Θέμα
Υπέρβαση εξουσίας, Ποινή, Ναρκωτικά, Αναίρεση μερική.
Περίληψη:
Η αναφορά στο σκεπτικό της αποφάσεως περί αναγνώσεως των πρακτικών της πρωτοβάθμιας δίκης, αποτελεί συγχρόνως και βεβαίωση ότι αυτά έχουν αναγνωσθεί. Ορθή και αιτιολογημένη καταδίκη του κατηγορουμένου για αγορά και κατοχή ναρκωτικών και επιβολή μιας ποινής (άρθρο 5 παρ. 2 του Ν. 1729/1987). Η παραδοχή του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου ότι ο κατηγορούμενος αγόρασε και ποσότητες ναρκωτικών επιπλέον αυτών που είχε δεχτεί το πρωτοβάθμιο δικαστήριο τα οποία προσδίδουν στην πράξη της αγοράς μεγαλύτερη αντικειμενική απαξία και επηρεάζουν δυσμενώς την κρίση ως προς το ύψος της επιβλητέας ποινής, με αποτέλεσμα να καθίσταται χειρότερη η θέση του εκκαλούντα και δεν έχει σημασία ότι επέβαλε μικρότερη ποινή από την επιβληθείσα πρωτοδίκως. Αναιρείται η απόφαση αφενός ως προς την διάταξη περί ενοχής του κατηγορουμένου και αγορά των επιπλέον ποσοτήτων ναρκωτικών και διατάσσεται η απάλειψη της διατάξεως αυτής και αφετέρου ως προς την επιβληθείσα ποινή και παραπέμπει την υπόθεση για νέα επιμέτρηση ποινής. Αναιρεί ως προς τη διάταξη της περί ενοχής και ως προς την επιβληθείσα ποινή. Διατάσσει την απάλειψη της διατάξεως της απόφασης αυτής. Παραπέμπει για νέα επιμέτρηση ποινής.
Αριθμός 1422/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ -----
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Εμμανουήλ Καλούδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Αιμιλία Λίτινα, Ανδρέα Τσόλια, Ιωάννη Παπουτσή και Ιωάννη Παπαδόπουλο - Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 17 Φεβρουαρίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου Αθανασίου Κονταξή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ1 κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Αντώνιο Βουλγαράκη, για αναίρεση της με αριθμό 144/2008 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Πειραιά.
Το Πενταμελές Εφετείο Πειραιά με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητά την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 18 Ιουνίου 2008 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1196/2008.
Α φ ο ύ ά κ ο υ σ ε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα Αρείου, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Στο άρθρο 5 παρ.1 του Ν.1729/1987, όπως ίσχυε πριν από την κατάργησή του με το άρθρο δεύτερο παρ. 1 του Ν.3459/2006, ορίζονται οι τρόποι τελέσεως των βασικών εγκλημάτων σχετικά με τα ναρκωτικά, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η αγορά και κατοχή ναρκωτικών (περιπτώσεις β' και ζ'), ενώ στην παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου ορίζεται ότι αν η πράξη έχει τελεστεί με περισσότερους τρόπους από τους προβλεπόμενους στην προηγούμενη παράγραφο, αφορά όμως την ίδια ποσότητα ναρκωτικών, στον υπαίτιο επιβάλλεται μία μόνο ποινή, κατά την επιμέτρηση της οποίας λαμβάνεται υπόψη η συνολική εγκληματική δράση του. Περαιτέρω από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 329, 351, 358 παρ. 1 και 369 του ΚΠΔ σαφώς συνάγεται ότι όταν το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του έγγραφο που δεν αναγνώστηκε κατά την προφορική συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο παραβιάζοντας έτσι την άσκηση του απορρέοντος από το ως άνω άρθρο 358 δικαιώματος του κατηγορουμένου να προβεί σε δηλώσεις και εξηγήσεις σχετικές με το αποδεικτικό αυτό μέσο, επέρχεται απόλυτη ακυρότητα κατά το άρθρο 171 παρ.1 περίπτ. δ' του ίδιου Κώδικα και ιδρύεται ο αναιρετικός λόγος του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Α' του ΚΠΔ. Τέτοια όμως ακυρότητα δεν προκαλείται όταν το δικαστήριο της ουσίας αναφέρει στο αιτιολογικό της απόφασής του ότι το έγγραφο αυτό αναγνώσθηκε, γιατί η αναφορά αυτή αποτελεί συγχρόνως και βεβαίωση ότι το έγγραφο αυτό αναγνώσθηκε.
