Θέμα
Παραίτηση, Πληρεξούσιος Δικηγόρος.
Περίληψη:
Ερήμην. Παραίτηση από αιτήσεως αναιρέσεως (άρθρου 474, 475 ΚΠΔ) Όπως επί ασκήσεως ούτω και επί παραιτήσεως υπό αντιπροσώπου, ούτος πρέπει να έχει ειδική εντολή για την συγκεκριμένη αίτηση. Εάν του δίδει εντολή με το πληρεξούσιο ή την εξουσιοδότηση «να παραιτηθεί από κάθε ένδικο μέσο», αυτό δεν πληροί τις διατυπώσεις του άρθρου 415 παρ. 1 ΚΠΔ και η παραίτηση δεν είναι νόμιμος. Οπότε εάν ο αναιρεσείων δεν εμφανισθεί η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται ως ανυποστήρικτη.
Αριθμός 589/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε' Ποιν. Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές : Κωνσταντίνο Κούκλη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Βασίλειο Λυκούδη, Ελευθέριο Νικολόπουλο, Αναστάσιο Λιανό και Βιολέττα Κυτέα-Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 23 Ιανουαρίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Νικολάου Μαύρου (κωλυομένου του Εισαγγελέως) και της Γραμματέως Γεωργίας Στεφανοπούλου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου ..., που δεν παρέστη στο ακροατήριο, για αναίρεση της 27696/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος, ζητάει την αναίρεση της αποφάσεως αυτής για τους λόγους που αναφέρονται στην από 14 Μαρτίου 2008 αίτησή του, που καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με αριθμό 796/2008.
Α φ ο ύ ά κ ο υ σ ε Τον Αντεισαγγελέα, ο οποίος αφού αναφέρθηκε στην από 16 Ιανουαρίου 2009 με αριθμό 3 έκθεση παραιτήσεως του ως άνω αναιρεσείοντος, με την οποία αυτός δήλωσε ότι παραιτείται από την ως άνω αίτηση αναιρέσεως, πρότεινε δε να απορριφθεί ως απαράδεκτη η προκειμένη αίτηση.
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατ' άρθρον 465 § 1 ΚΠΔ, ο διάδικος μπορεί να ασκήσει το ένδικο μέσο που του ανήκει, όπως είναι και η αναίρεση είτε αυτοπροσώπως, είτε μέσω αντιπροσώπου που έχει εντολή κατά τους όρους του άρθρου 96 § 1. Το πληρεξούσιο ή επικυρωμένο αντίγραφο αυτού προσαρτάται στη σχετική έκθεση. Από τις διατάξεις αυτές, σε συνδυασμό με τις των άρθρων 96 § 2 και 42 § 2 εδ. β' και γ' ιδίου Κώδικος, σαφώς προκύπτει ότι δια το παραδεκτόν της ασκήσεως του ενδίκου μέσου της αναιρέσεως δι' αντιπροσώπου πρέπει στο πληρεξούσιο-εξουσιοδότηση να αναφέρεται ρητώς και ειδικώς η απόφαση κατά της οποίας πρόκειται να ασκηθεί η αίτηση αναιρέσεως, μη αρκούσης προς τούτο της γενικής και αορίστου εντολής, τοιαύτη δε είναι και όταν δίδεται προς άσκηση ενδίκου μέσου επί μη ατομικώς ορισμένης κολασίμου πράξεως. Τούτο καθ' όσον ο νομοθέτης ηθέλησε να καθορίζεται ειδικώς εις την διδομένην εντολή η δικαστική πράξη, η οποία πρέπει να προσβληθεί δια της αιτήσεως αναιρέσεως, ώστε να μην απομένει αμφιβολία περί της βουλήσεως του εντολέως, λόγω των σοβαρών συνεπειών εκ της ενεργείας υπό του αντιπροσώπου τοιούτων πράξεων, οι οποίες δυνατόν να εκθέσουν τον εντολέα εις έξοδα. Περαιτέρω κατ' άρθρον μεν 474 § 1 ΚΠΔ με την επιφύλαξη της διατάξεως της § 2 του άρθρου 473, το ένδικο μέσο ασκείται με δήλωση στο γραμματέα του δικαστηρίου που εξέδωσε την απόφαση.........