Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Νόμου εφαρμογή και ερμηνεία, Ποινή, Ναρκωτικά, Αναιρέσεων συνεκδίκαση, Αναίρεση μερική, Συναυτουργία, Κατηγορούμενος.
Περίληψη:
Ναρκωτικά. Διάθεση και κατοχή. Επιβαρυντικές περιστάσεις. Έννοια αυτών. Η ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία πρέπει να εκτείνεται και στους αυτοτελείς ισχυρισμούς. Έννοια αυτών. Συναυτουργία. Δεν απαιτείται αναφορά των συγκεκριμένων υλικών πράξεων του συναυτουργού. Κριτήρια συνδρομής επιβαρυντικών περιστάσεων. Η παραβίαση του άρθρου 211 Α ΚΠΔ οδηγεί σε ελλιπή αιτιολογία (510 παρ. 1Δ΄ ΚΠΔ) καθόσον αποκλείεται η στήριξη της καταδίκης κατηγορουμένου σε μόνη την κατάθεση ή απολογία συγκατηγορουμένου, αλλά δεν αποκλείεται η συνεκτίμηση αυτών μαζί με τις άλλες αποδείξεις. Αναιρεί εν μέρει και παραπέμπει.
Αριθμός 1753/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Εμμανουήλ Καλούδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Αιμιλία Λίτινα, Ανδρέα Τσόλια, Ανδρέα Δουλγεράκη και Γεώργιο Αδαμόπουλο - Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 12 Μαΐου 2009, με την παρουσία της Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ευτέρπης Κουτζαμάνη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει τις αιτήσεις των αναιρεσειόντων - κατηγορουμένων: 1) Χ1, κατοίκου ... και ήδη κρατουμένου στη Κλειστή Φυλακή ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Θεόδωρο Ζευκιλή και 2) Χ2, κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Απόστολο Ανδρεουλάκο, περί αναιρέσεως της 1425, 1426/2008 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Θεσ/νίκης. Με συγκατηγορούμενους τους: 1) Χ3 και 2) Χ4.
Το Πενταμελές Εφετείο Θεσ/νίκης, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και οι αναιρεσείοντες - κατηγορούμενοι ζητούν την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στις από 9 Μαρτίου 2009 και 10 Μαρτίου 2009 αιτήσεις αναιρέσεως αντίστοιχα, οι οποίες καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 555/2009.
Αφού άκουσε
Τους πληρεξουσίους δικηγόρους των αναιρεσειόντων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και την Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης του πρώτου κατηγορουμένου και να γίνει δεκτή εν μέρει η αίτηση αναίρεσης του δευτέρου κατηγορουμένου.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Εισάγονται ενώπιον του δικαστηρίου του Αρείου Πάγου οι από 9-3-2009 και 10-3-2009 αιτήσεις των Χ1 και Χ2 αντίστοιχα για αναίρεση της 1425-1426/ 2008 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, οι οποίες πρέπει να συνεκδικαστούν ως συναφείς.
II. Επί της αιτήσεως του Χ1.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 1 περ. β' και ζ' του ν. 1729/1987, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 10 του ν. 2161/1993 και ίσχυε κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο τελέσεως των αξιοποίνων πράξεως (Μάρτιος - Απρίλιος του 2005) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και με χρηματική ποινή ενός εκατομμυρίου (1.000.000) μέχρι εκατό εκατομμύρια (100.000.000) δρχ. τιμωρείται όποιος διαθέτει σε τρίτους ή κατέχει ναρκωτικά (ήδη αρθρ. 20 παρ.1 περ. β' και ζ', 2, 23 ν. 3459/ 2006). Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 8 του ίδιου νόμου, όπως είχε αντικατασταθεί με τα άρθρα 13 του ν. 2161/ 1993 και 4 παρ. 2α του ν. 2408/1996 και ίσχυε κατά τον ίδιο χρόνο, με ισόβια κάθειρξη και με χρηματική ποινή δέκα εκατομμυρίων (10.000.000)δρχ. μέχρι διακοσίων εκατομμυρίων (200.000.000) δρχ. τιμωρείται ο παραβάτης και του άρθρου 5 του παρόντος νόμου αν... ενεργεί κατ' επάγγελμα... ή κατά συνήθεια... (ήδη αρθρ. 23 ν. 3459/2006). Εξάλλου, κατά το άρθρο 13 στοιχ. στ' του ΠΚ, κατ' επάγγελμα τέλεση του εγκλήματος συντρέχει όταν από την επανειλημμένη τέλεση της πράξεως ή από την υποδομή που έχει διαμορφώσει ο δράστης με πρόθεση επανειλημμένης τελέσεως της πράξεως προκύπτει σκοπός του δράστη για πορισμό εισοδήματος, κατά συνήθεια δε τέλεση του εγκλήματος συντρέχει όταν από την επανειλημμένη τέλεση της πράξης προκύπτει σταθερή ροπή του δράστη προς διάπραξη του συγκεκριμένου εγκλήματος ως στοιχείο της προσωπικότητάς του. Η καταδικαστική απόφαση για να έχει την απαιτούμενη από τα άρθρα 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως, πρέπει να αναφέρονται σε αυτήν τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν κατά την ακροαματική διαδικασία με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις και από τα οποία το δικαστήριο που την εξέδωσε, συνήγαγε την ύπαρξη των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος για το οποίο καταδικάστηκε ο κατηγορούμενος, τα αποδεικτικά μέσα γενικώς κατά το είδος τους, χωρίς να εκτίθεται τι προέκυψε χωριστά από το καθένα και οι συλλογισμοί με βάση τους οποίους έγινε η υπαγωγή των περιστατικών αυτών στις ποινικές διατάξεις που εφαρμόσθηκαν. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό της αποφάσεως που αποτελούν ενιαίο σύνολο. Η επιβαλλόμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία των αποφάσεων πρέπει να υπάρχει όχι μόνον ως προς την κατηγορία, αλλά να εκτείνεται και στους προβαλλόμενους από τον κατηγορούμενο ή από το συνήγορο του, κατά τρόπο σαφή και ορισμένο, αυτοτελείς ισχυρισμούς, εκείνους δηλαδή, οι οποίοι προβάλλονται στο δικαστήριο της ουσίας, σύμφωνα με τα άρθρα 170 παρ.2 και 333 παρ. 2 ΚΠΔ και τείνουν στην άρση του αδίκου χαρακτήρα της πράξεως ή της ικανότητος για καταλογισμό ή στη μείωση ή στην εξάλειψη του αξιοποίνου της πράξεως ή στη μείωση της ποινής. Εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης, η οποία ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε' του ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως υπάρχει όχι μόνο όταν το δικαστήριο της ουσίας δεν υπάγει σωστά τα πραγματικά περιστατικά, που δέχθηκε ως αποδεδειγμένα στη διάταξη που εφαρμόστηκε αλλά και όταν η διάταξη αυτή παραβιάστηκε εκ πλαγίου, όταν δηλαδή στο πόρισμα της απόφασης που περιλαμβάνεται στο συνδυασμό του διατακτικού με το σκεπτικό και ανάγεται στα στοιχεία και την ταυτότητα του εγκλήματος έχουν εμφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο έλεγχος από τον Άρειο Πάγο της ορθής ή μη εφαρμογής του νόμου, οπότε η απόφαση στερείται νόμιμης βάσης. Στην προκειμένη περίπτωση, από το σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης, το Πενταμελές Εφετείο μετά τη συνεκτίμηση όλων των αποδεικτικών μέσων που προσδιορίζονται κατ' είδος, δέχτηκε ανελέγκτως, ότι: Στα αστυνομικά όργανα της Υπ/νσης Δίωξης ναρκωτικών ουσιών Θεσσαλονίκης περιήλθε η πληροφορία ότι σε κάποιο εργοστάσιο της περιοχής ... διακινούντο ποσότητες ναρκωτικών ουσιών. Αφού εντόπισαν το εργοστάσιο, που είναι η επιχείρηση χημικών του τρίτου κατηγορουμένου και του αδελφού του, έθεσαν αυτό υπό παρακολούθηση επί 20ήμερο περίπου. Πράγματι από τις παρακολουθήσεις διαπίστωσαν ότι ο τέταρτος κατηγορούμενος (Χ1) μαζί με τον αδελφό του (ΑΑ), οι οποίοι διέμεναν στο άνω εργοστάσιο, αφού έβγαιναν από το εργοστάσιο, άφηναν, είτε κάτω από την επιγραφή του εργοστασίου, είτε κοντά σε μια παρακείμενη κολώνα της ΔΕΗ μια σακούλα, μετά δε λίγη ώρα τρίτοι έρχονταν με αυτοκίνητα και την παραλάμβαναν. Ειδικότερα τις βράδυνες ώρες της 15/16-4-2005 βγήκε από το εργοστάσιο ο τέταρτος κατηγορούμενος με τον αδελφό του και άφησαν μια σακούλα κάτω από την κολώνα της ΔΕΗ. Μετά από λίγη ώρα σταμάτησε στο σημείο εκείνο ένα αυτοκίνητο, οι δε δύο επιβαίνοντες σ' αυτό, αφού αποβιβάσθηκαν, πλησίασαν την κολώνα και αφού βρήκαν τη σακούλα παρέλαβαν αυτή. Τα αστυνομικά όργανα παρακολούθησαν το αυτοκίνητο και σ' ένα σημείο της διαδρομής κοντά στο χωρίο ... σταμάτησαν αυτό, ενώ ο οδηγός ενός άλλου αυτοκινήτου εργοστασίου κατασκευής B.M.W. που συνόδευε το πρώτο, μόλις αντελήφθη ότι παρακολουθείτο, εξέφυγε της συλλήψεως αναπτύσσοντας ταχύτητα, χωρίς τα αστυνομικά όργανα να δυνηθούν να συγκρατήσουν τα λοιπά στοιχεία της BMW. Μέσα στο πρώτο αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν ο πρώτος (ως οδηγός) και ο δεύτερος κατηγορούμενος, βρέθηκαν 1006 gr ινδικής κάνναβης που ήταν διανεμημένη σε 1003 gr, 1,8 gr και 1,4 gr καθώς και 2,4 gr ηρωίνης. Τις ποσότητες αυτές μετέφερε ο πρώτος κατηγορούμενος κατ' εντολή του ομοεθνή του "ΒΒ" αγνώστων λοιπών στοιχείων, ο οποίος θα του έδιδε για την μεταφορά αυτή 100 Ευρώ. Την ποσότητα αυτή δεν είχε υπό την κατοχή του ο πρώτος κατηγορούμενος, δηλαδή δεν είχε τη φυσική εξουσίαση ούτε είχε τη δυνατότητα διάθεσης κατά βούληση, αλλ' απλώς μετέφερε αυτήν. Τούτο κατά τη σύλληψη του ομολόγησε όπως και τα αστυνομικά όργανα κατέθεσαν, δεν αποδείχθηκε δε να έχει άλλη ανάμιξη. Στην μεταφορά των άνω ποσοτήτων