ' όρον παραγραφής της ποινής, κατ' άρθρο 8 παρ. 4 του Ν. 4198/11-10-2013, είναι να έχουν επιβληθεί με αποφάσεις που έχουν εκδοθεί μέχρι τη δημοσίευση του νόμου αυτού, εφόσον οι αποφάσεις αυτές δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες και οι επιβληθείσες ποινές δεν έχουν εκτιθεί με οποιονδήποτε τρόπο μέχρι τη δημοσίευση του νόμου αυτού. Ο όρος που τίθεται είναι ότι ο καταδικασθείς δεν θα τελέσει μέσα σε δύο έτη από τη δημοσίευση του νόμου αυτού, νέα από δόλο αξιόποινη πράξη για την οποία θα καταδικασθεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών, οπότε ο καταδικασθείς εκτίει αθροιστικά μετά την έκτιση της νέας ποινής και τη μη εκτεθείσα (ποινή). Οι μη εκτελεσθείσες κατά τα ανωτέρω αποφάσεις, με πράξη του αρμόδιου εισαγγελέα ή δημόσιου κατηγόρου, τίθενται στο αρχείο. Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της αιτήσεως, για να επιληφθεί ο αρμόδιος Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου για τις κατά το Ν. 4198/2013 ενέργειες.
Αριθμός 1477/2013
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γρηγόριο Κουτσόπουλο Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο - Εισηγητή, Κωνσταντίνο Φράγκο, Μαρία Βασιλάκη και Χρυσούλα Παρασκευά, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 1 Οκτωβρίου 2013, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αναστασίου Κανελλόπουλου (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χαράλαμπου Αθανασίου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου Γ. Μ. του Μ., κατοίκου ... που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γεώργιο Καρρά, για αναίρεση της υπ'αριθ.2372/2012 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημ/κείου Ηρακλείου.
Το Τριμελές Πλημ/κείο Ηρακλείου με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 1 Απριλίου 2013 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 481/2013.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 8 παρ.4, περ.α' του Ν.4193/2013 ποινές στερητικές της ελευθερίας διάρκειας μέχρι έξι μηνών, που έχουν επιβληθεί με αποφάσεις, οι οποίες έχουν εκδοθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, εφόσον οι αποφάσεις αυτές δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες και οι επιβληθείσες ποινές δεν έχουν εκτιθεί με οποιονδήποτε τρόπο μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, παραγράφονται και δεν εκτελούνται, υπό τον όρο ότι ο καταδικασθείς δεν θα τελέσει μέσα σε δύο έτη από τη δημοσίευση του νόμου αυτού νέα από δόλο αξιόποινη πράξη, για την οποία θα καταδικασθεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών. Κατά την αυτή παράγραφο 4, περ.β'εδ.α' του ίδιου άρθρου οι μη εκτελεσθείσες, κατά τα ανωτέρω, αποφάσεις τίθενται στο αρχείο με πράξη του αρμόδιου εισαγγελέα ή δημόσιου κατηγόρου. Η ισχύς των διατάξεων του ανωτέρω νόμου σύμφωνα με το άρθρο 10 αυτού αρχίζει από τη δημοσίευση του στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως, η οποία έγινε στις 11 Οκτωβρίου 2013. Οι ανωτέρω διατάξεις εφαρμόζονται και για τις χρηματικές ποινές, παρά το ότι δεν γίνεται ρητή μνεία σ' αυτές, διότι αν η νομοθετική βούληση ήταν να παραμένουν οι χρηματικές ποινές, θα γινόταν ρητή μνεία για την τύχη τους και δεν θα προβλεπόταν γενικά η αρχειοθέτηση των αποφάσεων. Επίσης από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών προκύπτει ότι, επί συρρεόντων εγκλημάτων, ως ποινή διάρκειας μέχρι έξι μήνες, η οποία παραγράφεται κατά τα ανωτέρω, νοείται όχι η συνολική ποινή, αλλά καθεμία από τις εκεί επιμέρους ποινές, οι οποίες προσμετρήθηκαν στη συνολική ποινή. Σύμφωνα επίσης με τις πιο πάνω διατάξεις, σε συνδ. προς αυτήν του άρθρου 8 παρ.4, εδ.β'του ιδίου νόμου, με την οποία ορίζεται ότι: "...σε περίπτωση νέας καταδίκης ο καταδικασθείς εκτίει αθροιστικά μετά την έκτιση της νέας ποινής και τη μη εκτιθείσα και δεν υπολογίζεται στο χρόνο παραγραφής της μη εκτιθείσας ποινής, ο διανυθείς χρόνος από τη δημοσίευση του νόμου αυτού μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη για νέα πράξη", και προς εκείνη του αυτού άρθρου και της αυτής παρ.4, περ.β', εδ.α'του ιδίου Νόμου (4.198/13), κατά την οποία: "οι μη εκτελεσθείσες κατά τα ανωτέρω αποφάσεις τίθενται στο αρχείο με πράξη του αρμόδιου εισαγγελέα ή δημόσιου κατηγόρου", προκύπτει ότι το Δικαστήριο αυτό δεν θα παραγράψει υφ'όρον με διάταξή του την ποινή αυτή, αλλά θα κηρύξει απαράδεκτη την ήδη γενόμενη κατά τη δικάσιμο της 1ης -10-2013, συζήτηση της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης και έτσι, θα απόσχει της περαιτέρω εκδόσεως αποφάσεως επί της συζητηθείσας και ήδη εκκρεμούσας αναίρεσης.
Εξάλλου, από τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 ΠΚ, που ορίζει ότι, αν από την τέλεση της πράξης έως την αμετάκλητη εκδίκαση της ίσχυσαν δύο ή περισσότεροι νόμοι, εφαρμόζεται αυτός που περιέχει τις ευμενέστερες για τον κατηγορούμενο διατάξεις, προκύπτει ότι καθιερώνεται η αρχή της αναδρομικότητας του επιεικέστερου νόμου που ίσχυσε από την τέλεση της πράξης μέχρι το χρόνο της αμετάκλητης εκδίκασης της υπόθεσης, ενώ είναι πρόδηλο ότι ευμενέστερος για τον κατηγορούμενο είναι και ο νόμος που θεσπίζει παραγραφή των ποινών. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη 2.370/29-11-2012 απόφαση, το Τριμελές Πλημ/κείο Ηρακλείου, που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα υποβάθμισης του περιβάλλοντος, που προβλέπεται και τιμωρείται από τις διατάξεις των άρθρων 26 παρ.1α, 27 του ΠΚ, 1, 2 παρ.1, 4 και 9, 28 παρ.1α και β'Ν.1650/1986 και του επέβαλλε ποινή φυλακίσεως έξι (6) μηνών, την οποία μετέτρεψε προς πέντε (5) ευρώ για κάθε ημέρα, καθώς και χρηματική ποινή χιλίων (1.000) ευρώ. Κατά συνέπεια, αφού η ποινή φυλακίσεως που επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο και ήδη αναιρεσείοντα, δεν υπερβαίνει τους έξι (6) μήνες και δεν έχει καταστεί αμετάκλητη, ούτε καθ'οιονδήποτε τρόπο μέχρι τη δημοσίευση του άνω Νόμου έχει εκτιθεί, δοθέντος δε ότι δεν υπάγεται σε κάποια από τις εξαιρέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 8, παραγρ.4, περ.γ'του άνω Ν.(4.198/2013), σύμφωνα με όσα παραπάνω έχουν εκτεθεί, η κρινόμενη αίτηση δεν μπορεί να εκδικαστεί, ως εμπίπτουσα στις διατάξεις του πιο πάνω Ν.4198/2013, ο οποίος ως επιεικέστερος για τον αναιρεσείοντα κατηγορούμενο τυγχάνει εφαρμογής κατ'αρθρο 511 εδ.γ'ΚΠΔ και αυτεπάγγελτα και πρέπει, να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της εν λόγω αιτήσεως για να τεθεί η υπόθεση αυτή στο αρχείο υφ'όρου από τον αρμόδιο εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κατά το νόμο αυτό, σύμφωνα με τα ανωτέρω εκτιθέμενα.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της από 1-4-2013 ενώπιον του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ασκηθείσας αιτήσεως του Γ. Μ. του Μ., κατοίκου ... για αναίρεση της με αριθμό 2372/2012 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 22 Οκτωβρίου 2013.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 2 Δεκεμβρίου 2013.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