Αυτόματη μετάφραση - Automatic translation (Google translate)

Σύνδεσμος απόφασης


<< Επιστροφή

Απόφαση 1692 / 2009    (Ζ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Θέμα
Ποινή συνολική, Νόμου εφαρμογή και ερμηνεία, Εισαγγελέας Αρείου Πάγου.




Περίληψη:
Καθορισμός συνολικής ποινής (άρθρο 551 ΚΠΔ) με ποινές που προέρχονται από προηγούμενη συγχώνευση). Εσφαλμένη εφαρμογή ταυ νόμου. Αίτηση αναίρεσης από Εισαγγελέα Αρείου Πάγου. Αναίρεση απόφασης και παραπομπή στο Δικαστήριο της ουσίας για νέα επιμέτρηση ποινών.




Αριθμός 1692/2009

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Z' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Εμμανουήλ Καλούδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, ο οποίος ορίσθηκε με την υπ' αριθ. 42/2009 πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου (κωλυομένου του Αντιπροέδρου Γρηγορίου Μάμαλη), Νικόλαο Ζαΐρη, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο, Παναγιώτη Ρουμπή - Εισηγητή και Κωνσταντίνο Φράγκο, Αρεοπαγίτες.

Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 13 Μαΐου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Παναγιώτη Νικολούδη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, περί αναιρέσεως της 307/2008 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Θράκης. Με κατηγορούμενο τον ... κάτοικο .... και ήδη κρατουμένου στις Δικαστικές Φυλακές ... που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Σπυρίδωνα Σταματάκη.

Το Πενταμελές Εφετείο Θράκης, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζητεί τώρα την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην με αριθμό και ημερομηνία 6/9.2.2009 έκθεση αναιρέσεως, η οποία συντάχθηκε ενώπιον της Γραμματέως του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου Γεωργίας Στεφανοπούλου και καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 201/2009.

Αφού άκουσε
Τον Αντεισαγγελέα, που ζήτησε να γίνει δεκτή η έκθεση αναίρεσης, και τον πληρεξούσιο δικηγόρο του κατηγορουμένου, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 551 παρ. 3 του ΚΠΔ, κατά της απόφασης με την οποία καθορίζεται συνολική εκτιτέα ποινή επιτρέπεται η άσκηση αναίρεσης στον καταδικασμένο και τον Εισαγγελέα, για λόγους που περιέχονται στο άρθρο 510 παρ. 1 του αυτού Κώδικα, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται: 1) η έλλειψη της ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας που επιβάλλεται από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ (περίπτωση υπό στοιχ. Δ) και 2) η εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάτάξης (περίπτωση υπό στοιχ. Ε). Ειδικότερα στην πρώτη των ως άνω δύο περιπτώσεων, για να είναι αιτιολογημένη η κρίση του δικαστηρίου, αναφορικώς με τη συνδρομή ή μη των προϋποθέσεων των άρθρων 94, 96 και 97 του ΠΚ, όπως το τελευταίο αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του ν. 410/1976, πρέπει να αναφέρονται στην προσβαλλόμενη απόφαση οι επί μέρους καταδικαστικές αποφάσεις και οι ποινές που έχουν επιβληθεί και να προκύπτει ότι οι ποινές αυτές συναντώνται κατά την εκτέλεσή τους. Εξάλλου, εσφαλμένη ερμηνεία ουσιαστικής ποινικής διάταξης, στην έννοια της οποίας εμπίπτει και αυτή του άρθρου 551 του ΚΠΔ κατά το μέρος που αναφέρεται στον καθορισμό συνολικής ποινής, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 94 έως 97 του ΠΚ για τη συρροή, υπάρχει όταν ο δικαστής αποδίδει στο νόμο διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει, ενώ εσφαλμένη εφαρμογή όταν το δικαστήριο δεν υπήγαγε ορθά τα πραγματικά περιστατικά που δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόστηκε.
Στην προκειμένη περίπτωση, το Πενταμελές Εφετείο Θράκης που εξέδωσε την προσβαλλόμενη υπ' αριθ. 307/2008 απόφαση, καθόρισε σε βάρος του κατηγορουμένου ..., εκτός της χρηματικής ποινής (που δεν αποτελεί αντικείμενο εξέτασης της κρινόμενης αιτήσεως αναιρέσεως) συνολική ποινή κάθειρξης είκοσι δύο (22) ετών, για τις επί μέρους ποινές που είχαν επιβληθεί σ' αυτόν: α) με την υπ' αριθ. 127/2005 απόφαση αυτού ποινή κάθειρξης των δέκα επτά (17) ετών και τεσσάρων (4) μηνών (κατά συγχώνευση) και β) με την υπ' αριθ. 168/2007 απόφαση του ίδιου δικαστηρίου ποινή κάθειρξης ένδεκα (11) ετών. Όπως όμως προκύπτει από το υπ' αριθ. πρωτ. ... έγγραφο της Δικαστικής Φυλακής..., σε συνδυασμό με τα από 1.6.2005 αποφυλακιστήριο της δικαστικής φυλακής ..., που αφορά τον ως άνω κατηγορούμενο, αυτός είχε αποφυλακισθεί την 1.6.2005, αφού είχε εκτίσει την συγχωνευτική ποινή του που καθόρισε η πρώτη των ως άνω δύο προαναφερομένων αποφάσεων του Πενταμελούς Εφετείου Θράκης (η υπ' αριθ. 127/2005), με ευεργετικό υπολογισμό γι' αυτόν 1261 ημερών εργασίας. Επομένως, όταν το εν λόγω δικαστήριο προέβη σε νέα συγχώνευση των ποινών στις 18.12.2008 με την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, λαμβάνοντας ως ποινή βάσης την καθοριζόμενη από την ως άνω υπ' αριθ. 127/2005 απόφαση, ως μεγαλύτερη εκείνης από την καθοριζομένη από την υπ' αριθ. 168/2007 απόφαση του ίδιου δικαστηρίου (Πενταμελούς Εφετείου Θράκης), εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε την ως άνω ουσιαστικού δικαίου διάταξη του άρθρου 551 του ΚΠΔ, αφού η πρώτη των συγχωνευεθσών ποινών είχε ήδη εκτιθεί και συνεπώς αυτές δεν συναντήθηκαν ποτέ κατά την εκτέλεσή τους, προϋπόθεση αναγκαία για την συγχώνευσή τους. Πλέον αυτών, η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης με την αναφορά μόνον ότι "συντρέχουν δε οι όροι του άρθρου 97 ΠΚ, πρέπει να γίνει δεκτή από το Δικαστήριο αυτό, ενόψει του ότι οι ως άνω ποινές συναντώνται κατά την εκτέλεσή του, δεν είναι η απαιτούμενη και στην περίπτωση αυτή ειδική και αιτιολογημένη.
Συνεπώς, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου με την παραδοχή ως βασίμων των από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ και Ε' λόγων αναιρέσεως (του πρώτου αυτών εξεταζομένου και αυτεπαγγέλτως - άρθρο 511 ΚΠΔ), να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, το οποίο είναι δυνατόν να συγκροτηθεί από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως (άρθρο 519 ΚΠΔ).


ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την υπ' αριθ. 307/2008 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Θράκης. Και
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο που θα συγκροτηθεί από άλλους Δικαστές, εκτός εκείνων που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 24 Ιουνίου 2009. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 21 Ιουλίου 2009.

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή