Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Νόμου εφαρμογή και ερμηνεία, Παράβαση καθήκοντος.
Περίληψη:
Ορθή και αιτιολογημένη καταδίκη για παράβαση καθήκοντος του αναιρεσείοντος, ο οποίος ως υπάλληλος Πολεοδομικού Γραφείου επιφορτισμένος με τον έλεγχο των φακέλων έκδοσης οικοδομικών αδειών με έκδοση φύλλου ελέγχου, παρέλειψε τις δέουσες ενέργειες που περιέχονταν στον κύκλο των καθηκόντων του και δεν ζήτησε να προσκομιστεί από τους ενδιαφερόμενους ιδιοκτήτες για έκδοση οικοδομικής άδειας εκτός άλλων, και έγκριση της αρμόδιας αρχαιολογικής υπηρεσίας για το αν το προς ανοικοδόμηση ακίνητο βρίσκεται ή όχι εντός του κηρυγμένου (με απόφαση του Υ.Π.Ο.) αρχαιολογικού χώρου, με σκοπό να προσδιορισθεί στους ιδιοκτήτες του εν λόγω ακινήτου παράνομη ωφέλεια, η οποία ήταν η έκδοση οικοδομικής αδείας χωρίς οι ενδιαφερόμενοι ιδιοκτήτες τούτου (ακινήτου) να αναμείνουν την πάροδο ικανού χρονικού διαστήματος μέχρι να ελεχθεί από αρχαιολόγους το ακίνητο για το αν υπήρχαν εντός αυτού αρχαιότητες που έπρεπε να προστατευθούν. Απορρίπτει την αναίρεση.
ΑΡΙΘΜΟΣ 1674/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Z' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Mιχαήλ Δέτση, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Γρηγόριο Μάμαλη, Θεοδώρα Γκοϊνη, Βασίλειο Κουρκάκη - Εισηγητή και Ελευθέριο Μάλλιο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 21 Νοεμβρίου 2007, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Εμμανουήλ - Ρούσσου Παπαδάκη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Χριστίνας Σταυροπούλου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου χ1, που εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Βλασία Σεργάκη, περί αναιρέσεως της 841/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Αθηνών. Το Τριμελές Εφετείο (Πλημμελημάτων), με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 16 Απριλίου 2007 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 784/2007.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 259 του ΠΚ, υπάλληλος που με πρόθεση παραβαίνει τα καθήκοντα της υπηρεσίας του με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο όφελος ή να βλάψει το κράτος ή κάποιον άλλον τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται με άλλη ποινική διάταξη. Από τη διάταξη αυτή, που σκοπό έχει την προστασία του γενικοτέρου συμφέροντος της ομαλής και απρόσκοπτης διεξαγωγής της υπηρεσίας, προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της παραβάσεως καθήκοντος, αυτουργός του οποίου μπορεί να είναι μόνο υπάλληλος κατά την έννοια των άρθρων 13 στοιχ. α' και 263Α του ίδιου Κώδικα απαιτούνται: α) παράβαση, όχι απλού υπαλληλικού καθήκοντος, αλλά καθήκοντος της υπηρεσίας του υπαλλήλου, το οποίο καθορίζεται από το νόμο ή τη διοικητική πράξη ή τις ιδιαίτερες οδηγίες της προϊσταμένης αρχής ή ενυπάρχει στη φύση της υπηρεσίας, β) δόλος του δράστη, συνιστάμενος, αφενός μεν στη γνώση, έστω και με την έννοια του ενδεχόμενου δόλου (της αμφιβολίας) της παραβάσεως του καθήκοντος της υπηρεσίας και αφετέρου, στη θέληση ή την αποδοχή του δράστη να παραβεί το καθήκον του αυτό και γ) σκοπός του δράστη να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομη υλική ή ηθική ωφέλεια ή να βλάψει το κράτος ή κάποιον άλλο, αδιαφόρου όντος, αν ο σκοπός αυτός επιτεύχθηκε ή όχι. Για να συντρέχει δε ο σκοπός αυτός πρέπει όχι μόνο η βούληση του δράστη να κατατείνει προς αυτόν, αλλά και η συμπεριφορά του, όπως αναπτύσσεται, να μπορεί αντικειμενικά να οδηγήσει στην επίτευξή του, αφού ο όρος με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον, λογικά σημαίνει ότι η πράξη, όπως επιχειρείται από το δράστη, δύναται να οδηγήσει στην απόκτηση παράνομου οφέλους ή στην πρόκληση βλάβης τρίτου (αντικειμενικό στοιχείο) και επιπλέον ότι η βούληση του δράστη (υποκειμενικό στοιχείο) κατευθύνεται στην απόκτηση του οφέλους ή στην πρόκληση της βλάβης. Εξάλλου, η καταδικαστική απόφαση έχει την ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία που απαιτείται από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠοινΔ, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' του ΚΠοινΔ λόγο αναίρεσης, όταν περιέχονται σ' αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελίωσαν και οι σκέψεις με τις οποίες έγινε η υπαγωγή των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόστηκε. Η ύπαρξη του δόλου, δεν είναι κατ' αρχήν αναγκαίο να αιτιολογείται ιδιαιτέρως, αφού αυτός ενυπάρχει στη θέληση παραγωγή των περιστατικών που συγκροτούν την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος και προκύπτει από τις ειδικότερες συνθήκες τελέσεώς του, διαλαμβάνεται δε περί αυτού (δόλου) αιτιολογία στην κύρια αιτιολογία για την ενοχή, εκτός αν αξιώνονται από το νόμο πρόσθετα στοιχεία, όπως η εν γνώσει ορισμένου περιστατικού τέλεση της πράξεως (άμεσος δόλος) ή ορισμένος περαιτέρω σκοπός (εγκλήματα με υπερχειλή υποκειμενική υπόσταση). Σε σχέση με τα αποδεικτικά μέσα, δεν υπάρχει ανάγκη ειδικότερης αναφοράς τους, ούτε αναφοράς των όσων προέκυψαν από το καθένα, πρέπει όμως να υπάρχει βεβαιότητα, ότι το δικαστήριο έλαβε υπόψη του το σύνολο τούτων, και όχι ορισμένα μόνον από αυτά. Η αιτιολογία της απόφασης παραδεκτά συμπληρώνεται από το διατακτικό της, μαζί με το οποίο αποτελεί ενιαίο σύνολο. Δεν αποτελούν όμως λόγος αναιρέσεως η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και, ειδικότερα η εσφαλμένη εκτίμηση εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των καταθέσεων των μαρτύρων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολόγησης κάθε αποδεικτικού μέσου χωριστά και η παράλειψη της αξιολογικής συσχετίσεως των αποδεικτικών μέσων, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές, με την επίφαση της ελλείψεως αιτιολογίας, πλήττεται η αναιρετικά ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του δικαστηρίου της ουσίας. Τέλος, λόγο αναιρέσεως, κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε' του ΚΠοινΔ, συνιστά και η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Εσφαλμένη ερμηνεία τέτοιας διατάξεως υπάρχει όταν το δικαστήριο της ουσίας αποδίδει σ' αυτήν διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει, ενώ εσφαλμένη εφαρμογή υφίσταται όταν το δικαστήριο δεν υπήγαγε σωστά τα περιστατικά που δέχθηκε, στη διάταξη που εφαρμόστηκε. Περίπτωση εσφαλμένης εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διατάξεως