Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Κτίσμα αυθαίρετο.
Περίληψη:
Παράβαση άρθρου 17 παρ. 8 Ν. 1337/83. Λόγος αναίρεσης για έλλειψη αιτιολογίας δεν συνιστά η αντιγραφή και μόνο του διατακτικού στο σκεπτικό. Δεν απαιτείται ειδική αιτιολογία του δόλου. Απορρίπτει αίτηση.
ΑΡΙΘΜΟΣ 2687/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
E' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Βασίλειο Λυκούδη - Εισηγητή, Ελευθέριο Νικολόπουλο, Αναστάσιο Λιανό και Βιολέττα Κυτέα, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 14 Νοεμβρίου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Χρυσού (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου ..., που παραστάθηκε με την πληρεξούσια δικηγόρο του Γεωργία Κότζη, περί αναιρέσεως της 4518/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 27 Ιουνίου 2008 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1366/2008.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Kατά το άρθρο 17 παρ. 8 του ν. 1337/1983, όπως η διάταξη αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 παρ. 13 του ν. 2242/1994, οι ιδιοκτήτες ή εντολείς κατασκευής αυθαιρέτων, οι μηχανικοί που συντάσσουν την μελέτη ή έχουν την επίβλεψη του έργου και οι εργολάβοι κατασκευής του τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξ (6) μηνών ή με χρηματική ποινή από 500.000 μέχρι 5.000.000 δραχμές, ανάλογα με την αξία του αυθαιρέτου έργου και τον βαθμό υποβάθμισης του φυσικού ή πολιτιστικού περιβάλλοντος, και αν η πιο πάνω πράξη έχει γίνει από αμέλεια τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης μέχρι ένα (1) χρόνο ή με χρηματική ποινή από 200.000 μέχρι 2.000.000 δρχ., κατά δε το άρθρο 22 του ν. 1577/1985, αυθαίρετο είναι το έργο που κατασκευάζεται είτε χωρίς άδεια της αρμόδιας Πολεοδομικής Υπηρεσίας, είτε καθ' υπέρβασή της, ή με βάση ανακληθείσα τέτοια άδεια. Εξ άλλου η απαιτούμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της δικαστικής απόφασης, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον, από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ λόγο αναίρεσης, υπάρχει όταν, προκειμένου για καταδικαστική απόφαση, περιέχονται σ' αυτή, με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελίωσαν και οι σκέψεις και οι νομικοί συλλογισμοί με βάση τους οποίους υπήχθησαν τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν στην ουσιαστική ποινική διάταξη που στη συγκεκριμένη περίπτωση εφαρμόσθηκε. Δεν αποτελούν όμως λόγο αναιρέσεως η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ειδικότερα η εσφαλμένη εκτίμηση των εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των καταθέσεων των μαρτύρων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολόγησης κάθε αποδεικτικού στοιχείου χωριστά και η παράλειψη της αξιολογικής συσχετίσεως μεταξύ των αποδεικτικών στοιχείων, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές πλήττεται η αναιρετικά ανέλεγκτη κρίση του. Για το δόλο δεν υπάρχει ανάγκη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, διότι αυτός ενυπάρχει στην παραγωγή των περιστατικών και προκύπτει από αυτήν. Τέτοια αιτιολογία απαιτείται μόνο στις περιπτώσεις που για τη θεμελίωση της υποκειμενικής υπόστασης του εγκλήματος αρκεί ο ενδεχόμενος δόλος ή αξιώνεται από το νόμο ειδικός δόλος. Μόνη δε η αποδοχή από το Δικαστήριο στο σκεπτικό της απόφασης, ύστερα από την εκτίμηση των αποδείξεων, ως αιτιολογίας, έστω και κατ` αντιγραφή του περιεχομένου του διατακτικού της απόφασης, δεν συνιστά άνευ ετέρου έλλειψη της κατά νόμο αιτιολογίας της απόφασης, εκτός εάν στο διατακτικό και κατ` ανάγκη επί αντιγραφής του στο σκεπτικό της απόφασης, δεν εκτίθενται με σαφήνεια και πληρότητα τα πραγματικά περιστατικά που συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση της πράξης για την οποία καταδικάσθηκε ο αναιρεσείων. Εξάλλου, για να είναι σαφής και ορισμένος και εντεύθεν παραδεκτός ο προβλεπόμενος στη διάταξη του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ του ΚΠΔ, λόγος αναιρέσεως, της ελλείψεως της απαιτούμενης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, πρέπει, αν υπάρχει αιτιολογία, αλλά δεν είναι ειδική και εμπεριστατωμένη, να προσδιορίζεται επιπλέον σε τι ακριβώς συνίσταται η έλλειψη αυτή, αναφορικά με το συγκεκριμένο ή τα συγκεκριμένα πληττόμενα κεφάλαια του βουλεύματος ή της αποφάσεως.
Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σκεπτικό της προσβαλλόμενης 4518/2008 απόφασης, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, που δίκασε ως εφετείο, δέχτηκε, κατά την ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του, ότι από τα αποδεικτικά στοιχεία που λεπτομερώς κατ` είδος αναφέρει, προέκυψαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:
"Ο κατηγορούμενος στο .... και στη θέση "... στις 15.1.2003 με πρόθεση προέβην ως ιδιοκτήτης στην κατασκευή αυθαιρέτου κτίσματος. Ειδικότερα με την ιδιότητα του αυτή προέβη στην κατασκευή οικίας και ψησταριάς επί της οδού ... στον ακάλυπτο χώρο, χωρίς προηγουμένως να εφοδιασθεί με την απαιτουμένη άδεια της αρμοδίας Πολεοδομικής Υπηρεσίας". Ακολούθως με βάση τα περιστατικά αυτά το δικάσαν Δικαστήριο κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα και του επέβαλε ποινή φυλάκισης έξι μηνών, την οποία μετάτρεψε σε χρηματική, προς 4,40 ευρώ ημερησίως. Με αυτά που δέχθηκε το δικαστήριο της ουσίας διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την κατά τα ανωτέρω ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σε αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση της παράβασης του άρθρου 17 παρ. 8 του ν. 1337/1983, όπως ίσχυε κατά το χρόνο τέλεσης της πράξης για την οποία καταδικάσθηκε ο αναιρεσείων, τις αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά, καθώς επίσης και τους συλλογισμούς με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή τους στην ανωτέρω ουσιαστική ποινική διάταξη, την οποία εφάρμοσε ορθά, χωρίς να την παραβιάσει εκ πλαγίου και να στερήσει έτσι την απόφαση από νόμιμη βάση. Για την πληρότητα δε της αιτιολογίας αυτής δεν απαιτείται η παράθεση επιπλέον στοιχείων, ούτε η αναφορά "ποία ήσαν τα έγγραφα τα οποία ελήφθησαν υπ' όψη", όπως αιτιάται ο αναιρεσείων, αρκούσης της αναφοράς ότι λήφθηκαν υπόψη τα έγγραφα που αναγνώστηκαν στο ακροατήριο, δηλαδή, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της δίκης επί της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, "η υπ' αρ. 5411/20-1-2006 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών με τα πρακτικά της και τα έγγραφα". Εξάλλου από το γεγονός ότι τα περιστατικά που αναφέρονται στο σκεπτικό της απόφασης συμπίπτουν με εκείνα του διατακτικού δεν δημιουργείται κατ` ανάγκη εξ αυτού και μόνο έλλειψη αιτιολογίας της απόφασης, αφού αυτή, όπως εκτέθηκε, περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που συγκροτούν αντικειμενικά και υποκειμενικά την πράξη. Οι προβαλλόμενες δε από τον αναιρεσείοντα σχετικές αιτιάσεις ότι "το διατακτικό αποτελεί πιστή επανάληψη του αιτιολογικού" και ότι έλλειψη αιτιολογίας υπάρχει "και όταν η έκθεση των περιστατικών αυτών είναι ελλιπής, ώστε να δημιουργείται αμφιβολία ως προς την τέλεση της πράξεως για την οποία κηρύχθηκε ένοχος ο κατηγορούμενος", είναι αόριστες, αφού δεν προσδιορίζεται σε τι ακριβώς συνίσταται, στην συγκεκριμένη περίπτωση, η έλλειψη αυτή, αναφορικά με το συγκεκριμένο ή τα συγκεκριμένα πληττόμενα κεφάλαια της, έστω και κατ' αντιγραφή του διατακτικού, αποφάσεως. Περαιτέρω, αναφορικά με το δόλο του αναιρεσείοντος γίνεται μνεία στην απόφαση ότι η πράξη του τελέσθηκε από πρόθεση, χωρίς να απαιτείται ειδικότερη αιτιολογία, αφού ο δόλος ενυπάρχει στην παραγωγή των περιστατικών και προκύπτει από αυτήν. Επομένως, ο μοναδικός, από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ ΚΠΔ, λόγος αναίρεσης, με τον οποίο, με την επίκληση των πιο πάνω αιτιάσεων αποδίδεται στην προσβαλλόμενη απόφαση η πλημμέλεια της έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, είναι αβάσιμος.
Οι λοιπές αιτιάσεις του αναιρεσείοντος, μεταξύ των οποίων και ότι "το πόρισμα στο οποίο απέληξε η προσβαλλομένη απόφαση δεν προέκυψε από κανένα αποδεικτικό στοιχείο", απαραδέκτως προβάλλονται, καθόσον με την επίφαση της ελλείψεως αιτιολογίας πλήττεται η ανέλεγκτη περί τα πράγματα εκτίμηση του Συμβουλίου Εφετών. Μετά από αυτά η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το άρθρο 583 παρ. 1 ΚΠΔ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 27-6-2008 αίτηση του ..., για αναίρεση της 4518/2008 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών . Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 5 Δεκεμβρίου 2008. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 19 Δεκεμβρίου 2008.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