Εν προκειμένω στην αρχή του αιτιολογικού της προσβαλλόμενης απόφασης αναφέρονται τα εξής: "Επειδή από τις καταθέσεις των μαρτύρων της κατηγορίας που ενόρκως εξετάστηκαν στο ακροατήριο, τα πρακτικά της πρωτοβάθμιας δίκης που αναγνώσθηκαν, καθώς και τα έγγραφα που αναγνώσθηκαν και αναφέρονται στα πρακτικά, σε συνδυασμό με την απολογία των κατηγορουμένων και την όλη αποδεικτική διαδικασία αποδείχθηκε....". Επομένως η αναφορά περί αναγνώσεως των πρακτικών της πρωτοβάθμιας δίκης αποτελεί συγχρόνως και βεβαίωση ότι αυτά αναγνώσθηκαν και έτσι ο πρώτος λόγος αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α' του ΚΠΔ περί προκλήσεως απόλυτης ακυρότητας από το ότι λήφθηκαν υπόψη τα πρακτικά της πρωτοβάθμιας δίκης που δεν αναγνώσθηκαν είναι αβάσιμος. Εξάλλου η καταδικαστική απόφαση έχει την από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει λόγο αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ του ΚΠΔ, όταν αναφέρονται σε αυτήν με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελίωσαν και οι νομικοί συλλογισμοί με τους οποίους έγινε η υπαγωγή των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόστηκε.
Η απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της καταδικαστικής απόφασης, εκτείνεται όχι μόνον στην κρίση για την ενοχή, αλλά περιλαμβάνει και την αναφορά των αποδεικτικών μέσων, από τα οποία το Δικαστήριο οδηγήθηκε στην καταδικαστική του κρίση. Τα αποδεικτικά μέσα, δηλαδή, πρέπει να προκύπτει με βεβαιότητα, ότι έχουν ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο, όλα στο σύνολο τους και όχι ορισμένα μόνον από αυτά. Για τη βεβαιότητα δε αυτή αρκεί να μνημονεύονται όλα, έστω κατά το είδος τους (μάρτυρες, έγγραφα κ.λ.π.), χωρίς ανάγκη ειδικότερης αναφοράς τους και μνείας του τι προέκυψε από καθένα. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό, που αποτελούν ενιαίο σύνολο. Δεν αποτελεί όμως λόγο αναιρέσεως η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ειδικότερα η εσφαλμένη εκτίμηση των εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των καταθέσεων των μαρτύρων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολόγησης κάθε αποδεικτικού στοιχείου χωριστά και η παράλειψη της αξιολογικής συσχετίσεως μεταξύ των αποδεικτικών στοιχείων, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές πλήττεται η αναιρετικά ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας .
Περαιτέρω, λόγο αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε του ΚΠΔ συνιστά η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Εσφαλμένη ερμηνεία τέτοιας διατάξεως υπάρχει όταν το δικαστήριο αποδίδει σ' αυτήν διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει, ενώ εσφαλμένη εφαρμογή υπάρχει όταν το δικαστήριο δεν υπήγαγε σωστά τα περιστατικά που δέχτηκε, στη διάταξη που εφαρμόστηκε.
Περίπτωση εσφαλμένης εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διατάξεως υπάρχει και όταν η παραβίαση αυτής γίνεται εκ πλαγίου, γιατί στο πόρισμα που περιλαμβάνεται στο συνδυασμό αιτιολογικού και διατακτικού και αναφέρεται στα στοιχεία και την ταυτότητα του εγκλήματος, έχουν εμφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, ώστε να μην είναι εφικτός ο έλεγχος από τον Άρειο Πάγο της ορθής ή μη εφαρμογής της ουσιαστικής ποινικής διατάξεως που εφαρμόστηκε, οπότε η απόφαση στερείται νόμιμης βάσης.
