Θέμα
Αναιρέσεως απαράδεκτο, Πληρεξούσιος Δικηγόρος.
Περίληψη:
Αναίρεση: Παραδεκτό-απαράδεκτο. Αν ο κατηγορούμενος εκπροσωπείται από πληρεξούσιο δικηγόρο, η έφεση γίνει τυπικά δεκτή και αναβληθεί η συζήτηση της υπόθεσης στη μετ αναβολή συζήτηση, ο κατηγορούμενος αν δεν εμφανισθεί, δικάζεται ωσεί παρών και το δικαστήριο εξετάζει την έφεση κατ ουσία Η καταδικαστική αυτή απόφαση, που εκδόθηκε χωρίς την παρουσία του κατηγορουμένου θεωρείται ότι απαγγέλθηκε παρόντος αυτού, και από την επόμενη ημέρα καταχώρησης της στο ειδικό βιβλίο αρχίζει η προθεσμία προς άσκηση αναίρεσης ανεξαρτήτως αν η απόφαση, εκ περισσού, επιδόθηκε στον πληρεξούσιο δικηγόρο του κατηγορουμένου. Άσκηση αναίρεσης μετά την πάροδο εικοσαημέρου από της ως άνω καταχώρησης στο ειδικό βιβλίο. Απορρίπτει αίτηση αναίρεσης ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης άσκησης της.
ΑΡΙΘΜΟΣ 438/2013
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Νικόλαο Ζαΐρη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο, Γεώργιο Αδαμόπουλο, Ειρήνη Κιουρκτσόγλου-Πετρουλάκη, Εισηγήτρια και Μαρία Γαλάνη-Λεοναρδοπούλου, Αρεοπαγίτες.
Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ξένης Δημητρίου -Βασιλοπούλου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου.
Συνήλθε σε Συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 19 Φεβρουαρίου 2013, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του αναιρεσείοντος -κατηγορουμένου Β. Μ. του Θ., κατοίκου ..., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γεώργιο Στειρόπουλο, περί αναιρέσεως της υπ'αριθμ. 62936/2011 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημ/κείου Αθηνών.
Το Τριμελές Πλημ/κείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων -κατηγορούμενος ζητεί τώρα την αναίρεση της απόφασης αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 30 Οκτωβρίου 2012 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1275/12.
Έπειτα η Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου-Βασιλοπούλου εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Παντελή με αριθμό 12 και ημερομηνία 28 Ιανουαρίου 2013, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα: "Εισάγω ενώπιον Σας, κατά τα άρθρα 476 και 513§1α Κ.Π.Δ., την με αριθμό 7273/1-11-2012 αίτηση αναίρεσης του κατηγορουμένου Β. Μ. του Θ., κατοίκου ..., ασκηθείσα με δήλωση του κατ' άρθρου 473§2 Κ.Π.Δ., κατά της με αριθμό 62936/2011 απόφασης του Τριμελούς Πλημ/κείου Αθηνών με την οποία κηρύχθηκε ένοχος για μη καταβολή χρεών προς το δημόσιο και επιβλήθηκε σ' αυτόν ποινή φυλάκισης τριών (3) ετών και εκθέτω τα ακόλουθα: Ι. Κατά το άρθρο 476§1 Κ.Π.Δ. "όταν το ένδικο μέσο ασκήθηκε από πρόσωπο που δεν είχε το δικαίωμα ή εναντίον απόφασης ή βουλεύματος για τα οποία δεν προβλέπεται ή όταν ασκήθηκε εκπρόθεσμα ή χωρίς να τηρηθούν οι διατυπώσεις που ορίζονται από τον νόμο για την άσκηση του, καθώς και όταν έγινε νόμιμα παραίτηση από το ένδικο μέσο ή σε κάθε άλλη περίπτωση που ο νόμος ρητά προβλέπει ότι το ένδικο μέσο είναι απαράδεκτο, το δικαστικό συμβούλιο ή το δικαστήριο που είναι αρμόδιο να κρίνει σχετικά, ύστερα από πρόταση του Εισαγγελέα και αφού ακούσει τους διαδίκους που εμφανισθούν, κηρύσσει απαράδεκτο το ένδικο μέσο και διατάσσει τη εκτέλεση της απόφασης ή του βουλεύματος που έχει προσβληθεί και την καταδίκη στα έξοδα εκείνου που άσκησε το ένδικο μέσο. Περαιτέρω κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 465 Κ.