Θέμα
Αγωγή αναγνωριστική, Διαθήκης ακύρωση, Αποδείξεων εκτίμηση.
Περίληψη:
Ερήμην αναιρεσιβλήτων. Ακύρωση ιδιόγραφης διαθήκης με αρνητική αναγνωριστική αγωγή. Βάρος αποδείξεως εγκυρότητας της διαθήκης έχει στην περίπτωση αυτή ο εναγόμενος. Άρθρο 559 αρ. 19. Ελλείψεις ως προς την αιτιολόγηση του πορίσματος των αποδείξεων δεν στοιχειοθετούν τον λόγο. Άρθρο 559 11γ. Αβάσιμος ο λόγος γιατί τα έγγραφα λήφθηκαν υπόψη και συνεκτιμήθηκαν με τις λοιπές αποδείξεις.
Αριθμός 1432/2014
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Γ' Πολιτικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Ιωάννη Σίδερη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Παναγιώτη Ρουμπή, Ερωτόκριτο Καλούδη, Αργύριο Σταυράκη και Ελένη Διονυσοπούλου, Αρεοπαγίτες.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 2 Απριλίου 2014, με την παρουσία και της γραμματέως Αγγελικής Ανυφαντή, για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Των αναιρεσειόντων: 1)Α. Ι. Κ., συζ. Κ. Γ., 2)Π. Ι. Κ. και 3)Α. Ι. Κ., κατοίκων ..., οι οποίοι δεν παραστάθηκαν ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Του αναιρεσιβλήτου: Ν. Ι. Κ., κατοίκου ..., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Δημήτριο Μάντεση - Θανάσουλα, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 10/3/2000 αγωγή του ήδη αναιρεσιβλήτου, που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 10252/2000 μη οριστική, 3907/2007 οριστική του ίδιου Δικαστηρίου και 1388/2009 του Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητούν οι αναιρεσείοντες την από 25/6/2009 αίτησή τους. Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο παραστάθηκε μόνο ο αναιρεσίβλητος, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Παναγιώτης Ρουμπής ανέγνωσε την από 9/9/2013 έκθεση του ήδη αποχωρήσαντος από την Υπηρεσία Αρεοπαγίτη Γεώργιο Κριμπά, με την οποία εισηγήθηκε να απορριφθεί η αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 94 παρ. 1, 96 παρ. 1 και 3, 97 παρ. 1 και 104 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι ο δικηγόρος που επισπεύδει τη συζήτηση της αίτησης αναίρεσης, υπογράφοντας την απαιτούμενη κλήση και την παραγγελία προς το δικαστικό επιμελητή για την επίδοση, καθώς και εκείνος που εκπροσωπεί το διάδικο κατά τη συζήτησή της στον Άρειο Πάγο, πρέπει να είναι εφοδιασμένος με σχετική πληρεξουσιότητα, η οποία παρέχεται από τον εκπροσωπούμενο διάδικο είτε με συμβολαιογραφική πράξη είτε με προφορική δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά ή στην έκθεση. Η έλλειψη της πληρεξουσιότητας, εξεταζομένη και αυτεπαγγέλτως, έχει ως συνέπεια την ακυρότητα των ως άνω πράξεων της προδικασίας και τη μη προσήκουσα παράσταση του διαδίκου κατά τη συζήτηση. Εξάλλου, από τις διατάξεις του άρθρου 576 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι αν κατά τη συζήτηση της αίτησης αναίρεσης δεν εμφανιστεί ή εμφανιστεί αλλά δεν λάβει μέρος με τον τρόπο που ορίζει ο νόμος κάποιος από τους διαδίκους ο Άρειος Πάγος ερευνά αυτεπαγγέλτως αν ο απολειπόμενος διάδικος επέσπευσε τη συζήτηση, οπότε συζητεί την υπόθεση σαν να ήταν παρόντες οι διάδικοι ή αν τη συζήτηση επέσπευσε ο αντίδικος του απολειπομένου διαδίκου, οπότε εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν ο τελευταίος κλητεύθηκε νομίμως και εμπροθέσμως. Στην περίπτωση που η κλήση για τη συζήτηση δεν επιδόθηκε καθόλου ή δεν επιδόθηκε νομίμως και εμπροθέσμως ο Άρειος Πάγος κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση ως προς όλους τους διαδίκους. Τέλος κατά τη διάταξη του άρθρου 226 παρ. 4 εδ. γ' και δ' του ΚΠολΔ που εφαρμόζεται και στην αναιρετική δίκη κατ' άρθρο 575 εδ. β' του ίδιου κώδικα, αν η συζήτηση αναβληθεί, ο γραμματέας οφείλει αμέσως μετά το τέλος της συνεδρίασης να μεταφέρει την υπόθεση στη σειρά των υποθέσεων που θα συζητηθούν κατά τη δικάσιμο που