Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Κλοπή, Δόλος.
Περίληψη:
Κλοπή. Λόγος αναιρέσεως: Έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας. Στην καταδικαστική για κλοπή απόφαση δεν απαιτείται ειδική αιτιολογία ως προς την ύπαρξη ειδικού δόλου. Απορρίπτεται η αίτηση.
Αριθμός 2188/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Εμμανουήλ Καλούδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Αιμιλία Λίτινα, Ανδρέα Τσόλια - Εισηγητή, Ανδρέα Δουλγεράκη και Γεώργιο Αδαμόπουλο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 7 Απριλίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Φωτίου Μακρή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ, κατοίκου ... και ήδη κρατουμένου στη Δικαστική Φυλακή ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Δημήτριο Χατζημιχάλη, περί αναιρέσεως της 93/2008 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Αιγαίου.
Το Πενταμελές Εφετείο Αιγαίου, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 20.10.2008 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1757/2008.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά, καθώς και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναιρέσεως.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
ΕΠΕΙΔΗ, κατά τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 372 του Ποινικού Κώδικα, όποιος αφαιρεί ξένο, (ολικά ή εν μέρει) κινητό πράγμα από την κατοχή άλλου, με σκοπό να το ιδιοποιηθεί παράνομα, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και αν το αντικείμενο της κλοπής είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, που προστατεύει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της κλοπής απαιτείται να αφαιρέσει ο δράστης με θετική ενέργεια, από την κατοχή άλλου, ξένο, ολικά ή εν μέρει, κινητό πράγμα, με σκοπό να το ιδιοποιηθεί παράνομα. Η αφαίρεση συνίσταται στην άρση της ξένης κατοχής, η οποία υφίσταται στο κινητό πράγμα, και στη θεμελίωση νέας σ' αυτό κατοχής από τον δράστη ή τρίτο, με τον σκοπό της παράνομης ιδιοποιήσεώς του, στην έννοια δε της κατοχής περιλαμβάνεται τόσο η πραγματική εξουσία επί του πράγματος, όσο και η βούληση για την εξουσίασή του. Η αφαίρεση αυτή απαιτείται να έγινε αυτογνωμόνως και χωρίς τη συγκατάθεση του δικαιούχου του πράγματος. Εξ άλλου, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη από το άρθρο 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει λόγο αναιρέσεως της από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ Δ' του ίδιου Κώδικα, όταν αναφέρονται σ' αυτή με σαφήνεια, πληρότητα, και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόσθηκε. Δεν αποτελούν όμως λόγους αναιρέσεως η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ειδικότερα η εσφαλμένη εκτίμηση εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των καταθέσεων των μαρτύρων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολογήσεως κάθε αποδεικτικού στοιχείου χωριστά και η παράλειψη της μεταξύ τους αξιολογικής συσχετίσεως των αποδεικτικών στοιχείων, διότι στις περιπτώσεις αυτές πλήττεται η αναιρετικά ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας. Ειδικά όμως για την αιτιολογία στην περίπτωση του εγκλήματος της κλοπής, όπως προκύπτει από την ως άνω διάταξη του άρθρου 372 του Ποινικού Κώδικα, δεν απαιτείται ειδική αιτιολογία του δόλου, εφόσον ο νόμος δεν συνδέει την ύπαρξή του με ορισμένα πρόσθετα περιστατικά, και δεν εμφανίζεται στην συγκεκριμένη περίπτωση και η μορφή ενδεχομένου δόλου, αφού αυτός (ο δόλος) σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 26 § 1 εδάφ. Α' και 27 § 1 του Ποινικού Κώδικα, ενυπάρχει στην θέληση παραγωγής των πραγματικών περιστατικών που απαρτίζουν την έννοια της κλοπής. Στην προκείμενη περίπτωση, το Πενταμελές Εφετείο Αιγαίου, που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, καταδίκασε τον κατηγορούμενο σε ποινή φυλακίσεως δύο (2) ετών την οποία μετέτρεψε σε χρηματική προς 5 ευρώ για κάθε ημέρα φυλακίσεως για την αξιόποινη πράξη της κλοπής. Για να καταλήξει στην ως άνω καταδικαστική του κρίση του Πενταμελές Εφετείο Αιγαίου δέχθηκε, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη περί των πραγμάτων κρίση του, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση των αναφερόμενων αποδεικτικών μέσων (την ανάγνωση των εγγράφων, την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος και την απολογία του κατηγορουμένου), όπως προκύπτει από το αιτιολογικό σε συνδυασμό με το διατακτικό της προσβαλλόμενης 93/2008 αποφάσεώς του, τα εξής πραγματικά περιστατικά: "... την 9.6.2006 είχε αποδράσει ο κατηγορούμενος από το A.T. ... . Την 10.6.2006, δηλαδή την επομένη, η μάρτυρας κατηγορίας ..., οικιακή βοηθός, ενώ βρισκόταν περί ώρα 19.30' μόνη στο σπίτι, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή ..., αντιλήφθηκε την είσοδο σ' αυτό άγνωστου άνδρα. Σύμφωνα με την κατάθεσή της, ο εν λόγω άνδρας, κρατώντας πυροβόλο όπλο, την οδήγησε σε μία γωνία του σπιτιού και, ακολούθως, αφού εισήλθε στους υπόλοιπους χώρους, αφαίρεσε το ποσό των 4.000 ευρώ, δύο βιβλιάρια καταθέσεων και διάφορα κοσμήματα (χρυσή βέρα, σκουλαρίκια και ένα δακτυλίδι χρυσό με πέτρες μπριγιάν). Μετά την αποχώρηση τούτου, ειδοποίησε τον ιδιοκτήτη και από την έρευνα που επακολούθησε, διαπιστώθηκε η έλλειψη των ανωτέρω πραγμάτων. Στο μεταξύ συνελήφθη ο δραπέτης αλλοδαπός και κλήθηκε η ανωτέρω μάρτυρας, η οποία, όπως εκθέτει, στο πρόσωπο του κατηγορουμένου έβρισκε πολλά στοιχεία ομοιότητας με αυτά του δράστη. Ο συνήγορος της υπεράσπισης του κατηγορουμένου στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου συντάχθηκε με την πρόταση του Εισαγγελέα της έδρας να κηρυχθεί ένοχος ο κατηγορούμενος απλής κλοπής.
