Θέμα
Παραβίαση κανόνων ουσιαστικού δικαίου.
Περίληψη:
Απαράδεκτος ο λόγος αναίρεσης για παραβίαση δικονομικών διατάξεων.
Αριθμός 400/2013
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Γ' Πολιτικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Βασίλειο Φούκα, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (λόγω μη υπάρξεως Αντιπροέδρου στο Τμήμα), Δημήτριο Μαζαράκη, Νικόλαο Μπιχάκη, Ερωτόκριτο Καλούδη και Αργύριο Σταυράκη, Αρεοπαγίτες.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 23 Ιανουαρίου 2013, με την παρουσία και της γραμματέως Αγγελικής Ανυφαντή, για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Της αναιρεσείουσας: Σ. Ψ., συζ. Γ., το γένος Δ. Μ., κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Χρήστο Βαρβαρίγο, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ.
Της αναιρεσίβλητης: Μ. Κ., συζ. Γ., το γένος Δ. Μ., κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Μιχαήλ Καντιδενό.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 29/3/2006 αγωγή της ήδη αναιρεσίβλητης, που κατατέθηκε στο Ειρηνοδικείου Ρόδου. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 279/2008 του ιδίου Δικαστηρίου και 159/2011 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί η αναιρεσείουσα με την από 23/8/2011 αίτησή της.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Νικόλαος Μπιχάκης ανέγνωσε την από 14/1/2013 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της υπό κρίση αίτησης αναίρεσης.
Ο πληρεξούσιος της αναιρεσίβλητης ζήτησε την απόρριψη της αίτησης και την καταδίκη της αντιδίκου της στη δικαστική δαπάνη της.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επειδή κατά τη διάταξη του άρθρου 560 αριθ.1 Κ.Πολ.Δ. κατά των αποφάσεων των ειρηνοδικείων καθώς και των αποφάσεων των πρωτοδικείων που εκδίδονται σε εφέσεις κατά των αποφάσεων των ειρηνοδικείων, επιτρέπεται αναίρεση αν παραβιάστηκε κανόνας του ουσιαστικού δικαίου. Για να ιδρυθεί ο λόγος αυτός πρέπει η παράβαση να αφορά κανόνα ουσιαστικού δικαίου δηλαδή κανόνα που ρυθμίζει τις βιοτικές σχέσεις, την κτήση των δικαιωμάτων και τη γένεση των υποχρεώσεων και επιβάλλει κυρώσεις. Η παράβαση των δικονομικών διατάξεων δηλαδή όσων καθορίζουν τον τρόπο, τα όργανα και τη μορφή της ένδικης προστασίας δεν ελέγχεται με τον προκείμενο λόγο. Επομένως ο λόγος αναιρέσεως, που περιέχεται στην αίτηση αναιρέσεως, με την οποία προσβάλλεται απόφαση Πολυμελούς Πρωτοδικείου, που δίκασε ως Εφετείο, και αποδίδεται η από τον αριθ. 1 του άρθρου 560 Κ.Πολ.Δ. πλημμέλεια, διότι το δικάσαν ως Εφετείο Πολυμελές Πρωτοδικείο, με το να δικάσει πλασματικά ερήμην την αναιρεσείουσα που είχε ασκήσει έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης, που είχε δικαστεί ερήμην στον πρώτο βαθμό, επειδή δεν είχε καταθέσει (στο Εφετείο) προτάσεις πριν από 20 ημέρες από τη συζήτηση της έφεσης, παραβίασε τις διατάξεις των άρθρων 115 παρ.3, 271 παρ.1, 237 παρ.1, 524 παρ. 1, 2, 3, 528 και 591 Κ.Πολ.Δ., είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος, αφού η παράβαση των ως άνω διατάξεων, που είναι δικονομικού δικαίου, δεν ιδρύει τον προκείμενο λόγο αναίρεσης. Αφού απορρίπτεται η αίτηση αναίρεσης πρέπει τα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης να επιβληθούν σε βάρος της αναιρεσείουσας (άρθρα 176 και 183 Κ.Πολ.Δ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 23-8-2011 αίτηση της Σ. Ψ., για αναίρεση της 159/2011 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου.
Καταδικάζει την αναιρεσείουσα στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης, τα οποία ορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων επτακοσίων (2.700) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 19 Φεβρουαρίου 2013. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 6 Μαρτίου 2013.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