Για την δήλωση συντάσσεται έκθεση που υπογράφεται από εκείνον που την υποβάλλει ή τον αντιπρόσωπό του (άρθρο 465 § 1) και από εκείνον που την δέχεται ........κατ' άρθρο δε 475 § 1 ιδίου Κώδικος ο διάδικος μπορεί να παραιτηθεί από το ένδικο μέσο που έχει ασκήσει. Η παραίτηση δηλώνεται σύμφωνα με το άρθρο 474 § 1 ............. Εξ αυτών των διατάξεων παραπεμπουσών στο άνω άρθρο 465 § 1 προκύπτει ότι, όπως δια την άσκηση ενδίκου μέσου, επομένως και της αναιρέσεως, ούτω και δια την παραίτηση από αυτής, απαιτείται, όταν γίνεται δι' αντιπροσώπου, ο τελευταίος αυτός να έχει ειδική εντολή για να παραιτηθεί από την συγκεκριμένως ασκηθείσα αίτηση αναιρέσεως, χωρίς να αρκεί η γενική και αόριστος εντολή ότι παρέχεται αυτή για να παραιτηθεί ο αντιπρόσωπος από κάθε ένδικο μέσο. Στην προκειμένη περίπτωση, κατά της υπ' αριθμ. 27696/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, δικάσαντος την έφεση του κατηγορουμένου ... και απορρίψαντος αυτήν ως ανυποστήρικτη, ησκήθη η υπ' αριθμ. 40/14 Μαρτίου 2008 αίτηση αναιρέσεως ενώπιον του αρμοδίου γραμματέως του άνω δικαστηρίου δια του πληρεξουσίου του Γεωργίου Κούτση, δικηγόρου Αθηνών, (δυνάμει της εις την έκθεση αναιρέσεως, εξουσιοδοτήσεως). Νυν δια της υπ' αριθμ. 3/16 Ιανουαρίου 2009 εκθέσεως παραιτήσεως ο αυτός ως άνω δικηγόρος εδήλωσεν, ως "πληρεξούσιος" του ..., ότι παραιτείται της άνω αιτήσεως αναιρέσεως. Όμως στη σχετική από 15 Ιανουαρίου 2009 εξουσιοδότηση του ..., προσαρτημένη στην έκθεση παραιτήσεως, ο αναιρεσείων δίδει εντολή στον πληρεξούσιο συν τοις άλλοις, "να παραιτηθεί από κάθε ένδικο μέσο", ήτοι γενικώς και ασαφώς και χωρίς να εξειδικεύει η προσδιορίζει το ένδικο μέσο κατά της συγκεκριμένης αποφάσεως, για το οποίο παρέχεται η πληρεξουσιότητα. Με τα δεδομένα αυτά, η άνω εξουσιοδότηση, στην οποίαν ούτε γενικώς μνημονεύεται η επίδικη ποινική υπόθεση, δεν πληροί τις υπό των άνω άρθρων 474, 475, 465, 96 ΚΠΔ αξιούμενες διατυπώσεις, εντεύθεν δε η παραίτηση από της ασκηθείσης αιτήσεως αναιρέσεως, δεν είναι νόμιμη. Εφ' όσον δε ο αναιρεσείων κατηγορούμενος εκλητεύθη νομίμως, όπως προκύπτει από το από 24 Οκτωβρίου 2008 αποδεικτικό επιδόσεως του Επιμελητού της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου ... προς τον ίδιον (τον αναιρεσείοντα), προκειμένου να παραστεί κατά την εις την αρχή της παρούσης αναφερομένη συνεδρίαση και δεν παρέστη μετά ή δια συνηγόρου, η υπ' αριθμ. 40/1 Μαρτίου 2008 αίτηση αναιρέσεως, πρέπει να απορριφθεί ως ανυποστήρικτη κατά το άρθρο 514 ΚΠΔ καταδικασθεί δε ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρ. 583 § 1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την υπ' αριθμ. 40/14 Μαρτίου 2008 αίτηση του ..., για αναίρεση της υπ' αριθμ. 27696/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα εξ ευρώ διακοσίων είκοσι (220).
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 6 Φεβρουαρίου 2009.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 26 Φεβρουαρίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