από τον πρώτο κατηγορούμενο παρέσχε απλή συνδρομή και ο δεύτερος κατηγορούμενος ο οποίος, φίλος του πρώτου, όταν συναντήθηκαν, του ζήτησε, ο πρώτος, να μεταβούν μαζί στον τόπο που θα παραλάμβαναν τις ναρκωτικές ουσίες. Ο δε δεύτερος, αν και γνώριζε το σκοπό της μετακινήσεώς τους δεν αρνήθηκε ούτε αντέδρασε, αλλά μετέβη με τον πρώτο στον τόπο της παραλαβής παρέχοντας σ' αυτόν ψυχική συνδρομή στη μεταφορά των ναρκωτικών ουσιών. Μετά τη σύλληψη των δύο πρώτων κατηγορουμένων τα αστυνομικά όργανα μετέβησαν στο εργοστάσιο και εκεί προέβησαν σε έρευνα του χώρου. Από την οσμή που ανέδιδε η ινδική κάνναβη οδηγήθηκαν σε μια παλαιά δεξαμενή νερού, η οποία ήταν σε αχρηστία από πολλών ετών. Μέσα στη δεξαμενή, η οποία βρισκόταν κάτω από ένα στέγαστρο βρέθηκαν 29 σάκκοι συνολικού βάρους 416,400 gr ινδικής κάνναβης συσκευασμένη σε μικρότερα δέματα. Η δεξαμενή ύψους 3 μέτρων περίπου από το έδαφος, δεν απείχε από τα γραφεία του εργοστασίου. Όταν κλήθηκε ο τρίτος κατηγορούμενος, (αναιρεσείων Χ2) ο οποίος κατά τα προεκτεθέντα είναι ιδιοκτήτης μαζί με τον αδελφό του της επιχείρησης, έδωσε τα στοιχεία ταυτότητας του τετάρτου κατηγορουμένου (αναιρεσείοντος Χ1) και του αδελφού του τελευταίου, οι οποίοι διέμεναν σε δωμάτιο μέσα στο χώρο του εργοστασίου από πολλών ετών, εργαζόμενοι περιοδικώς σ' αυτό. Ο τέταρτος κατηγορούμενος (Χ1) και ο αδελφός του, όταν αντελήφθηκαν την παρουσία των αστυνομικών, διέφυγαν της συλλήψεως από αυθαίρετο άνοιγμα που υπήρχε στο πίσω μέρος της περίφραξης του εργοστασίου. Τα έγγραφά τους όμως, διαβατήρια, άδειες εργασίας κλπ., όπως και προσωπικά τους αντικείμενα βρέθηκαν στο δωμάτιο που διέμεναν. Ο χώρος του εργοστασίου είναι περιφραγμένος με τοιχοποιία και συρματόπλεγμα ώστε να μην είναι δυνατή η είσοδος σ' αυτό οποιουδήποτε, η δε κύρια είσοδος από την οποία εισέρχονται και εξέρχονται αυτοκίνητα κλείνει με συρόμενη πόρτα τα κλειδιά της οποίας έχει ο τρίτος κατηγορούμενος και αδελφός του. Επίσης υπάρχει παραπλεύρως της κυρίας εισόδου μικρή πόρτα από την οποία εισέρχονται και εξέρχονται οι επισκέπτες του εργοστασίου, απ' αυτήν δε εξέρχονταν και εισέρχονταν ο 4° κατηγορούμενος (Χ1) και ο αδελφός του όταν εναπέθεταν τις ποσότητες των ναρκωτικών ουσιών έξω από το εργοστάσιο (είτε κάτω από την επιγραφή είτε κοντά στην κολώνα της ΔΕΗ). Το εργοστάσιο, όπως και ο τρίτος (Χ2) κατηγορούμενος στην ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου απολογία του ανέφερε, υπολειτουργούσε, απασχολούντο δε στην επιχείρηση ο ίδιος, ο αδελφός του και μία υπάλληλος. Την ποσότητα των 416,400 gr ινδικής κάνναβης όπως και αυτή που βρέθηκε στα χέρια του πρώτου κατηγορουμένου (1006,2 gr και 2,4 gr ηρωΐνης) κατείχαν από κοινού ο τρίτος και τέταρτος των κατηγορουμένων δηλαδή είχαν τη φυσική εξουσίαση και μπορούσαν να διαθέσουν κατά βούληση σε τρίτους, όπως και διέθεσαν στις 16-4-2005 προς πώληση τα 1006,2 gr ινδικής κάνναβης και 2,4 gr ηρωΐνης (ποσότητες που μετέφερε ο πρώτος κατηγορούμενος). Επίσης κατά το 20ήμερο προ της 16-4-2005 διέθεσαν διάφορες ποσότητες προς τρίτους χωρίς όμως να συλληφθούν οι αγοραστές ή μεταφορείς όπως σαφώς κατέθεσαν οι μάρτυρες αστυνομικοί. Οι άνω κατηγορούμενοι (3ος και 4ος) αρνούνται τις αποδιδόμενες σ' αυτούς κατηγορίες (κατοχής και διάθεσης) ισχυριζόμενοι ο μεν τρίτος ότι δε γνώριζε την ύπαρξη των ναρκωτικών ουσιών στο εργοστάσιό του, ο δε τέταρτος ότι δεν είχε καμία ανάμειξη, διότι δε διέμενε στο εργοστάσιο. Όμως από όλα τα αποδεικτικά στοιχεία το Δικαστήριο πείστηκε ότι οι κατηγορούμενοι τέλεσαν τις άνω πράξεις. Η άνω κρίση του Δικαστηρίου ενισχύεται και από τα εξής: κλειδιά της κυρίας εισόδου είχε κατά τα παραπάνω ο τρίτος κατηγορούμενος και ο αδελφός του. Οι ναρκωτικές ουσίες, οι οποίες ήταν μεγαλυτέρου βάρους από αυτές που κατασχέθηκαν, αν ληφθεί υπόψη ότι κατά το 20ήμερο της παρακολούθησης, διακινήθηκαν και άλλες ποσότητες, πλην όμως δε συνελήφθησαν οι διακινητές (ο ένας εκ των αστυνομικών πρωτοδίκως κατέθεσε ότι η ποσότητα ήταν πάνω από 500 kgr μπορεί και τόνος), μόνο με αυτοκίνητο ήταν δυνατό να εισαχθούν στο εργοστάσιο, η δε τοποθέτηση αυτών στη δεξαμενή απαιτεί πολύ χρόνο. Ο τρίτος κατηγορούμενος απολογούμενος, όλως αντιφατικά, άλλα ισχυρίσθηκε στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και άλλα ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου. Ενώ στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ισχυριζόταν ότι απασχολείτο στο εργοστάσιο αυτός, μια υπάλληλος και περιστασιακά ο αδελφός του ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ισχυρίσθηκε, μεταβάλλοντας υπερασπιστική τακτική, προς δημιουργία αμφιβολιών, ότι επισκέπτονταν το εργοστάσιο δύο φορές το μήνα και ότι απασχολείτο σε χρηματοπιστωτική εταιρία χωρίς όμως τούτο να προκύπτει (βλ. και επικαλούμενες αποφάσεις). Ο τρίτος κατηγορούμενος δεν προέκυψε να είχε άμεσες συναλλαγές με τρίτους στη διακίνηση των ναρκωτικών ουσιών, διότι είχε ως προκάλυμμα τον τέταρτο κατηγορούμενο και αδελφό του τελευταίου οι οποίοι διέμεναν στο εργοστάσιο και οι οποίοι συνηλλάσοντο με τον "ΒΒ", Αλβανό - υπήκοο αγνώστων λοιπών στοιχείων ο οποίος όπως φαίνεται έπαιζε κυρίαρχο ρόλο στη διακίνηση της ινδικής κάνναβης ήταν Αλβανικής προέλευσης. Όσον αφορά τον τέταρτο κατηγορούμενο ο πρώτος μάρτυρας κατηγορίας ήταν σαφής ότι αυτός άφηνε τις σακούλες με την ινδική κάνναβη έξω από το εργοστάσιο, το δε Δικαστήριο άγεται στην άνω κρίση όχι μόνο από την απολογία του τρίτου κατηγορουμένου όπως αβάσιμα αυτός (τρίτος κατηγορούμενος) ισχυρίζεται, προβάλλοντας τον αυτοτελή ισχυρισμό του άρθρου 211Α Κ.Π.Δ. αλλά από το σύνολο των αποδεικτικών μέσων. Περαιτέρω πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι οι τρίτος και τέταρτος (Χ2 και Χ1, αναιρεσείοντες) των κατηγορουμένων των αποδιδόμενων σ' αυτούς αξιοποίνων πράξεων της κατ' εξακολούθησιν κατοχής και διάθεσης ναρκωτικών ουσιών, με την επιβαρυντική περίπτωση της κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια τελέσεως αυτών αφού από την επανειλημμένη τέλεση της και από την υποδομή που είχαν διαμορφώσει, με πρόθεση επανειλημμένης τέλεσής τους, υποδομή που καταδεικνύεται από· την μεγάλη ποσότητα της ινδικής κάνναβης που κατείχαν στις 16-4-2005 (συνολικού βάρους 417,406,2 gr (416,400+1006,2), την μεγάλη αξία αυτής, την κατανομή της σε μικρότερες αυτοτελείς συσκευασίες, ώστε να είναι ευχερέστερη η περαιτέρω διάθεση, την απόκρυψη των ναρκωτικών ουσιών στην ως άνω παλαιά δεξαμενή, προκύπτει σκοπός για πορισμό εισοδήματος, αν ληφθεί μάλιστα υπόψη ότι τα έσοδα από τη λειτουργία του εργοστάσιου ήταν περιορισμένα (10.000-12.000 Ευρώ το χρόνο τα καθαρά έσοδα, βλ. απολογία κατηγορουμένου στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο) και της οικονομικής δυσπραγίας του τετάρτου κατηγορουμένου, προσέτι, δε ροπή τους προς διάπραξη των συγκεκριμένων εγκλημάτων ως στοιχείο της προσωπικότητάς τους. Ακολούθως, το Δικαστήριο κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα Χ1 των πράξεων της κατοχής και διάθεσης των άνω ναρκωτικών ουσιών κατ' εξακολούθηση, κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια. Με τις παραδοχές αυτές, που διαλαμβάνονται στο σκεπτικό σε συνδυασμό με αυτά που αναφέρονται στο διατακτικό της προσβαλλόμενης απόφασης, που παραδεκτά αλληλοσυμπληρώνονται, το Δικαστήριο της ουσίας διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη από τις διατάξεις του Συντάγματος και του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού αναφέρονται σε αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχτηκαν κατά την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση των εγκλημάτων της κατοχής ναρκωτικών ουσιών κατ' εξακολούθηση και διάθεσης ναρκωτικών ουσιών κατ' εξακολούθηση κατά συναυτουργία κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια, οι αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά και οι σκέψεις με τις οποίες υπήγαγε τα περιστατικά αυτά στις άνω διατάξεις. Ειδικότερα, αναφέρεται ότι ο αναιρεσείων ενεργώντας από κοινού με τον αδερφό του ΑΑ και τον Χ2, ήτοι με κοινό δόλο και κοινή απόφαση μέσα στο χώρο του εργοστασίου του τελευταίου, που βρίσκεται στο 11° χλμ. της παλαιάς οδού ...