υπάρχει και όταν η παραβίαση αυτής γίνεται εκ πλαγίου, γιατί δεν αναφέρονται στην απόφαση με σαφήνεια, πληρότητα και ορισμένο τρόπο τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν, κατά την κρίση του δικαστηρίου, από την ακροαματική διαδικασία ή κατά την έκθεση αυτών υπάρχει αντίφαση είτε στην ίδια την αιτιολογία, είτε μεταξύ της αιτιολογίας και του διατακτικού, ώστε να μην είναι εφικτός ο έλεγχος από τον Αρειο Πάγο για την ορθή ή μη εφαρμογή του νόμου, οπότε η απόφαση στερείται νόμιμης βάσης. Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη 841/2007 απόφαση το Τριμελές Εφετείο Αθηνών, που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα κατηγορούμενο χ1 για παράβαση καθήκοντος και του επέβαλε ποινή φυλακίσεως έξι (6) μηνών, ανασταλείσα επί τριετία. Όπως προκύπτει από το σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης σε συνδυασμό με το διατακτικό της, το παραπάνω Δικαστήριο δέχθηκε, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του, ότι από τα αποδεικτικά μέσα που επιτρεπτώς κατ' είδος αναφέρει αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Στην οδό ....... σε οικόπεδο στον οικοδομικό αριθμό .... στο ....., ιδιοκτησίας γ1 και γ2 εντός του οικοδομικού τετραγώνου .... έγιναν εργασίες εκσκαφών εντός του μηνός Ιανουαρίου 2002 προκειμένου να ανεγερθεί οικοδομή από υπόγεια αποθήκη και χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων από ισόγειο κατάστημα και δύο ορόφους γραφείων. Εγινε αντιληπτό μετά την εκσκαφή εκείνη από τον εξετασθέντα ως μάρτυρα στο ακροατήριο ......, αρχιτεχνίτη στις εκσκαφές της Β' Εφορείας Αρχαιοτήτων ότι στον χώρο του άνω οικοπέδου που περιλαμβάνονταν στην αρχαιολογικού ενδιαφέροντος περιοχή εντός του σχεδίου πόλεως του Δήμου Κορωπίου από τις εκσκαφές που είχαν γίνει είχαν καταστραφεί κατά ένα μέρος δύο αρχαίοι τάφοι στη βορειοανατολική πλευρά του οικοπέδου στις πλευρές του σκάμματος από όπου και κατέβηκε και περισυνέλεξε τεμάχια από θρυμματισμένα αγγεία. Στη συνέχεια δε ο ανωτέρω μάρτυρας ενημέρωσε τους υπεύθυνους της Β' Εφορείας Αρχαιοτήτων και έγινε έλεγχος στις 30.1.2002 από τον αρχαιολόγο της παραπάνω υπηρεσίας Δ1, ο οποίος εξετάσθηκε, επίσης ως μάρτυρας στο ακροατήριο και εβεβαίωσε ότι το οικόπεδο στο οποίο είχε γίνει η εκσκαφή ευρίσκετο εντός αρχαιολογικής ζώνης και ότι ανεύρε στον πυθμένα της εκσκαφής όστρακα που περισυνέλεξε. Τόσο ο άνω μάρτυρας που ήταν έκτακτος αρχαιολόγος στην άνω αρχαιολογική υπηρεσία όσο και η έτερη μάρτυρας Δ2 που ήταν αρχαιολόγος της Β' Εφορείας Αρχαιοτήτων, αρμόδια για την περιοχή .... και εβεβαίωσε και αυτή την καταστροφή μισού αρχαίου τάφου από την εκσκαφή στο άνω οικόπεδο και την ανεύρεση 14 αγγείων έκαναν στις καταθέσεις τους στο ακροατήριο την παρατήρηση ότι είχαν γίνει οι εργασίες εκσκαφών στο παραπάνω οικόπεδο χωρίς άδεια της αρχαιολογικής υπηρεσίας παρά το ότι το παραπάνω οικόπεδο ήταν εντός περιοχής που είχε κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού που είχε δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως από το έτος 1995. Ήταν επομένως γνωστό, στους κατοίκους της περιοχής και στους υπαλλήλους του Πολεοδομικού Γραφείου Μαρκοπούλου οι περιοχές