Π.Δ. το ένδικο μέσο μπορεί να το ασκήσει ο διάδικος είτε αυτοπροσώπως, είτε μέσω αντιπροσώπου που έχει εντολή κατά τους όρους του άρθρου 96§1 Κ.Π.Δ., εφόσον το πληρεξούσιο προσαρτάται στη σχετική έκθεση ή προσκομίζεται στο γραμματέα ενώπιον του οποίου ασκήθηκε μέσα σε είκοσι ημέρες από την άσκηση του, κατά δε την παράγραφο 2 του ιδίου άρθρου το ένδικο μέσο κατά της καταδικαστικής αποφάσεως που παρέχεται σε εκείνον που καταδικάσθηκε μπορεί να ασκηθεί για λογαριασμό του και από τον συνήγορο που είχε παραστεί στη συζήτηση. Από τις προεκτεθείσες διατάξεις συνάγεται ότι η αίτηση αναίρεσης ασκείται είτε αυτοπροσώπως από τον ίδιο τον κατηγορούμενο, είτε μέσω αντιπροσώπου του και δη τόσο από τον δικηγόρο που παρέστη κατά τη συζήτηση εφόσον πρόκειται για απόφαση καταδικαστική, όσο και από τον αντιπρόσωπο που έχει εντολή κατά τους όρους του άρθρου 96§1 Κ.Π.Δ., εφόσον το έγγραφο της πληρεξουσιότητας προσαρτάται στη σχετική έκθεση ή προσκομίζεται στο γραμματέα ενώπιον του οποίου ασκήθηκε μέσα σε είκοσι ημέρες από την άσκηση της.
II. Στην προκείμενη περίπτωση, η αίτηση αναίρεσης ασκήθηκε από την δικηγόρο Θεσσαλονίκης Ξανθίππη Μωϋσίδου, η οποία δεν παρέστη κατά τη συζήτηση της υπόθεσης επί της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, ούτε προσκόμισε μέσα σε είκοσι ημέρες από την άσκηση της πληρεξούσιο με το οποίο να του παρέχεται σχετική εντολή για τη άσκηση του ενδίκου αυτού μέσου.
III. Κατά συνέπεια η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης πρέπει ν' απορριφθεί ως απαράδεκτη, λόγω του ότι ασκήθηκε χωρίς να τηρηθούν οι διατυπώσεις που ορίζονται από το νόμο για την άσκηση της και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα στον αναιρεσείοντα (476§1-583§1 Κ.Π.Δ.).
Για τους λόγους αυτούς Προτείνω: 1) Να απορριφθεί η με αριθμό 7273/2011 αίτηση αναίρεσης του Β. Μ. του Θ., που άσκησε δια της δικηγόρου Ξανθίππης Μωϋσίδη κατά της με αριθμό 62936/2011 απόφασης του Τριμελούς Πλημ/κείου Αθηνών και 2) Να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα στον αναιρεσείοντα. Αθήνα 14/1/2012 Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεώργιος Π.Παντελής".
Αφού άκουσε την Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος,
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 501 παρ. 1 ΚΠΔ, "αν κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ο εκκαλών δεν εμφανισθεί αυτοπροσώπως ή δια συνηγόρου του, αν συντρέχει η περίπτωση της παρ. 2 του άρθρου 340, η έφεση απορρίπτεται ως ανυποστήρικτη ...", Kατά δε την παρ. 4 του ίδιου άρθρου, "αν μετά την έναρξη της συζήτησης της έφεσης λάβει χώρα διακοπή ή αναβολή αυτής και κατά τη νέα συζήτηση ο εκκαλών κατηγορούμενος, αν και κλητεύθηκε νομίμως δεν εμφανιστεί όπως ορίζεται στην παράγραφο 1, δικάζεται σαν να ήταν παρών". Ορίζει δε η παρ. 2 του άρθρου 340, ότι "σε πταίσματα, πλημμελήματα και κακουργήματα επιτρέπεται να εκπροσωπείται ο κατηγορούμενος από συνήγορο, τον οποίο διορίζει με έγγραφη δήλωσή του ... Στην περίπτωση αυτή, ο κατηγορούμενος θεωρείται παρών και ο συνήγορός του ενεργεί όλες τις διαδικαστικές πράξεις γι' αυτόν". Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 502 παρ. 1 εδ.