Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Αναβολής αίτημα, Δικαστηρίου σύνθεση.
Περίληψη:
Η ακυρότητα της διαδικασίας λόγω κακής σύνθεσης του δικαστηρίου, στην περίπτωση που οι συνθέσεις καταρτίζονται με κλήρωση, πρέπει να προταθεί πριν αρχίσει η αποδεικτική διαδικασία της υπόθεσης, αλλιώς καλύπτεται. Απορρίπτεται ο λόγος αναιρέσεως για ακυρότητα λόγω κακής σύνθεσης του δικαστηρίου. Αιτιολογημένη απόρριψη αιτήματος αναβολής για περισσότερες αποδείξεις. Απορρίπτεται η αίτηση.
ΑΡΙΘΜΟΣ 1098/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Θεοδώρα Γκοϊνη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο, Ιωάννη Παπαδόπουλο-Εισηγητή, Ιωάννη Γιαννακόπουλο και Ανδρέα Ξένο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 17 Μαρτίου 2010, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθανασίου Κατσιρώδη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και του Γραμματέα Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση
των αναιρεσείοντων - κατηγορουμένων: 1) Χ1 και 2) Χ2 κατοίκων ..., που εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Ιωάννη Θεοδοσίου περί αναιρέσεως της 4336/2009 αποφάσεως Τριμελούς Εφετείου Αθηνών.
Με πολιτικώς ενάγοντες τους 1)Ψ1 και 2)Ψ2 συζ. Ψ1, κάτοικοι ..., που δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο.
Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και οι αναιρεσείοντες -κατηγορούμενοι ζητούν την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 20 Νοεμβρίου 2009 αίτησή τους αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1691/09.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο των αναιρεσειόντων, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 171 στοιχ. ι περίπ α'του ΚΠΔ, ακυρότητα που λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως, από το δικαστήριο σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και στον Αρειο Πάγο ακόμη προκαλείται αν δεν τηρηθούν οι διατάξεις που καθορίζουν τη σύνθεση του δικαστηρίου, σύμφωνα με τις ειδικές διατάξεις του οργανισμού δικαστηρίου και του νόμου περί μεικτών ορκωτών δικαστηρίων για ακυρότητα εξαιτίας κακής σύνθεσής του. Περαιτέρω κατά το άρθρο 17 στοιχ. Β παρ. 1 έως 5 και 10 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών (Ν. 1756/1988), σε όσα πρωτοδικεία και εφετεία υπηρετούν περισσότεροι από δεκαπέντε δικαστές και στις εισαγγελίες τους, οι συνθέσεις των ποινικών δικαστηρίων καταρτίζονται με κλήρωση, προς τούτο δε καταρτίζονται πίνακες με τα ονόματα των δικαστών και εισαγγελέων και κληρώνονται για κάθε δικαστήριο οι Πρόεδροι και τα μέλη του δικαστηρίου και οι Εισαγγελείς, με την ίδια δε διαδικασία ορίζονται οι αναπληρωματικοί δικαστές και εισαγγελείς, ενώ η μη τήρηση των ανωτέρω διατάξεων συνεπάγεται ακυρότητα, που καλύπτεται αν δεν προταθεί πριν αρχίσει η αποδεικτική διαδικασία της υπόθεσης.
Εν προκειμένω οι αναιρεσείοντες προβάλλουν ότι η προσβαλλόμενη υπ' αριθ. 4336/2009 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών με την οποία καταδικάστηκαν σε συνολική ποινή φυλακίσεως εννέα (9) μηνών ο καθένας για τις πράξεις την πλαστογραφία με χρήση κατ' εξακολούθηση και της απάτης στο δικαστήριο ο Χ1 και της ηθικής αυτουργίας στις ανωτέρω πράξεις ο Χ2, πάσχει απόλυτη ακυρότητα λόγω κακής σύνθεσης του δικαστηρίου, επειδή: α) προήδρευσε Εφέτης χωρίς να αναφέρεται αν υπήρχε κώλυμα των Προέδρων Εφετών, β) δεν αναφέρεται η πράξη με την οποία αναπληρώθηκε το μέλος της σύνθεσης Μαρία Λιάσκου από τον Εφέτη Δημήτριο Κωστόπουλο και αν ο τελευταίος περιλαμβανόταν στον πίνακα αναπληρωματικών και γ) αν το κώλυμα της Εφέτη Μαρίας Λιάσκου υπήρχε και στη επόμενη δικάσιμο της 21-5-2009. Όπως, όμως, προκύπτει από τα πρακτικά της δίκης και ενόψει του ότι οι συνθέσεις στο εφετείο Αθηνών καταρτίζονται με κλήρωση, οι αναιρεσείοντες δεν πρόβαλαν την άνω ακυρότητα, η οποία έτσι, ακόμη και να υπήρχε, καλύφθηκε. Επομένως ο σχετικός λόγος αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α του ΚΠΔ, είναι αβάσιμος. Από τις διατάξεις των άρθρων 352, 353 και 139 του ΚΠΔ προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος έχει δικαίωμα να ζητήσει την αναβολή της δίκης για περισσότερες αποδείξεις με σκοπό να προσκομιστούν νέες αποδείξεις. Η παραδοχή ή μη του σχετικού αιτήματος απόκειται μεν στην κυριαρχική κρίση του δικαστηρίου της ουσίας, οφείλει όμως αυτό να απαντήσει στο υποβαλλόμενο αίτημα αναβολής και σε περίπτωση απορρίψεώς του να αιτιολογήσει ειδικά την απόρριψή του, αλλιώς ιδρύεται ο από το άρθρο 510 παρ. 1 του στοιχ. Δ του Κ.πολ.Δ λόγος αναιρέσεως.
