Θέμα
Σύμβαση εξαρτημένης εργασίας.
Περίληψη:
Η καταγγελία της σύμβασης εργασίας, όταν γίνεται αποκλειστικά από εκδίκηση ή εχθρότητα του εργοδότη προς το πρόσωπο του μισθωτού, οφειλομένη σε προηγούμενη συνδικαλιστική δράση του τελευταίου, υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλονται από την καλή πίστη, τα χρηστά ήθη, τον κοινωνικό και οικονομικό σκοπό του δικαιώματος, είναι δε άκυρη ως καταχρηστική σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 281, 174 και 180 ΑΚ.
Αριθμός 2183/2014
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Β1' Πολιτικό Τμήμα
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Νικόλαο Λεοντή, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Ανδρέα Δουλγεράκη, Νικόλαο Πάσσο, Μιχαήλ Αυγουλέα και Χρήστο Βρυνιώτη, Αρεοπαγίτες.
ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 4 Νοεμβρίου 2014, με την παρουσία και της Γραμματέως Ελένης Τσιουρή, για να δικάσει μεταξύ:
Της αναιρεσείουσας: Της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία "ΜΕΤΑΛΛΙΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΙ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε." που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Κωνσταντίνο Μπακόπουλο και κατέθεσε προτάσεις.
Των αναιρεσιβλήτων: 1. Βασιλείου Καλαντζή του Γεωργίου, 2. Κωνσταντίνου Βογιατζή του Γεωργίου και 3. Αλέξη Παυλίδη του Χρήστου, κατοίκων Βόλου, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον Αντώνη Ρουπακιώτη με δήλωση κατ' άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ και κατέθεσαν προτάσεις.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την με αριθ. Πρωτ. 21/10-3-2010 αγωγή των ήδη αναιρεσιβλήτων και την πρόσθετη παρέμβαση προσώπων που δεν είναι διάδικοι στην παρούσα υπόθεση, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Βόλου. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις:15/2011 οριστική του ίδιου Δικαστηρίου και 272/2012 μη οριστική και 322/2013 οριστική απόφαση του Εφετείου Λάρισας. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί η αναιρεσείουσα με την από 20-12-2013 αίτησή της. Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης, Ανδρέας Δουλγεράκης ανέγνωσε την από 23-10-2014 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της αιτήσεως αναιρέσεως.
Ο πληρεξούσιος της αναιρεσείουσας ζήτησε την παραδοχή της αιτήσεως και την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 14§4 του ν. 1264/1982, είναι άκυρη η καταγγελία της εργασιακής σύμβασης για νό΅ι΅η συνδικαλιστική δράση. Για την εφαρ΅ογή της διάταξης αυτής, απαιτείται νό΅ι΅η συνδικαλιστική δράση και αιτιώδης σύνδεσ΅ος ΅εταξύ αυτής και της καταγγελίας της εργασιακής σύμβασης. Κατά την έννοια της παραπάνω διάταξης και εκείνης του άρθρου 23 του Συντάγ΅ατος, νό΅ι΅η συνδικαλιστική δράση είναι κάθε δραστηριότητα που γίνεται ΅ε σκοπό