Θέμα
Αναιρέσεως απαράδεκτο, Πληρεξουσιότητα.
Περίληψη:
Απαράδεκτη η αίτηση αναίρεσης λόγω μη αναγραφής του ονόματος του ασκήσαντος δικηγόρου στην επικαλούμενη και προσαρτώμενη στο αναιρετήριο εξουσιοδότηση, ενώ η έλλειψη αυτή δεν καλύπτεται από την ιδιότητα του παραστάντος δικηγόρου στη δίκη επί της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, διότι την ιδιότητα αυτή έπρεπε ο δικηγόρος να την αναφέρει ρητά στο αναιρετήριο (βλ. ΑΠ 1991/2007, 536/2001) -.
ΑΡΙΘΜΟΣ 2397/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Z' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Θεοδώρα Γκοΐνη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο - Εισηγητή, Ιωάννη Παπαδόπουλο, Ιωάννη Γιαννακόπουλο και Ανδρέα Ξένο, Αρεοπαγίτες.
Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ρούσσου-Εμμανουήλ Παπαδάκη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέα Χρήστου Πήτα.
Συνήλθε σε Συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 4 Νοεμβρίου 2009, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ, κατοίκου Χώρας ..., ο οποίος δεν παραστάθηκε, περί αναιρέσεως της υπ' αριθμ. 393/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Λαμίας.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λαμίας, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί τώρα την αναίρεση της απόφασης αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 14 Νοεμβρίου 2008 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 577/2009.
Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ρούσσος-Εμμανουήλ Παπαδάκης εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δημητρίου-Πριάμου Λεκκού με αριθμό 205/10.6.2009, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:
Εισάγων, μετά της σχετικής δικογραφίας, την από 14-11-2008 αίτηση αναιρέσεως του κατηγορουμένου Νικολάου Πετροπούλου, κατά της υπ'αριθμ. 393/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Λαμίας, εκθέτω τα εξής:
Κατά το άρθρο 465 § 1 Κ.Π.Δ., ο διάδικος μπορεί να ασκήση το ένδικο μέσο που του ανήκει, είτε αυτοπροσώπως είτε μέσω αντιπροσώπου που έχει εντολή κατά τους όρους του άρθρου 96 Κ.Π.Δ. Το πληρεξούσιο ή επικυρωμένο αντίγραφό του προσαρτάται στη σχετική έκθεση. Στις περιπτώσεις άσκησης ενδίκου μέσου κατά βουλεύματος, καθώς και κατά αποφάσεων όταν ο δικαιούμενος δεν είναι παρών κατά την απαγγελία τους, το πληρεξούσιο μπορεί να προσκομισθή στο γραμματέα ενώπιον του οποίου ασκήθηκε το ένδικο μέσο, μέσα σε 20 ημέρες από την άσκησή του. Εξ άλλου, κατά την § 2 του ανωτέρω άρθρ. 465 Κ.Π.Δ., το ένδικο μέσο κατά της καταδικαστικής αποφάσεως που παρέχεται σ'εκείνον που καταδικάσθηκε μπορεί να ασκηθή για λογαριασμό του και από τον συνήγορο που είχε παραστή στην συζήτηση. Στην περίπτωση, όμως, αυτή, στην σχετική έκθεση ή δήλωση περί ασκήσεως του ενδίκου μέσου πρέπει να αναφέρεται η ιδιότητα αυτή. Τέλος, αν ο αντιπρόσωπος ενήργησε χωρίς εντολή ή χωρίς να τηρήση τις ως άνω διατυπώσεις, το ένδικο μέσο απορρίπτεται ως απαράδεκτο, κατά τις διατάξεις του άρθρ. 476 § 1 Κ.Π.Δ. (βλ. ΑΠ 724/2007).
