Θέμα
Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Παίγνια ηλεκτρονικά.
Περίληψη:
Διενέργεια απαγορευμένων παιγνίων (άρθρ. 1 και 2, καθώς και 4 παρ. 1α Ν. 3037/2002). Δεν αναφέρεται ούτε στο σκεπτικό, ούτε στο διατακτικό της αποφάσεως ότι ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης της καφετέριας κατηγορούμενος είχε την ιδιότητα του διευθύνοντος ή του εκμεταλλευομένου το εν λόγω κέντρο, πράγμα το οποίο αποτελεί αναγκαίο στοιχείο για τη θεμελίωση του άνω πλημμελήματος. Σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1α του άνω νόμου. Δεκτός ο σχετικός λόγος αναιρέσεως (άρθρ. 510 στοιχ. Δ΄ ΚΠΔ) και αναιρείται η απόφαση.
ΑΡΙΘΜΟΣ 2293/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Z' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Μιχαήλ Δέτση, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Γρηγόριο Μάμαλη - Εισηγητή, Θεοδώρα Γκοϊνη, Βασίλειο Κουρκάκη και Ελευθέριο Μάλλιο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 21 Νοεμβρίου 2007, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Εμμανουήλ - Ρούσσου Παπαδάκη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Χριστίνας Σταυροπούλου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου χ, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Σταύρο Παπαγερμανό, περί αναιρέσεως της 1150/2006 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης. Το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 10 Οκτωβρίου 2006 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1809/2006.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 4 παρ. 1α του Ν. 3037/2002 όσοι εκμεταλλεύονται ή διευθύνουν κέντρα ή άλλους χώρους της παραγράφου 1 του άρθρου 2, στα οποία διενεργούνται ή εγκαθίστανται παίγνια απαγορευμένα κατά τις διατάξεις των προηγουμένων άρθρων, τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και με χρηματική ποινή τουλάχιστον πέντε χιλιάδων ευρώ. Ως κέντρα ή άλλοι χώροι, όπου απαγορεύεται η διεξαγωγή μηχανικά, ηλεκτρικά ή ηλεκτρονικά διεξαγομένων παιγνίων, νοούνται ξενοδοχεία, καφενεία, αίθουσες αναγνωρισμένων σωματείων κάθε φύσης, καθώς και άλλος δημόσιος ή ιδιωτικός χώρος (άρθρο 1 στοιχ. β, γ και δ και άρθρο 2 παρ. 1 Ν. 3037/2002). Εξάλλου, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη, κατά τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠοινΔ, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' του ίδιου Κώδικα λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σ' αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του Δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόσθηκε. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό που αποτελούν ενιαίο σύνολο. Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σκεπτικό σε συνδυασμό με το διατακτικό της προσβαλλόμενης 1150/2006 αποφάσεώς του, τα οποία ως ενιαίο σύνολο παραδεκτώς αλληλοσυμπληρώνονται, το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης δέχθηκε, κατά την ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση των κατ' είδος αναφερομένων στην ίδια απόφαση αποδεικτικών μέσων, ότι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: "Ο κατηγορούμενος τέλεσε την αξιόποινη πράξη της παραβ. άρθρ. 1 παρ. δ', 2 παρ.1, 3, 4 παρ. 1α του ν. 3037/2002, που του αποδείδεται. Συγκεκριμένα, αποδείχθηκε ότι αυτός στη ....., ως ιδιοκτήτης του επί της οδού ..... αρ. ... καταστήματος καφετέριας, με την επωνυμία "....." κατελήφθη την 7-3-2003 να έχει εγκαταστήσει και θέσει σε λειτουργία εντός αυτού δέκα επτά (17) ηλεκτρονικούς υπολογιστές, στις οθόνες των οποίων εμφανίζονταν φρουτάκια - ζωάκια σε σχηματισμούς τρίλιζας, και σε δέκα έξι (16) εξ αυτών ισάριθμοι θαμώνες διενεργούσαν παίγνια, ενώ αυτό απαγορεύεται. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι, κατά την είσοδο των αστυνομικών οργάνων στο ανωτέρω κατάστημα τούτου, έσβησαν ταυτοχρόνως οι οθόνες των ηλεκτρονικών υπολογιστών, με τη χρήση τηλεχειριστηρίου, όπως σαφώς καταθέτει ο μάρτυς κατηγορίας. Επί τη βάσει τούτων πρέπει να κηρυχθεί ένοχος της πράξεως αυτής, όπως ειδικότερα διατυπούται στο διατακτικό". Ακολούθως, το Τριμελές Εφετείο στο διατακτικό της προσβαλλόμενης αποφάσεως τον κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο, και ήδη αναιρεσείοντα, Χ του ότι "Στη .....την 7-3-2003 αυτός, ως ιδιοκτήτης το επί της οδού ..... αρ. ... καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος (καφετέρια) με την επωνυμία ".....", κατελήφθη να έχει εγκαταστήσει και θέσει σε λειτουργία εντός αυτού δέκα επτά (17) ηλεκτρονικούς υπολογιστές, στις οθόνες των οποίων εμφανίζονταν φρουτάκια - ζωάκια σε σχηματισμούς τρίλιζας, και σε δέκα έξι (16) εξ αυτών ισάριθμοι θαμώνες διενεργούσαν παίγνια ενώ αυτό απαγορεύεται", στη συνέχεια δε του επέβαλε ποινή φυλακίσεως τριών μηνών, την οποία μετέτρεψε προς 4,40 ευρώ ημερησίως, και χρηματική ποινή 5.000 ευρώ. Με βάση τις παραπάνω παραδοχές το Δικαστήριο της ουσίας δεν διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠοινΔ και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, καθόσον τόσο στο σκεπτικό όσο και στο διατακτικό αυτής δεν αναφέρεται καθόλου ότι ο αναιρεσείων είχε την ιδιότητα του διευθύνοντος ή του εκμεταλλευομένου το παραπάνω κέντρο (καφετέρια), πράγμα το οποίο, σύμφωνα με την προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1α του Ν. 3037/2002, αποτελεί αναγκαίο στοιχείο για τη θεμελίωση του πιο πάνω πλημμελήματος. Επομένως, πρέπει να γίνει δεκτός ο σχετικός από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠοινΔ λόγος της υπό κρίση αιτήσεως αναιρέσεως, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, αφού είναι δυνατή η συγκρότησή του από άλλους Δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως (άρθρο 519 ΚΠοινΔ), παρελκούσης της έρευνας των λοιπών λόγων αναιρέσεως ως αλυσιτελών.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την υπ' αριθ. 1150/2006 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης. Και
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, συντιθέμενο από άλλους Δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 25 Ιουνίου 2008. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 31 Οκτωβρίου 2008.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