-..., κατείχε απροσδιόριστες ποσότητες ινδικής κάνναβης, στις οποίες περιλαμβάνεται α) ποσότητα ινδικής κάνναβης 416,4 χιλιόγραμμων, την οποία είχαν αποκρύψει σε παλαιά δεξαμενή νερού του εργοστασίου, τοποθετημένη σε 23 σάκους εκ των οποίων, οι 22 σάκοι περιείχαν 18 δέματα ο καθένας και ο τελευταίος 21 δέματα του κιλού περίπου έκαστο, όπου και ανευρέθησαν από τις διωκτικές αρχές και β) ποσότητα ινδικής κάνναβης 1006,2 γραμμαρίων διαμοιρασμένη σε 3 συσκευασίες, τις οποίες είχαν διαθέσει στους Χ3 και Χ4 τη νύχτα της 16-4-2005, που έγινε η επέμβαση των αρχών και οι τελευταίοι δύο συνελήφθησαν. Περαιτέρω, στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης αναφέρεται ότι ο άνω αναιρεσείων στον ίδιο τόπο και κατά το χρονικό διάστημα του τελευταίου 20ημέρου πριν τις 16-4-2005, ενεργώντας από κοινού με τους ανωτέρω, διέθεσε σε τρίτα πρόσωπα απροσδιόριστες ποσότητες ινδικής κάνναβης, στους δε ανωτέρω Χ3 και Χ4 και στον ΒΒ, αγνώστων λοιπών στοιχείων, τη νύχτα της 16-4-2005 διέθεσε την ανωτέρω ποσότητα των 1006,2 γραμμαρίων ινδικής κάνναβης. Πλέον συγκεκριμένα αναφέρεται στην απόφαση ότι ο αναιρεσείων Χ1και ο αδελφός του ΑΑ, που διέμεναν από πολλών ετών σε παρακείμενο δωμάτιο της παλιάς δεξαμενής νερού του εργοστασίου του Χ2, ο οποίος τους το είχε παραχωρήσει και στο οποίο (εργοστάσιο) είχαν εργαστεί στο παρελθόν περιστασιακά, κατά το τελευταίο 20ήμερο προ της 16-4-2005, έβγαιναν τη νύχτα από τη μικρή πόρτα του εργοστασίου, που βρίσκεται δίπλα στη μεγάλη πόρτα αυτού και άφηναν κάθε φορά μία σακούλα, που περιείχε ινδική κάνναβη από την πολύ μεγάλη ποσότητα που απέκρυπταν στη δεξαμενή αυτή, σε παρακείμενη κολώνα της ΔΕΗ, που βρίσκεται έξω από το εργοστάσιο ή κάτω από την επιγραφή του εργοστασίου και στη συνέχεια μετά από λίγο προσήρχοντο με αυτοκίνητα άγνωστοι, με τους οποίους είχε προηγηθεί συνεννόηση και παρελάμβαναν τη σακούλα με την ινδική κάνναβη για περαιτέρω διάθεση, ως συνέβη και τη νύχτα της 16-4-2005, όταν επενέβησαν οι αστυνομικοί που τους παρακολουθούσαν και οι οποίοι ακινητοποίησαν το αυτοκίνητο των Χ3 και Χ4 και κατά την έρευνα ανευρέθη εντός αυτού η άνω ποσότητα των 1006,2 γραμμαρίων σε 3 δέματα, ενώ το άλλο αυτοκίνητο (BMW) τράπηκε σε φυγή. Περαιτέρω, αναφέρεται ότι κατά την επακολουθήσασα έρευνα των αστυνομικών στο εργοστάσιο ανευρέθη η άνω ποσότητα των 416,4 κιλών ινδικής κάνναβης εντός της δεξαμενής αυτής λόγω της χαρακτηριστικής οσμής που ανέδιδαν, ενώ οι άνω αδελφοί Χ1-ΑΑ είχαν διαφύγει από κρυφή δίοδο, που είχαν ανοίξει στο πίσω μέρος της τοιχοποιίας της περίφραξης του εργοστασίου, η δε ταυτότητα τους διαπιστώθηκε ύστερα από την παρακολούθηση αυτών (αδελφών Χ1-ΑΑ) από τους αστυνομικούς και από τα έγγραφά τους που εγκατέλειψαν στο δωμάτιό τους κατά την αναχώρησή τους. Υπό τα άνω περιστατικά, ο αναιρεσείων Χ1 κρίθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση ότι τέλεσε τις πράξεις αυτές κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια με την αιτιολογία ότι "από την επανειλημμένη τέλεσή της και από την υποδομή που είχαν διαμορφώσει, με πρόθεση επανειλημμένης τέλεσή τους, υποδομή που καταδεικνύεται από την μεγάλη ποσότητα της ινδικής κάνναβης που κατείχαν στις 16-4-2005 (συνολικού βάρους 417.406,2 γραμμαρίων ήτοι 416,400+1006,2), την μεγάλη αξία αυτής, την κατανομή της σε μικρότερες αυτοτελείς συσκευασίες, ώστε να είναι ευχερέστερη η περαιτέρω διάθεση, την απόκρυψη των ναρκωτικών ουσιών στην ως άνω παλαιά δεξαμενή, προκύπτει σκοπός για πορισμό εισοδήματος, και της οικονομικής δυσπραγίας του τέταρτου κατηγορούμενου (αναιρεσείοντος), προσέτι δε ροπή τους προς διάπραξη των συγκεκριμένων εγκλημάτων ως στοιχείο της προσωπικότητας τους". Η αιτιολογία αυτή ως προς τις ανωτέρω επιβαρυντικές περιστάσεις είναι ειδική και εμπεριστατωμένη, αφού αναφέρονται σε αυτήν με σαφήνεια και πληρότητα τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν κατά την ακροαματική διαδικασία και θεμελιώνουν τις επιβαρυντικές αυτές περιστάσεις. Ειδικότερα, το Πενταμελές Εφετείο δέχεται με σαφήνεια ότι συντρέχουν οι ανωτέρω περιστάσεις διότι οι πράξεις του κατηγορουμένου είχαν τελεστεί κατ' επανάληψη ενώ είχε διαμορφώσει ανάλογη υποδομή, ήτοι οργανωμένη ετοιμότητα, ως συναυτουργός με τους Χ2 και ΑΑ, εν όψει του ότι, η ποσότητα των ναρκωτικών ουσιών είχε διαμοιραστεί σε μικρότερες συσκευασίες έτοιμες για διάθεση και είχε αποκρύβει σε ασφαλές μέρος, γεγονότα από τα οποία προκύπτει πρόθεση επανειλημμένης τέλεσης των πράξεων αυτών με σκοπό κτήσεως παρανόμου εισοδήματος και σταθερή ροπή του αναιρεσείοντος προς τέλεση τέτοιων εγκλημάτων ως στοιχείο της προσωπικότητάς του. Περαιτέρω, αρκεί το ότι στην αιτιολογία ο αναιρεσείων αναφέρεται ως συναυτουργός των άνω πράξεων και δεν απαιτείται αναφορά των συγκεκριμένων υλικών πράξεων τούτου (Ολ. ΑΠ 50/1990, ΑΠ 1673/2005).
