Θέμα
Αναιρέσεως απαράδεκτο, Έννομο συμφέρον.
Περίληψη:
Απορρίπτει αίτηση ελλείψει εννόμου συμφέροντος.
ΑΡΙΘΜΟΣ 70/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Συγκροτήθηκε από τους δικαστές: Θεοδώρα Γκοΐνη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο, Ιωάννη Παπαδόπουλο, Ιωάννη Γιαννακόπουλο και Βασίλειο Φράγγο-Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Κολιοκώστα (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα.
Συνήλθε σε Συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 9 Δεκεμβρίου 2009, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του αναιρεσείοντος- κατηγορουμένου..., που δεν παρέστη στο συμβούλιο, για αναίρεση της υπ' αριθμ. 8358/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών.
Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος, ζητεί τώρα την αναίρεση της απόφασης αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 13 Μαρτίου 2009 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 932/2009.
Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεώργιος Κολιοκώστας, εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθανασίου Κονταξή, με αριθμό 339/19-10-2009, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:
Ι)To B' Τριμελές Εφετείο Αθηνών - με την υπ' αριθμ. 8358/28-11-2008 απόφασή του απέρριψε ως ανυποστήρικτη την υπ' αριθμ. 2606/2008 έφεση του ... που είχε ασκήσει κατά της υπ' αριθμ. 22214/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών με την οποία είχε καταδικαστεί για ηθική αυτουργία σε ψευδορκία σε ποινή φυλάκισης εννέα (9) μηνών - ανασταλείσα επί τριετία. Κατά της άνω [8358/2008] αποφάσεως του Β' Τριμελούς Εφετείου Αθηνών άσκησε ο ίδιος ο κατηγορούμενος - εκκαλών στις 13-3-2009, προς πάσης επιδόσεως αυτής, ενώπιον του γραμματέα του Εφετείου Αθηνών την υπ' αριθμ. 98/2009 αναίρεση, προβάλλων τους αναφερόμενους σ' αυτήν (οικεία έκθεση αναίρεσης) λόγους [μη νόμιμη κλήτευσή του]. Ο αυτός όμως κατηγορούμενος άσκησε την αυτήν ημέρα [13-3-2009] ενώπιον του γραμματέα του Εφετείου Αθηνών την υπ' αριθμ. 97/2009 αίτηση ακυρώσεως της ρηθείσης αποφάσεως του Εφετείου Αθηνών σε τελευταίο και δη το Ε' Τριμελές Εφετείο Αθηνών με την υπ' αριθμ. 2692/30-3-2009 απόφασή του έκανε αυτή δεκτή και ακύρωσε την προσβαλλομένη με την υπό κρίση αναίρεση υπ' αριθμ. 8358/2008 απόφαση του ίδιου δικαστηρίου, η οποία [2692/2009 απόφαση] και κατέστη αμετάκλητη. Καθίσταται συνεπώς σαφές ότι η προσβαλλομένη με την υπό κρίση αναίρεση απόφαση δεν υπάρχει πλέον.
ΙΙ)Επειδή κατά τη διάταξη του άρθρου 463 Κ. Ποιν. Δικ. για την άσκηση του ένδικου μέσου πρέπει να υπάρχει και έννομο συμφέρον του ασκούντος τούτο και δη όχι μόνο κατά το χρόνο ασκήσεώς του αλλά και κατά το χρόνο της συζητήσεώς του. Έτσι εάν η προσβαλλομένη με την αναίρεση απόφαση έπαυσε να υπάρχει διότι ακυρώθηκε δεν υπάρχει έννομο συμφέρον [βλ. ΑΠ 874/2002, βλ. ΑΠ 422, 427/2006 κ.α. στον Κ.Π.Δ. Α. Κονταξή (2006) σελ. 2628]. Ενόψει των ανωτέρω η υπό κρίση αναίρεση είναι απαράδεκτη.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Προτείνω όπως απορριφθεί η υπ' αριθμ. 98/2009 αναίρεση του ... κατά της υπ' αριθμ. 8358/2008 αποφάσεως του Β' Τριμελούς Εφετείου Αθηνών, και να καταδικαστεί αυτός στα έξοδα.
Αθήνα 29-7-2009
Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Κ. ΚΟΝΤΑΞΗΣ
Αφού άκουσε
τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε, και αφού διαπιστώθηκε από την επί του φακέλου της δικογραφίας σημείωση του Γραμματέα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, ότι ειδοποιήθηκε, νομίμως και εμπροθέσμως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 476 παρ. 1 ΚΠΔ, ο αντίκλητος του αναιρεσείοντος,
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 463 του ΚΠΔ ένδικο μέσο μπορεί να ασκήσει μόνο εκείνος που ο νόμος του δίνει ρητά αυτό το δικαίωμα, σε κάθε όμως περίπτωση είναι απαραίτητο ο δικαιούμενος να έχει συμφέρον για την άσκηση του ένδικου μέσου. Από το συνδυασμό της διάταξης αυτής με κείνες των άρθρων 476 § 1 του ίδιου ως άνω Κώδικα και 20 του Συντάγματος, συνάγεται ότι το έννομο συμφέρον για την άσκηση του ένδικου μέσου, ήτοι και αυτό της αναίρεσης, πρέπει να εξακολουθεί να υπάρχει και κατά το χρόνο της συζήτησής της. Αν, συνεπώς εκλείψει, μετά την άσκηση της αίτησης αναίρεσης κατά καταδικαστικής απόφασης, το έννομο συμφέρον του αναιρεσείοντος για την αναίρεση της απόφασης, τότε η αίτηση αναίρεσης είναι απαράδεκτη και ως τέτοια απορρίπτεται. Στην προκειμένη περίπτωση από τα έγγραφα της δικογραφίας που παραδεκτώς επισκοπούνται, για την έρευνα του παραδεκτού της υπό κρίση αιτήσεως αναιρέσεως προκύπτουν τα ακόλουθα: Με την υπ' αριθ. 22214/2008 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών καταδικάσθηκε ο ήδη αναιρεσείων για την αξιόποινη πράξη της ηθικής αυτουργίας σε ψευδορκία στην ποινή της φυλάκισης των εννέα (9) μηνών ανασταλείσα επί τριετία. Η κατά της απόφασης αυτής ασκηθείσα από τον καταδικασθέντα άνω αναιρεσείοντα έφεση απορρίφθηκε, ως ανυποστήρικτη, με την υπ' αριθ. 8358/2008 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Κατά της τελευταίας άνω απόφασης ασκήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης. Μετά την άσκηση της αναίρεσης εκδόθηκε η υπ' αριθμ. 2692/2009 αμετάκλητη απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών, με την οποία, ακυρώθηκε η αναιρεσιβαλλόμενη υπ' αριθ. 8358/2008 απόφαση. Κατόπιν τούτου, δεν δικαιολογείται πλέον έννομο συμφέρον του αναιρεσείοντος προς έρευνα κατ' ουσίαν της ένδικης αίτησης αναίρεσης και γι' αυτό πρέπει να απορριφθεί αυτή ως απαράδεκτη και να καταδικαστεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρ. 583 § 1 του ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την υπ' αριθ. Αριθ. 98/13-3-2009 αίτηση του ..., περί αναίρεσης της υπ' αριθ. 8358/2008 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών.
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα ανερχόμενα σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 13 Ιανουαρίου 2010. Και
Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 14 Ιανουαρίου 2010.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