Θέμα
Δημόσιο , Ένδικο μέσο, Προθεσμία, Εκπρόθεσμη άσκηση ενδίκου μέσου.
Περίληψη:
Τριετής προθεσμία για την άσκηση αναιρέσεως κατά αποφάσεως του Εφετείου που δεν επιδόθηκε. Ισχύει και για το δημόσιο. Υπολογισμό προθεσμίας. Τρέχει και κατά τη διάρκεια των δικαστικών διακοπών (Απορρίπτει ως εκπρόθεσμη και εντεύθεν απαράδεκτη έφεση του Ελλ. Δημοσίου κατά Εφ. Θρ. 198/2008.)
Αριθμός 837/2013
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Γ' Πολιτικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Βασίλειο Φούκα, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (λόγω μη υπάρξεως Αντιπροέδρου στο Τμήμα), Δημήτριο Μαζαράκη, Ερωτόκριτο Καλούδη, Αργύριο Σταυράκη και Ελένη Διονυσοπούλου, Αρεοπαγίτες.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 6 Φεβρουαρίου 2013, με την παρουσία και της γραμματέως Αγγελικής Ανυφαντή, για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Του αναιρεσείοντος: Ελληνικού Δημοσίου, νόμιμα εκπροσωπουμένου από τον Υπουργό Οικονομικών, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του Κωνσταντίνο Παπαγεωργίου, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ.
Των αναιρεσιβλήτων: 1) Γ. Ε. του Κ. και 2) Μ. Ε. συζ. Γ., κατοίκων ..., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Απόστολο Παπαχαραλάμπους.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 15/12/2004 αγωγή των ήδη αναιρεσιβλήτων, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αλεξανδρούπολης. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 76/2006 του ιδίου Δικαστηρίου και 198/2008 του Εφετείου Θράκης. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί το αναιρεσείον με την από 19/4/2011 αίτησή του.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Αργύριος Σταυράκης ανέγνωσε την από 12/1/2013 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της αιτήσεως.
Ο πληρεξούσιος των αναιρεσιβλήτων ζήτησε την απόρριψη της αίτησης και την καταδίκη του αντιδίκου του στη δικαστική δαπάνη του.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 577 παρ.1 και 2 του ΚΠολΔ "Το δικαστήριο πρώτα συζητεί για το παραδεκτό της αναίρεσης. Αν η αναίρεση δεν ασκήθηκε νόμιμα ή αν λείπει κάποια προϋπόθεση για να είναι παραδεκτή, ο Άρειος Πάγος την απορρίπτει και αυτεπαγγέλτως". Περαιτέρω, κατά το άρθρο 144 παρ.1 του ίδιου Κώδικα οι προθεσμίες που ορίζονται από τον νόμο ή τα δικαστήρια αρχίζουν από την επόμενη ημέρα μετά την επίδοση ή μετά τη συντέλεση του γεγονότος που αποτελεί την αφετηρία της προθεσμίας και λήγουν στις 7 το βράδυ της τελευταίας ημέρας και, αν αυτή είναι κατά το νόμο εξαιρετέα, την ίδια ώρα της επόμενης μη εξαιρετέας ημέρας, κατά δε το άρθρο 145 παρ.1 του ΚΠολΔ η προθεσμία που προσδιορίζεται σε έτη λήγει μόλις περάσει η αντίστοιχη ημερομηνία του τελευταίου έτους. Εξάλλου, κατά το άρθρο 564 παρ.3 Κ.Πολ.