τη διαφύλαξη και προαγωγή των εργασιακών, οικονο΅ικών ασφαλιστικών, κοινωνικών και συνδικαλιστικών συμφερόντων και δικαιω΅άτων των εργαζο΅ένων, εφόσον από αυτή δεν επηρεάζεται (ά΅εσα η έ΅΅εσα) ο ρυθ΅ός της εκτελούμενης εργασίας. Μορφές συνδικαλιστικής δράσης αποτελούν η συλλογική δραστηριοποίηση για την ίδρυση επαγγελματικού σω΅ατείου εργαζο΅ένων, η υποβολή υποψηφιότητας για εκλογή ως ΅έλους διοικητικών οργάνων του σω΅ατείου, η εκλογή και δραστηριοποίηση ΅έσα στα όργανα αυτά, συλλογικές πρωτοβουλίες ενεργοποίησης σωματειακών διαδικασιών ανάδειξης νέας διοίκησης του σω΅ατείου προς επιδίωξη και υλοποίηση συγκεκρι΅ένων εργασιακών ή οικονο΅ικών στόχων, η συμμετοχή σε απεργίες ή άλλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις του σω΅ατείου- εργαζο΅ένων για την επίτευξη κοινών συνδικαλιστικών στόχων κ.λ.π. Εφόσον υπάρχει νό΅ι΅η συνδικαλιστική δράση και αιτιώδης σύνδεσ΅ος αυτής ΅ε την καταγγελία της σύ΅βασης, τότε η καταγγελία είναι (ευθέως από το νό΅ο) άκυρη, ανεξάρτητα από το αν η συνδικαλιστική δράση προκάλεσε ή όχι προσωπική διένεξη η αντιπαράθεση ΅ισθωτού και εργοδότη. Επίσης, για την ακυρότητα της προαναφερό΅ενης καταγγελίας, δεν απαιτείται η συνδικαλιστική δράση του ΅ισθωτού να υπήρξε αποκλειστικά η κύρια αιτία της καταγγελίας, αλλά αρκεί να συνέτεινε αιτιωδώς ως απλή συντρέχουσα αιτία σ' αυτή, με την έννοια ότι ο εργοδότης δεν θα έφθανε στην απόλυση του μισθωτού, χωρίς τη συνδικαλιστική δράση του τελευταίου. Εξάλλου, η καταγγελία της σύμβασης εργασίας, όταν γίνεται αποκλειστικά από εκδίκηση ή εχθρότητα του εργοδότη προς το πρόσωπο του μισθωτού οφειλόμενη σε προηγούμενη συνδικαλιστική δράση του τελευταίου, υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλονται από την καλή πίστη, τα χρηστά ήθη, τον κοινωνικό και οικονομικό σκοπό του δικαιώματος, είναι δε άκυρη ως καταχρηστική σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 281,174 και 180 Α.Κ. Στην προκειμένη περίπτωση το Εφετείο με την προσβαλλόμενη απόφαση του, δέχθηκε τα παρακάτω, κρίσιμα για την έρευνα των λόγων αναίρεσης, πραγματικά περιστατικά : Η πρώτη εναγομένη (ήδη αναιρεσείουσα) δραστηριοποιείται στο χώρο της κατασκευής και ανέγερσης μεταλλικών κατασκευών και της ανάληψης τεχνικών έργων, τα τελευταία δε έτη έχει επίσης ως αντικείμενο την κατασκευή έργων αμυντικής τεχνολογίας και εξοπλισμού. Για τις ανάγκες της λειτουργίας της στη βιομηχανική εγκατάσταση που διατηρεί στη Ν. Ιωνία Μαγνησίας προσέλαβε τους ενάγοντες,(ήδη αναιρεσίβλητους) με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, και συγκεκριμένα, προσέλαβε τον πρώτο ενάγοντα την 19.7.1999, το δεύτερο την 6.6.2005 και τον τρίτο την 1.3.2005, προκειμένου να εργαστούν ως εργατοτεχνίτες-σιδηρουργοί-συναρμολογητές, προέβη δε σε αναγγελία των προσλήψεων αυτών στον ΟΑΕΔ. Οι τελευταίοι παρείχαν τις υπηρεσίες