Συνεπώς, δεν καταλείπεται καμιά αμφιβολία περί της ενοχής του κατηγορουμένου. Ειδικότερα, ο κατηγορούμενος πρέπει να κηρυχθεί ένοχος του ότι: Στον ..., στις 10.6.2006 και περί ως 19.30' αφαίρεσε από άλλον ξένα ολικά κινητά πράγματα με σκοπό να τα ιδιοποιηθεί παράνομα. Ειδικότερα, στον προαναφερόμενο τόπο και χρόνο εισήλθε στην εξοχική οικία του ..., που βρίσκεται στην περιοχή ..., και αφαίρεσε από την ανωτέρω οικία: α) το ποσό των 4.000 ευρώ, β) δύο τραπεζικά βιβλιάρια καταθέσεων της Alpha Bank και γ) κοσμήματα και συγκεκριμένα μία χρυσή βέρα, δύο ζευγάρια σκουλαρίκια χρυσά με κρίκους, ένα δακτυλίδι χρυσό με μικρές πέτρες μπριγιάν, μία αλυσίδα λαιμού με το όνομα "..." και διάφορα άλλα κοσμήματα συνολικής αξίας 3.500 ευρώ". Με αυτά που δέχθηκε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο διέλαβε στην προσβαλλόμενη ως άνω απόφασή του την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ' αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, τις αποδείξεις από τις οποίες πείστηκε, καθώς και τις σκέψεις με τις οποίες υπήγαγε τα πραγματικά περιστατικά που δέχθηκε, στην ως άνω ουσιαστική ποινική διάταξη που ορθώς εφάρμοσε και ούτε εκ πλαγίου παραβίασε, δηλαδή ότι η αφαίρεση από τον αναιρεσείοντα των ανωτέρω αναφερόμενων κινητών πραγμάτων έγινε με σκοπό την παράνομη ιδιοποίησή τους, ήτοι με σκοπό την ενσωμάτωσή τους στην περιουσία του αναιρεσείοντος, (άρθρο 372 παρ. 1α ΠΚ), χωρίς να γίνει ειδική αιτιολογία στον δόλο, αφού αυτό δεν ήταν, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στη μείζονα σκέψη αναγκαίο, ούτε δε το πόρισμα της αποφάσεως, ως συνδυασμός αιτιολογικού και διατακτικού είναι ασαφές, αντιφατικό με λογικά κενά που καθιστούν ανέφικτο τον αναιρετικό έλεγχο. Περαιτέρω, οι αιτιάσεις του αναιρεσείοντος, ότι δηλαδή "η αναιρεσιβαλλομένη α) περιέχει αντιφατικές αιτιολογίες, καθόσον, ενώ στην απόφαση αιτιολογείται ειδικά η καταδίκη του αναιρεσείοντος στην κατάθεση της μοναδικής μάρτυρος κατηγορίας, η μάρτυς κατέθεσε στο ακροατήριο ότι δεν αναγνωρίζει τον παρόντα κατηγορούμενο ως τον κλέφτη και β) η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση περιέχει ελλιπείς αιτιολογίες, καθόσον στην απόφαση αιτιολογείται ειδικά η καταδίκη του αναιρεσείοντος στην ομολογία του αυτεπαγγέλτως διορισμένου συνηγόρου του κατηγορουμένου στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, ο οποίος είχε ζητήσει να κηρυχθεί ένοχος ο κατηγορούμενος απλής κλοπής, κατά μετατροπή του κατηγορητηρίου από ληστεία", που με την επίφαση της ελλείψεως αιτιολογίας πλήττουν την αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας, είναι απαράδεκτες. Ενόψει όλων των ανωτέρω, οι από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας δύο μοναδικοί λόγοι αναιρέσεως, με τους οποίους υποστηρίζονται τα αντίθετα, είναι αβάσιμοι και κατ' ακολουθίαν πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της η αίτηση αναιρέσεως και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ.1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 20 Οκτωβρίου 2008 αίτηση του ... για αναίρεση της 93/2008 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Αιγαίου. Και,
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι ευρώ (220 €).
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 8 Ιουλίου 2009. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 17 Νοεμβρίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