Εξάλλου υπέρβαση εξουσίας, που ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Η του ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως υπάρχει όταν το δικαστήριο άσκησε δικαιοδοσία που δεν του δίνει ο νόμος (θετική υπέρβαση) ή αρνείται να ασκήσει τη δικαιοδοσία την οποία έχει από το νόμο παρόλο ότι συντρέχουν οι όροι άσκησης της (αρνητική υπέρβαση).
Στην προκειμένη περίπτωση το Πενταμελές Εφετείο Πειραιώς με την προσβαλλόμενη υπ' αριθ. 144/2008 απόφασή του δέχτηκε ότι από τα αποδεικτικά μέσα που κατά τα άνω λεπτομερώς κατ' είδος αναφέρει, αποδείχτηκαν τα εξής: "Ο πρώτος κατηγορούμενος Χ1 τέλεσε τις αξιόποινες πράξεις της αγοράς και κατοχής ναρκωτικών ουσιών, σύμφωνα και με τα εις το διατακτικό της παρούσης διαλαμβανόμενα πραγματικά περιστατικά. Συγκεκριμένα αποδείχτηκαν τα ακόλουθα: Ο κατηγορούμενος Χ1 στη ...σε μη προσδιορισθέντα επακριβώς τόπο και ημέρα πριν από τη σύλληψή του αγόρασε από άγνωστο Αλβανό υπήκοο, με το όνομα "..." αντί αγνώστου ανταλλάγματος ναρκωτικές ουσίες και δη: 1) φυτικά αποσπάσματα ακατέργαστης ινδικής κάνναβης αγνώστου συνολικού μικτού βάρους, πάντως μεγαλύτερου των 133,7 γραμμαρίων, που είχε τοποθετήσει σε πλαστικές συσκευασίες, 2) κοκαΐνη, αγνώστου συνολικού βάρους, πάντως μεγαλύτερου των 13,4 γραμμαρίων, αντί 500,00 ευρώ. Εκτός αυτών ο κατηγορούμενος στον εις το διατακτικό της παρούσης τόπο και χρόνο αγόρασε από άγνωστο άτομο: α) φυτικά αποσπάσματα κατεργασμένης ινδικής κάνναβης, άγνωστου συνολικού βάρους, πάντως μεγαλύτερου των 89,2 γραμμαρίων, β) πλαστικές συσκευασίες με φυτικά αποσπάσματα ακατέργαστης ινδικής κάνναβης άγνωστου συνολικού βάρους, πάντως μεγαλύτερου των 42,6 γραμμαρίων και γ) κοκαΐνη άγνωστου συνολικού βάρους, πάντως μεγαλύτερου των ii γραμμαρίων, αντί αγνώστου ανταλλάγματος. Οι ποσότητες αυτές των ναρκωτικών ουσιών, βρέθηκαν από τους αρμόδιους λιμενικούς υπαλλήλους σε έλεγχο που έκαναν στο χώρο του λιμανιού ..., τόσο στον πρώτο κατηγορούμενο, όσο και στην δεύτερη, καθώς και στο σπίτι του πρώτου. Ειδικότερα, ο πρώτος έφερε μαζί του 3,9 γραμμάρια κοκαΐνης, και η δεύτερη 2,4 γραμμάρια κοκαΐνης, ενώ στο σπίτι του πρώτου βρήκαν 6 γραμμάρια κοκαΐνης, 89 γραμμάρια ινδικής κάνναβης, καθώς και 91 γραμμάρια ινδικής κάνναβης ακατέργαστη. Όλες τις παραπάνω ποσότητες εκτός από εκείνες που βρέθηκαν στην κατοχή της δεύτερης κατηγορουμένης, ανήκαν στον πρώτο κατηγορούμενο και τις κατείχε αυτός, όχι για δική του αποκλειστικά χρήση, αλλά για την διάθεσή τους σε άλλα πρόσωπα, έναντι ανταλλάγματος. Ωσαύτως κατά τον έλεγχο που έγινε στη δεύτερη κατηγορουμένη διαπιστώθηκε ότι αυτή κατείχε κοκαΐνη μικτού βάρους 2,4 γραμμαρίων και φυτικά αποσπάσματα ινδικής κάνναβης μικτού βάρους 1,9 γραμμαρίων. Εκτός αυτού προέκυψε ότι η δεύτερη αγόρασε από κοινού με τον πρώτο κατηγορούμενο από τον ανωτέρω Αλβανό αποσπάσματα ακατέργαστης ινδικής κάνναβης μικτού βάρους τουλάχιστον 137,7 γραμμαρίων σε πλαστικές συσκευασίες, καθώς επίσης και κοκαΐνης βάρους 13,4 γραμμαρίων τουλάχιστον, κατά τα εις το διατακτικό της παρούσης αναφερόμενα πραγματικά περιστατικά. Οι ανωτέρω ναρκωτικές ουσίες που αγόρασε και βρέθηκαν στην κατοχή του πρώτου κατηγορουμένου, που είναι τοξικομανής, δεν προέκυψε ότι επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά απ' αυτόν, αλλά προορίζονταν για περαιτέρω διάθεσή τους. Αυτό προέκυψε από τα ως άνω αποδεικτικά στοιχεία και ειδικά από τις μεγάλες ποσότητες που αγόρασε και κατείχε κατά την ημέρα της συλλήψεώς του και οι οποίες δεν δικαιολογούν τον ισχυρισμό του ότι επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για την προσωπική του χρήση.