τους έως την 12.2.2010, οπότε η πρώτη εναγομένη κατήγγειλε εγγράφως τις συμβάσεις εργασίας τους και προέβη αυθημερόν στην κοινοποίηση αυτών προς τους ίδιους, προσφέροντας ταυτόχρονα στον καθέναν εξ αυτών και το αντίστοιχο ποσό της αποζημίωσης απόλυσης, το οποίο ενσωματώθηκε σε τραπεζικές επιταγές και συγκεκριμένα, στον πρώτο ενάγοντα το ποσό των 9.600,στο δεύτερο το ποσό των 2.000 και στον τρίτο το ποσό των 2.000. Οι ενάγοντες αρνήθηκαν να παραλάβουν τις ανωτέρω επιταγές και για το λόγο αυτό, η πρώτη εναγομένη προέβη σε δημόσια κατάθεση των σχετικών ποσών, συντάχθηκαν δε προς τούτο τα με αριθμούς 86359, 68360 και 66361/18.2.2010 γραμμάτια σύστασης παρακαταθήκης, τα οποία κατατέθηκαν στη Συμβολαιογράφο Βόλου Σουζάνα Ψαρογιώρου και ακολούθως αντίγραφα αυτών των πράξεων κατάθεσης επιδόθηκαν στους ενάγοντες. Στις 18.2.2010 οι ενάγοντες προσέφυγαν στην Επιθεώρηση Εργασίας, επικαλούμενοι, ότι η πρώτη εναγομένη προέβη στην απόλυσή τους από λόγους εμπάθειας και εκδίκησης προς το πρόσωπο τους για τη νόμιμη συνδικαλιστική τους δράση που κορυφώθηκε στις εκλογές της 23.10.2009. Στο εργοστάσιο της εναγομένης στη Ν. Ιωνία του νομού Μαγνησίας, λειτουργεί η πρωτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση με την επωνυμία "Σύλλογος Προσωπικού Εργοστασίου ΜΕΤΚΑ Α.Ε. Βόλου", η οποία συστήθηκε το έτος 1972. Στις 23.10.2009 διενεργήθηκαν εκλογές για την ανάδειξη Διοικητικού Συμβουλίου, Εξελεγκτικής Επιτροπής και άλλων οργάνων του σωματείου αυτού. Στις εκλογές αυτές συμμετείχαν τρεις συνδυασμοί, η "Δημοκρατική Συνδικαλιστική Κίνηση Εργαζομένων", η "Δημοκρατική Ανεξάρτητη Κίνηση Εργαζομένων" και η νεοσύστατη "Μαζική Ενωτική Κίνηση Αλλαγής". Υποψήφιος με τον τελευταίο συνδυασμό ήταν και ο τρίτος ενάγων, ο οποίος έλαβε 39 ψήφους για την εκλογή του στο ΔΣ και αναδείχθηκε πρώτος αναπληρωματικός. Με το από 19.10.2009 έγγραφό τους οι ενάγοντες, που υποστήριζαν φανερό τον τελευταίο συνδυασμό, στον οποίο ήταν υποψήφιος ο τρίτος από αυτούς, κάλεσαν τους συναδέλφους τους να υπερψηφίσουν κατά τις εκλογές το συνδυασμό αυτό. Προηγουμένως, την 1.9.2009, οι ενάγοντες είχαν εκλεγεί στο προεδρείο της εργοστασιακής επιτροπής της ΜΕΤΚΑ του συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου Ν. Μαγνησίας-ΜΗΤΣΟΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑΣ", το οποίο αποτελεί κλαδική πρωτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση. Προκειμένου να γνωστοποιήσουν την εκλογή τους, του μεν πρώτου ως Προέδρου, του δεύτερου ως Αντιπροέδρου και του τρίτου εξ αυτών ως μέλους, στην πρώτη εναγομένη, συντάχθηκε το 72/11.9.2009 έγγραφο του προαναφερόμενου συνδικάτου. Οι ενάγοντες είχαν ενεργό συμμετοχή τόσο στο "Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου Ν. Μαγνησίας -ΜΗΤΣΟΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑΣ" όσο και στο νεοσύστατο συνδυασμό με την επωνυμία "Μαζική Ενωτική Κίνηση Αλλαγής" που ως στόχο είχε τη μέγιστη συμμετοχή του στο Δ.