Δ., αν η απόφαση δεν επιδόθηκε η προθεσμία της αναιρέσεως είναι τρία χρόνια και αρχίζει από τη δημοσίευση της αποφάσεως που περατώνει τη δίκη, η τριετής δε αυτή (καταχρηστική) προθεσμία δεν αναστέλλεται κατά το χρονικό διάστημα από 1 έως 31 Αυγούστου, διότι δεν γίνεται παραπομπή στη διάταξη αυτή από το άρθρο 147 παρ.7 του ίδιου Κώδικα. Τέλος, κατά τη διάταξη του άρθρου 11 του Κ.Δ/τος της 26-6/10-7-1944 "περί του Κώδικος των νόμων περί δικών του Δημοσίου", που ισχύει και μετά την εισαγωγή του Κ.Πολ.Δ. (άρθρο 50 παρ. 3 Εισ.Ν. Κ.Πολ.Δ.), σε όλες τις δίκες του Δημοσίου καμία απολύτως προθεσμία δεν τρέχει κατά τη διάρκεια των δικαστικών διακοπών, ήτοι από 1/7 έως 16/9 κάθε έτους (άρθρο 11 παρ.2 Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων), εις βάρος του για την άσκηση οποιουδήποτε ενδίκου μέσου. Η αναστολή όμως αυτή, η οποία ισχύει όχι μόνο υπέρ του Δημοσίου αλλά και υπέρ των ιδιωτών διαδίκων (ΟλΑΠ 12/2002), έχει εφαρμογή μόνο στη γνήσια προθεσμία της αναιρέσεως των 30 (ή 90) ημερών από την επίδοση της αποφάσεως του άρθρου 564 παρ.1 και 2 του Κ.Πολ.Δ., όχι δε και στην καταχρηστική ως άνω τριετή προθεσμία της αναιρέσεως. Η ειδική αυτή ρύθμιση θεσπίσθηκε για να αποφευχθεί ο κίνδυνος απώλειας της προθεσμίας ενδίκων μέσων και της αναιρέσεως ειδικότερα, κατά τη διάρκεια των δικαστικών διακοπών. Αυτός όμως ο κίνδυνος δεν υφίσταται στην περίπτωση της τριετούς προθεσμίας του άρθρου 564 παρ.3 του Κ.Πολ.Δ. Άλλωστε, όταν θεσπίσθηκε η ως άνω ειδική ρύθμιση δεν προβλεπόταν από τις διατάξεις της Πολιτικής Δικονομίας (άρθρα 752, 757 εδ. γ' και 817, όπως ίσχυαν τότε) προθεσμία προς άσκηση, κατά οριστικής ή τελεσίδικης αποφάσεως, ενδίκων μέσων και ειδικότερα αναιρέσεως, η οποία να αρχίζει από τη δημοσίευση της αποφάσεως, όλες δε οι προβλεπόμενες από αυτές τις διατάξεις προθεσμίες υπολογίζονταν από την επίδοση της αποφάσεως (ΑΠ 1602/2010, 554/2008, 336/1996).
Εν προκειμένω, όπως προκύπτει από την επισκόπηση της προσβαλλόμενης απόφασης, αυτή δημοσιεύθηκε την 18-4-2008, ενώ η κρινόμενη αίτηση ασκήθηκε, με κατάθεση δικογράφου στη Γραμματεία του Εφετείου Θράκης, που εξέδωσε την προσβαλλόμενη υπ' αριθμ. 198/2008 απόφαση, την 19-4-2011, ημέρα Τρίτη, (αριθμός καταθέσεως 27), ήτοι μετά τη συμπλήρωση της τριετούς ως άνω προθεσμίας, η οποία έληξε την προηγούμενη, 18-4-2008, που ήταν εργάσιμη. Επομένως η αίτηση αναιρέσεως είναι εκπρόθεσμη και πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, κατά την αυτεπάγγελτη έρευνα του παραδεκτού της από το δικαστήριο (αρθρ. 577 παρ.2 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 19-4-2011 αίτηση του Ελληνικού Δημοσίου για αναίρεση της υπ' αριθμ. 198/2008 αποφάσεως του Εφετείου Θράκης.
Καταδικάζει το αναιρεσείον στα δικαστικά έξοδα των αναιρεσιβλήτων, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 16 Απριλίου 2013. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 2 Μαΐου 2013.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