Θέμα
Καθυστέρηση καταβολής αποδοχών εργαζομένου.
Περίληψη:
Μη καταβολή αποδοχών κατ' εξακολούθηση. Ποινική ευθύνη εργοδότη. Έγκλημα παραλείψεως. Αγροτικές συνεταιριστικές οργανώσεις. Ποινική ευθύνη Δ.Σ. ή ευθύνη Προέδρου ή μέλους του ΔΣ. Πραγματικά περιστατικά. Μη καταβολή αποδοχών από νόμιμο εκπρόσωπο Αγροτικού Συνεταιρισμού. Ποινική Δικονομία. Αναίρεση. Λόγοι. Έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας. Κατ' εξακολούθηση έγκλημα. Χρόνος τελέσεως των μερικοτέρων πράξεων. Εξειδίκευση του χρόνου αυτού εφ' όσον, για μία ή περισσότερες πράξεις, συντρέχει λόγος εξαλείψεως του αξιοποίνου, όπως παραγραφή. Δεν προσδιορίζεται: α) ο δικαιούμενος μηνιαίος μισθός των εγκαλούντων και η πηγή καθορισμού του, β) οι καταβληθείσες αποδοχές, γ) ο τρόπος υπολογισμού των οφειλομένων αποδοχών, δ) διαλαμβάνει αντιφατική αιτιολογία σε σχέση με την ιδιότητα του κατηγορουμένου, ε) δέχεται αντιφατικά ως οφειλόμενα ποσά στο σκεπτικό σε σχέση με το διατακτικό. Αναιρεί την απόφαση του Τριμ. Πλημμ. Αθηνών για τους ως άνω λόγους.
ΑΡΙΘΜΟΣ 151/2013
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Νικόλαο Ζαΐρη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο, Γεώργιο Αδαμόπουλο, Μαρία Βασιλάκη και Μαρία Γαλάνη-Λεοναρδοπούλου - Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 15 Ιανουαρίου 2013, με την παρουσία του Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Γεωργίου Παντελή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ. Μ. του Α., κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Κωνσταντίνο Καλονόμο, περί αναιρέσεως της με αριθμό 25403/2012 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 24 Μαΐου 2012 αίτησή του καθώς και στους από 16 Οκτωβρίου 2012 πρόσθετους λόγους, που περιλαμβάνονται στο σχετικό δικόγραφο, τα οποία καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 795/12.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης καθώς και οι πρόσθετοι λόγοι.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου μόνου παρ. 1 του α.ν. 690/1945, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 8 παρ. 1 του Ν. 2336/1995, τιμωρείται με τις αναφερόμενες σ' αυτό ποινές, κάθε εργοδότης ή διευθυντής ή επιτετραμμένος ή με οποιονδήποτε τίτλο εκπρόσωπος οποιασδήποτε επιχείρησης, εκμετάλλευσης ή εργασίας, ο οποίος δεν καταβάλλει εμπρόθεσμα στους απασχολούμενος σε αυτόν τις οφειλόμενες συνεπεία της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας πάσης φύσεως αποδοχές, που καθορίζονται είτε από τη σύμβαση εργασίας, είτε από συλλογικές συμβάσεις εργασίας, είτε από αποφάσεις διαιτησίας, είτε από το νόμο ή έθιμο, είτε σύμφωνα με το άρθρο 10 του Ν. 3198/1955, συνεπεία της θέσεως των εργαζομένων σε κατάσταση διαθεσιμότητας. Από τη διάταξη αυτή, προκύπτει ότι το προβλεπόμενο από αυτή ως άνω πλημμέλημα τιμωρείται ως γνήσιο έγκλημα παραλείψεως, το οποίο συντελείται ευθύς ως ο υπόχρεος παραλείψει να καταβάλει στο δικαιούχο μισθωτό τις οφειλόμενες σ' αυτόν αποδοχές ή άλλης φύσεως χορηγίες, μέσα στην προθεσμία που ορίζεται είτε από τη σύμβαση είτε από το νόμο ή το έθιμο, είτε από τις διοικητικές πράξεις. Περαιτέρω κατά το άρθρο 14 παρ.2 του Ν. 2810/2000 "περί Αγροτικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων", "το ΔΣ εκπροσωπεί το συνεταιρισμό δικαστικώς και εξωδίκως. Την εκπροσώπησή του αυτή μπορεί να την αναθέτει στον πρόεδρο ή σε άλλο μέλος του ή στον κατά την παρ.9 του άρθρου αυτού γενικό διευθυντή (μάνατζερ). Το ΔΣ μπορεί επίσης να αναθέτει την άσκηση αρμοδιοτήτων του σε μέλος αυτού ή στέλεχος ή υπάλληλο του συνεταιρισμού". Ορίζεται δε, με την παρ. 4 του ίδιου άρθρου, ότι "το ΔΣ είναι αρμόδιο να αποφασίζει για κάθε θέμα που αφορά στη διοίκηση του συνεταιρισμού, στη διαχείριση της περιουσίας και των υποθέσεών του και στην επιδίωξη του σκοπού του. Οι αρμοδιότητες του ΔΣ καθορίζονται στο καταστατικό". Έτσι, κατά τα ανωτέρω εκτιθέμενα, ο νόμος για την ύπαρξη ποινικής ευθύνης, ως προς τις αγροτικές συνεταιριστικές οργανώσεις, απαιτεί την ευθύνη του Διοικητικού Συμβουλίου (ΔΣ), ως συλλογικού (ενδοσυνεταιριστικού) οργάνου, είτε την ευθύνη του Προέδρου ή μέλους αυτού ή και τρίτου, εφόσον έχει ληφθεί σχετική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου (ΔΣ) του συνεταιρισμού ή έχει υπογραφεί σχετική σύμβαση. Τέλος, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 98 και 94 του ΠΚ, προκύπτει ότι η εξειδίκευση του χρόνου τελέσεως των μερικότερων πράξεων του κατ' εξακολούθηση εγκλήματος και του περιεχομένου τους, που διατηρούν την αυτοτέλειά τους, δεν είναι κατ' αρχήν αναγκαία, εκτός αν για μια ή περισσότερες πράξεις συντρέχει λόγος εξαλείψεως του αξιοποίνου, όπως παραγραφή, η οποία αρχίζει από την ημέρα της τελέσεως καθεμιάς από τις μερικότερες πράξεις, ή όταν συντρέχει λόγος απαράδεκτου ή αναστολής της διώξεως ή ανέγκλητου κ.λπ. Η παράλειψη δε αυτού του στοιχείου από την καταδικαστική απόφαση, όταν απαιτείται, συνιστά έλλειψη της απαιτούμενης από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, που ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' του ίδιου Κώδικα προβλεπόμενο λόγο αναιρέσεως. Εξάλλου, η καταδικαστική απόφαση στερείται την απαιτούμενη από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία και ιδρύεται εκ τούτου λόγος αναιρέσεώς της από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' του ΚΠΔ, όταν δεν αναφέρονται σ' αυτή, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις, τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην εφαρμοσθείσα ουσιαστική ποινική διάταξη. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό της αποφάσεως, τα οποία αποτελούν ενιαίο σύνολο, δεν υπάρχει δε έλλειψη αιτιολογίας και στην περίπτωση που αυτή εξαντλείται σε επανάληψη του διατακτικού της αποφάσεως, το οποίο, όμως, εκτός από τα τυπικά στοιχεία του κατηγορητηρίου, περιέχει και πραγματικά περιστατικά τόσο αναλυτικά και με τόση πληρότητα, ώστε να καθίσταται περιττή η διαφοροποίηση της διατυπώσεως του σκεπτικού της. Ειδικότερα, η καταδικαστική απόφαση για παράβαση της ως άνω διατάξεως του Α.