Σ. του Σωματείου με την επωνυμία "Σύλλογος Προσωπικού Εργοστασίου Μεταλλικών Κατασκευών Ελλάδος (ΜΕΤ-ΚΑ) Βόλου)", πέτυχε δε την εκλογή του σε δύο έδρες. Η ως άνω συμμετοχή τους στις εκλογές και ιδίως η ιδιότητα με την οποία μετείχαν στην εργοστασιακή επιτροπή της ΜΕΤΚΑ του "Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου Ν. Μαγνησίας- ΜΗΤΣΟΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑΣ" ναι μεν δεν απολαμβάνει της προστασίας του άρθρου 14 παρ.5 του ν. 1264/1982, σύμφωνα με το οποίο είναι άκυρη η καταγγελία της σχέσης εργασίας: α) των μελών της διοίκησης, σύμφωνα με το άρθρο 92 Α.Κ., της συνδικαλιστικής οργάνωσης, β) των μελών της προσωρινής σύμφωνα με το άρθρο 79 Α.Κ. διοίκησης συνδικαλιστικής οργάνωσης που διορίζει το δικαστήριο σύμφωνα με το άρθρο 69 του Αστικού Κώδικα και γ) των μελών της διοίκησης που εκλέγονται προσωρινά κατά την ίδρυση συνδικαλιστικής οργάνωσης, όμως, συνιστούν σαφώς την έννοια της νόμιμης συνδικαλιστικής δράσης του άρθρου 14§4 του ν. 1264/1982. Στη νόμιμη αυτή συνδικαλιστική δράση και σε άλλες συνδικαλιστικές δράσεις των οφείλεται η καταγγελία των συμβάσεων εργασίας των εναγόντων, η οποία υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλει το άρθρο 281 ΑΚ και είναι άκυρη ως καταχρηστική, διότι οφείλεται σε εκδίκηση συνεπεία προηγηθείσας νόμιμης, αλλά μη αρεστής στην εργοδότρια συμπεριφοράς των εργαζομένων, η οποία εκδηλώθηκε κυρίως τον Οκτώβριο του 2009, όπως προεκτέθηκε. Πιο συγκεκριμένα, αποδείχθηκε ότι οφείλεται σε λόγους εμπάθειας και αποτελεί αντίδραση της πρώτης εναγομένης στην προστατευόμενη από το άρθρο 23 του Συντάγματος συνδικαλιστική δράση των εναγόντων, η οποία, συνίστατο στην υποβολή υποψηφιότητας του τρίτου εξ αυτών για την εκλογή του ως μέλους των διοικητικών οργάνων του προαναφερόμενου σωματείου στις εκλογές της 23.10.2009 και στην ανάμειξη όλων στις διαδικασίες για την ανάδειξη νέας διοίκησης στο σωματείο αυτό με τη συμμετοχή τους σε συνελεύσεις, με την διακίνηση έντυπου υλικού αναφορικά με τους στόχους του ανωτέρω συνδυασμού και την προφορική ανάπτυξη επιχειρημάτων υπέρ αυτού, εντός του χώρου του εργοστασίου και ενώπιον των λοιπών συναδέλφων τους. Η ως άνω συνδικαλιστική τους δράση σκοπούσε στη διαφύλαξη και προαγωγή των εργασιακών, οικονομικών, ασφαλιστικών, κοινωνικών και συνδικαλιστικών συμφερόντων και δικαιωμάτων των εργαζομένων και είχε περιέλθει σε γνώση των νομίμων εκπροσώπων της πρώτης εναγομένης ενώ δεν αποδείχθηκε ότι από αυτήν επηρεάστηκε (άμεσα η έμμεσα) ο ρυθμός της εκτελούμενης εργασίας ούτε ότι οι σχέσεις των εργαζομένων και της εταιρίας ήταν τεταμένες. Μεταξύ δε αυτής και της καταγγελίας καθεμιάς εκ των συμβάσεων εργασίας υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος, με