Θέμα
Αναιρέσεως απαράδεκτο, Ποινών συγχώνευση.
Περίληψη:
Συγχώνευση ποινών. Δεν είναι καταδικαστική η απόφαση για καθορισμό συνολικής ποινής. Με αυτήν καθορίζεται απλώς ο τρόπος εκτελέσεως των ποινών. Απορρίπτεται ως απαράδεκτη η αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως με το ως άνω πε-ριεχόμενο η οποία ασκήθηκε με δήλωση του δικηγόρου που είχε παρα-στεί ως συνήγορος του αναιρεσείοντος στη συζήτηση της υπόθεσης επί της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, χωρίς την προσάρτηση πληρεξουσίου
ΑΡΙΘΜΟΣ 1965/2007
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ΄ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Συγκροτήθηκε από τους δικαστές: Μιχαήλ Δέτση Aντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Γρηγόριο Μάμαλη, Θεοδώρα Γκοΐνη, Βασίλειο Κουρκάκη και Ελευθέριο Μάλλιο-Εισηγητή Αρεοπαγίτες Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νικολάου Μαύρου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Χριστίνας Σταυροπούλου
Συνήλθε σε Συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 10 Οκτωβρίου 2007, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου Χ1 και ήδη κρατούμενου στη Κλειστή Φυλακή Τρικάλων, ο οποίος δεν παραστάθηκε στο συμβούλιο περί αναιρέσεως της υπ΄ αριθμ. 264/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης.
Το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ΄ αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί τώρα την αναίρεση της απόφασης αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 12 Μαρτίου 2007 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 531/2007.
Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Νικόλαος Μαύρος εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ανδρέα Ζύγουρα με αριθμό 204/25-5-2007, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα: Φέρομεν ενώπιον του Δικαστηρίου υμών την από 12 Μαρτίου 2007 αίτησιν αναιρέσεως του κατηγορουμένου Χ1 και ήδη κρατουμένου εις την Κλειστήν Φυλακήν Τρικάλων, κατά της υπ΄αριθμ. 264/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, δια της οποίας απερρίφθη αίτησις του ανωτέρου κατηγορουμένου περί καθορισμού συνολικής ποινής και εκθέτομεν τα εξής:
Εκ της διατάξεως του άρθρου 465 παρ. 2 Κ.Π.Δ. προκύπτει, ότι ο συνήγορος του κατηγορουμένου που παρέστη κατά την συζήτησιν της υποθέσεως, δύναται να ασκήση το ένδικον μέσον που παρέχεται εις αυτόν, μόνον κατά καταδικαστικής αποφάσεως. Η απόφασις όμως που αποφαίνεται επί αιτήσεως καθορισμού συνολικής ποινής δεν είναι καταδικαστική.
Συνεπώς αίτησις αναιρέσεως κατ΄αυτής δεν δύναται να ασκηθή υπό του παραστάντος κατά την συζήτησιν συνηγόρου του κατηγορουμένου, άνευ σχετικής εντολής τούτου (Α.Π. 2293/2005 Ποιν Δικ 2006 σελ. 654 κ.ά.). Εις την προκειμένην περίπτωσιν η υπό κρίσιν αίτησις αναιρέσεως ησκήθη υπό του Σταύρου Παπαγερμανού, που εξεπροσώπησε τον κατηγορούμενον ως συνήγορός του κατά την συζήτησιν της προαναφερθείσης αιτήσεώς του περί καθορισμού συνολικής ποινής, χωρίς να προσαρτηθή εις την σχετικήν έκθεσιν οιονδήποτε πληρεξούσιον ή κεκυρωμένον αντίγραφον τούτου, το οποίον δεν προσεκομίσθη εις τον αρμόδιον γραμματέα ούτε εντός της εικοσαημέρου προθεσμίας από της ασκήσεως της αναιρέσεως.
Συνεπώς αυτή τυγχάνει απαράδεκτος, ως ασκηθείσα άνευ των νομίμων διατυπώσεων.
Επειδή εν όψει πάντων αυτών πρέπει, κατά τα άρθρα 476 παρ. 1 και 583 παρ. 1 Κ.Π.Δ., να κηρυχθή απαράδεκτος η προαναφερθείσα αίτησις αναιρέσεως και να καταδικασθή ο αναιρεσείων εις τα δικαστικά έξοδα εκ 220 ευρώ.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Προτείνομεν: Ι. Να κηρυχθή απαράδεκτος η από 12 Μαρτίου 2007 αίτησις αναιρέσεως του Χ1 και ήδη κρατουμένου εις την Κλειστήν Φυλακήν Τρικάλων κατά της υπ΄αριθμ. 264/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης.