Συνεπώς ο σχετικός αυτοτελής ισχυρισμός του πρέπει να απορριφθεί ως κατ' ουσίαν αβάσιμος. Αντίθετα αποδείχτηκε ότι οι προαναφερόμενες ποσότητες ναρκωτικών που κατείχε και αγόρασε η 2η κατηγορούμενη, η οποία είναι τοξικομανής, επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για τις δικές της ανάγκες και επομένως ο σχετικός ισχυρισμός της πρέπει να γίνει δεκτός ως κατ' ουσίαν βάσιμος. Όλα τα παραπάνω αποδείχτηκαν από τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας, καθώς και από όλα τα αναγνωσθέντα έγγραφα. Κατ' ακολουθίαν όλων αυτών ο πρώτος κατηγορούμενος πρέπει να κηρυχθεί ένοχος της αγοράς και κατοχής ναρκωτικών ουσιών, ως τοξικομανής, ως κρίθηκε και πρωτοδίκως. Περαιτέρω όμως, ως προς την δεύτερη κατηγορούμενη, που τέλεσε την παραβ. του άρθρου 12 παρ. 1 σε συνδ. με το άρθρο 13 παρ. 4 του Ν. 1729/1987 όπως ήδη ισχύει, και τιμωρείται με φυλάκιση έως 1 έτους, πρέπει η κατ' αυτής ποινική δίωξη να παύσει οριστικά υφ' όρον, κατ' εφαρμογή του άρθρου 31 του νόμου 3346/2005". Περαιτέρω στο διατακτικό της η ανωτέρω απόφαση όρισε τα εξής αναφορικά με τον πρώτο κατηγορούμενο και ήδη αναιρεσείοντα: "Ι.
Κηρύσσει τον κατηγορούμενο Χ1 ένοχο, ως τοξικομανή, του ότι: Στους παρακάτω αναφερόμενους τόπους και χρόνους, με περισσότερες από μία πράξεις, τέλεσε περισσότερα από ένα εγκλήματα και δη Α) τηςαγοράς από κοινού και Β) της κατοχής ναρκωτικών ουσιών, που προβλέπονται και τιμωρούνται από τον νόμο με πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές καιειδικότερα: Στην ...., σε μη προσδιορισθέντα επακριβώς τόπο και ημέρα πριν τη σύλληψη του, που έγινε την 4-9-2003, με πρόθεση ενεργώντας, όντας τοξικομανής, δηλαδή άτομο που δεν μπορεί να αποβάλει με τις δικές του δυνάμεις την κτηθείσα έξη της χρήσης ναρκωτικών, τέλεσε από κοινού με την ... έγκλημα και ειδικότερα: Στον προαναφερθέντα τόπο καιχρόνο, με πρόθεση ενεργώντας, όντας τοξικομανής, δηλαδή άτομο που δεν μπορεί να αποβάλει με τις δικές του δυνάμεις την κτηθείσα έξη της χρήσης ναρκωτικών, αγόρασε ναρκωτικές ουσίες, οι οποίες δρουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και προκαλούν εξάρτηση του ατόμου απ' αυτές. Συγκεκριμένα, αγόρασε από άγνωστο εισέτι Αλβανό υπήκοο, με το όνομα "...", αντί αγνώστου ανταλλάγματος, α) φυτικά αποσπάσματα ακατέργαστης ινδικής κάνναβης, αγνώστου συνολικού μικτού βάρους, πάντως μεγαλύτερου των 133, 7 γραμμαρίων, σε πλαστικές συσκευασίες, β) κοκαΐνη άγνωστου συνολικού βάρους, πάντως μεγαλύτερου των 13,4 γραμμαρίων, αντί 500 ευρώ περίπου. Επιπλέον, των ανωτέρω ποσοτήτων, ο πρώτος κατηγορούμενος Χ1, στον ... σε μη προσδιορισθείσα επακριβώς ημερομηνία, μη απέχουσα ωστόσο από την 4-9-2003, όντας τοξικομανής, δηλαδή άτομο που δεν μπορεί να αποβάλει με τις δικές του δυνάμεις την κτηθείσα έξη της