Εν προκειμένω οι αναιρεσείοντες υπέβαλαν αίτημα αναβολής της δίκης με το ακόλουθο περιεχόμενο: "Υποβάλλω το αίτημα στο Δικαστήριο Σας. Όπως διαταχθεί μέσω της Εισαγγελίας, αν διαβιβασθούν στην παρούσα δικογραφία, τα πρωτότυπα τιμολόγια ή Δελτία Αποστολής, τα οποία έχουν προσκομισθεί από την Ψ2 στην Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων με αριθμούς ... όπως αυτά περιγράφονται στην από 12-7-2006 αίτησης της Ψ2 προς την άνω Υπηρεσία, και να διαβιβασθεί και το πόρισμα της άνω υπηρεσίας σχετικά με εμάς, την μηνύτρια και τα συνεργεία (εκδότες των παραστατικών), προκειμένου να σχηματίσει πλήρης αντίληψη, για το ποιος πλαστογράφησε, και ποιος είχε συμφέρον να κάνει μια τέτοια ενέργεια, και εάν εγώ είχα κάποιο συμφέρον να θέσω τους αριθμούς κυκλοφορίας που δεν ανήκουν σε μένα στα οχήματα, σύμφωνα με την αίτηση αναφορά της μηνύτριας που έλαβε αριθ. πρωτ. ΕΜΠ .. και χρεώθηκε στην Υποδιεύθυνση Ε'τμήμα 23". Το αίτημα αυτό απέρριψε το Δικαστήριο με την ακόλουθή αιτιολογία: "Το αίτημα αναβολής, που υπέβαλαν οι κατηγορούμενοι, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο, αφού όπως γίνεται δεκτό από την πλευρά των κατηγορουμένων, τα πρωτότυπα των προαναφερομένων εγγράφων, δηλαδή η ... απόδειξη παροχής υπηρεσίων και τα υπ' αριθ, ... τιμολόγια - δελτία αποστολής, έχουν εξαφανιστεί, οπότε μία αναβολή θα ήταν άνευ αντικειμένου. Επιπρόσθετα όμως το Δικαστήριο δεν κρίνει αναγκαία την αναβολή, και για το λόγο ότι, ενόψει όλων των άλλων αποδεικτικών μέσων, μπορεί να σχηματίσει πλήρη δικανική πεποίθηση". Η ανωτέρω αιτιολογία της απόρριψης του αιτήματος αναβολής, είναι ειδική και εμπεριστατωμένη, αφού αναφέρει τους λόγους για τους οποίους δεν κρίνεται σκόπιμη και αναγκαία η αναβολή. Επομένως ο σχετικός λόγος αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ του ΚΠΔ, είναι αβάσιμος. Οι λοιπές αιτιάσεις των αναιρεσειόντων, με την επίφαση της έλλειψης αιτιολογίας πλήττουν την αναιρετικά ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του Δικαστηρίου και γι' αυτό είναι απαράδεκτες. Μετά από αυτά πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως και να επιβληθούν στους αναιρεσείοντες τα έξοδα της ποινικής διαδικασίας (άρθρ. 583 παρ. 1 του ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 20-11-2009 αίτηση των: 1) Χ1 και 2) Χ2, για αναίρεση της υπ' αριθ, 4336/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Επιβάλλει στους αναιρεσείοντες τα έξοδα της ποινικής διαδικασίας, που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ για τον καθένα.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 14 Απριλίου 2010. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 27 Μαΐου 2010.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