της πόλεως Κορωπίου που χαρακτηρίζονταν αρχαιολογικοί χώροι και οι μάρτυρες Δ1 και Δ2 ανέφερε ότι επρόκειτο για μικρής εκτάσεως χώρο στον οποίο ενέπιπτε και το οικόπεδο ιδιοκτησίας γ1 και γ2 στο οποίο οι εκσκαφές γίνονταν μετά από σχετική οικοδομική άδεια που είχε εκδοθεί από το Πολεοδομικό Γραφείο Μαρκόπουλου ως αρμόδιο για την έκδοση τέτοιων αδειών και για ακίνητα εντός της περιοχής Κορωπίου. Με βάση την .... οικοδομική άδεια του Πολεοδομικού Γραφείου Μαρκοπούλου είχαν γίνει εργασίες εκσκαφής εντός του άνω οικοπέδου ιδιοκτησίες γ2 και γ1 από τον εργολάβο .... και τον εργοδηγό ... υπό την επίβλεψη του μηχανικού ...... Με το ..... έγγραφο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας που απευθυνόταν στο Α.Τ. Κορωπίου διατάχθηκε διακοπή των εργασιών εκσκαφής στο ακίνητο των γ2 και γ1. Από την Β' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων με το υπ' αριθμ. πρωτ. ...... έγγραφο της για λόγους προστασίας παρακειμένης οικοδομής επί της οδού .... αριθμ. .... προς νότο της ιδιοκτησίας των άνω αδελφών Γ στη λεωφόρο .... αριθμ. ... στο .... εντός του αρχαιολογικού χώρου επετράπη η κατασκευή τοίχου αντιστήριξης σε όλο το μήκος της βόρειας πλευράς του υπάρχοντος γειτονικού κτιρίου. Αργότερα από το Πολεοδομικό Γραφείο Μαρκοπούλου με το υπ' αριθμ. πρωτ. .... έγγραφο του προς το Α/Τα Κορωπίου επετράπη η συνέχιση των οικοδομικών εργασιών στην ιδιοκτησία Γ1 και Γ2 στο ... μεταξύ των οδών ... και ..... μετά το υπ' αριθμ. πρωτ. ..... έγγραφο της Β' Εφορείας Προϊσταμένων και Κλασσικών Αρχαιοτήτων που ενημέρωσε του ιδιοκτήτες ότι μπορούσαν να προχωρήσουν στις εκσκαφές εργασίας μόνο στο ήδη ανασκαμμένο ανατολικό τμήμα του οικοπέδου των υπό την παρακολούθηση υπαλλήλου της αρχαιολογικής υπηρεσίας ενώ στο δυτικό τμήμα του οικοπέδου στη θέση κατασκευής βόθρου και ράμπας όπου είχαν εντοπισθεί αρχαία τα οποία χρειάζονταν περαιτέρω έρευνα, αυτή θα γινόταν από την αρχαιολογική υπηρεσία το έτος 2003. Οι κατηγορούμενοι ήταν υπάλληλοι στο Πολεοδομικό Γραφείο Μαρκόπουλου κατά τον χρόνο που υποβλήθηκε η από .... αίτηση των αδελφών Γ1 και Γ2 δια την έκδοση οικοδομικής άδειας προς ανέγερση ισογείου καταστήματος και δύο ορόφων γραφείων με υπόγεια αποθήκη και θέσεις στάθμευσης αυτοκινήτου στο οικόπεδο της στο οικοδομικό τετράγωνο ... στο .... μεταξύ ... και .... ο πρώτος από αυτούς Χ1 ήταν τοποθετημένος ως υπεύθυνος στον τομέα τοπογραφικού και όρων δόμησης, ο δεύτερος από αυτούς Χ2 ήταν τοποθετημένος ως υπεύθυνος στον Τομέα Εκδοσης Οικοδομικών Αδειών. Παρά την ύπαρξη πινακίδων και χαρτών στην Πολεοδομική Υπηρεσία Μαρκοπούλου από τους οποίους προέκυπτε, ότι απαιτείτο προηγούμενη άδεια από την αρχαιολογική υπηρεσία για να επιτραπεί από το Πολεοδομικό Γραφείο Μαρκοπούλου με έκδοση σχετικής άδειας ανέγερσης οικοδομής η εκτέλεση οικοδομικών Εργασιών μεταξύ των οποίων και εκσκαπτικών εντός του πιο πάνω οικοπέδου ιδιοκτησίας Γ1 και Γ2. Ο κατηγορούμενος χ1 υπό την άνω υπαλληλική ιδιότητά του παρέλειψε τις δέουσες ενέργειες που περιέχονταν στον κύκλο των καθηκόντων που του είχαν ανατεθεί από τον προϊστάμενο του Πολεοδομικού Γραφείου Μαρκοπούλου με την υπ' αριθμό πρωτοκόλλου οικ. ..... απόφαση. Δεν ζήτησε ο κατηγορούμενος χ1 να προσκομισθεί από τους ενδιαφερόμενους ιδιοκτήτες εκτός των άλλων και έγκριση της αρμόδιας αρχαιολογικής υπηρεσίας εφόσον εζητείτο έκδοση οικοδομικής άδειας για ακίνητο κείμενο εντός της περιορισμένης εντός του σχεδίου της πόλεως του Κορωπίου περιοχής αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Ο κατηγορούμενος Χ2 στηρίχθηκε σε όσα σημειώθηκαν στην φάση που προηγήθηκε στο φύλλο ελέγχου του φακέλου της άδειας από τον άνω συγκατηγορούμενο του και προχώρησε στην έκδοση της άδειας θεωρώντας ότι το προς ανοικοδόμηση οικόπεδο δεν περιλαμβανόταν στην εντός του Κορωπίου περιοχή που ήταν υπό αρχαιολογική επιτήρηση. Η πιο πάνω συμπεριφορά του κατηγορουμένου χ1 κατέτεινε στην εξυπηρέτηση των ιδιοκτητών που ζήτησαν να εκδοθεί αυτή η οικοδομική άδεια να μη αναμείνουν την πάροδο ικανού διαστήματος μέχρι να ελεγχθεί από αρχαιολόγους το υπό ανοικοδόμηση ακίνητο για το εάν υπήρχαν εντός αυτού αρχαιότητες που έπρεπε να προστατευθούν και δεν δύναται να αποδοθεί σε αβλεψία ούτε σε παράλειψη από φόρτο εργασίας αφού ήταν περιορισμένης εκτάσεως η εντός της πόλεως του Κορωπίου περιοχή αρχαιολογικού ενδιαφέροντος συνέτρεχαν επομένως τα κατά νόμο στοιχεία από αντικειμενική και υποκειμενική άποψη, για να αξιολογηθεί ότι συνιστούσε παράβαση καθήκοντος η άνω συμπεριφορά του κατηγορουμένου χ1 που πρέπει να κηρυχθεί ένοχος αυτής λόγω του σκοπού του να ωφελήσει κατά τον άνω τρόπο τους ενδιαφερομένους Γ1 και Γ2 να ανεγείρουν την άνω οικοδομή εντός του προαναφερθέντος οικοπέδου χωρίς να αναμείνουν προηγουμένως να εγκρίνει η αρχαιολογική υπηρεσία την εκτέλεση οικοδομικών εργασιών στο άνω οικόπεδο και του ότι μπορούσε αυτή η συμπεριφορά του εν λόγω κατηγορουμένου να συμβάλει ουσιαστικά στην επίτευξη του άνω σκοπού του. Δεν διαπιστώνεται αντίθετα ότι ο δεύτερος κατηγορούμενος Χ2 ενήργησε και εκδόθηκε η οικοδομική άδεια με τέτοιο σκοπό να ωφελήσει τους ενδιαφερομένους οικοπεδούχους και πρέπει να κηρυχθεί αθώος της αποδιδομένης πράξεως. Με αυτά που δέχθηκε το Τριμελές Εφετείο διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την κατά τα ανωτέρω ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία αναφορικά με τον ανωτέρω αναιρεσείοντα, αφού εκθέτει σ' αυτήν, με σαφήνεια πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση της αξιόποινης πράξης της παραβάσεως καθήκοντος για την οποία καταδικάστηκε ο αναιρεσείων, τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία συνήγαγε τα περιστατικά αυτά, καθώς και τους συλλογισμούς με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή τους στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 27 παρ. 1 και 2 και 259 Π.Κ., που εφήρμοσε, τις οποίες, ούτε ευθέως, ούτε εκ πλαγίου, με ελλιπείς ή ασαφείς ή αντιφατικές παραδοχές ή διατάξεις ή με άλλον τρόπο, παραβίασε. Ειδικότερα, στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης το Δικαστήριο της ουσίας προσδιορίζει την ιδιότητα του αναιρεσείοντος κατηγορουμένου ως υπαλλήλου, κατά την έννοια του άρθρου 13α' ΠΚ στο Πολεοδομικό Γραφείο Μαρκοπούλου και τα καθήκοντα που του είχαν ανατεθεί με τη υπ' αριθμό Πρωτοκόλλου οικ.......