Συνεπώς, το Πενταμελές Εφετείο διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία και δεν παρεβίασε ούτε τις διατάξεις των άρθρων 13 στοιχ. στ' και 45 του ΠΚ, τις οποίες ορθώς ερμήνευσε και εφήρμοσε. Επομένως, οι περί του αντιθέτου εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' και Ε' ΚΠΔ λόγοι της αναίρεσης περί ελλείψεως ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής του νόμου είναι αβάσιμοι.
ΙΙΙ. Επί της αιτήσεως του Χ2.
Από το σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης, το Πενταμελές Εφετείο, μετά τη συνεκτίμηση όλων των αποδεικτικών μέσων που προσδιορίζονται κατ' είδος, δέχτηκε ανελέγκτως όλα τα αναφερόμενα στην προηγούμενη παράγραφο και αφορούν τον αναιρεσείοντα αυτόν (Χ2). Ακολούθως, το Δικαστήριο τον κήρυξε ένοχο των πράξεων της κατοχής και διάθεσης των άνω ναρκωτικών κατ' εξακολούθηση, κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια. Με τις παραδοχές αυτές, και εκείνες του διατακτικού της προσβαλλόμενης απόφασης, που παραδεκτά αλληλοσυμπληρώνονται, το Δικαστήριο της ουσίας διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφαση του την απαιτούμενη από τις διατάξεις του Συντάγματος και του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού αναφέρονται σε αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχτηκαν κατά την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση των εγκλημάτων της κατοχής ναρκωτικών ουσιών κατ' εξακολούθηση και διάθεσης ναρκωτικών ουσιών κατ' εξακολούθηση, κατά συναυτουργία, κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια, οι αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά και οι σκέψεις με τις οποίες υπήγαγε τα περιστατικά αυτά στις άνω διατάξεις. Ειδικότερα, αναφέρεται ότι ο ως άνω αναιρεσείων, ενεργώντας από κοινού με τους Χ1 και τον αδελφό του ΑΑ, ήτοι με κοινό δόλο και κοινή απόφαση μέσα στο χώρο του εργοστασίου του που βρίσκεται στο 11° χλμ της παλαιάς οδού ...-..., κατείχε απροσδιόριστες ποσότητες ινδικής κάνναβης, στις οποίες περιλαμβάνεται α) ποσότητα ινδικής κάνναβης 416,4 χιλιόγραμμων, την οποία είχαν αποκρύψει σε παλαιά δεξαμενή νερού του εργοστασίου, τοποθετημένη σε 23 σάκους εκ των οποίων, οι 22 σάκοι περιείχαν 18 δέματα ο καθένας και ο τελευταίος 21 δέματα του κιλού περίπου έκαστο, όπου και ανευρέθησαν από τις διωκτικές αρχές και β) ποσότητα ινδικής κάνναβης 1006,2 γραμμαρίων διαμοιρασμένη σε 3 συσκευασίες, τις οποίες είχαν διαθέσει στους Χ3 και Χ4 τη νύχτα της 16-4-2005, που έγινε η επέμβαση των αρχών και οι τελευταίοι δύο συνελήφθησαν. Περαιτέρω, στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης αναφέρεται ότι ο αναιρεσείων Χ2 στον ίδιο τόπο και κατά το χρονικό διάστημα του τελευταίου 20ημέρου πριν την 16-4-2005, ενεργώντας από κοινού με τους Χ1 και τον άνω αδελφό του ΑΑ διέθεσε σε τρίτα πρόσωπα απροσδιόριστες ποσότητες ινδικής κάνναβης, στους δε ανωτέρω Χ3 και Χ4 και στον ΒΒ, αγνώστων λοιπών στοιχείων, τη νύχτα της 16-4-2005 διέθεσε την ανωτέρω ποσότητα των 1006,2 γραμμαρίων ινδικής κάνναβης. Πλέον συγκεκριμένα αναφέρεται στην απόφαση ότι ο αναιρεσείων Χ2, ιδιοκτήτης του άνω εργοστάσιου με τον αδελφό του, είχε παραχωρήσει στους άνω αδελφούς Χ1-ΑΑ παρακείμενο της παλιάς δεξαμενής δωμάτιο, στο οποίο οι αδελφοί αυτοί έμεναν πολλά χρόνια και στο εργοστάσιο είχαν εργαστεί περιστασιακά. Περαιτέρω, αναφέρεται ότι οι άνω αδελφοί Χ1-ΑΑ κατά το τελευταίο 20ήμερο πριν τις 16-4-2005, έβγαιναν τη νύχτα από τη μικρή πόρτα του εργοστασίου, που βρίσκεται δίπλα στη μεγάλη πόρτα αυτού και άφηναν κάθε φορά μία σακούλα, που περιείχε ινδική κάνναβη από την πολύ μεγάλη ποσότητα που απέκρυπταν στη δεξαμενή αυτή, σε παρακείμενη κολώνα της ΔΕΗ, που βρίσκεται έξω από το εργοστάσιο ή κάτω από την επιγραφή του εργοστασίου και στη συνέχεια μετά από λίγο προσήρχοντο με αυτοκίνητα άγνωστοι, με τους οποίους είχε προηγηθεί συνεννόηση και παρελάμβαναν τη σακούλα με την ινδική κάνναβη για περαιτέρω διάθεση, ως συνέβη και τη νύχτα της 16-4-2005, όταν επενέβησαν οι αστυνομικοί, οι οποίοι σε απόσταση ακινητοποίησαν το αυτοκίνητο των Χ3 και Χ4 και κατά την έρευνα ανευρέθη εντός αυτού η άνω ποσότητα των 1006,2 γραμμαρίων σε 3 δέματα, ενώ το άλλο αυτοκίνητο (BMW) τράπηκε σε φυγή. Αναφέρεται επίσης ότι κατά την επακολουθήσασα έρευνα των αστυνομικών στο εργοστάσιο ανευρέθη η άνω ποσότητα