ΙΙ. Να καταδικασθή ο αναιρεσείων εις τα δικαστικά έξοδα εκ 220 ευρώ.
Αθήνα 10 Απριλίου 2007
Ο Αντεισαγγελεύς του Αρείου Πάγου
Ανδρέας Ι. Ζύγουρας
Αφού άκουσε τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε, και αφού διαπιστώθηκε από την επί του φακέλου της δικογραφίας σημείωση του Γραμματέα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, ότι ειδοποιήθηκε, νομίμως και εμπροθέσμως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 476 παρ. 1 ΚΠΔ, ο αντίκλητος του αναιρεσείοντος,
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 465, 473 παρ. 2, 474 παρ. 1, 476 παρ. 1 και 551 παρ. 3 του ΚΠΔ προκύπτει, μεταξύ άλλων, ότι κατά της απόφασης που καθορίζει συνολική ποινή, επιτρέπεται άσκηση αναίρεσης στον καταδικασμένο, είτε αυτοπροσώπως, είτε μέσω αντιπροσώπου που έχει εντολή κατά τους όρους του άρθρου 96 παρ. 2, ο οποίος οφείλει να προσαρτήσει το πληρεξούσιο ή επικυρωμένο αντίγραφο του στη σχετική έκθεση. Δεν δικαιούται, όμως, στην παραπάνω περίπτωση, να ασκήσει αίτηση αναίρεσης για λογαριασμό του καταδικασμένου και ο συνήγορος του τελευταίου, με την ιδιότητα του, ότι παραστάθηκε στη συζήτηση της υπόθεσης επί της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, αφού η απόφαση με την οποία καθορίστηκε συνολική ποινή στον καταδικασμένο δεν είναι καταδικαστική. Η αίτηση δε αναίρεσης που τυχόν ασκήθηκε στην περίπτωση αυτή για λογαριασμό του καταδικασμένου από το συνήγορο του που είχε παραστεί στη συζήτηση της υπόθεσης είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη. Στην προκείμενη περίπτωση, από τα έγγραφα της δικογραφίας, τα οποία επισκοπούνται προκειμένου να κριθεί το παραδεκτό ή μη της αίτησης αναίρεσης, προκύπτουν τα εξής: Με τη με αριθμό 264/2007 προσβαλλόμενη απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης Α' Βαθμού απορρίφτηκε ως, άνευ αντικείμενου, η από 24-11-2006 αίτηση του αναιρεσείοντος για συγχώνευση ποινών. Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, επί της οποίας εκδόθηκε η προαναφερόμενη απόφαση, εκπροσωπήθηκε αυτός από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Σταύρο Παπαγερμανό. Η κρινόμενη από 12-3-2007 αίτηση αναίρεσης του Χ1 κατά της παραπάνω απόφασης .ασκήθηκε ενώπιον του Γραμματέα του Εφετείου Θεσσαλονίκης, για λογαριασμό αυτού, με δήλωση του ως άνω δικηγόρου, ο οποίος και υπέγραψε τη σχετική έκθεση, με την ιδιότητα του ότι είχε παραστεί ως συνήγορος του στη συζήτηση της υπόθεσης επί της οποίας εκδόθηκε η πιο πάνω προσβαλλόμενη απόφαση, χωρίς να προσαρτηθεί στη σχετική έκθεση οιοδήποτε πληρεξούσιο ή επικυρωμένο αντίγραφο τούτου, το οποίο δεν προσκομίστηκε στον αρμόδιο γραμματέα ούτε εντός της εικοσαήμερης προθεσμίας από της ασκήσεως της αναιρέσεως . Σύμφωνα όμως με όσα προαναφέρθηκαν η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως δεν ασκήθηκε νομοτύπως, αφού η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι καταδικαστική .Με αυτή καθορίζεται απλώς ο τρόπος εκτελέσεως των ποινών. Για το λόγο αυτό, ως ασκηθείσα άνευ των νομίμων διατυπώσεων, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη και να καταδικαστεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (αρθρ. 583 παρ.1 Κ.Π.Δ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 12-3-2007 αίτηση του Χ1 για αναίρεση της 264/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης Α' Βαθμού. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα από διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 31 Οκτωβρίου 2007
Εκδόθηκε στην Αθήνα την 1η Νοεμβρίου 2007.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