την έννοια ότι η εργοδότρια δεν θα έφθανε στην απόλυση των μισθωτών, τους οποίους απασχολούσε το μεν πρώτο από το έτος 1999, τους δε λοιπούς από το έτος 2005, χωρίς τη συνδικαλιστική δράση αυτών που εκδηλώθηκε κυρίως με αφορμή τις εκλογές της 23ης Οκτωβρίου 2009. Όλα τα ανωτέρω προκύπτουν και από την κατάθεση του μάρτυρα Κων/νου Στεργίου, ο οποίος είναι συνάδελφος των εναγόντων και γενικός γραμματέας στο συνδικάτο εργατοϋπαλλήλων μετάλλου Ν. Μαγνησίας με την επωνυμία "ΜΗΤΣΟΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑΣ" και μεταξύ άλλων, κατέθεσε ότι οι ενάγοντες είχαν αναπτύξει συνδικαλιστική δράση, και συγκεκριμένα, ότι έρχονταν σε επαφή με τους άλλους εργαζόμενους, ότι η δράση τους αναδείκνυε τα προβλήματα υγιεινής και μισθοδοσίας, ότι οι δυο πρώτοι εξ αυτών μιλούσαν στις συνελεύσεις και ότι ο τρίτος ήταν υποψήφιος στις εκλογές του σωματείου εργαζομένων στη ΜΕΤΚΑ και μέλος του συνδικάτου μετάλλων "ΜΗΤΣΟΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑΣ". Επίσης, και ο μάρτυρας της πρώτης προσθέτως παρεμβαίνουσας Γεώργιος Κίτσιος, ο οποίος είχε διατελέσει από το έτος 2003 έως και τον Ιούνιο του 2010 γενικός γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Βόλου κατέθεσε ότι ο πρώτος ενάγων συμμετείχε σε συνελεύσεις και απεργίες, στη διακίνηση υλικού και σε συλλαλητήριο, ότι έπαιρνε το λόγο και μιλούσε. Επίσης, κατέθεσε ότι το Εργατικό Κέντρο Βόλου είχε συνεργασία με την πρώτη εναγομένη και ότι ήταν καλό το κλίμα, διότι υπήρχαν δεσμεύσεις της εταιρίας ότι δε θα έκανε απολύσεις. Αυτές οι καταθέσεις δεν αναιρούνται ως προς τα ανωτέρω σημεία τους από εκείνη του μάρτυρα ανταποδείξεως Δημητρίου Καρβούνη, ο οποίος είναι προϊστάμενος παραγωγής στην πρώτη εναγομένη και αρχικά κατέθεσε ότι οι ενάγοντες απολύθηκαν βάσει του βιβλίου αξιολόγησης, ότι οι δυο από αυτούς δεν ήταν συνδικαλιστές, αλλά παρουσιάστηκαν ως τέτοιοι σε μια επιτροπή την οποία δε γνώριζε η εταιρία, δεν κατόρθωσε όμως να εξηγήσει πειστικά για ποιο λόγο η εταιρία δεν είχε εξαρχής επισημάνει τη μειωμένη απόδοση των εναγόντων, στη συνέχεια δε κατέθεσε αυτολεξεί ότι "δεν προσλαμβάνουν συνδικαλιστές" και αναφερόμενος στον προηγούμενο μάρτυρα, (κατέθεσε) ότι "εάν το γνώριζαν ότι (εννοεί το Στεργίου) είχε συνδικαλιστική δράση δεν θα τον προσλαμβάνανε το 2005". Η κρίση περί της ύπαρξης συνδικαλιστικής δράσης εκ ΅έρους των εναγόντων δεν αναιρείται από τα ακόλουθα έγγραφα ήτοι: 1)την από 8.3.2010 ανακοίνωση του Σωματείου με την επωνυμία "Σύλλογος Προσωπικού Εργοστασίου Μεταλλικών Κατασκευών Ελλάδος (ΜΕΤ¬ΚΑ) Βόλου)", όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι από τους απολυθέντες δεν είναι κανένας συνδικαλιστής και οι δύο δεν ήταν καν υποψήφιοι, 2) το από 16.3.2010 υπόμνημα του ανωτέρω σωματείου προς το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, από