α' ΚΠΔ, "αν ο εκκαλών εμφανισθεί ο ίδιος ή ο συνήγορός του στην περίπτωση του άρθρου 340 παρ.2, η συζήτηση αρχίζει και ο εισαγγελέας αναπτύσσει συνοπτικά την έφεση" Από τις παραπάνω διατάξεις προκύπτει ότι, αν κατά τη συζήτηση εφέσεως, ο εκκαλών - κατηγορούμενος εμφανιστεί αυτοπροσώπως ή δια συνηγόρου, που τον εκπροσωπεί, κατ' άρθρο 340 παρ.2 του ΚΠΔ, κατά την έναρξη της διαδικασίας της κατ' έφεση δίκης, για να υποστηρίξει την έφεσή του και στη συνέχεια, μετά την έναρξη της συζητήσεως, απεχώρησε, λογίζεται σαν να ήταν παρών και στο υπόλοιπο μέρος της δίκης, το δε δικαστήριο, δεσμευόμενο από την εμφάνιση του εκκαλούντος - κατηγορουμένου, δε μπορεί να απορρίψει την έφεσή του ως ανυποστήρικτη κατά το άρθρο 501 ΚΠΔ, αλλά οφείλει να την ερευνήσει κατ' ουσία. Το αυτό ισχύει, για την ομοιότητα της περιπτώσεως και όταν ο εκκαλών - κατηγορούμενος ή ο συνήγορός που τον εκπροσωπεί, εμφανίσθηκε κατά την έναρξη της διαδικασίας της κατ' έφεση δίκης για να υποστηρίξει την έφεσή του και στη συνέχεια, κατόπιν σχετικού αιτήματος, η δίκη αναβλήθηκε και στη μετ' αναβολή δικάσιμο αυτός δεν εμφανίσθηκε, ούτε εκπροσωπήθηκε από δικηγόρο. Δηλαδή, στην περίπτωση αυτή, η αναβολή θεωρείται ότι έγινε μετά την έναρξη της διαδικασίας και της συζήτησης της εφέσεως, οπότε ο κατηγορούμενος λογίζεται σαν να ήταν παρών στη νέα μετ' αναβολή δικάσιμο και το δικαστήριο, δεσμευόμενο από την αρχική εμφάνιση του εκκαλούντος - κατηγορουμένου, δε μπορεί να απορρίψει την έφεσή του ως ανυποστήρικτη, αλλά οφείλει να τη δικάσει στην ουσία. Διαφορετικά, η απόφαση του Εφετείου είναι αναιρετέα, κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Η' του ΚΠΔ, για υπέρβαση εξουσίας (Ολ.ΑΠ 3/2006). Η άποψη αυτή συνάδει και με τη σκέψη που διατυπώνεται στην Αιτιολογική Έκθεση του Σχ.Κ.Π.Δ. για την αιτιολόγηση της ρύθμισης του άρθρου 501 παρ. 1 ΚΠΔ, σύμφωνα με την οποία, εκείνος ο οποίος αδικαιολόγητα δεν εμφανίζεται για να υποστηρίξει την έφεσή του, παραιτείται σιωπηρά από αυτήν, αναγνωρίζοντας την ορθότητα της προσβαλλόμενης αποφάσεως, υπό την έννοια, ότι δεν είναι νοητό η μετ' αναβολή μη εμφάνιση του εκκαλούντος - κατηγορουμένου, ο οποίος είχε εμφανισθεί και υποστηρίξει την έφεσή του σε προγενέστερη συζήτησή της, να θεωρείται ως σιωπηρή παραίτησή του από την έφεσή του και αναγνώριση της αποφάσεως που προσέβαλε.
Στην προκειμένη περίπτωση, από τα έγγραφα της δικογραφίας, που παραδεκτά επισκοπούνται από τον Άρειο Πάγο, προκειμένου να κριθεί η βασιμότητα των λόγων της αναιρέσεως, προκύπτουν τα ακόλουθα: Ο αναιρεσείων, με την 74094/2006 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, καταδικάστηκε σε πρώτο βαθμό, για το αδίκημα της μη καταβολής χρεών στο Δημόσιο και του επιβλήθηκε ποινή φυλακίσεως τριών (3) ετών. Κατά της αποφάσεως αυτής ο αναιρεσείων άσκησε έφεση, κατά την εκδίκαση της οποίας ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, στις 7-5-2008, παραστάθηκε δια πληρεξουσίου δικηγόρου, προς υποστήριξη της εφέσεώς του. Με την 31576/2008, απόφαση του παραπάνω Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, η έφεση έγινε τυπικά δεκτή και στη συνέχεια η υπόθεσή αναβλήθηκε, για κρείσσονας αποδείξεις, προκειμένου να προσκομιστεί εξοφλητική, σχετικά, με τη ρύθμιση των χρεών, απόδειξη, για τη ρητή δικάσιμο της 21-5-2009 χωρίς κλήτευση των παρόντων, κατηγορουμένου και μαρτύρων. Κατά τη