ορίστηκε. Κλήση του διαδίκου για εμφάνιση στη δικάσιμο αυτή δεν χρειάζεται και η αναγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Προϋπόθεση όμως της εγκυρότητας της κλήτευσης αυτής, συνεπεία της αναβολής της συζήτησης της υπόθεσης και της εγγραφής αυτής στο πινάκιο, είναι ότι ο απολειπόμενος ή ο μη νομίμως παραστάς κατά τη μετ' αναβολή συζήτηση διάδικος είχε επισπεύσει εγκύρως τη συζήτηση ή είχε νομίμως και εμπροθέσμως κλητευθεί να παραστεί στη δικάσιμο κατά την οποία αναβλήθηκε η συζήτηση της υπόθεσης ή είχε παραστεί νομίμως κατά την πρώτη αυτή δικάσιμο και επομένως με τη νόμιμη παράσταση και τη μη εναντίωση του καλύφθηκε η ακυρότητα της κλήτευσης αυτού κατά την αρχική δικάσιμο. Αντιθέτως, αν κατά την αρχική δικάσιμο ο απολειπόμενος ή μη νομίμως παραστάς κατά τη μετ' αναβολή συζήτηση διάδικος δεν επέσπευσε εγκύρως τη συζήτηση ή δεν είχε κλητευθεί νομίμως να παραστεί, κατά την αρχική δε αυτή δικάσιμο δεν παραστάθηκε νομίμως, ήτοι μετά ή δια του έχοντος ρητή πληρεξουσιότητα δικηγόρου του, η αναβολή της υπόθεσης και η εγγραφή αυτής στο πινάκιο για τη νέα μετ' αναβολή δικάσιμο δεν ισχύει ως κλήτευσή του για τη δικάσιμο αυτή, αφού η μη νομιμότητα ή η έλλειψη της επίσπευσης ή της κλήτευσής του κατά την αρχική δικάσιμο δεν καλύφθηκε λόγω της μη νόμιμης παράστασης του κατ' αυτήν (ΑΠ 47/2013 και ΑΠ 314/2010). Στην προκειμένη περίπτωση με την από 9-2-2012 κλήση των αναιρεσειόντων (Α. Ι. Κ., Π. Ι. Κ. και Α. Ι. Κ.) φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η από 25-6-2009 αίτησή τους για αναίρεση της υπ' αριθμ. 1388/2009 απόφασης του Εφετείου Αθηνών, μετά τη ματαίωση της συζήτησης αυτής κατά τη δικάσιμο της 3-11-2009 λόγω των τότε διενεργηθεισών βουλευτικών εκλογών. Νέα δικάσιμος για τη συζήτηση της ως άνω ένδικης αίτησης ορίστηκε με επιμέλεια των αναιρεσειόντων η 18-9-2013, όταν αναβλήθηκε η συζήτηση αυτής και πάλι, με αίτημα του αναιρεσιβλήτου, λόγω της αποχής των δικηγόρων, για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης δικάσιμο, χωρίς την παρουσία των αναιρεσειόντων, όπως αυτό προκύπτει από το απόσπασμα του πινακίου των αναιρετικών υποθέσεων της δικασίμου εκείνης (18-9-2013). Κατά την τελευταία όμως ως άνω δικάσιμο (2-4-2014) και κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του οικείου πινακίου, όπως προκύπτει από τα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου όλοι οι αναιρεσείοντες δεν εμφανίστηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού μετά ή δια πληρεξουσίου δικηγόρου, ούτε κατέθεσαν έγγραφη δήλωση περί μη εμφάνισής τους σύμφωνα με το άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται και στην αναιρετική δίκη (άρθρο 573 παρ. 1 ΚΠολΔ). Από τα έγγραφα του φακέλου της υπόθεσης προκύπτει ότι στην άσκηση της ένδικης αίτησης αναίρεσης προέβησαν και τη συζήτηση αυτής επισπεύδουν οι απολειπόμενοι αναιρεσείοντες με τον φερόμενο ως πληρεξούσιο δικηγόρο τους Ιωάννη Δ. Γρηγορίου, ο οποίος δεν εμφανίστηκε ούτε κατά τη δικάσιμο της 18-9-2013 ούτε κατά τη δικάσιμο της 2-4-2014. Από κανένα όμως αποδεικτικό στοιχείο δεν προκύπτει ότι ο ανωτέρω δικηγόρος που φερόνταν ως πληρεξούσιος των αναιρεσειόντων είχε πράγματι την πληρεξουσιότητα των τελευταίων ούτε ότι αυτοί (αναιρεσείοντες) κλητεύθηκαν νομίμως και εμπροθέσμως να παραστούν κατά τη συζήτηση της υπόθεσης. Επομένως πρέπει, μετά από αυτεπάγγελτη έρευνα, να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της ένδικης αίτησης αναίρεσης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της από 25-6-2009 αίτησης των: 1) Α. Ι. Κ., 2) Π. Ι. Κ. και 3) Α. Ι. Κ. για αναίρεση της υπ' αρ. 1388/2009 απόφασης του Εφετείου Αθηνών.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 27 Μαΐου 2014.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 24 Ιουνίου 2014.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