το οποίο προκύπτει ότι το σωματείο ζήτησε από τη Διοίκηση της εταιρίας και την Επιθεώρηση Εργασίας να εξετασθεί το ενδεχόμενο ανάκλησης των απολύσεων και να επαναπροσληφθούν οι απολυθέντες ενάγοντες, παρότι δεν ήταν συνδικαλιστές. Από τα έγγραφα αυτά συνάγεται ότι οι ενάγοντες δεν τυγχάνουν προστασίας με βάση τις διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 14 του ν. 1264/1982, όπως άλλωστε βάσιμα ισχυρίζονται και οι εναγόμενοι, αμφισβητώντας ειδικώς το γεγονός ότι είχε περιέλθει σε γνώση τους η συμμετοχή των εναγόντων στο προεδρείο της Εργοστασιακής επιτροπής του συνδικάτου εργατοϋπαλλήλων μετάλλου Ν. Μαγνησίας, με την επωνυμία "ΜΗΤΣΟΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑΣ". Ωστόσο, οι ενάγοντες ανέπτυξαν νόμιμη συνδικαλιστική δράση, όπως περιγράφηκε ανωτέρω, την οποία γνώριζαν οι νόμιμοι εκπρόσωποι της εταιρίας. ’λλωστε, η συνδικαλιστική δράση των εναγόντων που γίνονταν μέσα στο χώρο του εργοστασίου, ήταν τόσο φανερή και με τέτοια ένταση και αντιπαράθεση, που αποτελούσε το θέμα συζήτησης στο χώρο του εργοστασίου και γίνονταν άμεσα αντιληπτή από τους νόμιμους εκπρόσωπους της εναγομένης.
Συνεπώς, καταλήγει το Εφετείο, οι προαναφερόμενες καταγγελίες των συμβάσεων εργασίας των εναγόντων είναι άκυρες κατά το άρθρο 281 του ΑΚ, γιατί υπερβαίνουν προφανώς το όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη, τα συναλλακτικά ήθη καθώς και ο κοινωνικός και οικονομικός σκοπός του συναφούς δικαιώματος της εργοδότριας, λαμβανομένων υπόψη και των λοιπών συνθηκών, και συγκεκριμένα, ότι ο πρώτος ενάγων είναι γεννημένος στις 10.5.1957 (ήδη 56 ετών), είναι έγγαμος και πατέρας δύο ανηλίκων τέκνων, ο δεύτερος ενάγων είναι γεννημένος στις 21.5.1962 (ήδη 51 ετών), είναι έγγαμος και πατέρας δύο ανηλίκων τέκνων και ο τρίτος ενάγων είναι γεννημένος στις 9.1.1978 (ήδη 35 ετών) και είναι άγαμος. Με τις παραδοχές αυτές απέρριψε την έφεση της αναιρεσείουσας κατά της πρωτόδικης απόφασης, με την οποία και εκείνο είχε δεχθεί ότι οι επίδικες καταγγελίες ήταν παράνομες και καταχρηστικές και ακόμη επιδίκασε στους αναιρεσίβλητους μισθούς υπερημερίας. Με την κρίση του αυτή το Εφετείο δεν παραβίασε τις ουσιαστικού δικαίου διατάξεις που προαναφέρθηκαν, διέλαβε δε στην απόφαση του, σαφείς, πλήρεις και δίχως αντιφάσεις, αιτιολογίες, οι οποίες στηρίζουν, επαρκώς, το αποδεικτικό πόρισμα του και καθιστούν εφικτό τον έλεγχο της, ως προς την ορθή εφαρμογή των παραπάνω διατάξεων και τούτο διότι, με βάση τις παραδοχές της απόφασης, η ως άνω συμμετοχή των αναιρεσίβλήτων στις εκλογές και η ιδιότητα με την οποία μετείχαν στην εργοστασιακή επιτροπή της ΜΕΤΚΑ του "Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου Ν. Μαγνησίας- ΜΗΤΣΟΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑΣ" ναι μεν δεν απολαμβάνει, πράγματι, της προστασίας του άρθρου 14 παρ.5 