χρήσης ναρκωτικών, αγόρασε από άγνωστο εισέτι δράστη, α) φυτικά αποσπάσματα κατεργασμένης ινδικής κάνναβης, άγνωστου συνολικού βάρους, πάντως μεγαλύτερου των 89,2 γραμμαρίων, που βρέθηκαν στην κατοχή του, όπως θα εκτεθεί κατωτέρω, β) πλαστικές συσκευασίες με φυτικάαποσπάσματα ακατέργαστης ινδικής κάνναβης αγνώστου συνολικού βάρους, πάντως μεγαλύτερου των (0,8 και 41,8 γραμ.) 42,6 γραμμαρίων, που βρέθηκαν στην κατοχή του και γ) κοκαΐνη αγνώστου συνολικού βάρους, πάντως μεγαλύτερου των (3,9 και 0,9 και 6,2 γραμ.) 11 γραμμαρίων, που βρέθηκαν στην κατοχή του, αντί αγνώστου ανταλλάγματος.
II. Κηρύσσει τον κατηγορούμενο Χ1, ένοχο, ως τοξικομανή, δηλαδή άτομο που δεν μπορεί να αποβάλει με τις δικές του δυνάμεις την κτηθείσα έξη της χρήσης ναρκωτικών, του ότι: Στις 4-9-2003 και περί ώρα 15:30 συνελήφθη να κατέχει ναρκωτικές ουσίες, δηλαδή είχε στη φυσική του εξουσίαση με δυνατότητα να ελέγχει κάθε στιγμή την ύπαρξη τους, ναρκωτικές ουσίες, από αυτές που αναφέρονται στο άρθρο 4 παρ. 1-3 πιν. Α6 του Ν. 1729 και οι οποίες δρούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και προκαλούν εξάρτηση του ατόμου από αυτές. Συγκεκριμένα, κατείχε στην προβλήτα ...:i) επιμελώς κρυμμένη στην κάλτσα του αριστερού ποδιού του πλαστική συσκευασία καπνού με κοκαΐνη μικτού βάρους 3, 9 γραμ. και ii) κατείχε στην επί της οδού .... οικία του: α) κατεργασμένη ινδική κάνναβη βάρους 89,2 γραμμαρίων, β) δύο πλαστικές συσκευασίες με φυτικά αποσπάσματα ακατέργαστης ινδικής κάνναβης, μικτού βάρους 0,8 και 41,8 γραμμαρίων, αντίστοιχα και γ) δύο πλαστικές συσκευασίες με κοκαΐνη μικτού βάρους 0,9 και 6,2 γραμμαρίων (βραχάκι), αντίστοιχα. Δέχεται ότι ο κατηγορούμενος Χ1 συμπεριφέρθηκε καλά για σχετικά μεγάλο διάστημα μετά τις πράξεις του". Ακολούθως το Δικαστήριο επέβαλε στον ανωτέρω κατηγορούμενο και ήδη αναιρεσείοντα για τις ως άνω πράξεις της αγοράς και κατοχής ναρκωτικών με την ιδιότητα του τοξικοεξαρτημένου, ποινή φυλακίσεως δεκαοχτώ μηνών, την οποία ανέστειλε για τρία έτη. Με αυτά που δέχτηκε το Πενταμελές Εφετείο διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ'αυτήν με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχτηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση των εγκλημάτων για τα οποία καταδικάστηκε, καθώς και τους συλλογισμούς με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή του στις προαναφερθείσες ουσιαστικές ποινικές διατάξεις που εφάρμοσε, τις οποίες ούτε ευθέως ούτε εκ πλαγίου παραβίασε. Ειδικότερα: α) από το αιτιολογικό προκύπτει ότι συνεκτίμησε και τις καταθέσεις των μαρτύρων της κατηγορίας, στους οποίους μάρτυρες συμπεριλαμβάνεται και ο Μ1, ο οποίος αναφέρεται στα πρακτικά της προσβαλλόμενης απόφασης ως μάρτυρας της κατηγορίας, β) δέχεται μεν ότι τα ναρκωτικά αγόρασαν από κοινού