Ν 690/1945, στερείται της απαιτούμενης αιτιολογίας, όταν δεν εκτίθενται σ' αυτήν με πληρότητα και σαφήνεια, πλην των προαναφερόμενων, η ιδιότητα του κατηγορουμένου (εργοδότης, διευθυντής κλπ) και προκειμένου περί Αγροτικού Συνεταιρισμού, η ιδιότητα υπό την οποία ενήργησε και εκπροσώπησε το Συνεταιρισμό ο κατηγορούμενος, ο χρόνος κατά τον οποίο διήρκεσε η σύμβαση εργασίας, οι μηνιαίες τακτικές αποδοχές και οι έκτακτες, εφόσον το ύψος αυτών δεν είναι δυνατόν να προκύψει με απλή διαίρεση του συνόλου των αποδοχών που δεν καταβλήθηκαν με τους μήνες που αναλογούν σ' αυτές κατά το κατηγορητήριο, το σύνολο αυτών, το ποσό που καταβλήθηκε στον εργαζόμενο έναντι αυτών, ώστε, με την αφαίρεση αυτού από το σύνολο των δικαιούμενων, να προκύπτει το οφειλόμενο υπόλοιπο, ο χρόνος που έπρεπε να καταβληθούν οι οφειλόμενες από τον κατηγορούμενο αποδοχές στον εργαζόμενο και αν το ύψος των αποδοχών και ο χρόνος καταβολής τους είχε ορισθεί από ατομική σύμβαση εργασίας ή διαιτητική απόφαση ή από το νόμο ή από το έθιμο.
Στην προκειμένη περίπτωση, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, που δίκασε ανεκκλήτως, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφασή του, με αρ. 25403/2012 κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα - κατηγορούμενο, της παραβάσεως του άρθρου μόνου του ΑΝ 690/1945 σε βάρος των εργαζομένων Α. Κ. και Π. Κ. και τον καταδίκασε σε συνολική ποινή φυλακίσεως τεσσάρων(4) μηνών, ανασταλείσα επί τριετία και συνολική χρηματική ποινή είκοσι επτά χιλιάδων (27.000) Ευρώ. Στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης, το δικάσαν Τριμελές Πλημμελειοδικείο, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση όλων των μνημονευομένων, κατά το είδος τους, αποδεικτικών μέσων, που θα αναφερθούν δέχθηκε, κατά την ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του ειδικότερα κατά λέξη, τα εξής :
"από την αποδεικτική διαδικασία και τα έγγραφα των οποίων έγινε ανάγνωση στο ακροατήριο, καθώς και από τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας και υπερασπίσεως που εξετάσθηκαν νομότυπα στο ακροατήριο, σε συνδυασμό με την απολογία του κατηγορουμένου και την εν γένει συζήτηση της υπόθεσης, προέκυψε και το Δικαστήριο πείσθηκε ότι ο κατηγορούμενος έχει τελέσει την πράξη που του αποδίδει το κατηγορητήριο και πρέπει να κηρυχθεί ένοχος, διότι στη Μ. Α., κατά το χρονικό διάστημα από 27-4-2004 έως 2006 υπό την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου του Αγροτικού Συνεταιρισμού, υπό την επωνυμία "ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΜΠΑΝΑΝΟΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΚΡΗΤΗΣ ΣΥΝ.