του ν. 1264/1982, όμως, συνιστούν, σαφώς, την έννοια της νόμιμης συνδικαλιστικής δράσης του άρθρου 14§4 του ν. 1264/1982, στη νόμιμη δε αυτή συνδικαλιστική δράση και σε άλλες αναφερόμενες, παραπάνω, στην απόφαση, συνδικαλιστικές δράσεις των οφείλεται η καταγγελία των συμβάσεων εργασίας των εναγόντων, η οποία, πράγματι, υπερβαίνει,προφανώς τα όρια που επιβάλλει το άρθρο 281 ΑΚ και είναι άκυρη ως καταχρηστική, διότι οφείλεται σε εκδίκηση συνεπεία προηγηθείσας νόμιμης, αλλά μη αρεστής στην εργοδότρια συμπεριφοράς των εργαζομένων. Η ειδικότερη αιτίαση της αναιρεσείουσας ότι το Εφετείο δεν αιτιολογεί ειδικότερα τη γνώση του νομίμου εκπροσώπου της, ως προς την εκλογή των αναιρεσίβλήτων στο προεδρείο της εργοστασιακής επιτροπής της ΜΕΤΚΑ του "Συνδικάτου Εργατουπαλλήλων Μετάλλου Ν Μαγνησίας-ΜΗΤΣΟΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑΣ", και τη συνδικαλιστική των δράση, είναι αβάσιμη, αφού, με τις παραδοχές της απόφασης "Οι ενάγοντες είχαν ενεργό συμμετοχή τόσο στο Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου Ν. Μαγνησίας -ΜΗΤΣΟΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑΣ όσο και στο νεοσύστατο συνδυασμό με την επωνυμία Μαζική Ενωτική Κίνηση Αλλαγής, που ως στόχο είχε τη μέγιστη συμμετοχή του στο Δ.Σ. του Σωματείου με την επωνυμία Σύλλογος Προσωπικού Εργοστασίου Μεταλλικών Κατασκευών Ελλάδος (ΜΕΤ-ΚΑ) Βόλου), πέτυχε δε την εκλογή του σε δύο έδρες" και "Οι ενάγοντες ανέπτυξαν νόμιμη συνδικαλιστική δράση, όπως περιγράφηκε ανωτέρω, την οποία γνώριζαν οι νόμιμοι εκπρόσωποι της εταιρίας. ’λλωστε, η συνδικαλιστική δράση των εναγόντων, που γίνονταν μέσα στο χώρο του εργοστασίου, ήταν τόσο φανερή και με τέτοια ένταση και αντιπαράθεση, που αποτελούσε το θέμα συζήτησης στο χώρο του εργοστασίου και γίνονταν άμεσα αντιληπτή από τους νόμιμους εκπρόσωπους της εναγομένης", αιτιολογείται επαρκώς η γνώση του νομίμου εκπροσώπου της αναιρεσείουσας. Επομένως, οι, περί του αντιθέτου, πρώτος και δεύτερος λόγοι αναίρεσης, από τους αρ. 1 και 19 του άρθρου 559 ΚΠολΔ, αντίστοιχα, είναι αβάσιμοι.
Μετά από αυτά, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναίρεσης, να καταδικαστεί δε η αναιρεσείουσα, ως ηττώμενη, στα δικαστικά έξοδα των αναιρεσίβλητων, σύμφωνα με το άρθρο 183 ΚΠολΔ, όπως, ειδικότερα, ορίζονται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την, από 20-12-2013, αίτηση αναίρεσης της 322/2013 απόφασης του Εφετείου Λάρισας.
Καταδικάζει την αναιρεσείουσα στα δικαστικά έξοδα των αναιρεσιβλήτων, τα οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων οκτακοσίων (1800) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 18 Νοεμβρίου 2014.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 5 Δεκεμβρίου 2014.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Σελίδα 2 της 2183/2014 πολιτικής απόφασης του Αρείου Πάγου Ε.Κ.