Θέμα
Απαράδεκτη αίτηση αναίρεσης, Εκπρόθεσμη άσκηση ενδίκου μέσου.
Περίληψη:
Η αναίρεση ασκήθηκε εκπρόθεσμα, ήτοι μετά την οριζόμενη στο άρθρο 564 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ. 30 ημέρες, από της επιδόσεως της προσβαλλόμενης απόφασης, προθεσμία, για τη διαμένουσα στην Ελλάδα αναιρεσείουσα και ως εκ τούτου, λόγω εκπτώσεως από του οικείου δικαιώματος (Κ.Πολ.Δ. 151) η αναίρεση απορρίπτεται ως απαράδεκτη, κατ΄ αποδοχή οικείου ισχυρισμού των αναιρεσιβλήτων, αλλά και αυτεπαγγέλτως, κατ΄ άρθρο 577 παρ.1 και 2 Κ.Πολ.Δ.
Αριθμός 490/2013
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Γ' Πολιτικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Βασίλειο Φούκα, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (λόγω μη υπάρξεως Αντιπροέδρου στο Τμήμα), Δημήτριο Μαζαράκη, Νικόλαο Μπιχάκη, Ερωτόκριτο Καλούδη και Ευγενία Προγάκη, Αρεοπαγίτες.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 6 Φεβρουαρίου 2013, με την παρουσία και της γραμματέως Αγγελικής Ανυφαντή, για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Της αναιρεσείουσας: Ν. Β. χήρας Ε., το γένος Θ. Β., κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Αντώνιο Κούδρογλου, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ.
Των αναιρεσιβλήτων: 1) Χ. Κ. του Λ., κατοίκου ..., ως οριστικού κηδεμόνα σχολάζουσας κληρονομίας της Ζ. Β., 2) Ε. Κ. του Λ., κατοίκου ..., 3) Ε. Δ., το γένος Ν. Λ., κατοίκου ..., 4) Δ. Δ. του Ι., κατοίκου ..., 5) Ν. Δ. του Ι., κατοίκου ..., και 6) Ε. Δ. του Ι., κατοίκου ..., οι 3η, 4ος, 5ος και 6ος ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του Ι. Δ., ο οποίος ήταν μαζί με τους 1ο και 2ο εξ αδιαθέτου κληρονόμος του Ζ. Β.. Ο 1ος παραστάθηκε με την ιδιότητά του ως δικηγόρου με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ. για τον εαυτό του και για τον 2ο, οι 3η, 4ος, 5ος και 6ος εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξουσία δικηγόρο τους Παναγιώτα Αδάση.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 12/1/1998 αγωγή της ήδη αναιρεσείουσας, που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 6254/1999 μη οριστική, 33990/2008 οριστική του ιδίου Δικαστηρίου και 607/2011 του Εφετείου Θεσσαλονίκης. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί η αναιρεσείουσα με την από 28/7/2011 αίτησή της και τους δια των προτάσεων προσθέτους λόγους της. Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω. Η Εισηγήτρια Αρεοπαγίτης Ευγενία Προγάκη ανέγνωσε την από 25/1/2013 έκθεσή της, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της αναίρεσης.
Η πληρεξουσία των αναιρεσιβλήτων ζήτησε την απόρριψη της αίτησης και την καταδίκη της αντιδίκου τους στη δικαστική δαπάνη τους.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επειδή, κατά το άρθρο 495 παρ.1 και 2 ΑΚ το ένδικο μέσο της αναίρεσης ασκείται με δικόγραφο που κατατίθεται στο πρωτόκολλο στη γραμματεία του δικαστηρίου που έχει εκδώσει την προσβαλλομένη απόφαση (παρ.1) για δε την κατάθεση συντάσσεται έκθεση στο βιβλίο που τηρείται, σύμφωνα με το άρθρο 496, την οποία υπογράφει και αυτός που καταθέτει. Στο δικόγραφο που κατατίθεται σημειώνεται ο αριθμός της έκθεσης και η χρονολογία της και βεβαιώνεται με την υπογραφή εκείνου που συντάσσει την έκθεση (παρ.2). Περαιτέρω κατά το άρθρο 564 παρ.1 του ίδιου Κώδικα "αν ο αναιρεσείων διαμένει στην Ελλάδα η προθεσμία της αναίρεσης είναι τριάντα ημέρες και αρχίζει από την επίδοση της απόφασης". Τέλος κατά τη διάταξη του άρθρου 577 παρ.1 και 2 του ΚΠολΔικ, το δικαστήριο πρώτο συζητεί για το παραδεκτό της αναίρεσης, αν δε η αναίρεση δεν ασκήθηκε νόμιμα ή λείπει κάποια προϋπόθεση για να είναι παραδεκτή, ο Άρειος Πάγος την απορρίπτει και αυτεπαγγέλτως (ΑΠ 1733/2012).
Στην προκειμένη περίπτωση από την προσκομιζομένη από τους αναιρεσιβλήτους, υπ' αριθμ. 4199/6.5.2011 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή Θεσσαλονίκης ..., προκύπτει ότι η αναιρεσιβαλλομένη υπ' αριθμ. 607/2011 απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης, επιδόθηκε στην αναιρεσείουσα και διαμένουσα στη ... Ν. χα Ε. Β., το γένος Θ. Β. στις 6-5-2011, αυτή δε άσκησε, κατά της εν λόγω αποφάσεως, αναίρεση, στις 29-7-2011, όπως τούτο προκύπτει από την οικεία πράξη καταθέσεως στη γραμματεία του εκδόντος την προσβαλλομένη απόφαση Εφετείου Θεσσαλονίκης. Ήτοι η αναίρεση ασκήθηκε μετά την πάροδο της οριζομένης στο άρθρο 564 παρ.1 ΚΠολΔικ τριακονταήμερης γνήσιας προθεσμίας και συνακόλουθα η (διαμένουσα στην Ελλάδα) αναιρεσείουσα εξέπεσε του οικείου δικαιώματός της (άρθρ. 151 ΚΠολΔικ) και ως εκ τούτου, κατά τα οριζόμενα στη νομική σκέψη, η αναίρεση πρέπει, κατά το άρθρο 577 παρ.2 του ίδιου κώδικα, να απορριφθεί ως απαράδεκτη, κατ' αποδοχή του οικείου ισχυρισμού των αναιρεσιβλήτων, αλλά και αυτεπαγγέλτως. Τα δικαστικά έξοδα των αναιρεσίβλητων βαρύνουν την ηττηθείσα αναιρεσίβλητη (άρθρ. 176 και 183 ΚΠολΔικ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 28.7.2011 αίτηση της Ν. χας Ε. Β., το γένος Θ. Β., για αναίρεση της υπ' αριθμ. 607/2011 αποφάσεως του Εφετείου Θεσσαλονίκης και τους ασκηθέντες (με τις προτάσεις της) προσθέτους λόγους.
Καταδικάζει την αναιρεσείουσα στα δικαστικά έξοδα των αναιρεσιβλήτων, τα οποία ορίζει σε δύο χιλιάδες επτακόσια (2.700) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 19 Φεβρουαρίου 2013.
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 20 Μαρτίου 2013.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