Στην προκειμένη περίπτωση, η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως, ως προκύπτει εκ της περί αυτής εκθέσεως, ησκήθη από τον δικηγόρο Σπήλιο Παπαθανασόπουλο, εμφανισθέντα με την ιδιότητα του πληρεξουσίου του αναιρεσείοντος Χ. 'Όμως, στην εξουσιοδότηση προς άσκησή της, η οποία είναι προσηρτημένη στην έκθεση αναιρέσεως, αναφέρεται ότι ο αναιρεσείων εξουσιοδοτεί "τον Δικηγόρο Αθηνών", χωρίς να κατoνομάζη τον ανωτέρω δικηγόρο ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο. Αλλ' εκ του ως άνω περιεχομένου της εξουσιοδοτήσεως δεν προκύπτει ότι ο ασκήσας την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως δικηγόρος ήτο πράγματι ο έχων εντολή του αναιρεσείοντος ν'ασκήση αυτή ως αντιπρόσωπος εκείνου. Η δε ανωτέρω έλλειψη δεν καλύπτεται εκ του ότι ο εν λόγω δικηγόρος ήτο ο παραστάς συνήγορος του αναιρεσείοντος κατά την συζήτηση επί της οποίας εξεδόθη η προσβαλλομένη απόφαση, διότι η ιδιότητα αυτή δεν αναφέρεται στο αναιρετήριο, στο οποίο έπρεπε να περιλαμβάνεται, ώστε να επικαλείται τεκμαιρομένη πληρεξουσιότητα (βλ. και ΑΠ 536/2001). Επομένως, πρέπει η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως, ασκηθείσα χωρίς να τηρηθούν οι νόμιμες διατυπώσεις διά την άσκησή της, να απορριφθή ως απαράδεκτη και να καταδικασθή ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
προτείνω Να απορριφθή η από 14-11-2008 αίτηση αναιρέσεως του Χ, κατά της υπ'αριθμ. 393/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Λαμίας. Και
Να καταδικασθή ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα. Αθήναι 22 Μαΐου 2009Ο Αντεισαγγελεύς του Αρείου ΠάγουΔημήτριος- Πρίαμος Λεκκός
Αφού άκουσε
τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε, και αφού διαπιστώθηκε από την επί του φακέλου της δικογραφίας σημείωση του Γραμματέα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, ότι ειδοποιήθηκε, νομίμως και εμπροθέσμως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 476 παρ. 1 ΚΠΔ, ο αντίκλητος του αναιρεσείοντος,
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 42 παρ. 2, 96 παρ. 2 και 465 παρ. 1 του ΚΠοινΔ προκύπτει, ότι για το παραδεκτό της ασκήσεως ενδίκου μέσου δι' αντιπροσώπου, απαιτείται να υπάρχει, κατά το χρόνο ασκήσεώς του, σχετική προς τούτο εντολή, η οποία να μπορεί δοθεί και με απλή έγγραφη δήλωση, με βεβαιωμένη τη γνησιότητα της υπογραφής του εντολέα από οποιαδήποτε δημόσια, δημοτική, κοινοτική αρχή ή δικηγόρο και να προσαρτάται το πληρεξούσιο έγγραφο ή το επικυρωμένο αντίγραφό του στη σχετική έκθεση ασκήσεως του ενδίκου μέσου. Στις περιπτώσεις δε που ο δικαιούμενος δεν είναι παρών κατά την απαγγελία της αποφάσεως, το πληρεξούσιο μπορεί να προσκομισθεί στο γραμματέα ενώπιον του οποίου ασκήθηκε το ένδικο μέσο, μέσα σε είκοσι ημέρες από την άσκησή του. Το ένδικο μέσο της αναιρέσεως, κατ'άρθρο 465 παρ.2 του ιδίου Κώδικα, μπορεί επίσης να ασκηθεί για λογαριασμό του καταδικασθέντος και από το συνήγορό του που είχε παραστεί στη συζήτηση, χωρίς να υποχρεούται να προσαρτήσει σχετικό ειδικό πληρεξούσιο, η δε ιδιότητα του ασκούντος την αναίρεση δικηγόρου, ως συνηγόρου του κατηγορουμένου παραστάντος κατά τη δίκη, πρέπει να αναφέρεται στο αναιρετήριο.