των 416,4 κιλών ινδικής κάνναβης εντός της δεξαμενής αυτής λόγω της χαρακτηριστικής οσμής που ανέδιδαν, ενώ οι άνω αδελφοί Χ1-ΑΑ είχαν διαφύγει από κρυφή δίοδο, που είχαν ανοίξει στο πίσω μέρος της τοιχοποιίας της περίφραξης του εργοστασίου και η ταυτότητά τους διαπιστώθηκε στη συνέχεια από την παρακολούθηση τους από τους αστυνομικούς και από τα έγγραφα τους που εγκατέλειψαν στο δωμάτιο τους κατά την αναχώρηση τους. Πλέον τούτων, προκειμένου το Δικαστήριο της ουσίας να καταλήξει στην ενοχή του αναιρεσείοντος Χ2 ως συναυτουργού των άνω πράξεων, εκθέτει στην αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης ότι η δεξαμενή μέσα στην οποία ήταν κρυμμένη η άνω ποσότητα της ινδικής κάνναβης δεν απείχε από το γραφείο του εργοστασίου, όπου μετέβαινε και εργαζόταν ο ίδιος καθώς και ότι ανέδιδε χαρακτηριστική οσμή, γεγονός από το οποίο συνάγεται ότι η ύπαρξη της δεν θα μπορούσε να ήταν άγνωστη σε αυτόν. Περαιτέρω, το Δικαστήριο δέχτηκε ότι οι αδελφοί FIDA είχαν εργαστεί περιστασιακά στο εργοστάσιο, χωρίς να γίνεται δεκτό ότι αυτοί κατέβαλλαν οποιοδήποτε μίσθωμα για τη διαμονή τους στο δωμάτιο που τους είχε παραχωρήσει ο αναιρεσείων. Επιπροσθέτως, το Δικαστήριο δέχτηκε ότι τα κλειδιά της μεγάλης πόρτας του εργοστασίου κατείχε ο ανωτέρω αναιρεσείων, τούτο δε συνδέεται με τον τρόπο εισόδου των ναρκωτικών εντός του χώρου του εργοστασίου. Εξάλλου, κατά τις παραδοχές της απόφασης, οι αδελφοί Χ1-ΑΑ διέφυγαν από δίοδο που υπήρχε στο πίσω μέρος της τοιχοποιίας της περίφραξης του εργοστασίου, και την οποία προδήλως γνώριζε ο αναιρεσείων αυτός, ως ιδιοκτήτης του εργοστασίου, γεγονός που επίσης ήταν ενισχυτικό της κρίσεως του Δικαστηρίου για την ενοχή του. Δέχθηκε επίσης το Δικαστήριο της ουσίας ότι ο αναιρεσείων, όλως αντιφατικά, διαφορετικούς ισχυρισμούς προέβαλε στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και διαφορετικούς ενώπιον του δευτεροβαθμίου, ήτοι, "ενώ στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ισχυριζόταν ότι απασχολείτο στο εργοστάσιο αυτός, μία υπάλληλος και περιστασιακά ο αδελφός του, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (δευτεροβαθμίου) ισχυρίστηκε, μεταβάλλοντας υπερασπιστική τακτική προς δημιουργία αμφιβολιών, ότι επισκεπτόταν το εργοστάσιο δύο φορές το μήνα και ότι απησχολείτο σε χρηματοπιστωτική εταιρεία, χωρίς όμως τούτο να προκύπτει". Υπό τα άνω περιστατικά, ο αναιρεσείων Χ2 κρίθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση ότι τέλεσε τις πράξεις αυτές κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια με την αιτιολογία ότι "από την επανειλημμένη τέλεσή της και από την υποδομή που είχαν διαμορφώσει, με πρόθεση επανειλημμένης τέλεσή τους, υποδομή που καταδεικνύεται από την μεγάλη ποσότητα της ινδικής κάνναβης που κατείχαν στις 16-4-2005 (συνολικού βάρους 417,406,2 γραμμαρίων ήτοι 416,400+1006,2), την μεγάλη αξία αυτής, την κατανομή της σε μικρότερες αυτοτελείς συσκευασίες, ώστε να είναι ευχερέστερη η περαιτέρω διάθεση, την απόκρυψη των ναρκωτικών ουσιών στην ως άνω παλαιά δεξαμενή, προκύπτει σκοπός για πορισμό εισοδήματος, αν ληφθεί μάλιστα υπόψη ότι τα έσοδα από τη λειτουργία του εργοστασίου ήταν περιορισμένα (10.000-12.000 ευρώ το χρόνο τα καθαρά έσοδα) προσέτι δε ροπή τους προς διάπραξη των συγκεκριμένων εγκλημάτων ως στοιχείο της προσωπικότητάς τους". Η αιτιολογία αυτή ως προς τις επιβαρυντικές αυτές περιστάσεις είναι ειδική και εμπεριστατωμένη, αφού αναφέρονται σε αυτήν με σαφήνεια και πληρότητα τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν κατά την ακροαματική διαδικασία και περιγράφονται ως άνω, συγκροτούν δε υποκειμενικώς και αντικειμενικώς τις επιβαρυντικές αυτές περιστάσεις. Ειδικότερα, η συνδρομή αυτών συνίσταται στην επανειλημμένη τέλεση των πράξεων αυτών και στην υποδομή, ήτοι στην οργανωμένη ετοιμότητα, που είχε διαμορφώσει ως συναυτουργός με τους Χ1 και ΑΑ, αφού κατά την αιτιολογία, η ποσότητα αυτή ήταν μεγαλύτερη των 417.406,2 γραμ. είχε διαμοιραστεί σε μικρότερες συσκευασίες έτοιμες για διάθεση, είχε αποκρύβει σε ασφαλές μέρος, γεγονότα από τα οποία προκύπτει πρόθεση επανειλημμένης τέλεσης των πράξεων αυτών με σκοπό κτήσεως παρανόμου εισοδήματος, εκ των ανωτέρω δε προκύπτει κατά την αιτιολογία σταθερή ροπή του αναιρεσείοντος προς τέλεση τέτοιων εγκλημάτων ως στοιχείο της προσωπικότητάς του.