ΠΕ" απασχόλησε με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας (συνεπώς και υπό την ιδιότητα του εργοδότη) τους α) ’. Κ. και β) Π. Κ., χωρίς να τους καταβάλλει 1) Ως προς τον ’. Κ. διαφορές ωρομισθίου νυκτερινής απασχόλησης (1-9-2004 έως 31-12-2004) ποσό 962,34 Ε., για το έτος 2005 ποσό 2.299,50 Ε. και 2006 ποσό 4.490,04 Ε. β) διαφορές από νόμιμη υπερωριακή απασχόληση για 2004 (1-9-2004 έως 31-12-2004) ποσό 724,88 Ε., 2005 ποσό 2.267,20 Ε., 2006 ποσό 2.461,60 Ε. γ) διαφορές από παράνομη υπερωριακή απασχόληση 2004 (από 1-5-2004 έως 31-8-2004) 4.621,60 Ε, (από 1-9-2004 έως 31-12-2004) 4.597,2 Ε., το 2005 το ποσό των 14.508,56 Ε., 2006 ποσό 9.478,56 Ε. β) Ως προς τον Π. Κ. α) διαφορές ωρομισθίου λόγω νυκτερινής απασχόλησης έτος 2004 (από 1-9 έως 31-12) ποσό 750,78Ε, το 2005 ποσό 2.150,82 Ε., το 2006 ποσό 3.404,76 Ε., β) διαφορές από νόμιμη υπερωριακή απασχόληση 2004 (1-9 έως 31-12) ποσό 640,64 Ε., 2005 ποσό 2006,16 Ε., 2006 ποσό 1836,97Ε., γ) διαφορές από παράνομη υπερωριακή απασχόληση 2004 (από 1-5 έως 31-8-2004) 4.078,88 Ε., (από 1-9 έως 31-12-2004) ποσό 4.062,32 Ε., 2005 ποσό 12.844,72 Ε., 2006 ποσό 8.288,16 Ε. Ο ως άνω κατηγορούμενος δεν κατέβαλε τα ποσά αυτά με πρόθεση αν και γνώριζε ότι η σχέση εργασίας των μηνυτών ήταν με τον ως άνω συνεταιρισμό εξαρτημένης μορφής. Τούτο δε προέκυψε κατά την ακροαματική διαδικασία, α) καθ' όσον οι ως άνω λάμβαναν μισθό ανεξάρτητα του ότι συμπληρωματικά από την πώληση των ειδών του Συνεταιρισμού είχαν περιθώριο κερδών β) έπαιρναν και πωλούσαν τα εμπορεύματα του Συνεταιρισμού όποτε αυτός τα διέθετε γ) φόρτωναν και εκφόρτωναν εμπορεύματα στις εγκαταστάσεις του Συνεταιρισμού βάσει εντολών του, ήτοι βάσει πλαισίου εντολών που είχαν διαμορφωθεί από τον κατηγορούμενο, υπό την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου του Συνεταιρισμού. Συνεπώς ο κατηγορούμενος όφειλε να καταβάλει τα ανωτέρω μη πράξας δε τούτο παραβίασε το μόνο άρθρο Ν. 690/45 ως αυτό ισχύει σήμερα. Τέλος για το χρονικό διάστημα από 2002 έως 26-4-2004, πρέπει να γίνει δεκτή η ένσταση παραγραφής". Στο δε διατακτικό που συμπληρώνει το σκεπτικό διέλαβε τα εξής: "Παύει οριστικά την ποινική δίωξη λόγω παραγραφής για το χρονικό διάστημα 2002 έως 26-4-2004 και κηρύσσει αυτόν ένοχο για το χρονικό διάστημα από 27-4-2004 μέχρι 2006 του ότι στη Μ. Α. 1) Με πρόθεση παρέβηκε τις διατάξεις του άρθρου μόνου του ΑΝ 690/45 κατά τις οποίες "Κάθε εργοδότης ή διευθυντής ή επιτετραμμένος ή με οποιοδήποτε τίτλο εκπρόσωπος οποιασδήποτε επιχείρησης εκμετάλλευσης ή εργασίας ο οποίος δεν καταβάλλει εμπρόθεσμα στους απασχολούμενους σε αυτόν συνεπεία της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας πάσης φύσεως αποδοχές, που καθορίζονται είτε από τη σύμβαση εργασίας είτε από το νόμο ή έθιμο είτε σύμφωνα με το άρθρο 10 του Νόμου 3198/1955, συνεπεία της θέσεως των εργαζομένων σε κατάσταση διαθεσιμότητας τιμωρείται κατόπιν μηνύσεως των ενδιαφερομένων ή των οργάνων του Υπουργείου Εργασίας ή των οργάνων της Νομαρχιακής αυτοδιοίκησης που είναι εντεταλμένα για την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας ή της οικείας αστυνομικής αρχής ή της οικείας επαγγελματικής οργάνωσης των εργαζομένων, με φυλάκιση μέχρι έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή της οποίας το ποσό δεν μπορεί να ορίζεται κάτω του 