απόφαση του Προϊσταμένου του άνω Πολεοδομικού Γραφείου και συνίσταντο στον έλεγχο των φακέλλων εκδόσεως οικοδομικών αδειών με έκδοση φύλλου ελέγχου (για να εκδίδονται στη συνέχεια οι άδειες από άλλο υπάλληλο). Περαιτέρω, προσδιορίζει το καθήκον που ο αναιρεσείων έχει παραβεί, το οποίο συνίσταται στο ότι παρέλειψε τις δέουσες ενέργειες που αναφέρονται στον κύκλο των καθηκόντων του και δεν ζήτησε να προσκομιστεί από τους ενδιαφερόμενους ιδιοκτήτες, εκτός των άλλων, και έγκριση της αρμόδιας αρχαιολογικής υπηρεσίας, εφόσον εζητείτο η έκδοση οικοδομικής άδειας για ακίνητο κείμενο εντός του κηρυγμένου (με απόφαση του ΥΠΟ) αρχαιολογικού χώρου και έτσι έτερος υπάλληλος στηρίχθηκε στο φύλλο ελέγχου του φακέλλου της άδειας που είχε συντάξει ο αναιρεσείων, και προχώρησε στην έκδοση οικοδομικής άδειας θεωρώντας ότι το υπό ανοικοδόμηση οικόπεδο δεν περιλαμβάνεται στην εντός του Κορωπίου αρχαιολογική ζώνη. Επίσης αιτιολογεί με σαφήνεια και πληρότητα το δόλο του αναιρεσείοντος με την παραδοχή στην προσβαλλόμενη απόφαση ότι από την ύπαρξη πινακίδων και χαρτών στην Πολεοδομική Υπηρεσία Μαρκοπούλου ήταν γνωστές στους κατοίκους της περιοχής και στους υπαλλήλους του Πολεοδομικού Γραφείου Μαρκοπούλου οι περιοχές της πόλεως Κορωπίου που χαρακτηρίζονταν αρχαιολογικοί χώροι και ότι η ως άνω παράβαση του υπηρεσιακού καθήκοντος του αναιρεσείοντος δεν δύναται να αποδοθεί σε αβλεψία, ούτε σε παράλειψη από φόρτο εργασίας, αφού ήταν περιορισμένης εκτάσεως η εντός της πόλεως Κορωπίου περιοχή αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Τέλος, επαρκώς αιτιολογεί τον σκοπό του αναιρεσείοντος, που συνίσταται στον προσπορισμό προς τους ενδιαφερόμενους ως άνω ιδιοκτήτες του προαναφερόμενους οικοπέδου παράνομης ωφέλειας, η οποία ήταν η έκδοση της οικοδομικής άδειας χωρίς οι ενδιαφερόμενοι ιδιοκτήτες για την έκδοση αυτής να αναμείνουν την πάροδο ικανού χρονικού διαστήματος μέχρι να ελεγχθεί από αρχαιολόγους το ακίνητο για το αν υπήρχαν εντός αυτού αρχαιότητες που έπρεπε να προστατευθούν. Κατ' ακολουθίαν όλων των ανωτέρω, οι από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' και Ε' προβαλλόμενοι λόγοι αναιρέσεως, με τους οποίους πλήττεται η προσβαλλόμενη απόφαση για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και έλλειψη νόμιμης βάσεως, πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι, ενώ κατά το μέρος που με την επίκληση της ελλείψεως αιτιολογίας ψέγεται η περί την εκτίμηση των αποδείξεων κρίση του δικαστηρίου της ουσίας, που είναι αναιρετικώς ανέλεγκτη, ο ως άνω λόγος είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος. Μετά από όλα αυτά, εφόσον δεν υπάρχει άλλος παραδεκτός λόγος αναιρέσεως προς εξέταση στην κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως, πρέπει αυτή να απορριφθεί στο σύνολό της και να καταδικαστεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 ΚΠοινΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 16 Απριλίου 2007 αίτηση του χ1, για αναίρεση της υπ' αριθμ. 841/2007 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου (Πλημ/των) Αθηνών. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 28 Μαϊου 2008. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 25 Ιουνίου 2008.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