Συνεπώς, το Πενταμελές Εφετείο διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, και ορθώς ερμήνευσε και εφήρμοσε τις άνω διατάξεις, οι δε περί του αντιθέτου εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' και Ε' ΚΠΔ λόγοι της αναίρεσης περί ελλείψεως ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής του νόμου είναι αβάσιμοι.
V. Κατά τη διάταξη του άρθρου 211Α του ΚΠΔ, που προστέθηκε με το άρθρο 2 παρ. 8 του ν. 2408/ 1996, μόνη η μαρτυρική κατάθεση ή η απολογία προσώπου συγκατηγορουμένου για την ίδια πράξη δεν είναι αρκετή για την καταδίκη του κατηγορουμένου. Από τη διάταξη αυτή η παραβίαση της οποίας οδηγεί σε ελλιπή αιτιολογία και έτσι ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ λόγο αναίρεσης για έλλειψη της απαιτούμενης από το Σύνταγμα και τον ΚΠΔ ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας προκύπτει ότι αποκλείεται η στήριξη της καταδίκης κατηγορουμένου σε μόνη τη μαρτυρική κατάθεση ή απολογία συγκατηγορουμένου αλλά δεν αποκλείεται η συνεκτίμηση της μαρτυρικής κατάθεσης ή της απολογίας συγκατηγορουμένου μαζί με τις άλλες αποδείξεις. Με τους από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Δ' του ΚΠΔ λόγους αμφοτέρων των αναιρέσεων αποδίδεται στην προσβαλλόμενη απόφαση η πλημμέλεια ότι το Πενταμελές Εφετείο στήριξε την ενοχή του αναιρεσείοντος Χ1 αποκλειστικά στην απολογία του συγκατηγορουμένου του Χ2, την δε ενοχή του αναιρεσείοντος Χ2 στην απολογία του συγκατηγορουμένου του Χ3 , με αποτέλεσμα η αιτιολογία και για τους δύο αναιρεσείοντες να είναι ελλιπής. Οι λόγοι αυτοί των αναιρέσεων είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι διότι όπως προκύπτει από το προαναφερόμενο σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης, το Εφετείο, για τη θεμελίωση της κρίσης του περί της ενοχής των αναιρεσειόντων για τις άνω αξιόποινες πράξεις έλαβε υπόψη του και τα άλλα αποδεικτικά μέσα, ήτοι τις καταθέσεις των μαρτύρων, τα έγγραφα που αναγνώσθηκαν και τις απολογίες των κατηγορουμένων αυτών. Σημειώνεται ότι στο αιτιολογικό της προσβαλλόμενης απόφασης από προφανή παραδρομή γίνεται αναφορά σε "απολογία του κατηγορουμένου" αντί του ορθού "απολογίες των κατηγορουμένων", στις οποίες περιλαμβάνεται και η απολογία του αναιρεσείοντος Χ1. Όμως, όσον αφορά την κρίση του Δικαστηρίου για την κατοχή και διάθεση απροσδιόριστης ποσότητας ηρωίνης και ποσότητας 2,4 γραμμαρίων ηρωίνης, η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης δεν είναι ειδική και εμπεριστατωμένη. Τούτο διότι δεν αναφέρονται συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που να θεμελιώνουν τα στοιχεία της αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης των ανωτέρω πράξεων, ενώ όπως ρητώς διαλαμβάνεται στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης, οι αναιρεσείοντες κατηγορούμενοι δεν είχαν στην κατοχή τους τη μεταφερόμενη με το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο Χ3 ποσότητα ηρωίνης βάρους 2,4 γραμμαρίων. Επομένως, οι εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' λόγοι αναίρεσης που λαμβάνονται υπόψη και αυτεπαγγέλτως (αρθρ. 511) είναι βάσιμοι και πρέπει να αναιρεθεί εν μέρει η προσβαλλόμενη απόφαση και συγκεκριμένα ως προς την καταδικαστική διάταξη της για κατοχή και διάθεση απροσδιόριστης ποσότητας ηρωίνης καθώς και ηρωίνης βάρους 2,4 γραμμαρίων, συνακόλουθα δε και ως προς της διάταξη της περί των επιβληθεισών για όλες τις πράξεις των αναιρεσειόντων ποινών, αφού κατά την επιμέτρηση τους λήφθηκε υπόψη η συνολική εγκληματική δράση τους.
ΠΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί εν μέρει την υπ' αριθ. 1425-1426/2008 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, ως προς αμφότερους τους αναιρεσείοντες και συγκεκριμένα μόνο ως προς την καταδικαστική διάταξη της για κατοχή και διάθεση απροσδιόριστης ποσότητας ηρωίνης και 2,4 γραμμαρίων ηρωίνης κατά συναυτουργία και κατ' εξακολούθηση και ως προς τη διάταξη της επιβληθείσης για τις παραβάσεις του ν. 1729/1987 ενιαίας ποινής εις έκαστον και παραπέμπει η υπόθεση κατά τα αναιρούμενα πιο πάνω μέρη της σε νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, συγκροτούμενο από άλλους δικαστές εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 30 Ιουνίου 2009.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 3 Αυγούστου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