25% ούτε πάνω του 50% του καθυστερούμενου χρηματικού ποσού, για την εξεύρεση του οποίου οι τυχόν σε είδος οφειλόμενες αποδοχές πρέπει να αποτιμώνται, με τη σχετική απόφαση σε χρήμα ... Συγκεκριμένα με την ιδιότητα του εργοδότη - νομίμου εκπροσώπου του Αγροτικού Συνεταιρισμού με την επωνυμία "ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΜΠΑΝΑΝΟΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΚΡΗΤΗΣ ΣΥΝ. ΠΕ" αν και απασχόλησε τους εγκαλούντες 1) ’. Κ. και 2) Π. Κ. ως οδηγούς για το χρονικό διάστημα 2002 έως 2006 δεν τους κατέβαλε α) στον ’. Κ. μισθολογικές διαφορές 18.710,45 Ε., επίδομα εορτών Πάσχα, Χριστουγέννων των άνω ετών ύψους 19.193,21 Ε., δεδουλευμένα (μη καταβληθέντες μισθούς) ύψους 8.638,88., διαφορές ωρομισθίου νυκτερινής απασχόλησης ύψους 13.294,34Ε., διαφορά από νόμιμη υπερωριακή απασχόληση ύψους 12.443,65 Ε., και διαφορά από παράνομη υπερωριακή απασχόληση ύψους 69.949,44 Ε. β) στον Π. Κ. μισθολογικές διαφορές ύψους 16.605,38 Ε., για μη καταβληθέντες μισθούς ύψους 7.555,26 Ε., για διαφορές ωρομισθίου λόγω νυκτερινής απασχόλησης ύψους 11.127,5Ε., διαφορές από νόμιμη υπερωριακή απασχόληση ύψους 9.092,01 Ε., διαφορές από παράνομη υπερωριακή απασχόληση ύψους 61.045,76Ε." Με αυτά που δέχθηκε, το Δικαστήριο της ουσίας στέρησε την προσβαλλόμενη απόφασή του από την απαιτούμενη από τις ανωτέρω διατάξεις του Συντάγματος και του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού δεν εκθέτει σ' αυτή, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος της παραβάσεως του άρθρου μόνου του ΑΝ 690/1945, για το οποίο καταδικάσθηκε ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος. Ειδικότερα, δεν προσδιορίζονται στην απόφαση: α) Αν είτε από το νόμο, είτε από απόφαση του ΔΣ του αγροτικού συνεταιρισμού με την επωνυμία "ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΜΠΑΝΑΝΟΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΚΡΗΤΗΣ ΣΥΝ.ΠΕ. ...", είτε από υπογραφή σχετικής συμβάσεως, ο κατηγορούμενος, και με ποια ιδιότητα (διότι δέχεται αντιφατικά και την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου του Συνεταιρισμού και του εργοδότη), είχε τη δυνατότητα να αποφασίζει για κάθε υπόθεση που ανάγεται στη διοίκηση και διαχείριση των υποθέσεων του συνεταιρισμού, καθώς και να εκπροσωπεί το συνεταιρισμό δικαστικώς και εξωδίκως, να συνάπτει συμβάσεις εργασίας και να καταβάλλει στους απασχολουμένους τις αποδοχές τους. β) Ο δικαιούμενος μηνιαίος μισθός των εγκαλούντων και η πηγή καθορισμού του (ατομική σύμβαση, συλλογική σύμβαση εργασίας κ.λπ.). γ) Οι καταβληθείσες αποδοχές κάθε επί μέρους διαστήματος, ώστε, με τον κατάλληλο μαθηματικό υπολογισμό, να προκύπτει το οφειλόμενο υπόλοιπο, δ) ο χρόνος κατά τον οποίο τα μερικότερα κονδύλια έπρεπε να καταβληθούν και η πηγή καθορισμού του χρόνου καταβολής τους. Στη συνέχεια υπάρχουν αντιφάσεις και κενά μεταξύ του σκεπτικού και του διατακτικού αυτής. Ειδικότερα στο σκεπτικό ενώ δέχεται ότι οφείλονται στους εγκαλούντες: α) διαφορές ωρομισθίου νυκτερινής