οι κατηγορούμενοι και ότι τα προόριζαν ο μεν ήδη αναιρεσείων για εμπορία, η δε συγκατηγορούμενή του για δική της χρήση, αιτιολογεί όμως στη συνέχεια τη διαφοροποίηση του σκοπού της αγοράς, στηρίζοντας τη διαφοροποίηση αυτή στο ότι στο σπίτι του ήδη αναιρεσείοντος βρέθηκαν τα 131,8 γραμμάρια από τα αγορασθέντα 133,7 γραμμάρια ινδικής κάνναβης και τα 7,1 γραμμάρια από τα αγορασθέντα 13,4 γραμμάρια κοκαΐνης και ότι τα ναρκωτικά αυτά ανήκαν σ' αυτόν, γ) δεν υπάρχει αντίφαση μεταξύ σκεπτικού και διατακτικού σχετικά με τις κατεχόμενες από τον ήδη αναιρεσείοντα ποσότητες ινδικής κάνναβης, αφού προκύπτει σαφώς ότι αυτός καταδικάστηκε για κατοχή των ποσοτήτων ινδικής κάνναβης που πράγματι κατείχε (89,2 + 42,6 γραμμάρια) και έτσι ορθά εφαρμόστηκε η ουσιαστική διάταξη του άρθρου 5 παρ. 1 περίπτ. ζ' του Ν.5729/1987. Επομένως οι αντίθετες αιτιάσεις του αναιρεσείοντος περί του ότι: α) δεν συνεκτιμήθηκε η κατάθεση του μάρτυρα υπερασπίσεως Μ1 β) δεν αιτιολογείται η μεταξύ των κατηγορουμένων διαφοροποίηση του σκοπού της από κοινού αγοράς των ναρκωτικών και γ) υπάρχει αντίφαση μεταξύ σκεπτικού και διατακτικού σχετικά με τις κατεχόμενες από τον ήδη αναιρεσείοντα ποσότητες ινδικής κάνναβης, που καθιστά ανέφικτο τον έλεγχο για την ορθή ή μη εφαρμογή του νόμου, είναι αβάσιμες και αντιστοίχως είναι αβάσιμοι και οι στηριζόμενοι σ' αυτές δεύτερος και τρίτος λόγοι αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. 1 περιπτώσεις Δ' και Ε' του ΚΠΔ περί ελλείψεως αιτιολογίας και περί εσφαλμένης εφαρμογής, με τη μορφή της παραβιάσεως εκ πλαγίου, της προαναφερθείσης ουσιαστικής ποινικής διατάξεως, ενώ η αιτίαση ότι δεν αξιολογήθηκε ορθά η κατάθεση του μάρτυρα αστυνομικού, είναι απαράδεκτη γιατί πλήττει την αναιρετικά ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του δικαστηρίου της ουσίας. Περαιτέρω όμως το Πενταμελές Εφετείο δέχτηκε τόσο στο σκεπτικό όσο και στο διατακτικό της προσβαλλόμενης απόφασής του ότι ο ήδη αναιρεσείων εκτός από την ποσότητα των 133,7 γραμμαρίων ινδικής κάνναβης που αγόρασε στην ... από τον Αλβανό υπήκοο με το όνομα "...", αγόρασε επιπλέον στον ...από άγνωστο δράστη συνολική ποσότητα 131,8 γραμμαρίων ινδικής κάνναβης (89,2+42,6 γραμμάρια) και τον κήρυξε ένοχο και για την αγορά της επιπλέον ως άνω ποσότητας, ενώ το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο (Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πειραιώς) με την εκκληθείσα υπ' αριθ. 636/2005 απόφασή του είχε κηρύξει αυτόν ένοχο αγοράς μόνο της πρώτης ποσότητας των 133,7 γραμμαρίων ινδικής κάνναβης και εφαρμόζοντας το άρθρο 5 παρ. 2 του Ν.1729/1987 επέβαλε σ'αυτόν μία ποινή για τις πράξεις της αγοράς και κατοχής ναρκωτικών και συγκεκριμένα φυλάκιση εικοσιπέντε μηνών. Έτσι το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο δέχτηκε πραγματικά περιστατικά τα οποία δεν είχε δεχτεί το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και τα οποία προσδίδουν στην πράξη της αγοράς ναρκωτικών μεγαλύτερη αντικειμενική απαξία, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται δυσμενώς η κρίση του ως προς το ύψος της επιβλητέας ποινής ενόψει αφενός της διατάξεως του άρθρου 79 παρ.1 του Π.