δικάσιμο αυτή, ο κατηγορούμενος εκπροσωπήθηκε και πάλι από πληρεξούσιο δικηγόρο και η υπόθεση αναβλήθηκε κατ' άρθρο 349, λόγω σημαντικών αιτίων (ωράριο γραμματέως) για τη ρητή δικάσιμο της 26-11-2010 χωρίς κλήτευση του κατηγορουμένου και των μαρτύρων. Κατά τη δικάσιμο αυτή, ο κατηγορούμενος δεν εμφανίσθηκε και η υπόθεση αναβλήθηκε και αύθις, κατ' άρθρο 349, λόγω σημαντικών αιτίων, (ωράριο γραμματέως) αορίστως. Η υπόθεση επανεισήχθη για συζήτηση, κατά τη δικάσιμο της 3-11-2011, κατά την οποία δεν εμφανίσθηκε ο αναιρεσείων, ούτε εκπροσωπήθηκε από συνήγορο και έτσι, με την προσβαλλόμενη 62936/2011, απόφασή του, το δικαστήριο, αφού διαπίστωσε το νόμιμο και εμπρόθεσμο της κλητεύσεώς του, ερεύνησε κατ' ουσία την υπόθεση, σαν να ήταν παρών ο κατηγορούμενος, όπως ρητά αναφέρει στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης αποφάσεώς του, δεχθέν ότι κατά την αρχική δικάσιμο, στις 7-5-2008, οπότε και εκδόθηκε η 31576/2008 απόφαση που προαναφέρθηκε, είχε αρχίσει η διαδικασία αφού είχε γίνει τυπικά δεκτή η έφεση και αναβλήθηκε η υπόθεση για κρείσσονες αποδείξεις, και τελικά τον καταδίκασε (ερήμην, εννοεί χωρίς τη σωματική του παρουσία, γιατί δικονομικώς ήταν παρών γι' αυτό και ερευνήθηκε η ουσία της υποθέσεως) σε φυλάκιση τριών ετών, την οποία μετέτρεψε προς 10 ευρώ ημερησίως. Η καταδικαστική αυτή απόφαση, που εκδόθηκε χωρίς την παρουσία του κατηγορουμένου και, κατά τα προεκτεθέντα, θεωρείται ότι απαγγέλθηκε παρόντος αυτού, καταχωρήθηκε στο ειδικό βιβλίο των τελεσιδίκων αποφάσεων, όπως προκύπτει από την οικεία υπηρεσιακή βεβαίωση, την 23-12-2011. και από την επόμενη ημέρα άρχισε η προθεσμία προς άσκηση αναίρεσης, ανεξαρτήτως, αν η απόφαση, εκ περισσού, επιδόθηκε μεταγενέστερα, στον πληρεξούσιο δικηγόρο του κατηγορουμένου, στις 12.10.2012.
Επομένως, εφόσον η υπό κρίση αίτηση, για αναίρεση της αποφάσεως εκείνης, υπ' αριθ. 62936/2011, ασκήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του κατηγορουμένου, με δήλωση που επιδόθηκε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, την 1-11-2012, δηλαδή πολύ μετά την πάροδο των είκοσι ημερών από την παραπάνω καταχώρηση στο ειδικό βιβλίο, είναι εκπρόθεσμη και πρέπει, κατ' εφαρμογή του άρθρου 476 παρ. 1 του ΚΠΔ, να απορριφθεί ως απαράδεκτη. Να σημειωθεί ότι ναι μεν κατά την κατάθεση της ως άνω αίτησης αναίρεσης, δεν επισυνάφθηκε η σχετική εξουσιοδότηση, με την οποία παρείχετο η εντολή, στην ως άνω πληρεξούσια δικηγόρο του αναιρεσείοντος, για την άσκηση της αναίρεσης, η εξουσιοδότηση όμως αυτή, με βεβαίωση της γνησιότητας της υπογραφής του αναιρεσείοντος, από δικηγόρο προσκομίστηκε κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο, με ημερομηνία 30-10-2012, ήτοι προγενέστερη του χρόνου κατάθεσης της αναίρεσης (1-11-2012), και συνεπώς δε δημιουργήθηκε απαράδεκτο από τον ως άνω λόγο (Α.Π. 1243/2011).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 30 Οκτωβρίου 2012 υπ' αριθμό πρωτ. 1992/1-11-2012, αίτηση του Β. Μ. του Θ., κατοίκου ..., για αναίρεση της υπ' αριθ. 62936/2011 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, ανερχόμενα σε διακόσια πενήντα (250) Ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 12 Μαρτίου 2013. Και,
Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 19 Μαρτίου 2013.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