Θέμα
Καταλογισμού μειωμένη ικανότητα, Μέθη.
Περίληψη:
Έννοια αυτοτελών ισχυρισμών. Η αιτιολογία πρέπει να εκτείνεται και σε αυτούς, μόνο, όμως, εφ' όσον προβάλλονται με σαφήνεια και πληρότητα, με την επίκληση δηλ. των θεμελιούντων αυτούς πραγματικών περιστατικών. Για τη θεμελίωση του ισχυρισμού του κατηγορουμένου περί ελαττωμένης ικανότητάς του για καταλογισμό λόγω μέθης απαιτείται να προβάλλεται, εκτός άλλων, και ότι η μέθη δεν ήταν υπαίτια και να προσδιορίζονται τα περιστατικά, από τα οποία προκύπτει η έλλειψη υπαιτιότητας. Ελλείψει της ανωτέρω θεμελιώσεως ο προβληθείς από τον αναιρεσείοντα και το συνήγορό του ισχυρισμός περί ελαττωμένης ικανότητας του πρώτου για καταλογισμό λόγω μέθης ήταν αόριστος και, συνεπώς, δεν υποχρεούτο το δικαστήριο να αιτιολογήσει την απόρριψή του (Ολομ ΑΠ. 1198/1990 Ποιν.Χρον. ΜΑ. 507). (Επιμέλεια περίληψης: Ευριπίδης Αντωνίου, επίτιμος αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου)
Περίληψη:
Έννοια αυτοτελών ισχυρισμών. Η αιτιολογία πρέπει να εκτείνεται και
σε αυτούς, μόνο, όμως, εφ' όσον προβάλλονται με σαφήνεια και πληρότητα,
με την επίκληση δηλ. των θεμελιούντων αυτούς πραγματικών περιστατικών.
Για τη θεμελίωση του ισχυρισμού του κατηγορουμένου περί
ελαττωμένης ικανότητάς του για καταλογισμό λόγω μέθης απαιτείται να
προβάλλεται, εκτός άλλων, και ότι η μέθη δεν ήταν υπαίτια και να προσδιορί-
ζονται τα περιστατικά, από τα οποία προκύπτει η έλλειψη υπαιτιότητας. Ελ-
λείψει της ανωτέρω θεμελιώσεως ο προβληθείς από τον αναιρεσείοντα και
το συνήγορό του ισχυρισμός περί ελαττωμένης ικανότητας του πρώτου για
καταλογισμό λόγω μέθης ήταν αόριστος και, συνεπώς, δεν υποχρεούτο το
δικαστήριο να αιτιολογήσει την απόρριψή του (Ολομ ΑΠ. 1198/1990
Ποιν.Χρον. ΜΑ. 507).
--------------------------------