Θέμα
Ακυρότητα απόλυτη, Ψευδής καταμήνυση, Ψευδής ανώμοτη κατάθεση, Εισαγγελική Πρόταση.
Περίληψη:
Ψευδής καταμήνυση και ψευδής ανώμοτη κατάθεση (άρθρ. 225 παρ. 1α και 229 ΠΚ). Απορριπτέος ως αβάσιμος ο από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α ΚΠΔ λόγος αναιρέσεως για απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας εκ του ότι ο εισαγγελέας δεν πρότεινε επί υποβληθέντος αυτοτελούς ισχυρισμού του κατηγορουμένου, καθόσον η πρόταση του εισαγγελέα επί της ενοχής σιωπηρώς ενέχει και πρόταση απορρίψεως του ισχυρισμού (ΑΠ 1232/2009, 511/2008, 62/ 2005). Απορρίπτει αίτηση.
ΑΡΙΘΜΟΣ 1611/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
A' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΩΝ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δημήτριο Μαζαράκη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη, ως αρχαιότερο μέλος της συνθέσεως, Παναγιώτη Ρουμπή, Ανδρέα Δουλγεράκη, Κωνσταντίνο Φράγκο - Εισηγητή και Γεώργιο Αδαμόπουλο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 3 Ιουλίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δημητρίου - Πριάμου Λεκκού και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου .... κατοίκου .... που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Νικόλαο Σκλαβουνάκο, περί αναιρέσεως της 110/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Πειραιώς.
Με πολιτικώς ενάγοντα τον ..., που παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Θεόδωρο Θεοδωρόπουλο.
Το Τριμελές Εφετείο (Πλημμελημάτων) Πειραιώς, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 8 Απριλίου 2009 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 672/2009.
Αφού άκουσε
Τους πληρεξούσιους δικηγόρους των ως άνω διαδίκων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 32 παρ.1 του ΚΠοινΔ, ορίζεται ότι, "καμιά απόφαση του Δικαστηρίου σε δημόσια συνεδρίαση ή σε συμβούλιο και καμία διάταξη ανακριτή δεν έχουν κύρος, αν δεν ακουστεί προηγουμένως ο εισαγγελέας". Κατά τη διάταξη του άρθρου 138 παρ.2,3 του ΚΠοινΔ, ορίζεται ότι "πριν από κάθε απόφαση ή διάταξη του δικαστή που εκδίδεται κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο παίρνουν το λόγο σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου ο εισαγγελέας ή ο δημόσιος κατήγορος, όπου υπάρχει, καθώς και οι παρόντες διάδικοι (παρ.2). Η παράβαση της παρ.2 συνεπάγεται την ακυρότητα της απόφασης, του βουλεύματος και της διάταξης (παρ.3). Τέλος, κατ'άρθρο 369 παρ.1 του ΚΠοινΔ, ορίζεται ότι "όταν τελειώσει η αποδεικτική διαδικασία, εκείνος που διευθύνει τη συζήτηση δίνει το λόγο στον εισαγγελέα ή στους εισαγγελείς. Έπειτα στον πολιτικώς ενάγοντα...". Σύμφωνα με τις παραπάνω διατάξεις πρέπει να δίνεται ο λόγος στον εισαγγελέα της έδρας για να προτείνει επί της ενοχής ή μη του κατηγορουμένου, με ποινή ακυρότητας της διαδικασίας. Η πρόταση όμως του εισαγγελέα επί της κατηγορίας στο τέλος, μετά το πέρας της αποδεικτικής διαδικασίας, όταν ζητεί την ενοχή του κατηγορουμένου, εμπεριέχει οπωσδήποτε και την πρότασή του για απόρριψη των τυχόν αυτοτελών ισχυρισμών που έχει προβάλλει ο κατηγορούμενος και κατά συνέπεια η παράλειψη του εισαγγελέα να προτείνει ειδικώς επί των υποβληθέντων αυτοτελών ισχυρισμών του κατηγορουμένου καλύπτεται με τη συνολική του πρόταση επί της ενοχής και δεν δημιουργείται καμία απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο, κατά τα άρθρα 170, 171 και 510 παρ.1 στοιχ. Α του ΚΠοινΔ. (ΑΠ 1232/2009,511/2008, ΑΠ 1415/2006).
Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα επισκοπούμενα πρακτικά της προσβαλλόμενης καταδικαστικής αποφάσεως, ο αναιρεσείων κατηγορούμενος κηρύχθηκε ένοχος, σε δεύτερο βαθμό, ψευδούς καταμηνύσεως και ψευδούς ανώμοτης καταθέσεως και του επιβλήθηκε συνολική ποινή φυλακίσεως δέκα έξι μηνών, η εκτέλεση της οποίας ανεστάλη επί τριετία.
Από τα επισκοπούμενα πρακτικά της προσβαλλόμενης αποφάσεως προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος είχε μεν προβάλλει στην αρχή της διαδικασίας παραδεκτά αρνητικούς των κατηγοριών ισχυρισμούς και αυτοτελή ισχυρισμό περί συνδρομής νομικής πλάνης στο πρόσωπό του, κατ'άρθρο 31 παρ.2 ΠΚ, (βλ. σελ. 3-27), δόθηκε ο λόγος στην εισαγγελέα της έδρας να προτείνει επ'αυτών και η εισαγγελέας της έδρας επιφυλάχθηκε να προτείνει επ'αυτών με την πρόοδο της δίκης (βλ. σελ. 34), και μετά το πέρας της αποδεικτικής διαδικασίας, που της δόθηκε εκ νέου ο λόγος επί της κατηγορίας, "ανέπτυξε την κατηγορία και πρότεινε την ενοχή του κατηγορουμένου για τις άνω δύο πράξεις που καταδικάστηκε και για μη δόλια ηθική αυτουργία σε ψευδορκία μάρτυρα που αθωώθηκε", (βλ. σελ. 47), το δε Δικαστήριο, επαρκώς αιτιολογημένα απέρριψε με ρητή διάταξή του τον ως άνω αυτοτελή ισχυρισμό του κατηγορουμένου και κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο για την πράξη της ψευδούς καταμηνύσεως και της ψευδούς ανώμοτης καταθέσεως. Η άνω δε πρόταση της εισαγγελέως της έδρας επί της ενοχής, σιωπηρώς εμπεριέχει και πρόταση απορρίψεως του ως άνω προβληθέντος περί συγγνωστής νομικής πλάνης αυτοτελούς ισχυρισμού του κατηγορουμένου.
Επομένως, ο συναφής μοναδικός λόγος αναιρέσεως, από τα άρθρα 32 παρ.1, 138 παρ.2, 171 παρ.1 β, 369 και 510 παρ. 1 στοιχ.Α' του ΚΠοινΔ, με τον οποίο ειδικότερα προβάλλεται ότι επήλθε απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας από την παραπάνω παράλειψη προτάσεως της εισαγγελέως επί του αυτοτελούς ισχυρισμού του, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος.
Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, και αφού δεν υπάρχει στην αίτηση άλλος λόγος αναιρέσεως για έρευνα, πρέπει, η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως, να απορριφθεί στο σύνολό της και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 ΚΠοινΔ), καθώς και στη δικαστική δαπάνη του παραστάντος πολιτικώς ενάγοντος (άρθρα 176 και 183 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 8-4-2009 αίτηση του..., για αναίρεση της με αριθμό 110/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Πειραιώς. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, τα οποία ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ και στη δικαστική δαπάνη του παραστάντος πολιτικώς ενάγοντος ποσού πεντακοσίων (500) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 6 Ιουλίου 2009. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 6 Ιουλίου 2007.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