Στην προκειμένη περίπτωση, με την κρινόμενη με αριθ. εκθ. 183/14-11-2008 αίτηση αναιρέσεως, προσβάλλεται η με αριθ. 393/14-2-2008 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδι-κείου Λαμίας, η οποία, όπως από αυτή προκύπτει, καταχωρήθηκε στο ειδικό βιβλίο δημοσιεύσεων στις 4-11-2008, και με την οποία, ο αναιρεσείων κατηγορούμενος, απών μεν στη δίκη, αλλά εκπροσωπηθείς νόμιμα, κατ' άρθρον 340 παρ.2 ΚΠοινΔ, δια του παραστάντος πληρεξουσίου δικηγόρου του Σπήλιου Παπαθανασόπουλου, καταδικάσθηκε, κατ' έφεση, για μη καταβολή χρεών προς το Δημόσιο (25 ν. 1882/1990, 34 ν. 3220/2004), σε ποινή φυλακίσεως είκοσι μηνών. Τη συγκεκριμένη αίτηση αναιρέσεως, άσκησε στις 14-11-2008, ενώπιον του γραμματέα του Ειρηνοδικείου Αθηνών, στην περιφέρεια του οποίου διαμένει προσωρινά ο καταδικασθείς, κατ'άρθρο 474 παρ.1 α ΚΠοινΔ, επομένως εμπρόθεσμα, για λογαριασμό του παραπάνω καταδικασθέντος, ο δικηγόρος Αθηνών Σπήλιος Παπαθανασόπουλος, βάσει της από 8-11-2008 αναφερόμενης ρητά στην έκθεση εξουσιοδοτήσεως. Από την προσαρτώμενη στην αναίρεση ως άνω εξουσιοδότηση, προκύπτει ότι ο καταδικασθείς κατηγορούμενος εξουσιοδοτεί "τον Δικηγόρο Αθηνών" να καταθέσει αίτηση αναιρέσεως κατά της 393/2008 καταδικαστικής αποφάσεως, βεβαιώνεται δε αυθημερόν το γνήσιο της υπογραφής του εξουσιοδοτούντος καταδικασθέντος, από τον δικηγόρο Αθηνών Σπήλιο Παπαθανασόπουλο. Όμως, από την παραπάνω εξουσιοδότηση, προκύπτει ότι δεν έχει αναγραφεί σ' αυτήν το ονοματεπώνυμο του εξουσιοδοτούμενου για άσκηση αναιρέσεως δικηγόρου και επομένως δεν εξουσιοδοτείται ο άνω δικηγόρος για άσκηση αναιρέσεως. Ο δικηγόρος Σπήλιος Παπαθανασόπουλος, που άσκησε την αναίρεση, ήταν μεν και ο παραστάς κατά τη δίκη συνήγορος που τον εκπροσώπησε, κατ'άρθρο 340 παρ.2 του ΚΠοινΔ, όπως τούτο προκύπτει από τα επισκοπούμενα πρακτικά της προσβαλλόμενης αποφάσεως, αλλά δεν αναφέρει την ιδιότητά του αυτή στο αναιρετήριο και ότι ασκεί την αναίρεση υπό την ιδιότητα αυτή, η οποία (ιδιότητα) έπρεπε να αναφέρεται ρητά στο αναιρετήριο, ώστε να προκύπτει έτσι ότι επικαλείται τεκμαιρόμενη πληρεξουσιότητα.
Συνεπώς η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρα 476 παρ. 1, 583 παρ.1 ΚΠοινΔ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει τη με αριθ. εκθ. 183/14-11-2008 αίτηση του Χ περί αναιρέσεως της 393/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Λαμίας. Και.
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, εκ διακοσίων είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 18 Νοεμβρίου 2009. Και,
Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 10 Δεκεμβρίου 2009.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