εργασίας, από 1-9-2004 έως 31-12-2004, και για τα έτη 2005, 2006 β) διαφορές από νόμιμη υπερωριακή απασχόληση από 1-9-2004 έως 31-12-2004 και για τα έτη 2005, 2006 και γ) διαφορές από παράνομη υπερωριακή απασχόληση από 1-9-2004 έως 31-12-2004 και για τα έτη 2005, 2006 τα προαναφερθέντα ως έχουν σ' αυτό (σκεπτικό) ποσά και ότι πρέπει να παύσει οριστικά η ποινική δίωξη λόγω παραγραφής, για το χρονικό διάστημα από το έτος 2002 έως την 26-4-2004, δεν αναφέρει για ποιες επί μέρους μερικότερες πράξεις πρέπει να παύσει η ποινική δίωξη λόγω παραγραφής. Επίσης στο διατακτικό αυτής ενώ, αποφαίνεται και πάλι ότι πρέπει να παύσει οριστικά η ποινική δίωξη λόγω παραγραφής για το χρονικό διάστημα από 2002 έως 26-4-2004 δεν αναφέρει ειδικότερα τις επί μέρους πράξεις και τα ποσά που αντιστοιχούσαν σε κάθε μία παραγραφείσα (επί μέρους πράξη). Τέλος στο διατακτικό τον κηρύσσει ένοχο της παραβάσεως του άρθρου μόνου ΑΝ 690 του 1945 σε συνδ. με το άρθρο 10 του Ν. 3198/1955, διότι απασχόλησε τους εγκαλούντες, με την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου του ανωτέρω συνεταιρισμού - εργοδότη, για το χρονικό διάστημα από 2002 έως 2006 δηλ. και για το χρονικό διάστημα για το οποίο έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξη λόγω παραγραφής λόγω μη καταβολής των αναφερόμενων σ' αυτό ποσών που αντιστοιχούν σε μισθολογικές διαφορές, επιδόματα εορτών Πάσχα, Χριστουγέννων των άνω ετών, δεδουλευμένες αποδοχές, διαφορές ωρομισθίου νυκτερινής απασχόλησης, διαφορές από νόμιμη και παράνομη υπερωριακή απασχόληση. Δηλαδή στην καταδίκη διαλαμβάνει και τις μερικότερες πράξεις του χρονικού διαστήματος από το έτος 2002 μέχρι 26-4-2004, για τις οποίες έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξη με συνέπεια παρά την οριστική παύση της ποινικής δίωξης να μην έχει υπάρξει καμιά διαφοροποίηση στα αρχικώς οφειλόμενα ποσά από όλες τις παραπάνω αιτίες. Επομένως, οι, από το άρθρο 510§1 στοιχ. Δ' του ΚΠΔ, πρώτος υπό ειδικότερα στοιχ. Ι, II, λόγος του κυρίου δικογράφου αναιρέσεως, κατά το σημείο με το οποίο υποστηρίζονται τα αυτά, είναι βάσιμος και πρέπει κατά παραδοχή αυτού να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της. Παρέλκει δε μετά από αυτά η έρευνα των λοιπών λόγων του κυρίου δικογράφου της αναίρεσης καθώς και του δικογράφου των προσθέτων λόγων αυτής που παραδεκτά και εμπρόθεσμα έχουν ασκηθεί. Μετά από αυτά πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο συγκροτούμενο από άλλους Δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως (άρθρο 519 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΑΝΑΙΡΕΙ την υπ' αριθ. 25403/2012 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών.
ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, συντιθέμενο από δικαστές άλλους, από εκείνους που τη δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 29 Ιανουαρίου 2013. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 31 Ιανουαρίου 2013.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