Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Ελαφρυντικές περιστάσεις, Ισχυρισμός αυτοτελής, Προφορική ανάπτυξη.
Περίληψη:
Η ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία εκτείνεται και στους αυτοτελείς ισχυρισμούς εφ’ όσον είναι ορισμένοι και σαφείς και έχουν αναπτυχθεί προφορικώς. Δεν στοιχειοθετείται ελαφρυντική περίσταση της ειλικρινούς μεταμελείας, εκ του ότι λόγω της ομολογίας του αναιρεσείοντος, απηλλάγη ο συγκατηγορούμενος. Απορρίπτει αίτηση.
Αριθμός 437/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ -----
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Βασίλειο Λυκούδη, Ελευθέριο Νικολόπουλο, Αναστάσιο Λιανό και Βιολέττα Κυτέα - Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 21 Νοεμβρίου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου Βασιλείου Μαρκή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Χαράλαμπου Σύψα, για αναίρεση της με αριθμό 161/2008 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Λάρισας. Με συγκατηγορούμενο τον ... Το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητά την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 7 Ιουλίου 2008 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1.276/2008.
Α φ ο ύ ά κ ο υ σ ε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναιρέσεως.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτουμένη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ιδίου Κώδικος λόγον αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σ' αυτήν με σαφήνεια και πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα προκύψαντα από την ακροαματική διαδικασία πραγματικά περιστατικά, στα οποία εστηρίχθη η κρίση του δικαστηρίου για την συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφηρμόσθη. Ειδικότερα δια την ύπαρξη τοιαύτης αιτιολογίας α) είναι επιτρεπτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό, που αποτελούν ενιαίο σύνολο και β) αρκεί η κατ'είδος αναφορά των αποδεικτικών μέσων. Η επιβαλλομένη από τις διατάξεις του άρθρου 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της αποφάσεως πρέπει να υπάρχει όχι μόνο ως προς την κατηγορία, αλλά να εκτείνεται και στους αυτοτελείς ισχυρισμούς του κατηγορουμένου. Ως αυτοτελείς ισχυρισμοί θεωρούνται εκείνοι, οι οποίοι τείνουν στην άρση του αδίκου χαρακτήρος της πράξεως ή της ικανότητος προς καταλογισμόν ή την μείωση της ικανότητος προς καταλογισμόν ή την εξάλειψη του αξιοποίνου ή την μείωση της ποινής. Πρέπει όμως ο προβαλλόμενος ισχυρισμός να είναι ορισμένος και σαφής, δηλαδή, κατά περίπτωση, να αναφέρονται με τρόπο αναλυτικό τα πραγματικά περιστατικά που απαιτούνται από τον νόμο για την συγκρότηση της νομικής εννοίας του πραγματικού ισχυρισμού και να αναπτυχθεί προφορικά (άρθρ. 141 παρ. 2 και 331 Κ.Π.Δ.), ώστε να παρέχεται η δυνατότης αξιολογήσεως και εις περίπτωση αποδοχής να οδηγούν στο ειδικότερο ευνοϊκώτερο για τον κατηγορούμενο αποτέλεσμα. Εφ' όσον δε δεν αιτιολογείται η απόρριψη ενός παραδεκτώς υποβληθέντος τοιούτου, σαφούς και ορισμένου ισχυρισμού, ιδρύεται ο εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' Κ.Π.Δ. λόγος αναιρέσεως της καταδικαστικής αποφάσεως. Ούτως αυτοτελής ισχυρισμός είναι ο περί συνδρομής της ελαφρυντικής περιστάσεως της διατάξεως του άρθρου 84 παρ. 2δ' Κ.Π., ήτοι ότι ο υπαίτιος έδειξε ειλικρινή μετάνοια και επεδίωξε να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξεώς του, είναι δε ορισμένος ο ισχυρισμός αυτός όταν περιλαμβάνει τα αναγκαία περιστατικά για τη θεμελίωσή του, η έλλειψη δε της άνω αιτιολογίας για ένα τοιούτο ισχυρισμόν, ιδρύει τον εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' Κ.Π.Δ. λόγον αναιρέσεως. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της δίκης, κατά την οποίαν εξεδόθη η προσβαλλομένη απόφαση, ο συνήγορος υπερασπίσεως του ήδη αναιρεσείοντος, τότε δευτέρου κατηγορουμένου, κατά την ανάπτυξη της υπερασπίσεως αυτού εζήτησε "την αθώωση του πελάτη του, άλλως να του χορηγηθεί κάποιο ελαφρυντικό". Ούτως όμως διατυπωθείς ο ισχυρισμός αυτός προεβλήθη όλως ασαφώς και αορίστως, χωρίς την επίκληση συγκεκριμένων περιστατικών προς θεμελίωση ελαφρυντικού τινός εκ των του άρθρου 84 παρ. 2 ΠΚ ενδεικτικώς αναφερομένων ή άλλου τινός προβλεπομένου υπό του νόμου. Εντεύθεν και το δικαστήριο δεν είχε υποχρέωση να απαντήσει στον άνω ισχυρισμό του αναιρεσείοντος, τον οποίον ούτος χαρακτηρίζει ως ισχυρισμόν ειλικρινούς μεταμελείας και ο οποίος, εις ουδεμία περίπτωση, στοιχειοθετείται δια της ομολογίας του αναιρεσείοντος και της αναλήψεως υπ' αυτού εξ ολοκλήρου της ευθύνης των πράξεων της κατοχής και μεταφοράς ναρκωτικών ουσιών και προωθήσεως αλλοδαπών εις το εσωτερικό της χώρας, δια τις οποίες απηλλάγη ο συγκατηγορούμενός του, κατ' έφεση. Κατ' ακολουθίαν ο μόνος λόγος αναιρέσεως, υποστηρίζων ότι, κατ' εκτίμηση, αναιτιολογήτως δεν του ανεγνωρίσθη η ελαφρυντική περίσταση "της ειλικρινούς μεταμελείας, η οποία απεδείχθη δια της απαλλαγής του άλλου", όπως κατά λέξη προβάλλει ο αναιρεσείων, και ούτως το Πενταμελές Εφετείον υπέπεσε στην πλημμέλεια του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ, είναι αβάσιμος και απορριπτέος. Μετά ταύτα πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της η κρινομένη αίτηση αναιρέσεως, καταδικασθεί δε ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1).
Για τους λόγους αυτούς
Απορρίπτει την από 7 Ιουλίου 2008 αίτηση του ..., για αναίρεση της υπ' αριθμ. 161/2008 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Λαρίσης. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα εξ ευρώ διακοσίων είκοσι (220).
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 16 Ιανουαρίου 2009.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του στις 20 Φεβρουαρίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