Κ, σύμφωνα με την οποία κατά την επιμέτρηση της ποινής το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη και τη βαρύτητα του εγκλήματος και αφετέρου της διατάξεως του άρθρου 5 παρ. 2 του Ν.1729/1987, σύμφωνα με την οποία για περισσότερες πράξεις που αφορούν την ίδια ποσότητα ναρκωτικών επιβάλλεται στον υπαίτιο μία μόνο ποινή κατά την επιμέτρηση της οποίας λαμβάνεται υπόψη η συνολική εγκληματική δράση. Επομένως το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο με το να δεχτεί τα ανωτέρω περιστατικά της αγοράς των επιπλέον ποσοτήτων ινδικής κάνναβης, κατέστησε χειρότερη τη θέση του εκκαλούντος κατά παράβαση του άρθρου 479 του ΚΠΔ και ως εκ τούτου υπερέβη την εξουσία του, δεν έχει δε σημασία το ότι επέβαλε μικρότερη ποινή από την επιβληθείσα πρωτοδίκως, αλλά το ότι κατά την επιμέτρηση της ποινής που επέβαλε, έλαβε υπόψη του βαρύτερη συνολική εγκληματική δράση του ήδη αναιρεσείοντος.
Συνεπώς, ο τέταρτος και τελευταίος λόγος αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Η' του ΚΠΔ περί υπερβάσεως εξουσίας είναι βάσιμος και πρέπει κατά παραδοχή του να αναιρεθεί εν μέρει η προσβαλλόμενη απόφαση και συγκεκριμένα ως προς τη διάταξή της περί ενοχής του ήδη αναιρεσείοντος και για αγορά στον ... από άγνωστο δράστη ινδικής κάνναβης συνολικής ποσότητας 131,8 γραμμαρίων (89,2 + 42,6 γραμμαρίων) και ως προς την επιβληθείσα ποινή και περαιτέρω να διαταχθεί η απάλειψη της ανωτέρω διατάξεως και να παραπεμφθεί η υπόθεση ως προς τον αναιρεσείοντα για νέα επιμέτρηση της ποινής του στο ίδιο Δικαστήριο συγκροτούμενο από άλλους δικαστές εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως (άρθ. 519 του ΚΠΔ).
Για τους λόγους αυτούς
Αναιρεί την υπ' αριθ. 144/2008 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Πειραιώς ως προς τη διάταξή της περί ενοχής του αναιρεσείοντος και για αγορά στον ... από άγνωστο δράστη ινδικής κάνναβης συνολικής ποσότητας 131,8 γραμμαρίων (89,2 + 42,6 γραμμαρίων) και ως προς την επιβληθείσα ποινή. Διατάζει την απάλειψη της ανωτέρω διατάξεως της απόφασης αυτής.
Παραπέμπει την υπόθεση ως προς τον αναιρεσείοντα για νέα επιμέτρηση της ποινής του στο ίδιο Δικαστήριο, συγκροτούμενο από άλλους δικαστές εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 17 Μαρτίου 2009.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του στις 9 Ιουνίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